ลำนำเพลงรักของนักกลอน

คนลวงโลก มีดี เท่าที่เห็น
เขามาเป็น ตัวทดสอบ มอบเหตุผล
ดูใจเรา เป็นเช่นไร ไยวกวน
สอบจิตตน พ้นผ่านได้ ฤๅอย่างไร

 

บอกให้รอ เมื่อกลอนออก อย่านิ่งเฉย
ไม่ได้เต๊ะ กลอนพาไป อย่างอนเลย
เทียนที่ดับ เพราะว่าลม พัดผ่านไป
ไม่ได้กลัว ใครมารอ รีบต่อกลอน

กลอนไม่กลัว พี่คมสันต์ มากันท่า
พี่คมสันต์ ออกหน้า มาขีดเขียน
น้องจะคอย บังลม ป้องกันเทียน
พี่นั้นตาม วนเวียน เที่ยวเก็บกลอน

 

หัวใจครู อยู่ดี ไม่มีช้ำ
กลอนแต่งนำ เล่นไป ไร้ความหมาย
นักเรียนดี มีแต่ให้ กำลังใจ
ทุกวันได้ เล่นสนุก สุขเพลิดเพลิน

 

ครูติงแต่งกลอนหก
เลยวกดูอยู่หลายหน
อ่านเพลินเกินจะทน
เลยฝึกฝนมาต่อกลอน

แต่งกลอนแสนสนุก
แต่ก็จุกเพราะคำกลอน
ไม่เก่งครูติงสอน
นักเรียนวอนสอนหน่อยครู
rat_wting:z17

 

อยากจะขำ อำหรือไร ใคร่ถามไถ่
กลอนเป็นไข้ ไปเปียกฝน นั่นตอนไหน
กลอนเป็นหวัด คัดจมูก หรืออย่างไร
กลอนถึงได้ เวียนวน จนตาลาย
catt3hello4

 

กลอนเวียนวน คนตาลาย คล้ายลมจับ
จึงขยับ หยิบยาลม มาดมหน่อย
แล้วจึงค่อย เขียนกลอนต่อ เพื่อนรอคอย
ห้องกลอนน้อย มีเพื่อนมา พาสุขใจ

 

ครูติง ยังอ่อนหัด
ไม่สันทัด การอ่านเขียน
ฝึกหัด คล้ายนักเรียน
เฝ้าพากเพียร เขียนทุกวัน

หวังว่า สักวันหนึ่ง
อาจซาบซึ้ง ได้เสกสรรค์
เรื่องราว ทุกสิ่งอัน
ได้สานฝัน อันยาวไกล

 

เทียนที่จุด ส่องสว่าง ทางสดใส
เทียนร้อยใจ นำพาเพื่อน เยือนถิ่นที่
ครูคมสันต์ จุดเทียนให้ ด้วยไมตรี
ช่วยน้องพี่ เห็นธรรม ด้วยคำกลอน

 

ครูคมสันต์ ว่ามา ท่าจะผิด
ติงนอนคิด ขอแย้งมา ท้าคิดใหม่
ท่านจอมปราชญ์ ไม่อาจนับ ด้วยผู้ใด
ความจริงไซร้ ท่านถ่อมตน คนนิยม

อีกท่านหน่อ นรคุณ บุญนำส่ง
เจตจำนง แน่วแน่นัก จักเป็นใหญ่
ท่ามกลางภพ จบแดนดิน ทั่วถิ่นไกล
ส่องแสงธรรม อำไพ ในใจคน

 

เห็นหนูแมว แซวเล่น เป็นเช่นเพื่อน
แมวยิ้มเยื้อน หยอกหนู ดูแจ่มใส
เจ้าหนูน้อย แสนซื่อ ไม่ทันใคร
แมวล่อหลอก เข้าปากไป จึงได้คิด

 

ได้อ่านกลอน บทนี้ มีความหมาย
อันตราย อันตรธาน ผ่านไม่เห็น
มวลมิตรแท้ มากมี ไม่ลำเค็ญ
ทุกข์กระเด็น โศกกระดอน ตอนมิตรมา

 

นอนไม่หลับ จับหมอนมา วางท่าใหม่
ภาวนา ลงไป ไม่ไหวหวั่น
เฝ้าดูลม จับลม ตามลมไป
ไม่นานได้ นอนหลับ กลับฝันดี

 

คนสอนยาก มีมากมาย คล้ายมดปลวก
หนึ่งจำพวก คุณครู ผู้ทำเก่ง
มักอวดตัว ว่าเป็น เช่นนักเลง
วางท่าเคร่ง อวดรู้ ดูน่าชัง

ที่ว่ามา ใช่กล่าวถ้อย น้อยไปนั่น
ปราชญ์โบราณ ท่านผู้รู้ ดูว่าใช่
มีอีกหนึ่ง สอนยาก ลำบากใจ
ใครตอบได้ คนพวกใด ได้รางวัล

 

กลอนเมายา ดื้อยา น่าหมั่นไส้
กลอนพาไป ไปกับกลอน นอนไม่หลับ
เขียนกลอนผิด ติดใจกลอน ซ่อนความลับ
กลอนขยับ กลับมางอน กลอนของใคร

 

เทียนพรรษา หามีไม่ ในวันนี้
เท่าที่มี เทียนเล่มน้อย ดูหงอยเหงา
แสงริบหรี่ แทบไม่มี แม้แต่เงา
เทียนอับเฉา ไส้หายหด อดเห็นเทียน

 

สุดใจ เกินไขว่คว้า
สุดหล้า จะหาไหน
สุดเขต ณ แดนใด
สุดร้าย คือใจเธอ.

 

ขอบคุณมากนะคะคุณธานินทร์
ยังรอชมภาพอยู่นะคะ.....

 

คิดถึง...คิดถึง...คิดถึง...คิดถึงมาก รู้บ้างไหม...
เวลานี้ ช่างเปล่าดาย...
คิดถึงใคร ใครนะเออ....​

 

จากไป ไม่หวนกลับ
แลเลยลับ และห่างหาย
ดุจฟ้า ขาดสิ้น ดาราราย
ดับดิ้น สิ้นใจ รักร้าว รวนเร....

 

เราอาจไม่ใช่ คนที่เธอกำลังคิดถึง
แต่เป็นที่พึ่ง เพื่อคุยยามเหงา
จะได้ไม่เปล่าดาย​