นิทาน เรื่อง "พญานาค"

โธ่เอ้ย..นึกว่าอะไร ก็แค่ไก่ขัน ท่านโม...นี่แหละครูบาอาจารย์ชั้นยอดเลยนะ
อย่าเพิ่งอารมณ์เสีย มันเป็นการสอบจิตของท่านเลยว่าสงบหรือยัง ศีล 5 มั่นคงดีหรือยัง ผลการปฏิบัติไปถึงไหนแล้ว ท่านน่าจะขอบคุณมันนะ ที่ทำให้ได้รู้ว่าจริงๆ แล้วน่ะ ยังเอาจิตไปจับอยู่กับเสียงภายนอก แล้วก็ยังฟุ้งที่ไม่ได้ดังใจ (จินตนาการไก่)

แผ่เมตตาที่เคยบอก ได้ทำบ้างหรือเปล่าจ๊ะ ลองแผ่เมตตาให้ไก่ทุกวันๆๆๆๆ ดูดิ ว่ามันจะเปลี่ยนเวลาขันหรือเปล่า

แล้วก็พิจารณาไก่มันนะ ว่ามันมีความทุกข์ร้อนอะไรบ้างกับการดำเนินชีวิตของมัน ตัวมันเล็กกว่าเราอีกนะ เราตัวโตกว่ามัน มันไม่มีทุกข์ พอตื่นมาก็ขัน พอหิวก็คุ้ยเขี่ยกิน ไม่ได้อนาทรร้อนใจ

หรือไม่งั้น ก็เปลี่ยนมุมมอง ว่าเสียงไก่เป็นเสียงดนตรีที่ไพเราะที่สุดในโลก เอาเมโรดี้ใส่ลงไปในเสียงไก่ อิอิ

ถ้าเป็นเรานะ ดีเลยจะได้ฝึุกแยกกายแยกจิต เอาเสียงไก่ไปไว้นอกตัว เสียงสมาธิอยู่ในตัว งงล่ะซิ
ตั้งสติแล้วกำหนดนะ ว่าเสียงนั้นดังอยู่ที่ไหน ก็ให้มันดังอยู่ที่นั่น หูอยู่ที่ไหน หูอยู่กับเรา อย่าส่งหูออกไปฟัง ทำได้มั้ยเอ่ย เรียกว่าอย่าเอาใจไปใส่เสียงไก่ แล้วจิตมันก็จะไม่ปรุงจนเกิดอาการฟุ้ง จนอยากฆ่าไก่

 

พูดนะมันพูดได้ แต่เวลาเจอจริงมันไม่เป็นอย่างนั้นหรอก มันเหมือนเราทำสมาธิอยู่แล้วก็มีคนมาตะโกนอยู่ที่หน้าต่าง ผมไม่ได้เก่งขนาดเข้าณาน 4 ที่จะไม่ได้ยินอะไรภายนอกนะ

 

ทำได้ซิท่านโมโม่ ถ้าตั้งใจจริง เราเคยทำมาแล้ว ไม่อย่างนั้นจะแนะนำท่านได้อย่างไร

เราเคยอยู่ในสถานที่ที่อยู่ในแหล่งชุมชนน้องๆ สลัม คิดดูนะ หลังคาบ้านแทบชนกัน ระยะห่างของบ้านแต่ละหลัง 1 เมตร

เพื่อนบ้านมีแต่ขี้เหล้าเมายา เสียงอึกทึกครึกโครมทุกวัน ผัวด่าเมีย เมียด่าผัว เสียงเด็กร้องกระจองงองแง บางวันก็ตบตีพร้อมทั้งเีสียงด่าดังขรม ดีนะของท่านมันดังเป็นเวลา แต่ของเราเนี่ยไม่เลือกเวลา ทั้งกลางวันและกลางคืน เปิดเพลงเสียงดังลั่นไม่เกรงใจใคร

เวลาเข้าห้องพระ เราไม่ส่งจิตออกนอกเลย ให้มันอยู่ข้างใน สำรวมกายอินทรีย์ มันจะดังก็เรื่องของมัน ปัจจุบันขณะมีหน้าที่อะไรก็ทำไปให้ลุล่วง แรกๆ ก็ทำไม่ได้เหมือนกัน แต่เราไม่ยอมแพ้ที่จะเอาชนะตัวเอง ตัวของตัวเอง ใจของตัวเอง ถ้ายังควบคุมมันไม่ได้ แล้วจะไปควบคุมใครได้ล่ะ จริงมั้ย?

ตลอดเวลาที่นั่งสมาธิ มาด่ากันอยู่ข้างหูนั่นแหละ ก็บ้านมันติดกันนิ เสียงตะโกนนะท่าน ไม่ใช่คุยกันปกติ แต่เราพิจารณาว่ามันก็แ่ค่เีสียง ไม่มีตัวตน เกิดขึ้น ตั้งอยู่ แล้วก็ดับไป พอจิตสงบมันอยู่ภายในแล้วทีนี้ ได้ยินก็เหมือนไม่ได้ยิน เพราะไม่ได้เอาจิตไปจับ

 

ผมก็พอเข้าใจอยู่หรอก แต่จะทำได้รึป่าวอันนี้อีกเรื่องนึง ถ้ามันดังต่อเนื่องเป็นแบบเสียงเพลงก็น่าจะดี เราจะชินเพราะมันต่อเนื่อง

 

ผมเข้าใจคุณเลยครับ เพราะผมก็เคยโดนมาเหมือนกัน ข้างห้องเขาฉลองกินเหล้าเมายา เปิดเพลง คุยกัยเสียงดังทั้งคืน เล่นเอาพรหมวิหาร 4 กลายเป็นพรหมสังหาร 4 เลยครับ โกรธ อาฆาต พยาบาท เบียดเบียน มาครบ แรก ๆ ผมก็สู้ได้พยายามพรหมวิหาร 4 พิจารณาแบบคุณ Nouk พอหลาย ๆ วันเข้า ๆ สะสมมาบวกนอนไม่หลับกลายเป็นหงุดหงิด ขันติผมกลายเป็นขันแตก ถ้าเป็นการรบกับมาร ผมแพ้ราบคาบ แล้วผลจากความพ่ายแพ้ทำให้จิตใจหยาบขึ้น จากที่เคยนั่งสมาธิสวดมนต์ไหว้พระเริ่มขี้เกียจหรือไม่อยากทำแล้ว แล้วเวลาเจอคนกินเหล้าเสียงดังอารมณ์โกรธมันจะมาทันทีเลยครับ มันหดหู่ อยากร้องไห้ อุตส่าห์พยายามทำความดีแท้ๆ กลับเจอสิ่งขัดขวาง เหมือนเด็กกำลังหัดเดินแต่มาเจอผู้ใหญ่เตะตัดขา สู้ต่อไปครับอย่าเพิ่งยอมแพ้เหมือนผม ถ้าผ่านไปได้จะเป็นเหมือนคุณ nouk ที่เรื่องแบบนี้จะไม่กระทบจิตใจคุณได้เลย

 

สวัสดียามเช้าค่ะ..เป็นกำลังใจให้คุณโมโมรุ..พยายามเข้าเดี๋ยวก้ผ่านได้ค่ะ..
ไม่ใช่เพราะความชิน แต่เพราะเข้าใจในธรรมมะมากขึ้น 555
คะรุทาก็เคยเป็นค่ะ..สวดมนต์ นั่งสมาธิ..ไอ้นั่นก็เล่นเกมส์ ไอ้นี่เล่นกีตาร์..
ไอ้บางแก้วทั้งเห่า ทั้งหอน ซาวด์เอฟเฟ๊กมาตรึม ขันแตกเช่นกัน เขวี้ยงธุป..แจกัน และอีกมากมาย ออกมาจากห้องพระ กะให้หัวร้างข้างแตกกันไปเลยทีเดียว..ไม่พูดสักคำ เขวี้ยงๆๆ.....วงแตก .....555
เขาบอกว่า อะไรวะ นั่งอยู่ในห้องพระแท้ๆๆ แล้วมายุ่งอะไรกับห้อง
เอนเตอร์เทน.. แค่นั้นแหละ...อายมากแทบแทรกแผ่นดินเลย...
เออ..จริงว่ะ..นี่เราเป้นอะไรไปนี่..สุดท้ายก็ผ่านด่านนี้มาได้ อย่างสง่างาม 5555

 

ต้องใช้หลัก สุ จิ ปุ ลิ ค่ะ (หัวใจนักปราชญ์)

สุ มาจากคำว่า สุตะ แปลว่า ผู้รู้เพราะการฟัง ผู้ที่จะเรียนรู้ได้ดีต้องฟังให้มาก ฟังอย่างตั้งใจ ต่อเนื่อง มีสมาธิ ซึ่งจะต้องควบคู่ไปกับการอ่านมากด้วย

จิ มาจากคำว่า จินตะ แปลว่า ผู้รู้ได้ด้วยการคิด การจินตนาการ สร้างสรรค์ เมื่อฟังแล้วอ่านแล้ว ต้องนำมาคิด เชื่อมโยงความสัมพันธ์ เปรียบเทียบ เรียกว่าคิดอย่างมีวิจารณญาณ แล้วคัดเลือกได้อย่างเหมาะสม

ปุ มาจากคำว่า ปุจฉา แปลว่า ผู้รู้ได้ด้วยการสอบถาม ค้นคว้า การสืบค้นหาความรู้ เพื่อให้ได้ข้อมูลมากยิ่งขึ้น หรือถูกต้อง หรือหาข้อมูลที่เกี่ยวข้องได้

ลิ มาจากคำว่า ลิขิต แปลว่า ผู้รู้ได้ด้วยการเขียน จดบันทึกความรู้ด้วยความเข้าใจจากการฟัง การคิด การถาม การเขียนจึงเป็นบทสรุปของหัวใจทั้งหมดของนักปราชญ์ ซึ่งผลจากการเขียนจะยังสามารถนำมาทบทวนได้เมื่อต้องการและที่สำคัญการบันทึก ยังเป็นวิทยาทานแก่ผู้อื่นได้อีกด้วย

อุบายให้จิตสงบ ที่ตนเองใช้อยู่ค่ะ

ในห้องพระที่บ้าน จะมีหนังสือธรรมะอยู่หลายเล่ม เรียกว่าเป็นตั้งแล้วกัน ที่ไปเลือกซื้อเองและที่ครูบาอาจารย์ท่านนำมาไว้ให้ ก่อนนั่งสมาธิ บางวันก็จะอ่านหนังสือธรรมะก่อน อ่านทบทวนไปมาจนจิตสงบ แล้วจึงนำหลักปฏิบัตินั้นมากำหนดนั่งสมาธิ

บางวันที่หนังสือเอาไม่อยู่ ก็จะมองแสงเทียน พิจารณาชีิวิตเหมือนแสงเทียน ไส้เทียนและขี้ผึ้ง เปรียบเป็นกายสังขาร เปลวเทียนเปรียบเป็นกิเลสที่เผารน พิจารณาจนเห็น อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา พิจารณาไป จนจิตสงบระงับ จึงค่อยหลับตาีทำสมาธิ แต่สมาธิน่ะมันเกิดตั้งแต่พิจารณาแล้ว (ได้เตโชกสิณทางอ้อม)

บางครั้ง ก็นั่งคัดบทสวด ยอดพระกัณฑ์ไตรปิฎก แล้วก็นำมาสวดจากบทที่เขียนด้วยลายมือของตัวเอง ก็ได้สมาธิอีกแบบหนึ่ง

หรือบางครั้ง ก็ใช้ิวิธีลืมตาทำสมาธิ มองพระพุทธรูปที่เราชอบ พิจารณารายละเอียดของพระพุทธรูปทั้งองค์ แล้วน้อมใจไปที่พระพุทธคุณ พระเมตตาคุณ พระกรุณาธิคุณ พระบริสุทธิคุณ ขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า จนจิตนิ่งไม่ซัดส่าย ได้สมาธิเช่นกัน เมื่อหลับตาทำสมาธิจะเห็นนิมิตพระพุทธรูปที่ติดตา เป็นกสิณอีกเช่นกัน (อันนี้ได้ตาทิพย์ค่ะ)

ฟังเทปธรรมะเนี่ย ไม่ค่อยได้ฟัง เพราะว่าฟังมาตั้งแต่เด็กๆ กับยายค่ะ
และยังมีอีกหลายๆ วิธีที่ใช้ เพื่อสงบระงับนิวรณ์ต่างๆ

ไม่สงวนลิขสิทธิ์นะคะ ถ้าใครจะนำไปใช้บ้าง รับรองได้ผลชะงัดนักแล

 

สวัสดีค่ะ คะรุทาผู้น่ารัก

วันนี้มีเรื่องเล่าเร้าใจมาฝากหรือเปล่าจ๊ะ รออ่านหนอ

 

ไปช่วยงูเขียวมาค่ะ 555..มันตกลงมาใส่หลังคารถคะรุทา..
มีนกเอี้ยงมารุมมันอยู่หลาตัว เลยไปไล่นก..งูเขียวเลื้อยหนีไปแล้วค่ะ...

 

อ่า...แล้วในฝันล่ะคะ
ช่วงนี้สมาธิไม่ค่อยดีค่ะ ข้าศึกบุกทั้งภายใน ภายนอก
ตั้งกระบวนท่ารับไม่ค่อยทัน เลยปล่อยให้มันโจมตีไป
รักษาเมืองไว้อย่างเีดียวค่ะ อย่างอื่นปล่อยมัน
เอาไว้พร้อมเมื่อไหร่ แล้วค่อยไปตีคืน

 

แล้วท่านสุมนาเทวี ไม่มีเรื่องฝัน (หรือเรื่องจริง)
มาเล่าให้ฟังบ้างเหรอ อยากฟังอ่ะ ^^

 

พูดถึงเรื่องฝัน เรื่องเล่า เรื่องจริง ก็มีอยู่หลายเรื่องเลยนะ
อยากอ่านเรื่องอะไรดีล่ะ request มาเลยค่ะ แนวไหน
จะได้นั่งระลึกชาติให้...นะ ตะเอง

 

อ้างอิง:
<TABLE border=0 cellSpacing=0 cellPadding=6 width="100%"><TBODY><TR><TD style="BORDER-BOTTOM: 1px inset; BORDER-LEFT: 1px inset; BORDER-TOP: 1px inset; BORDER-RIGHT: 1px inset" class=alt2>ข้อความดั้งเดิมโดยคุณ nouk
พูดถึงเรื่องฝัน เรื่องเล่า เรื่องจริง ก็มีอยู่หายเรื่องเลยนะ
อยากอ่านเรื่องอะไรดีล่ะ request มาเลยค่ะ แนวไหน
จะได้นั่งระลึกชาติให้...นะ ตะเอง
</TD></TR></TBODY></TABLE>
ก็ไม่ได้งกนะ แต่ฟังหมดทุกเรื่องได้ป่าว (แต่ขอที่ไม่มีอยู่ในตำรานะ)
ส่วนของเรา...เรื่องโคตรยาวเลยอ่ะ เกือบได้ไปเที่ยวดินแดน "นาเนีย"
แล้วล่ะ อ่าอ่า

 

จะงกยังไงก็ไม่ว่ากันนะจ๊ะ แต่ถ้าไม่ระบุมันก็จะนึกไ่ม่ออกค่ะ
เมื่อคืนก็ฝันนะ เรื่องยาวเหมือนกันแต่ตื่นมาก็ลืม เพราะตั้งใจจะฝันถึงแต่เจ้าชายอย่างเดียว แต่เมื่อคืนไม่เจอ ก็เลยไม่จำอ่ะ

ลองเล่ามาก่อนดิ เผื่อว่านึกได้จะได้เล่าให้ฟังบ้างนะ

 

ฝันแรกน่าสนใจนะมิก เพราะลักษณะเหมือนมณีนาคาที่เราถ่ายรูปไว้เลย
มีลักษณะเป็นขดๆ ขึ้นไป
วันนี้ไม่มีสมาธิในการเล่าเลย เหมือนถูกจับตา
เพราะพรุ่งนี้จะกลับบ้าน ทางนี้เลยส่งคนมาเรียนรู้งาน รับงานตอนที่เราไม่อยู่
แล้วลูกค้าก็มาติดต่อเรื่องเครดิต เรื่องชำระเงิน ดูเป็นยุ่งไปหมดเลย

เมื่อคืนตั้งใจว่าจะไม่สวดมนต์และทำสมาธิ
เพราะอยากพักผ่อนมากๆ อยากนอนไม่ตื่น
หรือไม่อย่างนั้นก็ป่วยเข้าโรงพยาบาล ไม่รู้สึกตัวสักเดือน
แต่ก็ทำได้แค่คิด แล้วก็สวดมนต์ทำสมาธิปกติค่ะ
แต่ไม่ได้คุยกับใครในสมาธิเลย ไม่คิดจะไปไหนเลย
อย่างที่บอกนั่นแหละ ไม่อยากรับรู้เรื่องราวอะไรแล้ว
กรรมใครกรรมมัน...ช่วยตามกำลัง

พอนึกถึงคำว่าสรรพสัตว์ คำนี้มันทำให้เราได้รู้ว่า
เรามีหน้าที่อื่นที่สำคัญกว่าเ่รื่องอิทธิฤทธิ์ปาฏิหาริย์
และมองว่าเรากำลังหลงอีกแล้วนะ

แล้วก็เรื่องมณีนาคาที่ได้รับจากพี่รั้ง ทำให้ได้รู้ว่าสิ่งที่อยู่ในลูกแก้วนี้ไม่ใช่พญานาคค่ะ

ก่อนล้มตัวลงนอน บอกกับตัวเองว่า
คืนนี้ไม่รับรู้อะไรทั้งสิ้น ทีนี้พอฝันตื่นมาก็เลยไ่ม่จำค่ะ

 

ลองเล่าความฝันดูสักเรื่อง เดี๋ยวจะตกเทรนด์

เช้ามืดของเมื่อวาน 5/6/55 ได้ฝันไปว่ากำลังเดินอยู่เรียบคลอง

ในช่วงนั้น คงจะเป็นช่วงที่ฝน ได้หยุดตกลงแล้ว

เพราะมีน้ำขังเปียกแฉะ อยู่บริเวณพื้นดิน ระหว่างที่เดินไป ก็ได้เห็นปลาตัวหนึ่ง คงเป็นปลาหมอ

กำลังดิ้น อยู่บนพื้นดิน ที่มีน้ำขังพอประมาณ

ก็ได้ไปเขี่ยๆ เล่นกับปลา จนมันตกขอบทางเดิน และตกลงไปในคลอง

ซึ่งน้ำก็กำลังไหลเชี่ยวพอประมาณ สีน้ำออกเหลืองขุ่นๆ เพราะเป็นช่วงที่ฝนตกลงมาใหม่ๆ

พอปลาพลัดตกลงไปแล้ว ก็ได้เดินไปต่อไปเรื่อยๆ แต่พลัดฉุกคิดว่าปลาที่ตกลงไป

เป็นหลานสาวเจ้าตัวน้อย ก็เลยต้องเดินวกกลับเพื่อจะไปช่วย

ความรู้สึกในตอนนั้น ไม่รู้ว่าจะเป็นยังไงบ้าง ที่ตกลงไป

ระหว่างที่เดินไป มองไปเห็นอีกฝั่งหนึ่งของคลอง เห็นเป็นบริเวณพื้นที่โล่ง

ลักษณะเป็นเนินราบ สูงบ้าง ต่ำบ้าง ลักษณะเหมือนของท้องไร่ ที่เก็บเกี่ยว ไถกลบ เรียบร้อยแล้ว

ได้เห็นผู้คนแต่งชุดขาว ผูกกลดสีขาวอยู่ระรานตา บ้างก็นั่ง บ้างก็นอน บ้างก็กำลังเดิน บ้างก็ยืนผูกกลด

มีผู้คนแต่งชุดขาว อยู่เป็นกลุ่มๆ อยู่ตามใต้ต้นไม้

ระหว่างนั้นก็ได้ยินเสียงเรียก ของเจ้าหลานสาวตัวน้อย

ซึ่งอยู่อีกฝั่ง กับคนชุดขาว ทำให้ได้ใจชื้นขึ้นมาว่า หลานปลอดภัยแล้ว

ก็เลยลุยน้ำข้ามไปอีกฝั่ง เพื่อไปรับหลาน เพื่อจะได้ข้ามมาอีกฝั่ง

ทำให้นึกขึ้นได้ว่า โทรศัพท์ที่อยู่ในกระเป๋ากางเกงได้เปียกไปแล้ว

คราวนี้จะข้ามไปอีกฝั่ง จากที่อุ้มหลานอยู่ ก็เลยปล่อยให้ยืน

ซึ่งมีที่ให้ยืนได้พอประมาณได้ในช่วงเวลาสั้นๆ

เพราะได้ลงมาที่คลองแล้ว ระหว่างที่น้ำกำลังไหลเชี่ยว ก็เลยโยนโทรศัพท์ ไปอีกฝั่งหนึ่งก่อน

เพื่อโทรศัพท์จะได้ไม่เปียกซ้ำสอง

แต่ทว่าที่โยนไป ไหล่คลองมันลาดชัด พอโยนไปมันก็ไหลตกลงน้ำ แต่ก็คว้าได้ทันในน้ำ

ก่อนที่จะถูกน้ำพลัดสูญหายไป แล้วก็รีบคว้าเอาหลาน ที่กำลังยืนและที่มีทีท่าตื่น เพราะยังเป็นเด็ก

จากนั้นก็พาข้ามฝั่งไปได้ พอขึ้นมาเหยียบถึงขอบคลอง ซึ่งเป็นที่ลาดชั้น ก่อนที่จะขึ้นได้สุดฝั่ง

ก็เลยปล่อยมือให้หลานยืน จากนั้นหลานมันพยายามตะกรุย เพื่อจะขึ้นไปให้สุดฝั่ง

เราก็ปล่อยดูทีท่า ว่าเด็กนี่มีความพยายามดีมาก รู้สึกกระหยิ่มในใจ

ก็เลยอุ้มขึ้นไปให้พ้นขอบคลองที่ลาดชั้น มองไปเห็นต้นไม้ห่างจากระยะพอสมควร

ต้นไม้นั้นแปลกตามาก มีดอกที่ไม่เคยเห็นมาก่อน

ก็เลยคิดในใจว่าดีล่ะ ประเดี๋ยวจะเก็บให้เพื่อปลอบใจหลาน ระหว่างที่อุ้มหลานอยู่นั้น

ก็เลยชี้ไปที่ต้นไม้ เพื่อจะให้เค้าได้เห็นอะไรที่แปลกตา จากนั้นก็ตื่นขึ้นมาจากความฝัน

ก็มาพิจารณาดูว่า เอ้..! เรานี่พลาดตรงที่ยังมีความลังเล กับแค่เครื่องโทรศัพท์

ตอนที่โยนไปแล้วมันกำลังไถลตก แทนที่จะปล่อยๆ มันไปเลย เสียดีกว่า กับต้องมาผะวง

เพราะสิ่งที่สำคัญกว่านั่นคือ ชีวิตของคน เพราะระหว่างนั้น น้ำก็กำลังไหลเชี่ยวอยู่ด้วย

เอวัง ก็ด้วยความฝัน ปราการล่ะฉะนี้

 

ถ้าไม่ใช่พญานาค...แล้วจะเป็นอะไรล่ะค่ะ (แต่แหม...ตอนเห็นรูปปั้นมังกร
มันสวยมากเลยคุณนุ๊ก..ยิ่งมีแสงสปอตไลท์สีรุ้งส่องตรงลงมานะ งามจริงๆ)

 

นั่นจิ๊..เบื่อมากอ๊ะ ฝันแต่ว่าไปช่วยคนนั้นคนนี้..
เมื่อคืนอีกแหละ ตื่นมาเหนื่อยทุกที ..มันอะไรกันนักกันหนา
สงสัยอ่านนิทานพญานาคมากไป...คงได้เวลาหลบลี้หนีหายไปจากกระทุ้นี้ซะแล้วววววว

 

นับถือจริงๆ เลยค่ะ พี่แพะ
ธรรมะทั้งยามหลับและยามตื่น
ข้าน้อย...ขอคารวะ

 

ถ้าเป็นพญานาคเราต้องรับสัมผัสแล้ว
แต่นี่เงียบมากๆ ไม่มีสัมผัสใดๆ
ไ่ม่มีนิมิตใดๆ ที่เกี่ยวข้องกับพญานาค
สมาธิเราไม่นิ่งพอ เพราะเรื่องทางโลกมากวนใจทุกวัน
แต่อีกไม่นานก็คงจะรู้ว่า...เขาคือใคร?

ก็วันแรกที่ถามในสมาธิ เห็นเป็นพลอยประดับยอดมงกุฏพระแม่อ่ะ
แต่ไม่เคยเห็นเป็นพญานาค ฟันธงค่ะ