เพื่อการกุศล นิ่มป่าแดง...ตามอ่านประสบการณ์จริง

คุณหนุ่มทิพย์ค่ะ จุ๋มขอจองเหรียญกรมหลวงชุมพรเนื้อเงิน จำนวน 2 เหรียญ และเนื้อสัมฤทธิ์ 1 เหรียญ รบกวนด้วยนะค่ะ อืมแล้วตอนนี้พี่นิ่มเดินสายปลุกเสกวัตถุมงคลถึงเกจิท่านไหนแล้วค่ะ ทราบว่าได้ไปหาอาจารย์พิจารณ์ ท่านเขียนผ้ายันต์ให้มากี่ผืนค่ะและเขียนจากผ้าอะไร (แอบถามนะค่ะ)มีเขียนซ้ำหรือเกินบางไหมส่งมาเที่ยวภาคใต้บ้างก็ได้นะค่ะจะขอบคุณย่างสูงเพราะน้องจะได้ให้ลูกศิษย์ทางภาคใต้(คุณแจ๊ค)มาใช้เสริมบารมีเพราะไม่ได้ขึ้นไปกราบอาจารย์เลย คุณหนุ่มทิพย์อย่าลืมจัดส่งของที่ได้คุยไว้มาให้นะค่ะ จุ๋มฝากที่อยู่อีกครั้งนะคะ่(เผื่อหาย) อบต.พ้อแดง ต.พ้อแดง อ.หลังสวน จ.ชุมพร 86110 จะให้ดีคุณหนุ่มทิพย์ทำลืมสมเด็จหลวงพ่อสมตกลงมาในกล่องสักองค์นึงก็จะเป็นพระคุณอย่างสูงอีกนะคะ(น้องหนุ่มใต้ฝากบอก) ท้ายนี้ขอให้คุณหนุ่มทิพย์สุขภาพแข็งแรงร่ำรวยเงินทองและได้ของดีเก็บเผื่อน้องด้วยนะคะขอบคุณค่ะ

 

เขียนถึงกันครั้งแรก ก็ขอของฟรีกันเลย เป็นอะไรที่ประทับใจมาก

จะจัดส่งของฟรีไปให้ครับ โปรดรอ

ขอฟรีดีตรงที่ไม่เสียสตางค์ แต่ช้า... ถ้าคนแจกไม่ว่างก็อด

คุณวินัยกลัวผมไม่ว่าง ก็เลยเข้ามาช่วยงานผมกับพี่นิ่ม เลยกลายเป็นหน้าม้าได้ของฟรีไปบ้างแล้ว

ฝากคุณแจ็กช่วยดูมะพร้าวให้ผมด้วย แล้วจะส่งของไปเข้าห้องแล็ปเหมือนเดิม

ขอบคุณกับคำอวยพร ขอให้กิจการของคุณก้าวหน้าด้วยครับ

 

<table border="0"><tbody><tr><td>"อันเรื่องราวกล่าวความพลายงามน้อย</td> <td>
</td> <td>ค่อยเรียบร้อยเรียนรู้ครูทองประศรี</td> </tr> <tr> <td>ทั้งขอมไทยได้สิ้นก็ยินดี</td> <td>
</td> <td>เรียนคัมภีร์พุทธเพทพระเวทมนต์</td> </tr> <tr> <td>ปัถมังตั้งตัวนะปัดตลอด</td> <td>
</td> <td>แล้วถอนถอดถูกต้องเป็นล่องหน</td> </tr> <tr> <td>หัวใจกริดอิทธิเจเสน่ห์กล</td> <td>
</td> <td>แล้วเล่ามนต์เศกขมิ้นกินน้ำมัน</td> </tr> <tr> <td>เข้าในห้องลองวิชาประสาเด็ก</td> <td>
</td> <td>แทงจนเหล็กแหลมลู่ยูขยั้น</td> </tr> <tr> <td>มหาทมื่นยืนยงคงกระพัน</td> <td>
</td> <td>ทั้งเลขยันต์ลากเหมือนไม่เคลื่อนคลาย</td> </tr> <tr> <td>แล้วทำตัวหัวใจอิติปิโส</td> <td>
</td> <td>เสดาะโซ่ตรวนได้ดังใจหมาย</td> </tr> <tr> <td>สะกดคนมนตร์จังงังกำบังกาย</td> <td>
</td> <td>เมฆฉายสูรย์จันทร์ขยันดี</td> </tr> <tr> <td>ทั้งเรียนธรรมกรรมฐานนิพพานสูตร</td> <td>
</td> <td>ร้องเรียกภูตพรายปราบกำหราบผี</td> </tr> <tr> <td>ผูกพยนต์หุ่นหญ้าเข้าราวี</td> <td>
</td> <td>ทองประศรีสอนหลานชำนาญมา..."</td></tr></tbody></table>

คุยกันต่อเถิดครับ สนุกดี ไม่เห็นต้องเกี่ยงว่า ญ หรือ ช สนุกดีออก

 

คุณเป็นนักฟังที่ดี ผมแนะคุณนิดนึง คุณต้องรู้ว่าพี่ๆเค้าชอบเรื่องไหน หรือบทไหนที่เล่าแล้วน่าติดตาม

ชอบฟังเรื่องป่า เหล้าขาว ชาวคอมมิวนิสต์ ถามสหายพี่เริญ
ชอบฟังชาวเล เพบ้านนา ตะหารน้ำ ถามคุณพ่อประดู่ฯ ถามด้วยว่า ทำไมคุณปู่ ต้องเกรงใจคุณป้า ในตอนภาษาอังกฤษ
ชอบฟังเรื่องเก่าท้าวความประวัติศาสตร์ แถมขอม-ไทย-บาลี คัมภีร์เหนือ ถามครูศนิวาร
ชอบฟังเพลงสุนทราภรณ์ เวทย์หลวงพ่อพรหม หลวงพ่อปรง หลวงพ่อสนอง ครูเอื้อ ถามพีไพรัช แกทันทั้งหมด

เอาไว้ผมทำเวปเอง จะทำเป็นebook ขาย ได้กองบรรณาธิการแล้วนี่...

 

ไม่รู้ว่าปิดรับคะแนนไปหรือยัง
ในฐานะที่อ่านและชอบ ขอส่งคะแนนให้ ๓ เรื่องนี้ครับ
(ใจจริงก็กดlike ให้ทุกเรื่อง แต่กติกาให้เลือกมา ๓ ก็ต้องตามกติกาเขา )
1.คุณปู่ไล่ผี #3461
3.คิดดี ทำดี พูดดี #3822
6.เจ้าที่มาร่วมงานบุญ #3734

จากเรื่องที่ ๑ คุณพ่อประดู่09 ทิ้งท้ายไว้ว่า
เรื่องบท กะระณีฯ ยังมีเรื่องเล่าและวิธีใช้อีกมากมายมีโอกาสจะเขียนมาให้อ่านกันอีก
(หมายเหตุ เรื่องเล่าคือเรื่องเล่า) ถ้าชอบจะหาเรื่องมาเล่าอีก
อยากบอกว่า..ผมชอบและรอฟังอยู่ครับ (ผมจะรอวันที่พี่ว่างและมีโอกาสมาเล่าให้ฟังอีก)

 

ปากหวานมาก จะทำให้ได้อ่านเรื่องสนุกๆกัน

ถ้าคุณหาผ้าป่าได้สัก 20,000 บาท จะแบ่งผ้ายันต์พรหมสี่หน้า ไปช่วยซอง
แล้วนัดคุณพ่อประดู่ฯไปถวายกฐินวัดโพธิ์เอนกัน (ก่อนถึงวัดโพธิผักไห่ 15 กิโลเมตร)

 

ลำดับที่ 34 โอนเงินค่าแผ่นชนวน 2 ชุด และ หมูทองแดง 1 ตัว ให้แล้วครับ ยอดเงิน 1220 บาทครับ

 

คุณหนุ่มทิพย์คะ เหตุที่หนูอยากผูกดวงเพราะ...

1.หนูมีแผ่นดวงที่ผ่านการผูกดวงจากหมอดูบ้าง จากพระบ้าง จำนวน 4 แผ่น แต่ว่าไม่เหมือนกันทั้ง 4 แผ่น จึงอยากจะหาข้อยุติ

2.ทำไมหนูจึงอยากให้คุณหนุ่มทิพย์ผูกดวงให้ เพราะจากการติดตามอ่านกระทู้ของคุณหนุ่มทิพย์มาตลอด ได้อ่านบทความ ข้อคิดเห็นต่างๆ เกี่ยวกับเรื่องดวงชะตา รู้สึกได้ว่าคุณหนุ่มทิพย์ไม่ใช่หมอดูแน่ๆ แต่คุณหนุ่มทิพย์เป็นโหราจารย์

3.ทำไมหนูอยากได้แผ่นดวงชะตาที่ถูกต้อง เพราะจะนำไปบรรจุในพระไม้โพธิ์แกะที่วัดโพธิ์ผักให่

4.ทำไมต้องเป็นวัดโพธิผักให่ เพราะเมื่อต้นเดือนได้ไปทำบุญถวายเทียนพรรษาที่ จ.หนองคาย กับเพื่อนๆ ก้อขับรถไปเรื่อยๆ ถึงวัดไหนก้อจอดทำบุญ พอดีเจอสำนักสงฆ์แห่งหนึ่งที่ อ.บึงกาฬ ยังไม่ได้ตั้งชื่อ เลยแวะเข้าไป ถวายเทียนพรรษา เมื่อทำบุญเสร็จ พระธุดงค์องค์หนึ่งได้บอกกับคณะของเราว่าให้เร่งทำบุญ เพราะภัยพิบัติกำลังจะมา ท่านก้อบอกเรื่องทำบุญหลายอย่าง รวมถึงพูดว่า หากมีโอกาสได้บรรจุดวงชะตาในพระที่แกะจากไม้โพธิ์นิพพาน จะช่วยให้แคล้วคลาดจากภัยพิบัติได้ เพื่อนๆ ก้อถามท่านว่า แล้วจะไปหาไม้โพธิ์นิพพานได้ที่ไหน หลวงปู่บอกว่า มีพระเกจิรูปหนึ่งอยู่จ.อยุธยา สามารถทำได้ถูกต้องตามตำรา แต่ไม่บอกชื่อวัด เพราะหลวงปู่บอกว่า แล้วแต่วาสนา หากบอกชื่อวัดจะเป็นการฝืนโชคชะตาเกินไป..ให้ไปสืบหาเอาเอง..

5.จังหวะพอดีที่คุณหนุ่มทิพย์ได้โพสภาพ พระดวงพิชัยสงคราม ที่ถวายหลวงปู่สม..จึงถือโอกาสเล่าประสบการณ์เมื่อต้นเดือนให้เพื่อนสมาชิกได้รับทราบ

หนูส่ง วัน เดือน ปี เวลาตกฟาก ทาง PM คุณหนุ่มทิพย์แล้ว...(ไม่เข้าใจว่าทำไมเรียกเวลาตกฟาก)..จากนี้ แล้วแต่คุณหนุ่มทิพย์จะกรุณา..ขอบคุณคะ

 

ขอบคุณมากครับ ป๋า..เอ้ย ผมอ่านแล้วตกใจ.....

ขอตอบทีละข้อก่อน

1. ผูกดวงมา 4 หน ไม่เหมือนกันเลยซักหน
-น่าทึ่งมาก... เล่นไม่เหมือนกันเลย แล้วผมจะเป็นแผ่นที่5 หรือเปล่าเนี้ยะ....

2. ผมเป็นหมอดูไม่ได้ครับ เพราะผมไม่เก็บตังค์ ผมเรียนมาฟรี ก็ต้องดูให้ฟรี
สมัยรุ่นๆ ผมไปเดินแถววัดบวรฯ เพราะมีเรียนพิเศษที่นั้น แถวนั้นมีร้านข้าวหน้าเป็ดอร่อยมาก เดินๆอยู่ ไปเจอฝรั่งคนหนึ่ง สวยมาก... ผมอยากรู้จักเธอ แต่ไม่รู้จะเริ่มต้นอย่างไร พูดไทยพอได้บ้าง แต่พูดอังกฤษไม่ได้เลย เลยได้แต่เดินตาม... เธอเดินหายเข้าไปข้างมูลนิธิพระมงกุฏฯ ผมก็เดินตามเข้าไปด้วย แล้วก็ไปเจอว่า ที่แท้มันเป็นสถานที่สอนศาสตร์แห่งการทำนาย แล้วแต่ใครจะสนใจ

ผมเข้าไปนั่งฟังโดยบังเอิญ ยังไม่ปิ๊ง ลองไปเรียนที่วัดราชนัดดา ก็ยังไม่แวว หาตำรามาอ่าน ก็ยังไม่เจ๋ง เลยทิ้งร้างห่างหายไปนาน

ผมมีเรื่องไม่เข้าใจอยู่หนึ่งเรื่อง ติดตัวมาตลอด คือมองเห็นใครแล้วทายบุคลิกลักษณะนิสัยเค้าได้ แต่หาคำตอบไม่ได้ ผมจะทายได้แต่ต้องไม่มี โลภะ โทสะ โมหะในจริต

พอมาได้ตำราดีเล่มหนึ่งโดยบังเอิญ สามารถอธิบายได้ แค่รู้วันเดือนปีเกิด ซึ่งก็คงเหมือนหมอดูทั่วๆไป แต่ผมจะต่างตรงที่ เมื่อผมไม่คิดรับเงิน ผมก็ไม่มีโลภะในจิต ผมไม่มีเจตนาจะซ้ำเติมใคร แต่เมตตาแนะนำ ผมก็ไม่มีโทสะ และผมก็ไม่หวังว่าใครจะเชื่อถือ ก็ไม่มีโมหะ

ที่สำคัญ หมอดูควรจะเป็นกำลังใจให้คนที่มีปัญหา เพราะขึ้นชื่อว่าหมอ ต้องรักษาได้ ต้องให้กำลังใจกัน เค้าดูแล้วต้องสบายใจกลับไป ทุกอย่างต้องมีทางแก้ ถ้าเห็นว่าไม่มีทางแก้ ต้องแนะนำวิธีทำใจ

และผมก็ยังเป็นโหร ยังไม่ได้ครับ แต่โหนได้
- นักโหราศาสตร์ ภาคคำนวณ รู้การเคลื่อนที่ของดวงดาวบนท้องฟ้า และฤกษ์ยาม
- นักโหราศาสตร์ ภาคพยากรณ์ รู้เหตุเป็นไป และให้ฤกษ์ยาม
- นักโหราศาสตร์ ภาคบวงสรวง พิธีกรรม

ถ้าชำนิชินาญทั้งสามภาค จะได้เป็นพระยาฯ หรือเจ้ากรมฯ

3. ในการบรรจุดวงชะตา จะได้รับการคำนวณและบรรจุโดยพระครูอภิสิทธิ์ ซึ่งท่านชำนิชำนาญมาก เป็นหมายเลขหนึ่งที่จะถูกท่านเจ้าคุณพรหมฯ วัดยานนาวาเรียกใช้ และท่านก็เคยทำการบรรจุดวงชะตาขึ้นทูลเกล้าถวายพระบรมวงศานุวงศ์มาแล้ว เชื่อมั่นได้ครับ

4. ถือเป็นวาสนาของคุณบีครับ พระบูชาฯนี้ ผมได้ยินหลวงปู่ฯเอ่ยชม บอกให้ผมบูชาดีๆ จะร่ำรวย ทั้งๆที่หลวงปู่ฯไม่เคยเอ่ยชมพระบูชาที่วัดไหนให้ผมได้ยินเลย...

5. ประสพการณ์ที่มีอันทำให้เพื่อนสมาชิก มีความตั้งใจอันเป็นกุศล คุณบีก็ได้บุญด้วยเหมือนกันครับ เก็บเรื่องเหล่านี้มาเล่าบ่อยๆ จะเป็นนิสัย จะมีคนแข่งกันทำความดี แข่งกันเล่าเรื่องดีๆ แข่งกันช่วยเหลือเกื้อกูลกัน โปรดอย่ามองเป็นเรื่องเล็กน้อย

เรื่องตกฟาก ประเดี๋ยวคงมีคนมาเฉลย เพราะสมัยก่อนเค้าไม่ตกเบาะกัน เรื่องนี้ต้องให้คนตกฟากตัวจริงมาเล่า คงจะสนุกกว่า

วันนี้มีน้องหญิงสองคนเอาดวงมาให้ผมดู ผมพิจารณาแล้ว น่าเป็นห่วงทั้งสองคน(เกณฑ์ถึงขั้นผ่าตัด) ขออนุญาตผูกดวงคุณบีภายหลัง และจะอธิบายโดยละเอียด ถือว่าแลกเปลี่ยนความรู้กัน

 

พี่หนู(ทนายเอก) แวะมารับเสือฯกับหนุมานฯเพิ่ม เพราะมีเจ้าหน้าที่ตำรวจที่เชียงใหม่ถามหากันมาก ได้จากผมไป ก็ไม่เคยรับฟรี มีแต่เติมสตางค์ให้ผมทุกครั้ง

พี่หนูเล่าเรื่องเศร้าให้ฟังเรื่องหนึ่ง คือมีเจ้าหน้าที่ตำรวจฝ่ายปราบปรามยาเสพติด ถามถึงพระฯวัดป่าแดง พี่หนูก็บอกว่าได้จากพี่นิ่มมาเยอะ เค้าก็แปลกใจ เพราะได้ยินแต่ชื่อ ไม่คิดว่าพี่หนูจะรู้จัก จึงเอ่ยปากขอเช่าต่อ พี่หนูคุยทางโทรศัพท์ ก็รับปากให้ฟรี

เจ้าหน้าที่ท่านนี้ อายุงานเยอะแล้ว เพิ่งจะมาติดยศร้อยตรีจากท่าน รมต.รตอ.เฉลิม ก็ครั้งนี้
ยังไม่ทันที่พี่หนูจะเอาพระฯไปส่ง ท่านก็มาเสียชีวิตจากเหตุคนร้ายค้ายาฯเสียก่อน

พี่หนู มีครูอาจารย์ที่ดี เจอผมทีไร พูดแต่การปฏิบัติตลอด แนะนำวิธีปฏิบัติตามที่อาจารย์พี่หนูสอนมา เพราะเห็นผลเป็นที่ประจักษ์ และผมก็ชอบคนที่ปฏิบัติบูชา มากกว่าอามิสบูชา จึงคุยกันได้นาน

อาจารย์พี่หนูนั้น เก่งขนาดที่ภาวนาจนเล็บมือที่ตัดหลุดไปแล้ว กลายสภาพเป็นพระธาตุได้
ท่านฯทักพระปิดตาทรงเมตตาของพี่นิ่มว่า เป็นพระฯที่ได้รับการอธิฐานจิตจากพระอรหันต์และพระอภิญญาหลายองค์ และวิธีการเสกก็ฉลาดมาก คือไม่เอาบารมีตัวเอง แต่ขออัญเชิญบารมีจากพระพุทธเจ้า พระปิดตาชุดนี้จึงเป็นพระเกรดA .... ท่านว่ามาอย่างนั้น

พี่หนูเมื่อทราบว่า พี่นิ่มจะเดินทางขึ้นเชียงใหม่ในสัปดาห์หน้า ก็รีบเคลียร์งานส่วนตัว และจะรีบเดินทางกลับเชียงใหม่ ไปรอตอนรับพี่นิ่ม

"ครั้งก่อนพี่เจอพี่นิ่ม ตัวผมสั่นไปหมดเลย..." พี่หนู

"ครั้งก่อนพี่นิ่มก็บอกผมว่า ครูพี่หนูแรงมาก กดบ่าพี่นิ่มจนปวดไปหมด แกมาบ่นให้ผมฟังตอนแยกจากพี่หนูแล้ว..." หนุ่มทิพย์

"ผมถามอาจารย์ ว่าทำอะไรพี่นิ่ม ท่านก็หัวเราะ แล้วถามกลับว่า ก็เราไปเล่าอะไรให้เค้าฟังบ้างหละ อาจารย์ก็กลัวเราจะไปพลาดท่าเค้า...แล้วก็หัวเราะ" พี่หนู

เออ....พวกวิทยาธรเค้ามาเจอกัน

.............................................

พี่นิ่มได้ข้อมูลมาจากหน่อยนาวิกโยธิน ว่าตลอดช่วง6เดือนที่ผ่านมา ไม่มีการสูญเสียเลย... และมีครั้งหนึ่ง มีลูกระเบิดตกมาที่หว่างขาระหว่างปฏิบัติภารกิจ แต่ไม่ทำงาน พอเก็บกู้ได้แล้ว เอาไปโยน ก็ทำงานปรกติ

พี่นิ่มเป็นคนที่ไม่ซักไซ้ไร่เรียง... เลยฟังเอาสนุก

เมื่อวาน เด็กวัยรุ่นแถวบ้าน อบต.จู๋ เอาพระปิดตาทรงเมตตาไปยิง ด้านอยู่3นัด ยกขึ้นฟ้ายิงออกทั้งสามนัด ยิงใหม่อีก3นัด ก็ยังด้านอีก ..... งานนี้มีรูปถ่าย มีชื่อ มีเบอร์โทรศัพท์ และจะเก็บบันทึกเป็นประวัติทำหนังสือ รอละกัน จะทำให้ดีเชียว

 

เจ้าหน้าที่ท่านนี้ อายุงานเยอะแล้ว เพิ่งจะมาติดยศร้อยตรีจากท่าน รมต.รตอ.เฉลิม ก็ครั้งนี้
ยังไม่ทันที่พี่หนูจะเอาพระฯไปส่ง ท่านก็มาเสียชีวิตจากเหตุคนร้ายค้ายาฯเสียก่อน

ขอแสดงความเสียใจด้วยครับที่เจ้าหน้าที่ดีๆต้องเสียชีวิตไปอย่างน่าเสียดาย :'(


พี่หนู มีครูอาจารย์ที่ดี เจอผมทีไร พูดแต่การปฏิบัติตลอด แนะนำวิธีปฏิบัติตามที่อาจารย์พี่หนูสอนมา เพราะเห็นผลเป็นที่ประจักษ์ และผมก็ชอบคนที่ปฏิบัติบูชา มากกว่าอามิสบูชา จึงคุยกันได้นาน

พี่หนุ่มพอจะแนะนำการปฏิบัติอย่างที่พี่หนูบอก ได้รึเปล่าครับ

ขอบคุณครับ

 

ถ้าถามเรื่องการปฏิบัติต้องรีบตอบ

อาจารย์ท่านนี้เป็นฆราวาส แต่เดิมตามหลวงปู่ชอบธุดงค์ เมื่อถึงคราวจะอดอาหาร หลวงปู่ชอบก็ให้ไปยืนหลับตาเปิดบาตรหน้าต้นไม้ใหญ่ ห้ามลืมตา

เมื่อท่านฯอนุญาตให้ลืมตา ก็จะเห็นข้าวน้อยๆอยู่ในบาตร เห็นว่าน้อย แต่กินอิ่ม

พี่นิ่มติดต่อท่านฯได้แล้ว เตรียมจะไปกับผมเพื่อขอเมตตาอธิฐานจิตให้ ไปเป็นการส่วนตัว ไม่อยากให้ใครไปรบกวน เพราะตั้งใจไปปฏิบัติกันด้วย

วิธีที่ท่านอาจารย์ฯแนะนำ เอาแบบง่ายๆ
ท่านให้เพ่งองค์พระบูชาในระดับสายตา เพ่งให้ติดตา ติดตาแล้วก็หลับตา พอเลือนหายก็ลืมตามาเพ่งใหม่ เหมือนกสิณ ทำให้ได้ 3 ชั่วโมง ถ้าทำได้แล้วค่อยบอกเพิ่ม

ข้อดีของการนี้คือ เวลาที่เจ็บเจียนตาย ภาวนาไม่ทัน ก็ตายเสียก่อน เพราะจิตยังยึดติดอยู่กับร่างกาย
แต่การระลึกถึงองค์พระฯขึ้นมาได้ อานิสงค์เกิดทันที ไม่ไปตกอบาย

เอาง่ายๆแค่นี้ไปก่อนนะครับ ระหว่างนี้ เช่าพระเกรดa ไปเยอะๆก่อนละกัน(แวะขายโฆษณาหน่อยนึง)

 

ในสมัยก่อนชาวบ้านปลูกเรือน(กระท่อม)มักใช้วัสดุในท้องถิ่นที่หาง่าย คือไม้ไผ่
เลือกเอาลำที่ขนาดพอเหมาะ หรือใหญ่พอสมควรใช้ขวานหรือมีดสับ
ให้แตกแล้วแผ่ออกเพื่อทำเป็นพื้นเรือน เรียกไม้ไผ่สับแล้วว่า ฟาก
หากเป็นลำเล็กจะใช้ค้อนไม้ทุบให้แตกแล้วแผ่ออก เพราะใช้มีดสับไม่ได้

การสับฟากหากสับไม่เป็นไม่มีทางที่จะได้ฟากจะกลายเป็นอย่างอื่นแทน
คนที่สับฟากได้ส่วนใหญ่อายุเกินหกสิบทั้งนั้น เดี๋ยวนี้หาผู้มีฝีมือในการสับฟาก
ยากกว่าหาซื้อทองในตลาดเสียอีก ผ่าไม้ไผ่ทำเป็นซีก ๆ ยังจะง่ายกว่าด้วยซ้ำ

เมื่อพื้นเรือนปูด้วยฟาก เวลาเด็กคลอดออกมาถึงแม้ว่าจะมีผ้ามีเบาะรองรับก็ตาม
แต่ก็ต้องวางเด็กไว้ที่ฟื้นฟาก ดังนั้นจึงเรียกเวลาที่เด็กคลอดออกมาแล้วว่า ตกฟาก
(ตกลงมาจากท้องแม่ลงสู่พื้นฟาก ไม่ใช่ตกจากพื้นฟากของเรือนลงใต้ถุน)
ถึงแม้ว่าเดี๋ยวนี้จะเป็นพื้นกระดานหรือพื้นปูนก็ยังใช้คำเก่าคือ ตกฟาก เหมือนเดิม

"สับฟาก" วิชาที่ไม่มีสอนในมหาวิทยาลัย

 

อ่ะ... หมายเลขหนึ่งของผมมาเองเลยนะเนี๊ยะ....

ในมหาวิทยาลัย ก็ไม่มีสอนเรื่องศีลธรรม จริยธรรม
มีแต่สอนให้เป็นลูกจ้างหมายเลขหนึ่ง สอนให้เป็นลูกน้องที่ดี แต่ไม่สอนให้ใช้ชีวิตให้เป็นสุข

สู้ครูทองประศรี ที่สอนกรรมฐานให้หลานพลายแก้วไม่ได้เลย....

 

ผมรักท่านฯนะ ที่อยากได้โน้นได้นี้ จริงๆแล้วอยากรู้ว่าท่านฯรักผมแค่ไหนเท่านั้นครับ แต่อะไรที่ได้มาแล้ว ผมก็เอาหมดแหละ....

ตอนพี่ไพรัชยื่นโทรศัพท์ให้ท่าน ผมขอตะกรุดเจ๋งๆ ท่านฯหัวเราะใหญ่ จาร"เจ๋ง" ข้างหน้าตัวหนึ่ง "เจ๋ง" ข้างหลังอีกตัวหนึ่ง แล้วม้วน.....

 

ถ้าผมไปด้วย ผมจะรอจนธูปหมดดอก.... เป็ดตัวข้างบนนะของผม.....

 

555+คุณหนุ่มทิพย์สนใจเป็ด
แต่ถ้าเป็นผม ผมสนใจปึกตะกั่วจารยันต์สี่มหา
และตะกรุดมหาระงับในกล่องไม้มากกว่า

 

กำลังฝึกแบบนี้อยู่เช่นกันครับ แต่ว่านั่งได้แค่ไม่เกิน 30 นาทีเท่านั้นเอง
เกินจากนี้ก็ฟุ้งซ่านบวกมีเวทนาทางกาย
พี่ทิพย์เทคนิค ที่ช่งยให้นั่งได้นานๆไหมครับ

 

คุณนั่งดูหนัง2ชั่วโมงได้...

คุณรู้จักเวทนา ก็เวทนานุปัสสนาสติปัฏฐาน
พิจารณาตามดูไปก็ได้ ดูว่ามันจะไปได้สูงสุดแค่ไหน
หรือไม่ก็เลิก แล้วพรุ่งนี้ทำใหม่และทำทุกวัน

...คุณจะเปลี่ยนอิริยาบทก็ได้ แต่ต้องเพ่งจนติดตา

 

เรื่อง : หลวงพ่อกร่าย...วาจาสิทธิ์

ตอน : ข่าวใหญ่...!? ทหารหรือตำรวจก็ไม่รู้โดนปืนตาย...?!เพราะคะนองปากอยากยิงนก

"วัดโพธิ์ศรี"

พอเริ่มจะเขียนตอนนี้ทำให้นึกถึงบรรยากาศท้องทุ่งของ"ก้าน พึ่งบุญ ณ อยุธยา" หรือ "ไม้

เมืองเดิม" เพราะสมัยผมเป็นเด็กท้องทุ่งนาหลังเกี่ยวข้าวใหม่ๆ มันมีเสน่ห์ และบรรยากาศ

ตามวัด"เป็นวัด" และวัดส่วนใหญ่ก็"เป็นวัด"ไม่เหมือนสมัยนี้ที่ส่วนใหญ่ถ้าผมมองไม่เห็น

ป้ายที่เขียนไว้ผมจะไม่มีความรู้สึกว่า"เป็นวัด" ท้องทุ่งนาสมัยนั้นนาของใครที่มีหนองน้ำหรือ

ที่ลุ่มในผืนนาของตัวเอง ก็จะขุดบ่อเสียเลยเพราะทำนาก็ไม่ค่อยจะได้ผล การทำนายังพึ่ง

น้ำตามธรรมชาติ ขนาดของบ่อที่ขุดอย่างน้อยก็กว้าง-ยาว ด้านละประมาณ ๑ เส้น ลึกประ

มาณ ๔-๕ เมตร ตามคันบ่อก็จะปลูกต้นไม้เช่น ต้นมะขามเทศ ,ต้นพุทรา,ต้นไผ่,ต้นมะขาม

ที่เราเอาฝักมาแกงส้ม เป็นต้น เวลาชาวบ้านหรือพวกเด็กๆ ออกไปหาผักหาปลาก็ได้พักร่ม

หรือเก็บมะขาม,พุทรา,แม้กระทั่งหน่อไม้ เอามากินกันหรือเก็บกลับบ้านได้ไม่มีใครว่า ต้อง

เข้าใจนิดหนึ่งว่า แถวอ่างทอง,สิงห์บุรี,อยุธยา สมัยนั้นเหมือนกันหมดไม่มีการหวงกันสำ

หรับการหากินตามท้องทุ่งนาเรียกตามภาษากฎหมายอนุมานกันว่าเป็นกฎหมายจารีตประ

เพณีฯ ทำให้คนออกท้องนาไม่อดน้ำ หาปลาง่าย ยกเว้นปลาในบ่อของเขานั้นเอาไม่ได้

เจ้าของจะเอาไว้ขาย ส่วนวัด"ทุกวัดจะมีสระน้ำ"ผมขอวิงวอนท่านผู้ใจบุญทั้งหลายอย่า

ทำบุญด้วยการส่งเสริมให้ทางวัดถมสระน้ำกันต่อไปเลย ในวัดมีสระน้ำ คันสระมีต้นไม้ยืน

ต้น มีต้นไผ่ ต้นไม้ใหญ่รอบๆ วัด มีนกเกาะ นกทำรังแพร่พันธ์ได้ง่ายเพราะมีต้นไม้ ใน

สระมีปลาตั้งแต่ปลาขนาดเล็กจนถึงปลาชะโด เต่าขนาดเด็กขี่ได้ ตะพาบน้ำเกือบเท่า

กระด้งฝัดข้าว สระวัดช่วยเพาะพันธ์ปลา คนมาเที่ยววัดวาได้ดูปลาดูเต่าดูตะพาบอย่าง

ธรรมชาติ คนภาคกลางสมัยก่อนไม่อดน้ำดื่มเพราะมีน้ำในสระวัดเป็นที่พึ่ง เป็นที่สร้าง

ความสามัคคีเวลามีการขุดลอกสระ ตอนนี้หายากเพราะท่านผู้ใจบุญเอาเงินไปถมสระวัด

ทิ้งเสียหมด คนภาคกลางเดี๋ยวนี้มีการขาดแคลนน้ำดื่ม เศร้าใจกันไหมครับ? เอาเป็นว่า

พอมองเห็นบรรยากาศของวัด กับท้องทุ่งนาสมัยนั้นกันนะครับ ฯ

ความจริงเรื่องนี้ไม่ยาว แต่อยากให้อะไรกับคนอ่านบางท่านบ้าง(เน้นบางท่านเท่านั้น)ถ้า

กลับไปย้อนดูทุกเรื่องที่ผมเขียนผมจะสอดแทรกเล็กๆน้อยๆเข้าไปเพราะไม่อยากให้สิ่งดีๆ

ที่ผมเคยเห็นเคยได้มันหายไป เรื่องนี้เกิดตอนที่ผมเรียนมัธยมแล้ว และเป็นช่วงใกล้หมด

ฤดูเกี่ยวข้าว ได้มีทหารและตำรวจกลุ่มหนึ่งเดินทางไปร่วมงานพรรคพวกกันที่มีบ้านอยู่ไม่

ไกลจากวัดมากนักโดยไปกันเป็นคณะ ก็คงไม่ต่างกับสมัยนี้มากนักสำหรับทหารตำรวจ ที่

เวลาไปต่างจังหวัดก็ต้องหาข่าวพระดีพระดังกันเป็นธรรมดา ว่ากันว่าในตอนสายของวันที่

เกิดเหตุ ทหารและตำรวจกลุ่มนี้ได้เอารถจี๊ปเป็นพาหนะพร้อมอาวุธปืนที่ใช้สำหรับยิงนก

โดยเอารถไปจอดหลังวัดแล้วเที่ยวได้เดินท่อมๆ มองๆ ตามสุมทุมพุ่มไม้รอบๆวัด เด็กวัด

ก็ไปเรียนให้หลวงพ่อทราบว่า มีพวกทหารตำรวจถือปืนมาเดินดูนกรอบๆ วัด หลวงพ่อจึง

ให้เด็กวัดไปบอกคนกลุ่มนั้นว่า"หลวงพ่อให้มาบอกว่าที่วัดนี้หลวงพ่อขอเถอะอย่ายิงนกเลย"

มีสมาชิกในกลุ่มคนเหล่านั้นพูดขึ้นว่า "เห็นข่าวว่าหลวงพ่อวัดนี้ดังเลยอยากยิงดู" แต่ทุก

คนก็ไม่ได้ทำอะไร ขึ้นรถออกจากวัดไป เด็กวัดก็ไปเรียนให้หลวงพ่อทราบว่าเขาไปแล้ว

เขาเพียงแต่บอกว่าได้ข่าวว่าหลวงพ่อดังเลยอยากยิงดู หลวงพ่อก็พูดกับเด็กว่า"ที่ห้ามที่ขอ

ก็เพราะเป็นเขตวัด" "มันยิงนกให้ตายได้...เดี๋ยวมันก็ตายได้"

ทหารตำรวจกลุ่มนั้น เมื่อออกจากวัดแล้วก็ขับรถออกไปหานกยิงกันตามทุ่งนา เพราะฤดู

นั้นยังมีนกกระยาง,นกกระสา,และนกเขา,นกพิราบเยอะ เนื่องจากอาหารการกินสมบูรณ์ มี

ข้าวตก,กุ้ง,หอย,ปู,ปลาที่เป็นอาหารนกอยู่ตามธรรมชาติมาก คณะนี้ได้ไปหยุดเพื่อหานกยิง

ที่คันบ่อของชาวบ้านบ่อหนึ่ง เข้าใจว่าคงจะเห็นนกเขาที่อยู่บนยอดต้นมะขามเทศ อยาก

ยิงแต่เป็นห่วงว่านกจะมีลูกอ่อน เพราะเห็นว่ามีรังนกอยู่ใกล้ๆ จึงนึกมีเมตตาว่าจะขึ้นไปดูที่

รังนกก่อน ถ้าไม่มีลูกถึงจะยิงแต่ถ้ามีลูกก็จะเว้นไว้ ได้มีคนอาสาที่จะปีนขึ้นต้นไม้ไปดูรังนก

โดยเอาปืนยาวที่ถือมาวางพิงไว้โคนต้นมะขามเทศ คงจะอยู่ในลักษณะเอาปากกระบอก

หันขึ้นฟ้า แล้วปีนขึ้นไปข้างบนต้นไม้ ปรากฎว่าขณะนั้นมีลมกรรโชกต้นมะขามเทศก็โยก

ตามลม ปืนที่พิงต้นไม้อยู่บนดินแข็งก็ลื่นไถลและลั่นขึ้น ลูกปืนที่ลั่นโดนคนที่อยู่บนต้น

ไม้เสียชีวิต มีคนหลายคนพูดว่าไม่น่าเป็นคนนี้เลย เพราะเป็นคนมีเมตตาสู้อุตสาห์ปีนต้น

ไม้ขึ้นไปดูรังนกแล้วเชียว แต่เด็กวัดที่เห็นศพกลับพูดว่า"คนนี้แหละที่พูดว่าอยากยิงนก

วัดโพธิ์ศรีดีนัก"

ตอนหน้า(ถ้าไม่เบื่อ) ตอน : ฟ้าผ่าตาย...ตายในน้ำ...ตามคำหลวงพ่อ...!!!

ปล. ต้องทำความเข้าใจว่า เป็นการคาดการณ์ของชาวบ้านเอง หลวงพ่อคงไม่มีเจตนา