ลำนำเพลงรักของนักกลอน

พระพุทธเจ้าไม่ได้สอนให้คนเราจำเอาคำสอนของพระองค์ไว้เฉยๆ เมื่อจำได้แล้วให้ลงมือดัดแปลงกาย วาจา ใจ ของตนให้เป็นไปตามคำสั่งสอนนั้น

ถ้าตนดัดแปลงกาย วาจา ใจ ให้ตรงไปตามคำสอนแล้ว ก็พยายามรักษาความรู้ ความเห็นที่เป็นศีลเป็นธรรมนั้นไว้

หลวงปู่เหรียญ วรลาโภ

 

โลกภายนอกกว้างไกลใครใครรู้
โลกภายใน ลึกซึ้งอยู่รู้บ้างไหม
จะมองโลกภายนอกมองออกไป
จะมองโลกภายในให้มองตน

 

อันคำพูดทำให้คนเกลียดกันได้
ปากใส่ร้ายทำให้เขาต้องมัวหมอง
มันคือกรรมทางวจีไม่น่ามอง
จิตมัวหมองเพราะปากตนคนไร้ธรรม

 

ใจหาย...อ้างว้าง...สับสน
อลวน...ปั่นป่วน...หวลไห้
เจ็บปวด...รวดร้าว...ภายใน
ทุกข์ใด...กว่านี้...มีหรือ

 

หากวันนี้ ยังมีเขา
เราคงสุขใจ ใช่หรือ
ถามซ้ำ้ซ้ำ คำตอบที่ได้คือ
เจ็บนักหรือ กับคำ...คนลวง

 

       พี่คมสันต์   นั้นไม่ซิ่ง   ยังนิ่งเฉย
   จะเฉลย   ไขความ     ที่ถามไถ
      เทียนพรรษา   หาสักอัน  ไม่ทันใจ
         เพื่อจะให้   น้องติงรัตน์    หัดใช้ลน

 

            ตกกระใจในกระทู้ดูหลายหน
                 ดูเวียนวน กลอนหล่นมา ดั่งห่าฝน
       เมฆตั้งเค้า เรานั่งเทียน เขียนเวียนวน
          กลอนเปียกฝน หวัดถามหา ยาใส่กลอน

 

พี่คมสันต์ นั้นไม่ซิ่ง ยังนิ่งเฉย
พี่เฉลย ไขความ น้องถามหา
เทียนพรรษา ที่พี่นั้น พร่ำถามมา
น้องจัดเตรียม หามา ตามต้องการ

http://www.culture.nstru.ac.th/th/wp-content/uploads/2008/07/candle.jpg

 

      กลอนใส่ยา   มาใส่กลอน  ตอนสายฝน
      กลอนแสนกล  จนดื้อยา  ท่าไม่ใหว
      กลอนเขียนผิด  คิดเมายา  มาแล้วไป
      กลอนของใคร  ไม่ดื้อยา  มาหากลอน

 

ก็วันนี้ เขามันยังอยู่
จะไม่สุขไปได้อย่างไร
สุขหรือทุกข์อยู่ที่ใจ
อย่าไปสนกับคนลวง

http://cdn.gotoknow.org/assets/media/files/000/699/782/large_DSC_0024.jpg?1299711958

 

 
พอจะเขียน  ก่อนเข้านอน  กลอนรีบหลบ
  ตามประกบ  สบตามา  หลายหน
    กลอนบทนี้  ฤทธิ์มีมาก  ยากเหมือนคน
       ใยไม่สน  อยากต่อกลอน  หรือ  งอน  ใคร
      

 

แม้เมื่อเขียน ตอนจะนอน กลอนไม่หลบ
ตามประกบ ยามสบตา พาหวั่นไหว
กลอนบทนี้ แม้นมีฤทธิ์ สุดฝืนทน
ใจนั้นสน ยามต่อกลอน ไม่งอนใคร

แหมพอมาถึงต่อกลอนซ้าาาาาาาาา
หวานเลยนะพี่เรา อิอิ

 

ใครกันหนอลวงครู ให้เจ็บช้ำ

ใจชั่งดำทำกับครู ติงติงได้

นักเรียนดื้อเหลือร้าย แกล้งครูทำไม?

เอาหัวใจครูติงติง คืนกลับมา!

 

แมวกับหนู  คู่กัดกัน   นานมาก่อน
   แมวทำอ้อน   ว่าเปรี้ยวปาก  อยากทานหนู
       แมวอวดเก่ง  รีบเร่งมา   ว่าเฝ้าดู
          แมวรอหนู  อาหารว่าง  นั่งเฝ้ารู
หนูกับแมว   แจวเล่น   ดังเช่นก่อน
    หนูทำอ้อน แมวบ้าบิ่น   อยากกินหนู
        หนูมาก่อน    จะเข้านอน   สอนมวยดู
           หนูบอกครู   ไม่ใช่หมู   หนูกินแมว

 

ใจเอย คืนกลับ เร็วรี่

ตรงนี้ เธอยัง มีฉัน

ฝันร้าย ผ่านพ้น เร็วพลัน

ทุกข์แน่น อัดอั้น อันตรธาน.....โอม เพี้ยง!!..

 

<iframe width="420" height="315" src="http://www.youtube.com/embed/5B0xUH9hDN4" frameborder="0" allowfullscreen></iframe>

 

<iframe width="420" height="315" src="http://www.youtube.com/embed/WpFYwCX9A68" frameborder="0" allowfullscreen></iframe>

 

   รอหน่อยก่อน  กลอนออกมา  ท่าทำนิ่ง
       เต๊ะท่าจริง  กลอนวางท่า  น่างอนใหม
         เตรียมจะเขียน  มาดับเทียน เกิดเปลี่ยนใจ
             กล้วว่าใคร  เขามารอ  ไม่ง้อกลอน

  กลอนนั้นกลัว  พี่คมสันต์   จะกันท่า
      รีบออกหน้า  คว้าปากกา  มาให้เขียน
         หาทางด้วย   ช่วยใว้   ไม่ดับเทียน
           เลิกวนเวียน  เขียนลงเว็บ   ไม่เก็บกลอน

 

สองรุมหนึ่งมานานตั้งขานรับ
   กลอนถูกขับจับเข้ามุมรุมทั้งสอง
      ทั้งมวยวัดมวยบ้านลงคลานกอง
         ถูกทั้งสองปล่อยหมัดอัดน่วมตัว

ยังโชคดีมีนรคุณลุ้นมาช่วย
   ไม่งั้นสวยนอนหลับนับหลายหน
      สองต่อสองลองดูสู้แค่จน
         คราวนี้พ้นไม่ถูกต้อนกลอนไปดี

 

สวัสดี วันครู ขอครูสุข
ปราศความทุกข์ เจริญใจ ไม่ท้อถอย
ณ ที่นี้ มีมิตร คู่คิดคอย
เอื้อนเอ่ยถ้อย ร้อยคำเสริม เติมให้ครู