นิทาน เรื่อง "พญานาค"

แม่มณีนอนไม่ไหวติงแต่สายตา ยังคงจับอยู่ที่ใบหน้า ศรีสุจิตรา

นางร่ำไห้แทบจะขาดใจ แต่ยังคงบรรเลงเห่กล่อม เพื่อให้แม่มณี

ได้คลายทุกข์โศกและ กลับใจมาเหมือนเดิม ..แต่แม่มณีช่างเด็ดเดี่ยวยิ่งนัก

"ข้าขอรักษา สัจจะ ..และขอรักษาสัญญา ที่ให้ไว้ จะไม่มีวันจะเปลี่ยนใจข้าได้"

นางทั้ง 5คน ต่างร่ำไห้ด้วยทราบว่า มิอาจเปลี่ยนใจนางได้เลย...พี่ชายแอบดู

ด้วยน้ำตานองหน้า ..ด้วยรักน้องสาวยิ่งนัก..

 

ขอบคุณมากค่ะพี่รั้งมาช่วยน้องพอดีเลยค่ะ

นั้นและค่ะเรียกไม่ถูถ

 

โหววว ..ท่านประธานรู้สึกโรแมนติคจังค่ะ...มโหรีเห่กล่อมจ้า

 

.............................................

 

พี่นุ๊กค่ะ

เรื่องเด็ดๆไม่ต้องปะติดปะต่อนะค่ะ

สงสารเด็กนอกเขียนไทยไม่ค่อยถูถแล้วกันค่ะ

 

โอ้โห...ดอกรักผลิบานในหัวใจ....ทั้งถ้ำเลยนะ วันนี้

 

ว้า...อุตส่าห์เขียนมาได้ตั้งครึ่งทาง เหลืออีกครึ่งทางไว้ทำไมคะ?

(เก็บไว้ในงง)

 

เสียงแผ่วแว่วมาแต่ไกลๆ ...

"ตราบชั่วฟ้าดินสลาย..ข้ายังคงรอเจ้ากลับมา".......สัจจะ .. สัญญา ...

กาลเวลาหมุนเวียนเปลี่ยนไป....แต่ใจข้าหาเปลี่ยนไปจากเจ้าไม่.......

 

บ่ายๆค่ะวันนี้

 

อย่าคิคมากเลย นุ๊ก พี่กับเธอคุยกันเรื่องเดียวยังใช้เวลาเป็นสัปดาห์เลยค่ะ

 

เดียวดายอาดูร...สิ้นสูญแล้วทุกๆ สิ่ง

เธอมาทอดทิ้ง...จากไปจนไกลสุดใจ

จำใจจำทน...หม่นหมองเพ้อร้องร่ำไห้

โอ้ยอดดวงใจ...แสนเศร้าโศกตรม...

 

ดีนะ แม่ศรีสุจิตราไม่ได้เข้ามาด้วยไม่งั้น

เตรียมกระแป๋งมารองน้ำท่วมได้เลย...

 

อ้าว ..นุ๊กรำพัน ถึงใครอยู่จ๊ะ......

 

ถึงว่าาาา....นู๋รู้แระว่าทำไมนิทานแต่ละเรื่อง

ถึงได้เล่ากันเป็นปี....ก็เพราะคุยกันคนละภาษานี่เอง ฮิ้วววว

 

แหม...พี่รั้ง ก็กำลังบิ้ววว...ให้เข้ากับบรรยากาศของเนื้อเรื่องยังไงล่ะคะ

 

ขอยืมเพลงท่านประธานไปแปะหน่อยนะคะ

แหม เข้ามาอินด้วยคน ...

 

..................................

 

แม่มณี ..นอนหลับอยู่รึ ..มาเล่าต่อจ้า...

 

ติดตามอ่านอยู่ค่ะ
วันนี้มีเพลงประกอบด้วยนะค่ะ

 

คุณน้ำตาลอินเลิฟนะคะ อย่าไปอินอย่างอื่นน้าาาาา