พญานาคกับอดีตที่ผ่านมา

๑. ''เหตุที่จิตมีอุปทาน ยึดเอากรรมของผู้อื่นมาใส่จิตของเรา จึงกล่าว

เป็นวจีกรรมหลุดออกไป เพราะเหตุไม่รู้เท่าทันอารมณ์ของจิตที่ยึดเอาอุปทานนั้น ๆ (บุรุษผู้สร้างกรรมกับปลา)

ถ้าไม่ใช่อดีตกรรมส่งผลให้เขาทำกับปลา กล่าวคือ ถ้าไม่ใช่ปลาเคยเป็นคน
มาแล้วจับคนที่เป็นปลาอยู่อย่างนี้แล้ว กรรมนี้ก็เป็นกรรมปัจจุบัน

คือ มีอารมณ์ฟุ้งซ่านเหลวไหล เห็นสิ่งที่ไม่เป็นสาระ ว่าเป็นสาระ มีอารมณ์พอใจสนุกไปกับการเบียดเบียนปลา จึงสร้างกรรมนี้ให้เกิดขึ้น ซึ่งกรรมนี้เมื่อลุล่วงไปแล้ว ก็เป็นกายกรรม อันส่งผลให้เกิดกรรมในอนาคตได้

กล่าวคือ จะต้องมีชาติหนึ่งในต่อไปข้างหน้า บุรุษนี้ก็จะเกิดมาเป็นปลาสวาย และปลานั้น กลับชาติมาเกิดเป็นคนจับเงี่ยงปลาชูให้ดิ้นรน จนกระทั่งตกลงกระแทกแพอีก นี่คือกรรมภายนอก แต่เจ้าทั้งสองเอามาเป็นกรรมภายใน สร้างวจีกรรมให้เกิดเท่ากับเห็นคนผิด เห็นปลาถูก จึงไปตำหนิกรรมอยู่อย่างนั้น

''วจีกรรมคือนินทากับสรรเสริญนั่นเอง''

 

๒. ถ้าจิตยังละการตำหนิกรรมไม่ได้ ไม่ว่าจะเป็นมโนกรรม หรือ วจีกรรมก็เท่า
กับสร้างผลกรรมให้ต่อเนื่องกันไป ในการตำหนิกรรมไม่รู้จักสิ้นสุด ในโลกนี้
มัน เป็นวัฎจักรอยู่อย่างนี้ ผิดถูกในโลกนี้ไม่มี มันมีแต่กรรมล้วน ๆ''

๓. '' ในเมื่อเจ้าทั้งสองตำหนิกรรมนี้แล้ว พอไปชาติหน้าก็ประสบมาเป็นคน
จากคนที่เป็นปลาก็ต้องตำหนิกรรมอีก เมื่อมัวแต่ตำหนิธรรม หรือ กรรมของ
ผู้อื่น อันสืบเนื่องเป็นสันตติ ประดุจกงกำกงเกวียน หมุนเวียนต่อเนื่องกัน
ไปอย่างไม่มีที่สิ้นสุด แล้วพวกเจ้าจักเอาชาติไหนมาตัดสินว่า ใครผิด-ใครถูก
โลกทั้งโลกมันเป็นอยู่อย่างนี้ เพราะกิเลส-ตัญหา-อุปทาน-อกุศลกรรมเป็นเหตุ
ทำให้จิตของคนกระทำกรรม ให้เกิดแก่มโน-วจี และกายได้อยู่เป็นอาจิณ''

 

๔. ''เจ้าต้องการพ้นกรรม ก็จงหมั่นปล่อยวาง มองเห็นเหตุแห่งกรรม อะไรจักเกิด
ก็ต้องคิดว่า กรรมใครกรรมมัน รู้สันตติของกฎแห่งกรรมว่ามันเป็นอย่างนี้
ถ้าเขาไม่ทำกรรมกันมาก่อน กรรมนี้ก็จักไม่มีทางที่จะเกิดขึ้นมาได้ ตถาคตจึงได้
ตรัสยืนยันว่า กรรมทั้งหลายมาแต่เหตุ เมื่อเรารู้เหตุก็จงดับที่เหตุแห่งกรรมนั้น
จงอย่ามองว่าใครผิดใครถูก กรรมถ้าไม่ใช่ก่อขึ้นเอง มันก็เกิดขึ้นไม่ได้เองหรอก''

 

๕. '' เมื่อพวกเจ้าเข้าใจดีแล้ว ก็จงหมั่นทำจิตให้พ้นจากการตำหนิธรรมเถิด
ค่อยๆวาง ค่อยๆทำ กายกรรม-วจีกรรม-มโนกรรม ก็จะละเอียดขึ้นตามลำดับ
กำหนดจิตให้ตั้งมั่นอยู่ในวิมุติธรรม ทำอารมณ์สังขารุเบกขาญาณ ยอมรับนับถือ
กฎของกรรมให้เกิดขึ้นในจิต ทำบ่อยๆ เข้ามรรคผล ก็จะปรากฎขึ้นเอง
อย่าละความเพียรเสีย กระทบเท่าไหร่-เมื่อไหร่-ที่ไหนก็ต้องรู้ อย่าตำหนิธรรม
ให้เกิดขึ้นกับจิต เห็นกรรมที่เป็นสภาวะอย่างนี้อยู่ให้ชัดเจนตลอดเวลาอยู่กับจิต

ผู้ไม่รู้ย่อมกอปรกรรมให้เกิดด้วยจิตอุปาทานในกรรมนั้นๆ กรรมใดกรรมมัน
พวกเจ้าอย่าไปเกาะยึดเอากรรมนั้นๆ มาตำหนิเลว เพราะเท่ากับมีอุปาทานเห็น
กรรมนั้นๆ ว่าดี-เลว เมื่อจิตมีอุปาทานตำหนิดี-เลวจนเป็นมโนกรรม แล้วยับยั้ง
ไม่อยู่ ก็ออกปากตำหนิดี-เลว จนเป็นวจีกรรมอีก ''

 

๖. " ถ้าบุคคลที่ไม่รู้อุปาทานนี้ ทำกรรมโดยลงแพไปต่อว่า ต่อขานคนที่จับ
ปลาเข้า ถ้ายังอารมณ์ปฏิฆะให้เกิด ก็จะทะเลาะกัน ดีไม่ดีก็จักทำร้ายร่างกายกัน
จนเป็นกายกรรมสืบเนื่องต่อกันเข้าไปได้ ดังมีตัวอย่างมามากมาย คนอื่นเขาทะเลาะกัน
สร้างกรรมกัน คนนอกเข้าไปสอดแทรก ลงมือทำร้ายกรรมการเสียจนตายไป
ด้วยความหมั่นไส้เพราะฉะนั้น เมื่อพวกเจ้าปรารถนามรรคผลนิพพาน
ก็ไม่ควรต่อกรรมกันไปอีก

ยุติการตำหนิกรรมลงเสียให้ได้ ไม่ว่าจักเป็นกายกรรม-วจีกรรม-มโนกรรม
ก็ต้องยุติลง ใช้ ศีล-สมาธิ-ปัญญา อันเกิดแก่จิต พิจารณาให้รู้แจ้งเห็นจริงใน
สันตติวงล้อวัฏจักรกรรมว่ามันเป็นอยู่อย่างนี้เอง พยายามทำจิตให้ยอมรับกฏของกรรม
โทษของกรรมไม่ว่าดีหรือเลวนั้นไม่มี เห็นแต่กงกำกงเกวียนหมุนเวียนอยู่อย่างนี้ไม่มีที่สิ้นสุด

จงยอมรับกฎของกรรมซึ่งยุติธรรมที่สุด ใครทำใครได้ อย่าเข้าไปมีหุ้นส่วน
กรรมกับใครๆ เขาโดยการตำหนิกรรม เป็นอันขาด จำไว้นะ ''

 

อยู่คร่า ^^ ได้ 001

 

อรุณสวัสดิ์คร๊าาาา มีใครอยู่มั๊ยน๊อออออบ้านนีิ

ฮ๊าวววววว ง่วงแต่เช้าเยยยยย

 

มหาโมทนานะคะคุณนุ๊ก

ได้ความรู้เยอะขึ้นเลยค่ะ แล้วมาเหลาอีกน๊าาาา ชอบ ชอบ กดไลท์ \(^~^)/

 

สวัสดีจ้า มุกมิก คุณจันทระ ^___^



ขณะนี้มีคนกำลังดูกระทู้นี้อยู่ : 4 คน ( เป็นสมาชิก 3 คน และ บุคคลทั่วไป 1 คน ) [ แนะนำเรื่องเด่น ]
Thidanakin, mukmik, จันทระ

เช้านี้มีไรน่าตื่นเต้น มาเหลาให้ฟังป่าวจ๊ะ

 

มาปูเสื่อ...รอฟังเรื่องเหลาจากคุณจี๊ด และเพื่อนสมาชิกท่านอื่นค่ะ ^^

 

ขณะนี้มีคนกำลังดูกระทู้นี้อยู่ : 11 คน ( เป็นสมาชิก 6 คน และ บุคคลทั่วไป 5 คน )
nouk, mukmik, มุนินท์, 9999nui, Thidanakin, จันทระ

สวัสดีค่ะ เพื่อนๆ ผู้น่ารักทุกคน

เมื่อคืนมีนาคีสาวสวยมาเล่าเรื่องราวของปยานาคให้ฟัง
แต่ดันลืมซะนี่ จำมาได้นิดเีดียว ไม่เล่าดีกว่าน้า...าาาา
มารออ่านหนอคร้า...าา

เอ๊...เหมือนฝันว่าเห็นคุณปู่ เข้ากระทู้มาตั้งแต่เมื่อวานแล้วน้า...าา

 

เทสๆ วันนี้จะโดดเด้งดึ๋งอีกไม๊หนอออ ^^

 

อ้าวพากันหายแซ้บบอีกแระ
เมื่อคืนก่อน...นั่งสมาธิ สัมผัสว่ามีอะไรถูกส่งมา
เพราะได้รับความร้อนเหมือนนั่งอยู่กลางกองไฟ
แต่ตัวเราชาตั้งแต่ศีรษะจรดปลายเท้าเหมือนถูกตรึงอยู่กับที่
ได้แ่ต่พิจารณาไป ชาอยู่อย่างนั้นเป็นชั่วโมง
แล้วก็มีเสียงของตกตรงหน้าเบื้องขวา ดังกริ๊ก
สิ่งนั้นไม่ใช่วัตถุขนาดใหญ่ น่าจะเล็กๆ ตอนที่ออกจากสมาธิ
ก็ไม่ได้ดู เพราะว่าปิดไฟแล้วจุดเทียนนั่งสมาธิค่ะ

ที่เล่ามาทั้งหมด พอดีวันนี้นึกขึ้นมาได้ ก็เลยไปดู
ตามเสียงที่ได้ยิน สิ่งที่ปรากฏให้เห็นคือวัตถุเล็กๆ สีดำๆ
เห็นชัดเจนมาก เพราะว่าที่โต๊ะบูชาพระ เราจะปูด้วยผ้าขาว
ใครมาเล่นตลกอย่างนี้ไม่ดีนะคะ อยากจะเตือนว่าอย่าทำอีก

 

อันนั้น คือ อะไรอ่ะคะ พี่นุ๊ก

 

เมื่อวานลองกำมณีนาคานอนสมาธิดู ปรากฎว่า หลับสนิทไม่รับรุ้อะไรเลย เมื่อวานได้เห็นชื่อคุณ to เข้ามาดูแว๊ปๆ ถ้าผ่านมาอีกช่วยเล่าเรื่องการปฏิบัติ เป็นธรรมทานหน่อยนะครับ รู้สึกว่างานจะเข้าหลายๆคนเลยนะ สวดมนต์นั่งสมาธิกันมากๆเน้อ

 

น่ากลัวจังเลยอ่ะ คุณนุ๊ก
ใครน๊าา...ทำไมชอบลองของกันจัง

ทุกคนระวังตัวด้วยนะคะ

 

แหม.....คุณ Hastin
นึกว่าจะมีนิทานมาเล่า ให้ชาวนครแห่งนี้อ่านซะอีกค่ะ
อุตส่าห์ลุ้นน๊าาาา

 

คุณนุ๊กคนสวย

จำได้นิดนึงก็เล่าเต๊อะ อยากรู้คร๊าาาาา จุ๊บๆๆๆๆ

ให้รางวัลก่อน อิอิอิ

 

ชอบหล่อเซอร์ๆ ติดดินค่ะ ไม่ชอบพวกเจ้าสำอางค์ แต่ทำไมถึงเจอแต่พวกนี้ก็ไม่รู้ เกลียดอย่างไหน ได้อย่างนั้น ท่าทางจะจริงค่ะ 555+

ติดซีรี่ย์เกาหลีมาใช่ไหมจ้าาาา อิอิ ...

น่ากลัวจริงๆ... พี่นุ๊กก็โดนด้วย เฮ้อออ ทำไมถึงชอบลองของกันจังก็ไม่รู้

ทำเพื่ออะไร

 

ไม่รู้อ่ะมิกกี้ เมื่อเช้าเพิ่งจะดู ปกติโต๊ะบูชาจะสะอาดไม่มีเศษผงอะไรทั้งสิ้น
สิ่งนี้มันสะดุดตามากเลย เพราะมันดำโดดเด่นแล้วก็แข็งๆ พี่เก็บใส่กระดาษขาว
ยังวางไว้อยู่ที่หน้าแท่นนั่นแหละ

เสียงที่มันร่วงดังกริ๊กเหมือนกระดูกอ่ะ เพราะเคยได้ยินตอนที่ทำสมาธิที่บ้าน
แต่ร่วงกราวกระทบหลังคาบ้าน ตั้งแต่นั้นไม่นั่งสมาธิอีกเลย...กัวปี๋ :boo:
แล้วไม่นานก็ได้รับพระบรมสารีริกธาตุ แหม..ทีแรกก็นึกว่าพระธาตุเสด็จอีกแล้ว
ที่ไหนได้ ดำปิ๊ดปี๋ ของครายหว่า...าา

องค์แม่มาคุมสังขารไว้ทั้งคืน ก็เลยไม่ได้ไปไหนเลย