สงสารดวงวิญญาณที่ถุกขังอยู่ในหม้อ หนูจะไปปลดปล่อยเค้าดีไม๊คะ

คือหนูชื่อโอ๋ค่ะ เป็นคนกลัวผียิ่งกว่าโจรใต้ กลัวสุดฤทธิ์สุดเดชเลยค่ะ ถ้าจะให้เปรียบเทียบก็คือ เอาความกลัวของ พี่ป๋อง กพลทองพลับ กับความกลัวของ พี่ตั๊ก บริบูรณ์มารวมกัน ยังไม่ได้เศษเสี้ยวความกลัวผีของหนูเลยค่ะ
หนูเป็นแฟนตัวยงของรายการคนอวดผี มีอยู่ช่วงล่าท้าผีอยู่เทปนึง วันที่1กุมภา ซึ่งสลดใจอย่างมาก มีวิญญาณที่อาฆาตรแรงถูกขังอยู่ในหม้อขังวิญญาณ แขกรับเชิญได้รับคำสั่งจากพี่ตั๊กบริบูรณ์ให้ทำการปลดปล่อยดวงวิญญาณ แต่พีเจน ญาณทิพย์บอกว่า อย่าเปิดเลย เดี๋ยวชาวบ้านจะเดือดร้อน วิญญาณตนนี้ดุมากถ้าให้ดิฉันแนะนำอย่าเปิดดีกว่า
(พี่เจนบอก)
แต่หนูสงสารเค้ามากค่ะ มันอยู่ในใจหนูทุกวัน เค้าถูกขังอยู่อย่างนั้นเป็นเวลานานมาก โดดเดี่ยว มีใครทำบุญไปให้หรือป่าวก็ไม่รุ้ พี่เจน ญาณทิพย์บอกว่าพระเป็นคนทำพิธี วิญญาณนี้ดุมาก ถ้าเป็นวิญญาณที่ดี จะไม่มีการมาขังไว้ แต่หนูสงสารเค้ามากค่ะ ถ้าเค้าถูกขังอยู่อย่างนั้น เค้าก็คงหมดโอกาสไปเกิด หมดโอกาสไปสู่สุคติ เค้าน่าสงสารมากนะคะ
อยู่อย่างนั้นแต่เพียงผู้เดียวในหม้อมายาวนานเท่าใดก็ไม่รู้ ทั้งเหงา โดนเดี่ยวไม่มีใคร ตัวคนเดียว แถมยังทรมาน ไม่มีใครทำบุญไปให้ อดอยาก ลองคิดว่าเป้นตัวเองสิ หนูไม่อยากให้เค้าเป็นแบบนี้ตลอดไป แต่หนูบอกแม่แล้ว แม่บอกอย่าไปยุ่ง-*- แต่เค้าเป็นเพื่อนร่วมโลก
ในสายตาหนูดวงวิญญาณคือเพื่อน เพื่อน เกิด แก่ เจ็บ ตาย เพื่อนร่วมโลก
ไม่มีการแบ่งชนชั้นใดๆทั้งสิ้น หนูแอบไปเปิดดีไม๊คะ แล้ววิญาณอาฆาตรดวงนั้นจะไปทำให้ชาวบ้านเดือดร้อนไม๊คะ เค้าจะไปฆ่าใครไม๊คะ มีทางไหนที่ทำให้เค้าลดความอาฆาตรลง แล้วปลดปล่อยเค้าไปสู่สุขคติได้ไม๊คะ พูดละน้ำตาจะไหล น่าสงสารเหลือเกิน บางทีหนูอาจจะตัดสินใจทำอย่างนั้นก็ได้ ขอคำปรึกษาทีค่ะ แต่หนูคงทอดทิ้งเค้าไปแบบนั้นไม่ได้หรอก ช่วยแนะแนวทางช่วยหลือดวงวิญญาณดวงนี้ด้วยนะคะ หนูสงสารเค้ามาก
หนูตัดสินใจแล้วค่ะยังไงหนูก็ต้องช่วยให้ได้ ไม่ว่าจะเสี่ยงด้วยชีวิตแค่ไหนก็ตาม
หนูจะต้องคิดให้รอบคอบ ว่าจะช่วยอย่างไรให้เค้าไปสู่สุขคติ ไม่ไปจองเวรใครอีก
หรือจะมาอยุ่กับหนูก็ได้สร้างบารมีร่วมกัน ไปไหนไปด้วยกัน เป็นเพื่อนกัน
แต่ถ้าหนูหมดหนทางไม่มีใครเหลียวแลเค้าเลย หนูก็คงต้องเปิดหม้อ ด้วยตัวของหนูเอง แบบโขมยหม้อมาเปิดที่บ้านอ่ะค่ะ - -* ไม่เปิดที่นั้นกลัววิญญาณทำชาวบ้านเดือดร้อน
อะไรจะเกิดขึ้นกับชีวิตหนู หนูก้คงต้องยอมรับชะตากรรม

((ข้อความด้านล่างต่อไปนี้เขียนวันที่ 10 กุมภาพันธ์ 2555))
เมื่อเช้าไปใส่บาตรให้ดวงวิญญาณในหม้อตามปกติ
แต่แปลกตรงที่เจอหลวงพ่อองค์เดิมที่ใส่ประจำ
ท่านแปลกๆกว่าทุกวัน
ท่านเหมือนยืนรออะไรสักอย่างปกติ
ใกล้ 8โมงขนาดนี้ท่านเดินเท้าเปล่ากลับวัดไปแล้ว
พอใส่บาตรกับท่าน ท่านให้พร แล้วก็อยู่ดีๆท่านด็พูดขึ้นมาว่า

"โยม การมีเมตานั้นเป็นเรื่องดี แต่การมีเมตตาไม่ได้หมายความว่า ต้องมีความสงสารจนใจของตัวเองเป็นทุกข์
ไม่มีอำนาจใดจะสู้อำนาจของกรรมได้ ทั้งกรรมดีแระกรรมชั่วเมื่อมันส่งผล เทวดาฟ้าดินก็ขวางไม่ได้สิ่งศักดิ์สิทธิ์ก็ขวางไม่ได้ เมื่อเชื่อเรื่องกรรม
เราก็จะมีปัญญา เราก็จะมีเมตตาที่ถูกต้อง ใจก็จะไม่เป็นทุกข์"
ท่านพูดแค่นี้อ่ะค่ะ- -'' แล้วท่านก็เดินไป แปลกที่จำคำที่ท่านพูดได้
หนูได้แต่อ้าปากค้าง พูดไม่ออก
ท่านพูดเรื่องที่หนูจะเปิดหม้อหรือป่าวคะ-*-
ท่านรู้ได้อย่างไรคะ ท่านพูดแบบนี้แปลว่าอะไรคะ- -''
ท่านจะขัดขวางหนูหรือ ผู้มีปัญญาช่วยแปลทีค่ะ - -*
หนูมันโง่เขลาเบาปัญญาง่า แอบโกรธๆอยู่เหมือนกันตอนหนูตั้งสติได้
บาปไม๊ง่ะ- - *

 

สงสาร

อย่าดีกว่าครับ ให้เขาอยู่แบบนั้นเเหละดีแล้ว

 

กรรมของใครของมัน อยากทำก็ทำไม่ต้องถาม

 

จะไปช่วยใครก็ให้ฝึกตนให้แข็งแกร่งก่อน ให้ทาน รักษาศีล ปฎิบัติฝึกสมาธิภาวนา ให้ได้ดีก่อน
อย่าไปยุ่งเลยกรรมใครกรรมมัน เอาตัวเองให้รอดก่อนจะไปช่วยใคร

 

รู้ได้ไงว่าวิญญาณยังอยู่

แล้วผมก็ยังไม่เคยได้ยินข่าวว่ามีวิญญาณไปเที่ยวฆ่าคนเลย

 

555555555
ผมก็คนหนึ่งแหละที่ติดตามดูทุกสัปดาห์

 

ก็นั่นล่ะน่ะครับ...อย่างที่คุณเจนบอก
ถ้าเป็นดวงวิญญาณที่ดีเค้าคงไม่เอาลงหม้อ
ที่เค้าเอาลงหม้ก็เพราะทำหั้ยชาวบ้านเดือดร้อนหวาดกลัว..

 

แล้วที่ว่ากลัวๆล่ะครับ หายกลัวแล้วหรา ขนาดคนที่สัมผัสได้เค้ายังไม่อยากเข้าไปยุ่งเพราะเค้ามองเห็นผลเสียที่ตามมา แต่ถ้าเห็นว่าเหมาะสมที่คิดว่าช่วยได้เค้าคงช่วยไปแล้ว แต่เราล่ะแค่ไปเปิดออกจะการันตีได้ไงว่าจะเป็นผลดี ไม่ทำหั้ยชาวบ้านเดือดร้อน ผมว่าอย่าดีกว่า เคยได้ยินความเชื่อที่ว่าความสงสารวิญญาณเป็นการผูกมัดหั้ยเค้าเข้ามาหาตัวเราเองมั้ย..ถ้าไม่อยากโดนติดตามก็อย่าไปผูกพันกับสิ่งที่มองไม่เห็นน่ะครับ...ตัวอย่างมันเคยมีหั้ยเห็น ทางที่เราจะช่วยได้คือการผ่เมตตาอุทิศบุญกุศลไปหั้ยแค่นึกถึงบุญก็ถึงเค้าทันที ผมเชื่ออย่างนั้นน่ะครับ..จบ..

 

อื้ม หนูจะพยามรักษาศีล ทำบุญทำทานค่ะ ภาวนานี่ยาก โทสะแรงมากๆเลยหนูนี่= =''

 

ก็แบบบกลัวจะไปตามจองเวรกับ
คู่กรรม คู่เวรของตัวเองที่ทำให้เค้าอาฆาตรอ่ะค่ะ- รุ้ได้ไงว่าวิญญาณยังอยู่คือ
ไม่รู้เหมือนกันแต่เชื่อ คุณ เจน บอกอ่ะค่ะ - -

 

กลัวสิ= ='' แต่ความสงสารมันก็มีมากพอๆกับความกลัว หนจะพยายามไปทำบุญให้เค้าค่ะ อุทิศบุญไปให้ค่ะ

 

อยากตามเราก็ตามไปเถอะ ความกลัวของเราคงเทียบไม่ได้กับความทรมานของเค้า
แต่กลัวอย่างเดียว จะไปทำให้ชาวบ้านเดือดร้อน-*- จะไปจองเวรกับคู่กรรมคุ่เวรของตนเอง
โอยเครียดๆ คิดหนัก-*-

 

1. ถ้าปล่อยแล้วเค้ามาทำร้ายเราล่ะ ยึดร่างอะไรแบบนี้

2. ถ้าผีดีใครจะขังไว้ ระวังเจอพวกภูตพรายอาฆาต พวกนี้ปราบยาก

ปล่อยผีในตัวเองออกกันดีกว่าไหม

 

กลัวจังเลยง่า มียึดร่างด้วยง่ะ - -

 

รอหนูทำใจได้อิกสักหน่อย - - *ละกันนะคะ

 

โธ่ ทำเป็นอวดเก่ง....

 

:boo:เด็กโง่เอ้ย ...... พวกที่ถูกสะกดวิญญาณนะมันมีเวลาของเค้า ถึงเวลา กำลังที่สะกดมันจะเสื่อมไป และเค้าก็จะหลุดเอง ตามบุญตามกรรมของเค้า ถ้าคิดว่าจะไปเปิดช่วยเค้า หนูลองคิดนะ หนูไปเปิดประตูห้องขังนักโทษอุกชกรร ปล้น ฆ่า ข่มขืน และต้องโทษติดคุกตลอดชีวิต แล้วพอเค้าออกมา ดีๆไม่ดี คนโดนคนแรก คือหนูนั่นแหละ วิญญาณบางวิญญาณนั้น เป็นอสุรกายดีๆ นี่เอง แม้แต่พระพุทธเจ้าท่านเทศ ก็ไม่ใช่ว่าจะหลุด เพราะมันเป็นกรรมของเค้า ดอกบัวมี 4 เหล่า เหล่าแรก ถึงช่วยยังงัยก็ไม่ได้ รอเค้าพ้นน้ำมาเองก่อนเหอะ แล้วค่อยสอน ค่อยช่วย เค้าถูกขังนานเข้านานเข้า บางครั้งก็ลืมนะ ความอาฆาต พยาบาทก็อาจจะค่อยๆเลือนไป พี่แนะนำให้หนูทำบุญเจาะจงไปให้ดีกว่า โดยเฉพาะ การทำกรรมฐาน แล้วแผ่บุญไปให้ ฝากพระแม่ธรณีไปให้ แต่ก็ไม่ต้องไปเปิดให้เค้าออกไปหรอก พี่มีเรื่องเล่าอยู่เรื่องนึง

 

มีเรื่องเล่าอยู่ว่า ชาวบ้านหมูบ้านนึง แถวๆสุโขทัย ในหมู่บ้านนั้นมีบึงน้ำโบราณอยู่ ชาวบ้านก็ใช้บึงน้ำเหล่านั้นตามปกติ ไม่มีอะไร ทุกอย่างอยู่อย่างปกติสุข จนมาอยู่ช่วงนึง เกิดข่าวผีแม่หม้ายอาละวาด มีผู้ชายหนุ่มในหมู่บ้านตายไปหลายราย บ้างก็จมน้ำ บางก็หลับตายแบบมีรอยช้ำที่คอ ทุกคนต่างหวาดผวา และเสียล่ำลือยามค่ำคืน ที่ว่า ที่บ้านไหนมีผู้ชายโสด จะมีเสียงผุ้หญิงเรียกยามดึกๆ พวกชาวบ้านจะปิดบ้านปิดไฟ ล๊อคกลอนประตูอย่างแน่นหนา และไม่มีใครกล้าจะโผล่หน้าไปดู เพราะเคยมีผู้ชายหลายคนที่โผล่หน้าไปดู แล้วจู่ๆก็กระโดดลงจากบ้านตามเธอไป เช้ามาก็เป็นศพ ชาวบ้านได้หาหมอผีมาขับไล่ ยังงัยก็ไม่ไหว มีแต่ยอมแพ้ไปเป็นรายๆ แม้แต่สมภารวัดแถวนั้นก็ไม่กล้าไปยุ่ง จนครั้งนึงมีพระธุดงค์มาจากที่อื่น (จริงๆพระท่านตั้งใจมาที่นั่นแหละเพราะได้ยินเสียงล่ำลือของชาวบ้านจนไม่เป็นอันกินอันนอน ) ท่านมาอยู่ใกล้ๆหมู่บ้าน ปักกลดในป่าช้า ชาวบ้านได้ข่าว ก็เลยตกลงกันว่าลองไปหาพระท่านดู เผื่อจะมีคาถาดี ปราบผีได้ ก็เลยไปนิมนต์ท่านมา ท่านก็ตกลง แต่ท่านก็บอกว่าท่านไม่มีคาถาอะไรหรอก มีแต่พุท-โธ นี่แหละ ท่านก็เลยไปที่บ่อน้ำนั้น ในตอนเช้า จุดธูป เทียน บูชาพระรัตนตรัย แล้วก็นั่งกรรมฐาน พอจะทราบความได้ว่า
ผีแม่หม้ายตนนี้ จริงแล้วในอดีต คือ นางสนมของกษัตริย์ ที่นั่นในอดีตเกือบ 600 ปีที่แล้ว แต่เธอเจ้าชู้มาก เธอไปมีอะไรกับผู้ชาย ทุกคนที่เธอสนใจ ไม่ว่าจะเป็นทหารยาม ยัน เสนาบดีต่างๆ จะมีลูกมีภรรยาแล้วก็ตาม แต่ด้วยที่กษัตริย์พระองค์นั้น ได้ไปออกศึกยังต่างแดน จึงไม่ทราบข่าว พอกลับมา จึงรู้ความจริง ด้วยความโกรธแค้น และ ความไม่พอในกามของเธอ ทำให้ถูกลงโทษสั่งจับขัง ทรมาน และให้ตัดหัวที่บริเวณริ่มบึงน้ำแห่งนั้น โดยพิธีกรรมเดิม คือ เอาใบตองมารองเลือด เมื่อตัดหัวทิ้ง ให้ทำพิธีสะกดวิญญาณและเอาไปถ่วงน้ำตรงนั้น พอเวลาผ่านไป 500ปีโลกมนุษย์ มนต์ที่สะกดวิญญาณก็เสื่อมคลายลงไป เธอก็หลุดออกมา ด้วยทุกอย่างที่เปลี่ยนไป คนสมัยนั้นก็ตายเกิดตายเกิดตามภพตามภูมิไปอยู่ไหนหมดก็ไม่รู้แล้ว เธอจึงเร่ร่อนไปสถานที่ต่างๆ พักนึง(100 ปี) จนเธอกลับมาที่เดิม ก็มาเจอ ผู้ชายคนเดิมที่เธอเคยมีชู้ด้วย แต่ละคน ด้วยความที่เธอโกรธแค้นในอดีต ที่พวกชายเหล่านั้นไม่ช่วยเหลืออะไรเธอเลย ทั้งๆที่ตอนสนุกก็สนุกด้วยกัน แต่ถึงเวลาโยนความผิดให้เธอแต่เพียงผู้เดียว เธอจึงติดสัญญาเก่า สมัยก่อนเป็นคนเธอสวยมาก และผู้ชายต่างหลงไหล เมื่อมาเจอกันเธอจึงเอามาอยู่ด้วย มันเป็นกรรมของเธอ และผู้ชายเหล่านั้น เธอไม่ใช่ผีแม่หม้ายที่จะเลือกเอาผุ้ชายไปทั่ว ถ้าไม่มีกรรมต่อกัน ก็ไม่เป็นไร ............ ทางพระท่านจึงทำบุญไปให้ และอยู่เทศเธอ พร้อมเหล่าบริวาร (ผู้ชายที่เธอเอาไปเป็นผัวแต่ละคน) อยู่ 7 วัน แล้วเธอก็หลุดจากภูมินั้น ไปเกิดใหม่ ในนรกตามกรรมของเธอเอง ...........

 

รุ้จักตุดีละหรอ ถึงบอกตูอวดเก่ง จิตใจมรึงคิดได้แค่นี้หรอ อย่าให้กุขึ้น
ใครทำห่าอะไรอวดเก่งไปหมดเลยสิ กุมาขอคำปรึกษากับผู้มีปัญญาที่นี่

เพื่อหาทางออกที่ดีที่สุด ให้กับดวงวิญญาณ

ไอพวกจิตใจเดรัจฉานดูถูกคนอย่าเสือ_

ตูก็ไม่ใช่คนดีนักนะ ทนปากคนไม่ค่อยได้ ตูยิ่งเครียดๆเรื่องนี้อยู่

เกลียดนักพวกดุถูกความรู้สึกคนอื่นนี่ ยิ่งโทสะแรงอยู่ อิปลวก

ทำดีแล้วโดนด่า ไอตัวเหรี่ยไม่ทำห่าแล้วด่าคน

 

ถ้าเป็นอย่างนั้นจริงๆ หนูก็คงได้แต่ทำบุญเจาะจงช่วยเค้าโดยเฉพาะ หนูจะทำไปให้บ่อยๆ คอยดูแลเค้าห่างๆแล้วกันนะคะ
แต่ก็ยังเป็นห่วงแระคิดถึงเสมอT~T