ลำนำเพลงรักของนักกลอน

กิเลส  กรรม และ วิบาก  เปรียบเหมือน รถ ตุ๊ก ตุ๊ก  ของไทย เรา
แต่ต่างกันคือรถคันนี้จะวิ่งเฉพาะ ไป พบ  กับ  ชาติ  เท่านั้นมีด้วยกันทั้งหมด  คือมีแค่ ๓  ล้อ ครับ   ซึ่ง อวิชชา อาศัย อยู่ในล้อทั้งสาม ตัวรถ ตุ๊ก  ตุ๊ก  เปรียบเหมือน สังสารวัฏ  ถ้ายังไม่ถูกทำลาย
เป็นเหตุปัจจัย ทำให้เกิด  ภวตัณหา และ วิภาวตัณหา  ฉนั้น เรา จึง
ช่วยกัน ถอดล้อ  ตุ๊ก ตุ๊ก ทั้งสามออก และ ทำลายเสีย รถ ตุ๊ก ตุ๊ก ก็ ไม่อาจ
ที่จะวิ่งข้าม  พบ  ชาติ  อีกได้ ครับ สาธุ อนุโมทนา คำตอบ
 ครับ

 

ตอนนี้ครูติงสวดมนต์อย่างมีสติ ฝึกกลอน และลับปัญญาทางธรรมไป พลางก่อน แบ่งเวลานั่งสมาธิ ตามโอกาส คือสะสม
 หน่วยกิตใว้เมื่อถึงเวลา อันควร ธรรมะ ก็จะซึมซาบ ไปในกาย
 และจิตใจ จากนั้น แล้วของเก่าที่มีอยู่ใน อดีตชาติ จะทำหน้าที่ของ
 มันเอง ครับ ครูติงอยู่ในเรด้า ของจิตที่มีโอกาสยกระดับของภูมิธรรม
ที่สูงขึ้น ครับ

 

สาธุค่ะ ขอบพระคุณที่กรุณาให้คำแนะนำ
ติงรู้ตัวดีว่าบางทีก็สวดมนต์แบบรีบๆให้เสร็จ
บางทีก็ตั้งใจ
ต่อไปนี้จะพยายามค่ะ
ได้น้อยแต่ดี
ดีกว่าได้มากแต่ไม่ดี
สาธุค่ะ

 

บางทีเราก็รู้สึกในความเป็นเจ้าของรถ
รู้สึกว่ารถนี้ดี มีประโยชน์
ทั้งรักทั้งหวงแหน
พยายามรักษาไว้
ทั้งที่รู้ทั้งรู้ว่าไม่มีทางเป็นไปได้

 

ขอขอบพระคุณมากนะคะ
ติงให้ทั้งสามท่านเลือกก่อนค่ะ
ติงจะขอรับเป็นคนสุดท้าย

 

อรุณสวัสดิ์ค่ะน้องปลา คิดถึงนะคะ ขอให้น้องปลามีสุขภาพดี

 

ติงเตรียมตัวไปเยี่ยมบ้านนักเรียนก่อนนะคะ
เดี๋ยวจะสายค่ะ บ่ายๆพบกันนะคะ

 

จริงหรือคะแต่ไม่ค่อยกล้านั่งนะคะกลัวว่าจะมีสิ่งแปลกปลอมแทรกมาค่ะเลยไปไม่ถึงไหนสักที:'(

 

เป็นพระคุณอุ่นใจให้มีสุข
คงหมดทุกข์เพราะมิตรดีที่ไฝ่หา
มอบดอกไม้ต่างพันธ์พรรณนา
คงไม่ว่าถ้าบัวนั้นฉันขอปอง

catt10

เพราะคำว่าบุษบันนั้นกำเนิด
คือคำเกิดจากบัวสายกลายเป็นสอง
ทั้งบัวผันบัวเผื่อนเกลื่อนเป็นกอง
เป็นชื่อทองของบัวน้อยเจ้ากลอยใจ

 

วันนี้ไปวัดทำบุญตักบาตรและสังฑทานค่ะ นำบุญมาให้ร่วมอนุโมทนากันนะคะ เดี๋ยวบ่ายจะไปปล่อยปลาและถวายหนังสือสวดมนต์ให้ท่านท้าวเวสสุวรรณค่ะ

 

โลกธรรม สองส่วน ล้วนให้คิด
ส่วนใดจิต ชอบใจ อย่าไหลหลง
ส่วนใดล้ม ไม่สมจิต ต้องคิดปลง
อย่างวยงง จงให้ ใช้ปัญญา

จะมียศ เสื่อมยศ โปรดทราบเถิด
จะลาภเกิด หรือเสื่อมลาภ ทราบเถิดหนา
นั่นเป็นเพียง อนิจจัง ระวังนา
มันสับเปลี่ยน เวียนมา ปัญญาดู

จะสุขทุกข์ นินทา สรรเสริญ
อย่ามัวเพลิน รันทด หรืออดสู
เราเป็นเพียง พิชิต พินิจดู
หากเรารู้ เท่าทัน พลันสบาย

ไม่มีเรา มีเขา จะเบากว่า
คิดเพียงว่า ต้องล้ม ไม่สมหมาย
ทุกอย่างเกิด ก็ด้วยเคล็ด เหตุปัจจัย
มันมาได้ ไปได้ ไม่แปลกเลย

จงรักษา ดวงใจ ให้ใสผ่อง
อย่าขัดข้อง ภายใน ให้วางเฉย
หากดีใจ ก็อย่าฟู อยู่เสบย
ฝึกให้เคย แล้วจะเห็น "ความเป็นจริง..!"

จาก : http://palungjit.org/threads/โลกธรรม-คำกลอน.180921/

 

สวัสดีพี่ๆ น้องขอเลือกดอกที่ 3 คะ ดูแปลกดี

 

อะไรจะหวานขนาดนี้เอาบ่างได้ไหมแต่คิดกลอนไม่ออกเลยยยยยยค่ะ

 

สวัสดีค่ะคุณนางพญา20
คิดกลอนไม่ออก ก็ว่ากันด้วยร้อยแก้วนะคะ
อย่างเวลานี้ ติงมีงานยุ่ง คิดกลอนไม่ออกเช่นกันค่ะ

 

เมื่อเช้าฟัง เรื่อง นางวิสาขา มหาอุบาสิกา ลีลากรรมของสตรีสมัยพุทธกาล ยังฟังไม่จบเลยคะยาวมาก แต่ชอบความตอนหนึ่งว่า "แสงจันทร์ก็เย็น กลิ่นไม้จันทร์ก็เย็น แต่ความเย็นทั้งสองประการนั้นรวมกันแล้ว ยังไม่เท่าความเย็นแห่งมธุรวาจา"

 

น้องอัญกับพี่มีใจตรงกันบ่อย
พี่ติงก็ชอบดอกที่ ๓ ค่ะ
แต่ว่าพี่ให้น้องอัญนะคะ

 

สาธุค่ะ
ท่านมหากวีเอกสุนทรภู่ท่านยังว่า....

<TABLE style="WIDOWS: 2; TEXT-TRANSFORM: none; TEXT-INDENT: 0px; LETTER-SPACING: normal; FONT-FAMILY: 'Times New Roman'; ORPHANS: 2; WORD-SPACING: 0px; -webkit-text-size-adjust: auto; -webkit-text-stroke-width: 0px" border=0 cellSpacing=0 width=550 align=center><TBODY><TR><TD width="100%"><TABLE border=0 cellSpacing=0 width="100%"><TBODY><TR><TD bgColor=#ffcccc width="100%"><TABLE border=0 cellSpacing=0 cellPadding=4 width="100%"><TBODY><TR><TD bgColor=#ffe3d7 width="100%">อันอ้อยตาลหวานลิ้นแล้วสิ้นซาก แต่ลมปากหวานหูไม่รู้หาย
ถึงเจ็บอื่นหมื่นแสนไม่แคลนคลาย เจ็บเจียรตายเพราะเหน็บให้เจ็บใจฯ.

"สุนทรภู่"​

</TD></TR></TBODY></TABLE></TD></TR></TBODY></TABLE></TD></TR></TBODY></TABLE><TABLE style="WIDOWS: 2; TEXT-TRANSFORM: none; TEXT-INDENT: 0px; LETTER-SPACING: normal; FONT-FAMILY: 'Times New Roman'; ORPHANS: 2; WORD-SPACING: 0px; -webkit-text-size-adjust: auto; -webkit-text-stroke-width: 0px" border=0 cellSpacing=0 width=550 align=center><TBODY><TR><TD width="100%"> </TD></TR></TBODY></TABLE>

 

ขอบคุณคะพี่ติง ถ้าชอบเหมือนกัน เราก็ช่วยกันปลูกคะ รับรองมีดอกออกมามากกว่า 1 ดอกแน่นอนคะ ว่าแต่มันคือดอกอะไรอ่ะคะ สงสัยต้องไปขอต้นกล้าจาก ท่านคมสันต์คะ

 

น้องอัญมีความคิดดีนัก
หากได้แต่ดอกมา ไม่นานก็คงเหี่ยวเฉาไปตามกาล
แต่หากเราปลูกไว้ ต้นก็จะออกดอกให้เราได้ชื่นชม ดอกแล้วดอกเล่า
ใครผ่านไปผ่านมาเห็นก็พลอยสุขใจค่ะ

...คงต้องรบกวนคุณพี่คมสันต์
ว่าดอกไม้นี้มีนามว่ากระไร....(ฮิฮิ...เล่นภาษาโบราณเลยค่ะ)

 

ขอน้อมอนุโมทนาค่ะ
กระทู้นี้ดีจังมีบุญมาให้อนุโมทนาบ่อย
ทำให้จิตใจเบิกบานนักค่ะ