ลำนำเพลงรักของนักกลอน

  ข้าวหลามเผา เข้าพรรษา เอามาฝาก
        มีมามาก หลากหลาย  ในพรรษา
             ใส่ถั่วดำ น้ำกะทิ  ที่มีมา
                  ของมีค่า  เปิดหัวจุก  สุกในรู  
 
    ข้าวต้มมัด  ตัดใบตอง  มารองห่อ
        ลูกโยนก็  ปั้นพอ   ห่อใว้สาย
             แขวนรวมกัน ข้าวต้มมัด  จัดเรียงราย
                  มีเหลือหลาย  ล้วนข้าวเหนียว  เที่ยวจัดมา
  
    นักรักกลอน  นักชิม   ยิ้มกันใหญ่
         ส่านตัวใคร  ชอบสี่งใด  ให้เลือกหา
             ชิมตามถนัด   จัดใว้    เต็มอัตรา
                  ครูติงว่า   น่าทานอยู่    กระ  ทู้   กลอน

สาระธรรมวันนี้  สุ จิ ปุ ลิ

 

อรุณสวัสดิ์ค่ะคุณบุษ วันนี้ต้องไปทำงานแล้วนะคะ

 

สวัสดีค่ะคุณครูติง ขอแจมหน่อยนะคะ ไม่ได้แต่งเองค่ะ เจอมาแล้วชอบความหมายก็เลยเอามาฝากค่ะ

น้ำค้างกลางจันทร์ ภาพฝันในแววตา

อาจมีจริงมีแท้หรือแค่ฝัน
แต่หากจันทร์มีน้ำค้างกระจ่างใส
แสงสะท้อนคงงามอย่าถามใคร
จึงขอใช้เป็นนามแฝงมาแต่งกลอน

ขอปลดปล่อยจินตนาการผ่านภาษา
เก็บมโนมาเรียงถักด้วยอักษร
ภาพอาจลางเลือนบ้างบางบทตอน
อย่าตัดรอนเลยหนาเมตตาที

ใช้ปากกาแทนพู่กันสร้างสรรค์ภาพ
ความรู้สึกทาฉาบอาบแทนสี
ภาพที่เห็นอาจละม้ายคล้ายที่มี
ขอโทษทีที่วาดฝันอันเดียวกัน

ศิลป์ภาษาไม่ต่างห่างภาพวาด
ภาพพิลาสงามสวยด้วยคำสรร
หยิบอักษรเรียงร้อยถ้อยรำพัน
เกิดภาพฝันเฉกเช่นเส้นสีทา

เธอเห็นภาพในฝันของฉันไหม
ฉันตั้งใจเรียงร้อยถ้อยภาษา
ภาพคิดถึงห่วงใยในแววตา
ฝากกับฟ้าแขวนจันทร์ดาวรอเจ้าดู

 

เธอเห็นภาพในฝันของฉันไหม
ฉันตั้งใจเรียงร้อยถ้อยภาษา
ภาพคิดถึงห่วงใยในแววตา
ฝากกับฟ้าแขวนจันทร์ดาวรอเจ้าดู

เพราะมากค่ะ ..อ่านแล้วคิดถึงเพื่อนๆที่ไม่เคยเจอกัน แต่รักและห่วงใยกัน แปลกดี..

 

เป็นบทกลอนที่ไพเราะกินใจตั้งแต่การตั้งชื่อเลยค่ะคุณnouk ขอบคุณมากนะคะ สำหรับกลอนเพราะๆนี้

 

นั่นสิคะ ติงก็สงสัยเหมือนกันว่าเกิดขึ้นได้อย่างไร
ไม่เคยเห็นหน้ากันแท้ๆ แต่ทั้งรัก ทั้งห่วงใย สารพัด

 

รักร้าง ห่างหาย
มิวาย เหน็บหนาว
เจ็บปวด รวดร้าว
ถึงคราว ใจช้ำ​

 

คนเคย ชิดใกล้ เหตุใด แปรเปลี่ยน
จากเคย แวะเวียน ขีดเขียน คำกลอน​

 

อยู่ไหน เล่าหนอ พะนอ สาวไหน
รักร้าง ห่างไกล ใจร้าย ลืมลง​

 

ยามนี้ อกหัก ความรัก เป็นพิษ
เศร้าสร้อย คอยคิด ถึงมิตร แดนไกล​

 

ศาลา คนเศร้า มีเรา นั่งอยู่
เหลือบตา แลดู ไม่รู้ปลายทาง​

 

หักเอย หักใจ หักได้ เปล่าหนอ
แสร้งทำ ก็รู้ เจ้าอยู่ เปล่าเดียว
​

 

เพราะรัก จริงแน่ ไม่แล ชายใด
ด้วยรัก ปักใจ มอบไว้ นิรันดร์​

 

ฝนมา ฟ้าปิด มืดมิด จิตข้า
รวดร้าว วิญญา ถึงครา จาบัลย์
​

 

นั่นสินะ เกิดขึ้นได้อย่างไร?555+ (แซวๆ) หายไปเข้าวิเวกมาจ๊ะ รับบุญไปด้วยนะ(ทุกๆท่าน) กะว่าวิเวกเที่ยวนี้ต้องกำจัดมารให้สิ้นซาก กลับกลายเป็นว่า...555+ งงจริงๆเลย ปล่อยไปตามครรลอง ดีกว่าเนาะ เพราะธรรมะ คือธรรมชาติ ถึงเวลาก็เป็นไปของมันเอง ไม่ต้าน ไม่ฝืน ไม่ขัด ไม่ข้อง เฮิ๊กๆๆๆ

 

เขียนซ่ะเศร้าเชียว..มีพรสวรรค์ในการลำนำฯรักคุดเหรอจ๊ะ?

 

น่าสงสารมารซะจริง คราวนี้อาจถูกกำจัดแน่แล้ว

 

เพราะอากาศเป็นใจค่ะ
ฟ้าหลัว แถมมีลมเย็นๆ ชวนให้เหงามากเลยนะคะ ๕๕๕๕

 

ใกล้วันซึ้งถึงดวงใจใคร่คิดถึง
หวนคะนึงพระคุณท่านช่างยิ่งใหญ่
อยากกอดซบอบไออุ่นให้กรุ่นใจ
เหลียวหาไปให้อ้างว้างร้างมารดา

fairy3


โอ้แม่จ๋าลูกระลึกนึกถึงท่าน
คิดถึงวันร่วมสุขสนุกสนาน
เกิดชาติใดให้ประสพและพบพาน
อธิษฐานให้พันผูกทุกชาติไป
dencee

 

อิจฉาตาร้อน ทุกท่านที่มีแม่ให้กราบให้กอดค่ะ:'( ตัวเองเคยคิดว่าถ้าไม่มีแม่ชีวิตนี้จะอยู่ไม่ได้ ได้ดูแลท่านจนวาระสุดท้ายอาบน้ำ เทกระโถน จัดข้าวปลาอาหาร. จัดยาพาไปหาหมอ