ลำนำเพลงรักของนักกลอน

ช่วงเช้า อากาศ สดใส
แต่ใย ใจนั้น มัวหมอง
ลองนั่ง ทบทวน ไตร่ตรอง
แล้วครอง จิตใจ ด้วยธรรม
​

 

ดอกบัวบาน ในความฝัน ของท่านพี่
รู้สึกดี ที่ได้เห็น เป็นฉงน
เป็นฝันดี ผมต้องการ จะได้ยล
ใจหมองหม่น ที่เคยมี มลายไป

ตั้งแต่เกิดมาผมยังไม่เคยฝันเห็นดอกบัวสักดอกเลยครับพี่
​

 

black vanilla - เธอน่ารำคาญ

[ame=http://www.youtube.com/watch?v=FPpMAFZ9YEw]เธอน่ารำคาญ black vanilla - YouTube[/ame]

ความรู้สึก ที่เธอเคย น่ารำคาญ
แต่วันวาน ได้เปลี่ยนความ รู้สึกฉัน
จากที่เธอ ฉันนั้นเคย เบื่อหน้ากัน
เธอจากพลัน ฉันคนนี้ ได้เปลี่ยนไป

 

ฟ้าวันนี้ แจ่มใส ไร้เมฆหม่น
ดูจิตตน พุทโธไป ไม่มัวหมอง
วิหารธรรม อันดี ที่จิตครอง
ประพฤติต้อง ตามเป็น เห็นสมควร

 

อ่านลำนำ คำสอน เป็นกลอนฝาก
มิลำบาก ตั้งจิตตรง ดำรงมั่น
ที่เอ่ยมา หาใช่เป็น เช่นรำพัน
เพียงแต่งกัน เล่นไป ในค่ำคืน

 

อาจเพราะมี สิ่งดลด้วย ช่วยให้ฝัน
ดวงจิตนั้น แช่มชื่น คืนสดใส
ด้วยก่อนนอน พี่บูชา คุณพระตรัย
กราบพระได้ ขอพร ก่อนนิทรา

 

เพราะไตรลักษณ์ บ่งไว้ ใช้เตือนจิต
มีชีวิต อยู่ไป ไม่กังขา
อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา
ธรรมล้ำค่า ควรคิด พินิจดู

 

อ่านลำนำ คำกลอนพี่ สอนให้คิด
ผมยึดติด ตามพี่สอน ไม่หวั่นไหว
จะตั้งจิต ให้อยู่ตรง ไม่เอนไป
ใจไม่ไกว จิตคงได้ สดใสพลัน

 

กายตั้งตรง ดำรงค์จิต สติมั่น
มิไหวหวั่น มั่นคง ดั่งขุนเขา
สิ่งใดใด โลกไหนไหน ใช่ของเรา
ลดมัวเมา เลิกลุ่มหลง ปลงอนิจจัง
ขออภัย ในบทกลอน ย้อนหนหลัง
ห่างไกลฝั่ง ยังสมมุติ มิสุดสิ้น
เขียนรักโลภ โกรธหลง เป็นอาจินต์
ล้วนเจือสิ้น กลิ่นกามา อำลากลอน


สาธุ อนุโมทามิ

 

โมทนา ด้วยนะครับ กับฝันพี่
ฝันดีๆ ตื่นขึ้นมา คงสดใส
ในวันนี้ ทั้งวันคง เบิกบานใจ
อยากดีไว พี่นั้นต้อง เลี้ยงไอติม อิอิ

 

อนุโม ทนาใน คำพี่บอก
เหมือนคอยตอก คอยย้ำให้ ผมนึกคิด
ผมคนนี้ ก็จะได้ ไม่หลงผิด
นำชีวิต ไปสู่สิ่ง ที่ดีงาม

สาธุ สาธุ สาธุ

 

ไม่บังอาจ ดอกหนา น้องข้าเอ๋ย
พี่มิเคย เป็นผู้รู้ เป็นครูสอน
แค่ฝึกหัด ปฏิบัติ ตามขั้นตอน
ยังอาวรณ์ หลงบ้าง ในบางวัน

 

บนเส้นทาง อันยาวไกล ในวัฏฏะ
เพียรลดละ กิเลสชั่ว สิ่งมัวหมอง
มีบางครั้ง จิตหลงไป ใคร่ทดลอง
สติจ้อง ดูไป ให้ระวัง
ไม่มีใคร ดีก่อนชั่ว มัวในจิต
เราล้วนคิด ชั่วก่อนดี มีความหลัง
แม้นต้นคด ปลายดี มีกำลัง
ลืมที่พลั้ง เผลอไป เริ่มใหม่เทอญ

พี่เจน...ติงก็ดีแต่พูดแต่ยังทำไม่ได้เลยค่ะ ^^

 

อยากจะเลี้ยง ไอติม ชิมทุกรส
ทานให้หมด ที่มี ดีนักหนา
แต่ด้วยว่า อยู่ไกล นะน้องยา
พัสดุพา ไม่ถึง จึงตัดใจ

 

ที่ภูสูง ไปอบรม บ่มจิตนั้น
พญานาค มากัน สนั่นไหว
พระอาจารย์ มอบหน้าที่ ทุกตนไป
ดูแลให้ ทุกคนรอด และปลอดภัย

(ที่ภูสูงมีงูจงอางและงูต่างๆเยอะค่ะ พญานาค ๒ ตน ต่อคน ๑ คน)

 

พญานาคท่านมาตั้งแต่คราวมีงานสมโภชพระใหญ่เมื่อปีที่แล้ว มาแล้วก็ไม่กลับ
ทุกครั้งที่มีค่ายพัฒนาจิต อบรมคุณธรรมจริยธรรม
คนที่มาจำนวนมากๆก็จะใช้น้ำจนเกือบหมด
พอหมดค่ายใด ฝนก็จะตกห่าใหญ่ เพื่อเติมน้ำใส่แท็งค์ไว้สำหรับค่ายต่อไป
(เป็นความเชื่อที่เป็นดังนั้นจริงๆค่ะ(เรื่องฝน) แม้ภูสูงไม่มีน้ำประปา ก็จะได้น้ำฝนให้คนที่มาปฏิบัติธรรมได้ใช้ตลอด)

 

ค่ายนี้ มีเด็กพุทธบุตรรุ่นที่ ๘ ชื่อน้องเจน(ไม่ใช่เจนวิทย์ แต่เป็นเจนจิรา ลูกศิษย์ของติง)
เธอไม่เชื่อว่าพญานาคมีจริง ก็เลยคิดว่า ถ้าพญานาคมีจริงก็ขอให้มาให้เห็นหน่อยเถิด
ทีนี้ในวันที่ ๙ พฤษภาคม ๒๕๕๕
เธอก็ปูเสื่อนอนใต้ถุนกุฎิที่ติงพัก(นอนกลางวัน เพราะเด็กๆจะนอนดึกมากและตื่นเช้าดูแลคณะครูที่มาอบรม ช่วยทำกับข้าวและดูแลทุกๆเรื่องเพื่ออำนวยความสะดวก)
แล้วเธอก็ฝันเห็นพญานาค ในฝันคือพระอาจารย์พามาให้ดู จะได้เชื่อว่าพญานาคมีจริงๆ

 

​

วันที่ ๒๒ เมษายน ๒๕๕๔ ติงไปภูสูง เพื่อเตรียมงานโรงทาน
โดยเริ่มตั้งโรงทานในตอนเย็น
วันนี้ ติงยังมีงานทำด้ายอีกเล็กน้อยในตอนกลางวัน
และทำขันหมากเบ็งเพื่อใช้ในพิธีโดยนั่งทำบนศาลา

ขณะนั่งทำ (เวลาประมาณ ๔ ทุ่ม)
​

ติงก็มองไปที่องค์พระ และประหลาดใจมาก
ที่มีเมฆสีขาวมาลอยวนหุ้มองค์พระเอาไว้

ในขณะที่องค์พระมีสีขาวอมชมพูสวยงามมาก
เมฆลอยพัดวนอยู่รอบองค์พระอยู่อย่างนั้น
โดยบริเวณอื่นๆไม่มีเมฆขาวๆนี้เลย
​

​

ติงก็บอกเพื่อนดู เพื่อนดูแล้วก็บอกให้ติงถ่ายรูปไว้

ติงบอกว่า กล้องของติงเป็นกล้องราคาถูก คุณภาพไม่ดี
คงได้แต่องค์พระ และไม่ได้ถ่ายภาพไว้
​

​

วันนั้น มีหลายคนที่เห็นเหตุการณ์ประหลาดดังกล่าว

และบอกว่าช่วงดึก เมฆก่อตัวเป็นรูปพญานาค

โดยมีคนขับรถของพระอาจารย์ถ่ายภาพเอาไว้
​

​

(ภาพประกอบ เป็นภาพที่ติงถ่ายไว้นานแล้วค่ะ...จากกระทู้ถวายมณีนาคา)​

 

​

ภูสูงนั้น มีแหล่งน้ำขนาดใหญ่ ที่อยู่ใกล้ เรียกว่าอ่างเก็บน้ำห้วยสะแบก
พระอาจารย์บอกว่า
"ที่นี่มีพญานาคอาศัยอยู่ จะขอให้เขาทำบั้งไฟพญานาคให้ดูก็ทำได้ จะดูมั้ยล่ะ"​

​

มีงูชุกชุม โดยเฉพาะงูจงอาง​

​

มีบ่อหินธรรมชาติ หลายร้อยบ่อ​

​

 

เจ้าเด็กน้อยนี้ ท่าทางไม่เบานะคะ ๕๕๕
(ดูตาเค้าสิคะ^^)
​