นิทาน เรื่อง "พญานาค"

รออ่านด้วยค่ะ
สวัสดีวันโกนค่ะพี่รั้ง คุณนุ๊ก มุกมิก

 

สวัสดีค่ะคุณกุล วันนี้สบายดีนะคะ

 

สบายดีค่ะคุณนุ๊กพรุ่งนี้วันพระใหญ่จิตใจปลอดโปร่งมากค่ะ

หวัดดีค่ะคุณกุล
ตอนนี้โอเคหรือยังคะ...^^ (โอเคแล้วค่ะมุกมิก)

 

หวัดดีค่ะคุณกุล
ตอนนี้โอเคหรือยังคะ...^^

 

พี่รั้ง อย่าเงียบค่ะ เดี๋ยวมีฮอลจริงๆ นะ ต่อไปมะต้องมาคิดถึงกันเลยนะ ไม่ได้ขู่นะคะ

 

เอานิทานโกมาลิกะ มาส่ง ครับ...
ในระหว่างที่รอนิทานวัดผารังหมีจากท่านประธาน

 

เอานิทานโกมาลิกะ มาส่ง ครับ...
ในระหว่างที่รอนิทานวัดผารังหมีจากท่านประธาน

 

โกมาลิกะนาคราช ตอนที่ ๖ "ไฟสุมทรวง"

กล่าวถึงนางโกมาลิกะ นางนั้นยืนรำพึงถึงบิดาอยู่เป็นเวลานาน...ผ่านไปราตรีหนึ่งแล้ว ไวเหมือนโกหก(นัยว่า เข้าฌาน)ยังมิทันที่จะได้หวนกลับคืนสู่พิภพแห่งตน ก็มาเกิดเรื่องขึ้นเสียก่อน!

สมัยนั้นแล เป็นคืนเพ็ญเดือน ๑๒ รัศมีแสงจันทราสาดส่องหล้า ตกกระทบพื้นผิวน้ำ บริเวณรอบสระโกมุทาโบกขรณีบานสะพรั่งเต็มไปด้วย ดอกบัวสายพันธ์พิเศษ
หากแต่ว่า เพลานี้ท่านผู้เป็นเจ้าของพิภพบาดาลยังไม่ปรากฎกาย!ยังความประหลาดใจให้เหล่าบริวารและเพื่อนฤาษีณี นาคีนาคราชผู้บำเพ็ญพรตพรหมจรรย์ทั้งหลาย ร้อนรุ่มครุ่นคิด
ถึงเหตุอาเภทแผ่นดินไหวสั่นสะเทือนครั้งใหญ่ ซึ่งยังคงมีปรากฎอยู่อย่างต่อเนื่อง(นัยว่า ไหวสั่นสะเทือนตามจังหวะอาการเต้นของหัวใจนางโกมาลิกะ!)
ต่างพากันไปชุมนุมรวมตัวกันอยู่ทางเข้าประตูมิติ ตั้งวงนั่งล้อมรอบลูกแก้วนิมิตรนั้น แล้วสวดมนต์ภาวนากันเสียงขรม!

...ลูกแก้วนิมิตนาคราช ยังคงเปล่งแสงส่องสว่างประกายเพชร งามระยิบระยับขจร กระจายไปทั่วอาณาบริเวณ เหมือนเช่นทุกปีที่ผ่านมา ประดุจเสาหลักเมืองของพิภพบาดาลแห่งนี้
ซึ่งรัศมีของแก้ววิเศษนั้น เป็นปริศนาสำคัญ!เร่งให้ดอกโกมุทเบ่งบานตรงตามกำหนดเวลาเพ็ญเดือน ๑๒ พอดี
(นัยว่า แก้วนิมิตรนั้น ดูดรับเอาพลังปราณอันบริสุทธิ์ ของเหล่าผู้ประพฤติพรหมจรรย์ทั้งหลายในพิภพเมืองบาดาล มาสะสมเก็บไว้ แล้วจึงปล่อยออกมาเป็นแสงสว่าง กระตุ้นให้ ดอกโกมุทเบ่งบาน)

เป็นทำเนียมปฎิบัติของทุกปี นางโกมาลิกะ จะเก็บดอกโกมุทไปถวายพ่อปู่ครูฤาษีนรเก เพื่อบูชาคุณ
(นัยว่า ฤาษีนรเก ท่านจะนำดอกโกมุท มาทำเป็นยาวิเศษสามารถรักษาโรคครอบจักวาล โดยการอธิษฐานจิตบดให้เป็นผงละเอียด แล้วจึงนำมาบรรจุใส่ไว้ในก้อนดิน ปั้นขึ้นรูปให้เป็นก้อนกลมๆบ้าง
เป็นรูปน้ำเต้าบ้าง ฯลฯ แล้วแต่จิตนาการในขณะนั้น เพื่อรักษาสรรพคุณทางยาเก็บไว้ใช้ได้นานๆ...)

"พิภพบาดาลกำลังจะถึงกาลล้มสลายแตกดับลงแล้ว!...พระแม่เจ้าโกมาลิกะไปอยู่แห่งหนตำบลใด หากได้สดับเสียงมนต์แห่งพวกข้าพเจ้าทั้งหลายแล้ว โปรดจงคืนกลับสู่เคหสถานด้วยเถิด!!"
เหล่าบริวารผู้จงรักภัคดี ต่างถวิลไห้ อาลัยหา!

"น้องเจ้า หลับเสียเถิด พี่จะอยู่ชิดเคียงข้างดูแลเธอตลอดไป"ฝ่ามืออันแสนอ่อนละมุลข้างหนึ่ง ค่อยๆเอื้อมมาสัมผัสลูบไล้ไปทั่วใบหน้า อันแสนบอบบาง พร้อมประทับริมฝีปากลงบน...?แห่งนาง
มันทำให้นางรู้สึกสะท้านสะเทือนหวั่นไหวไปทั่วสารพังกาย!
"น้องยังมิอาจข่มตาหลับได้ลงหรอกเพค่ะ...รู้สึกสังหรณ์ใจอย่างไรมิรู้ได้"พระธิดาศรีสุวรรณา เผยความนัยให้พระเจ้าบรมจักรพรรดิฟัง!(ปล.แหม!โลงอกไปที นึกว่าโกมาลิกะ เสร็จซะแล้ว)
"อื่ม...พี่ก็รู้สึกเช่นนั้นเหมือนกัน"พระเจ้าบรมจักร ถอนหายใจยาว แล้วทอดพระเนตรมองผ่านออกไปที่ช่องพระแกน แสงจันทร์คืนนี้รู้สึกดูอึมครึมนัก
พระธิดาทอดพระเนตรตาม ก็เห็นเช่นเดียวกัน...
"น้องคิดถึงสหายรักเพ่คะ เสด็จพี่"
"หญิงจำแลง พญานาคีตนนั้นนะหรือ?"พระสวามี ตอบอย่างรู้ใจ

เพลานั้น ท่านพญาทัตตะระสา พานางโกมาลิกะล่วงเลยเข้าสู่เขตแดนคนธรรพ์เสียแล้ว!ธรรมดาเจ้าบ้านย่อมมีอานุภาพและเป็นใหญ่ในมิติของตน
พญากุมพีสุรสีหนาท พอมาถึงแล้วก็ลดขนาดร่างกายอันใหญ่โตของตนเองลง พร้อมกับกวาดสายตามองออกไปโดยรอบ ด้วยแววตาที่แดงกล่ำ ปานประหนึ่งช้างป่ากำลังตกมัน กำหนัดกระหายนางช้างพัง!
แต่ท่านพญาเอรยานะนาคราช กับ พญาวิกาฬปักษ์สีนั้นมาถึงก่อน ในเวลาไล่เลี่ยกัน ต่างยืนคุมเชิงมองดูกันอยู่!ยังมิทันที่ใครจะได้เอ่ยอะไรออกมา...พลันท่านพญายักษ์ผู้ยิ่งใหญ่ ก็บรรลือสีหนาทเดโชชัย
ดังกังวาลก้องออกมาว่า "ใครกันนะมันช่างบังอาจพานาง แก้วของข้าไป!!"...เสียงนั้นดังสะเทือนเลื่อนลั่น ไปทั่วทุกสารทิศ!

ลำดับนั้นท่านพญาคนธรรพ์ ค่อยๆประคับประครองร่างแสนบอบบางน่าชิดชวนชม ลงบนรัตนบัลลังค์ทิพย์พิมานของตน ด้วยใจแสนสุขสม...กำลังจะก้มลงประทับรอยจูมพิศลงบนใบหน้าของนางโกมาลิกะ
พลันเสียงกังวาลก้อง ก็ลอยเล็ดรอดผ่านทะลุประตูมิติเข้ามาขัดจังหวะ ทำลายบรรยากาศเสียจนหมดสิ้น!

"พญาทัตตะระสา นะสิ ที่ลักพาตัวนางแก้วของพวกเราไป"ท่านพญาครุฑกล่าวด้วยเสียงดังกังวาลก้องไม่แพ้กัน...เวลานี้เรามีศัตรูคนเดียวกัน ช่วยกันหาวิธีแหวกมิติไปนำนางออกมาเถิด!
หากพวกเราร่วมมือกันแล้ว อาจเป็นผลสำเร็จ!....ท่านพญายักษ์เมื่อได้สดับดังนั้นแล้ว อารมณ์เย็นลงมากทีเดียว
ทั้งคู่หันมาจ้องมองดู พญาเอรยานะนาคราช เชิงถามความคิดเห็น!
"จะร่วมมือกับพวกเราหรือไม่ ล่ะ ท่านเอรยานะ"พญาวิกาฬปักษ์สี ตัดสินใจถามสหายนาคราช หลังจากที่จดจ้องมอดดูกันอยู่ ซักพักใหญ่
(ความจริงท่านพญาทั้งสี่นั้นเป็นสหายกัน...กล่าวคือเป็นเพื่อนรักกัน ย่อมรู้จักอัชฌาสัยของกันและกันดี...เพราะบิดาของท่านทั้งสี่เป็นบริวารของท้าวสักะเทวาธิราชเจ้า เคยติดตามบิดาไปร่วมงานมหาสมาคมบ่อยๆ)

ท่านพญาเอรยานะนาคราชนั้น เป็นผู้สุขุมรอบครอบ เมื่อพิจารณาลำดับเหตุการณ์ดังกล่าวแล้ว รำพึงในใจว่า...สหายเราทั้งสามนี้!เห็นนางโกมาลิกะแล้ว คงเกิดความกำหนัดอย่างรุนแรง ชะรอยคงวิวาทกันเพื่อแย่งชิงนาง
เป็นแน่แท้...โอ้ อนิจจา!ไฟกำหนัด มันทำนรชนผู้มีปรีชาญาณ ให้มืดบอดเห็นปานนี้เชียวหรือ?...ท่านพญาเอรายนะนาคราช ผู้ประเสริฐ รำพึงในห้วงมโนนึก!

เหตุการณ์จะเป็นเช่นไร?(โปรดติดตามตอนต่อไป)

 

ไขปริศนาดอกบัวที่ได้รับ

คะรุทา...เรารู้แล้วนะ ว่าสิ่งที่ได้รับมานั้นคืออะไร ที่บอกว่าเป็นดอกบัวแล้วมีคำว่าสัทธรรมน่ะ...

คือสิ่งนี้นี่เอง "พระสัทธรรมปุณฑริกสูตร" สัญญลักษณ์คือ ดอกบัว มีรัศมีออกจากแกนกลางของดอกบัวเป็นวงกลมหมุนๆ แล้วก็ขยายวงกว้างออกไปเป็นปริมณฑล อันหมายถึง การช่วยเหลือสรรพสัตว์เป็นเอนกอนันต์ ทวีคูณ

พระสูตรนี้เป็นพระสูตรที่เกี่ยวข้องกับพระอวโลกิเตศวรโพธิสัตว์ และพระศรีอริยเมตตรัย นะ

สัทธรรมปุณฑรีกสูตร เป็นที่นับถือโดยทั่วไปทั้ง ในทิเบต จีน และญี่ปุ่นโดยเฉพาะนิกายเทียนไท้ทั้งในจีนและญี่ปุ่น รวมถึงนิกายนิชิเร็นในญี่ปุ่นอีกด้วย ในญี่ปุ่นเจ้าชายโชโตกุได้ทรงแต่งอรรถกถาอธิบายความพระสูตรนี้ แม้ว่าเนื้อหาหลักของคัมภีร์นี้จะเป็นการอรรถาธิบายถึงหลักการของมหายานคือ สัจจะเอกยาน และสอนมีศรัทธาในพระสัทธรรมอันเป็นหนึ่งเดียว

แต่ในตอนหนึ่งได้มีการกล่าวสรรเสริญอานุภาพแห่งพระอวโลกิเตศวรโพธิสัตว์ไว้ ในบทหนึ่งชื่อว่า สมันตมุขปริวรรต ว่าด้วยการสำแดงร่างเพื่อโปรดสัตว์ของพระอวโลกิเตศวร เนื้อความในบทนี้เริ่มต้นด้วยการสนทนาระหว่างพระอักษยมติกับพระศากยมุนี พุทธเจ้า ว่าด้วยเรื่องราวในอดีตกาลของพระโพธิสัตว์อวโลกิเตศวร

พระโพธิสัตว์อวโลกิเตศวรพันหัสต์พันเนตร รูปเคารพของพระอวโลกิเตศวรมีอยู่หลายปาง ทั้งภาคบุรุษ ภาคสตรี ไปจนถึงปางอันแสดงลักษณาการที่ดุร้าย ซึ่งเป็นสัญลักษณ์ของการปราบมารคือสรรพกิเลส แต่ปางที่สำคัญปางหนึ่งคือปางที่ทรงสำแดงพระวรกายเป็นพันหัสถ์พันเนตร ซึ่งมีเรื่องราวปรากฏในพระสูตรสันสกฤตคือ สหัสภุชสหัสเนตรอวโลกิเตศวรโพธิสัตวไวปุลยสัมปุรณอกิญจนมหากรุณาจิตรธารณี สูตรมหากรุณามนตร์ หรือเรียกสั้น ๆ ว่า มหากรุณาธารณีสูตร นำเข้าไปแปลในจีนโดยพระภควธรรมชาวอินเดีย ในสมัยราชวงศ์ถัง ได้กล่าวถึงบทสวดธารณีแห่งพระโพธิสัตว์พระองค์นี้ คือ มหากรุณาหฤทัยธารณี

เนื้อหากล่าวถึงเมื่อครั้งที่พระศากยมุนีสัมมาสัมพุทธเจ้าประทับอยู่ ณ โปตาลกะบรรพต ในกาลนั้นพระอวโลกิเตศวรโพธิสัตว์ได้ขอพุทธานุญาตแสดงธารณีมนตร์อัน ศักดิ์สิทธิ์ไว้เพื่อเป็นที่พึ่งแก่สรรพสัตว์ ซึ่งธารณีนี้ย้อนไปในครั้งกาลสมัยของพระพุทธเจ้านามว่าพระสหัสประภาศานติ สถิตยตถาคต พระพุทธเจ้าพระองค์นั้นได้ตรัสธารณีนี้แก่พระอวโลกิเตศวร และตรัสว่า สาธุ บุรุษ เมื่อเธอได้หฤทัยธารณีนี้ จงสร้างประโยชน์สุขสำราญแก่สัตว์ทั้งหลายในกษายกัลป์แห่งอนาคตกาลโดยทั่วถึง

ตาม เนื้อความของพระสูตรได้กล่าวว่า ในขณะนั้น เมื่อพระอวโลกิเตศวรโพธิสัตว์ได้สดับมนตร์นี้แล้ว ก็ได้บรรลุถึงภูมิที่ ๘ แห่งพระโพธิสัตว์เจ้า จึงได้ตั้งปณิธานว่า ในอนาคตกาล หากข้าพเจ้าสามารถยังประโยชน์สุขแก่สรรพสัตว์ได้ ขอให้ข้าพเจ้ามีพันเนตรพันหัตถ์ในบัดดล เมื่อท่านตั้งปณิธานดังนี้แล้ว พลันก็บังเกิดมีพันหัสถ์พันเนตรขึ้นทันที และเพลานั้นพื้นมหาพสุธาดลทั่วทศทิศก็ไหวสะเทือนเลื่อนลั่น พระพุทธเจ้าทั้งปวงในทศทิศก็เปล่งแสงโอภาสเรืองรองมาต้องวรกายแห่งพระ โพธิสัตว์ และฉายรัศมีไปยังโลกธาตุต่าง ๆ อย่างปราศจากขอบเขต พระสัมมาสัมพุทธเจ้าได้ตรัสแก่พระอานนท์ว่า เนื่องจากปณิธานอันยิ่งใหญ่ของพระโพธิสัตว์ หากเหล่ามนุษย์และทวยเทพ ตั้งจิตสวดมหากรุณาธารณี มนตร์นี้คืนละ ๗ จบ ก็จะดับมหันตโทษจำนวนร้อยพันหมื่นล้านกัลป์ได้ หากเหล่ามนุษย์ทวยเทพสวดคาถามหากรุณาธารณีนี้ เมื่อใกล้ชีวิตดับ พระพุทธเจ้าทั้ง ๑๐ ทิศจะยื่นพระกรมารับให้ไปอุบัติในพุทธเกษตรทุกแห่ง

จาก เรื่องราวในพระสูตรนี้ทำให้เกิดการสร้างรูปพระโพธิสัตว์พันหัสถ์พันเนตร อันแสดงถึงการทอดทัศนาเล็งเห็นทั่วโลกธาตุและพันหัสต์แสดงถึงอำนาจในการช่วย เหลือสรรพสัตว์ให้พ้นทุกข์ บทสวดในพระสูตรนี้เป็นภาษาสันสกฤตผสมภาษาท้องถิ่นโบราณในอินเดีย ที่หลงเหลือมาในปัจจุบันมีหลายฉบับที่ไม่ตรงกัน ทั้งในฉบับทิเบต ฉบับจีนซึ่งมีทั้งของพระภควธรรม พระอโมฆวัชระ ฯลฯ ต่อมาได้มีการค้นคว้าและปรับปรุงให้ถูกต้องตามหลักไวยากรณ์โดย Dr.Lokesh Chandra และตีพิมพ์เผยแพร่เมื่อ ค.ศ.1988 เป็นบทสวดสำคัญประจำองค์พระอวโลกิเตศวรโพธิสัตว์ที่พุทธศาสนิกชนมหายานสวด กันอยู่โดยทั่วไป

พระสัทธรรมปุณฑริกสูตร นี้มีทั้งหมด 28 บท

อ่านเพิ่มเติมได้ที่ : http://www.sookjai.com/index.php?topic=9128.0

 

ความเชื่อมโยงได้รับการคลี่คลายแล้ว...เจ๋งไปเลยคุณนุ๊ก

 

<TABLE class=tborder border=0 cellSpacing=1 cellPadding=6 width="100%"><TBODY><TR><TD class=thead>ขณะนี้มีคนกำลังดูกระทู้นี้อยู่ : 13 คน ( เป็นสมาชิก 3 คน และ บุคคลทั่วไป 10 คน ) </TD><TD class=thead width="14%"><CENTER">[ แนะนำเรื่องเด่น ] </TD></TR><TR><TD class=alt1 width="100%" colSpan=2>mukmik </TD></TR></TBODY></TABLE>
หว๋ายยยย...ปี๋หลอกคร้า...:boo:
(แต่ม๋ะเป็นไร เรากะลังอิ่มอกอิ่มใจอยู่ อ่าอ่า...ม๋ะกลัวหรอก)

 

555 เยี่ยม เจ๋ง..เพราะพระสงฆ์ภาคใต้ที่คะรุทาพบ..
และให้สิ่งนี้มากับคะรุทา และคุณนุ๊ก คือ...
หลวงปู่มหาผิน สุมโน..
5555...เกี่ยวมั้ย....กับ สุมนา

 

555 คะรุทา...โยงให้ถูกนะ เดี๋ยวมีคนหมั่นไส้ ทุกวันนี้ก็ตามรักตามล้างกันไม่หวาดไม่ไหวแล้วววว

 

คนอะไรนี่ ทั้งสวย...ทั้งเก่ง...ทั้งฉลาด...ทั้งใจดี
เฮ้อ! ทำไมถึงต้องเป็นเราาาาา

 

มิกกี้ ผีหลอกอ่ะ...บรื๋อ...:boo::boo::boo:

 

สวัสดีค่ะยามเย็นๆ

 

ขณะนี้มีคนกำลังดูกระทู้นี้อยู่ : 9 คน ( เป็นสมาชิก 3 คน และ บุคคลทั่วไป 6 คน )

ไม่มีคนเล่านิทานให้อ่านบ้่างหรือคะ คนใจดีอยู่ที่ไหนเนี่ย???

**********
หวัดดีค่ะน้องแต มาแล้วคนเล่านิทาน ดีใจจังเลย

 

กระทู้ช่วงนี้เงียบ..จังเลยนะจ๊ะ...
หายไปไหนกันหมด หรือยังไม่กลับจากใต้บาดาล :'(

 

ไปเก็บเพชร เก็บพลอย ที่พิษณุโลก ยังไม่กลับมาเลย หลงเข้าไปเมืองลับแลหรือเปล่าก็ไม่รู้นิ

 

ไปลับแลแล้วไม่กลับ เรียกว่าดี อิอิ..
ไปแล้วกลับเรียกผิดศีล อิอิ..
เมืองลับแลโกหกอยู่บ่ได้ อิอิ
เงียบเลย ชักง่วงล่ะซี...