โดนขังวิญญาณ

ที่ท่านฝึกไม่ใช่ สมังกันผีครับ เขาเรียกวิชา สมังกินผี กินเข้าไปเลย
คนกินเสือ เสือกินคน ผีกินห่า สมังกินผี เรียนด้วยผีเรากินผี วิชานี้คนฝึก
เลยเสี่ยงกับการเป็นบ้าง่ายๆ ต้องบวชในแล้วเรียนภาษาเทพก่อนร่ายพระ
คาถา(คล้ายๆธรรมบรรลุ)ได้แล้วค่อยเรียนสมังกินผี

สำเร็จสมังแล้วผีกลัวเรามากครับ เห็นเราแล้วหลบลี้หนีหายเหมือนคน
เห็นเสือก็วิ่งหนีน่ะล่ะ เมื่อสำเร็จจะมีเจตสิกคล้ายเสือแต่มีเกล็ดเหมือนงู
เรียงกันเป็นคล้ายคลื่น สั่งผีได้เป็นหัวหน้าผีครับ อยากให้ใครตายแค่คิด
หรือพูดออกมาผีมันไปจัดการให้เอง
เช่นเดินไปแถวหมู่บ้านคนที่เราไม่ชอบแล้วพูดอย่างสั่งว่า อย่าให้มันรอด
เกินสามวันไม่งั้นภูมินี้กูจะกินให้หมด ผีมันจะไปแกล้งผลักให้รถลง หรือแฝง
ร่างให้ผูกคอตายเอง เพราะไม่งั้นภูมินั้นผีเหล่านั้นโดนกินเกลี้ยงแบบล้างบาง
ผีก็กลัวตายเหมือนกันครับ (ทั้งๆที่ตายไปแล้ว)

 

สวัสดีตอนเย็นค่ะ มาป่วนเปี้ยนแถวนี้
เฮ้อ! ไม่เข้าใจตัวเองเลย
มันได้รับความรู้สึกบางอย่างมา แต่มันปนด้วยความรัก กรำ

 

เขาสวดแบบล้างออกก็ได้ สวดแบบเพื่อให้รู้อาการก็ได้ครับ
คือตอนสวดคล้ายกับเรากำหนดจิตกระแทกออกเป็นจังหวะ พอไปกระทบกับคน
ที่มีอะไรแฝงอยู่ภายในจิตมันจะเกิดการสะดุด เมื่อสะดุดก็จะเกิดการกระแทก
กระแทกจนเหตุที่แฝงนั้นปรากฏออกมาเช่นฟ้อนรำ ครางฮึ่มฮั่มหรือหลับตายก
มือยกใม้ ส่วนคนที่ออกอาการจะรู้หรือไม่รู้แล้วแต่ว่าแฝงในสมองใว้แรงแค่ไหน
ส่วนคนที่ในจิตใต้สำนึกไม่มีอะไรก็จะไม่มีอาการอะไรเลย

แล้วแต่สมาธิของคนสวดครับจะสวดแบบให้แสดงอาการคือพอเขาออก
ท่าทางแล้วผ่อน หรือเอาแบบกระแทกออกเลยก็ไม่ผ่อนกระแทกจิตออกตาม
คาถาที่สวดแบบแรงๆ ก็ออกเอง เมื่อออกแล้วก็ให้กินน้ำมนต์หรือผูกสายสิญย์
เพื่อกันไม่ให้เข้ามาแฝงอีกครับ
คนท้อง คนจิตอ่อน ห้ามเข้าพิธีครับ อาจแทงค์ลูกหรือเสียจริตไปก็ได้ครับ

 

อ้าว มาด้วยเหรอ หาข้าวหาปลาให้ครอบครัวกินรึยัง เข้ามาดูอะไรล่ะ
รึอยากฟังอะไรอีก

 

ไม่รู้ต้นไหนเหมือนกันครับถ่ายตรงหลังบ้านมา

 

พอดีทีโอ มาคิดค่าของรายเดือนให้ญาติสามีค่ะ
เมื่อกี้จะช่วยพี่ชายเค้าทำแล้ว เค้าบอกไม่เป็นไร มีแล้ว หนูก็เลยไปเก็บผ้า ทำอะไรเรียบร้อยหมดแล้ว ก็มาคิดค่าของค่ะ

ครือทีโอไม่รู้เป็นไร สัญญาเก่ามันมาอีกแล้ว ทีโอจับกระแสได้ แต่มันมีความรักปนมาด้วย ทีโอ ไม่รู้จะทำงัย ก็ดู ๆ มันอยู่ อยากร้องไห้ บอกไม่ถูก มันย้อนนึกถึงอดีต ตอนที่เป็นพี่-น้องกันน่ะค่ะ ชาตินั้นมันชัดขึ้นมาค่ะ
ที่เป็นพี่น้อง มีจี้หยกน่ะค่ะ

พูดแล้วขนลุก ทีโอ อยากบอกพี่ชายในชาตินั้น ว่ารักเค้ามากค่ะ

 

ทีโอ ปวดหัวข้างซ้าย ทีโอว่ามันแหม่ง ๆ นะ

 

ขอบคุณ คุณ<!-- google_ad_section_start(weight=ignore) -->ainteeratiกับคุณจิ-โปครับ ตามอ่านกระทู้นี้ได้ความรู้ใหม่ๆอีกแล้ว

 

คุณainteerati ครับ ไม่ใช่ซักต้นครับ มันขึ้นมาต้นเดียวรัศมีร่มเงาของมันจะ
ไม่มีหญ้าหรือต้นใดๆขึ้นมาเลย คล้ายๆรูปที่ 007 ต้นที่ใบเขียวอ่อนที่อยู่ตรงกลาง
แต่ใบมันจะเขียวกว่า และปลายมันจะมนๆไม่แหลมเหมือนใบโพธิ์ครับ

 

ลองมองดูตรงขาข้างขวาครับ

 

เดี๋ยวพรุ่งนี้ไปดูใหม่ครับ

 

ครือทีโอไม่รู้เป็นไร สัญญาเก่ามันมาอีกแล้ว ทีโอจับกระแสได้ แต่มันมีความรักปนมาด้วย ทีโอ ไม่รู้จะทำงัย ก็ดู ๆ มันอยู่ อยากร้องไห้ บอกไม่ถูก มันย้อนนึกถึงอดีต ตอนที่เป็นพี่-น้องกันน่ะค่ะ ชาตินั้นมันชัดขึ้นมาค่ะ
ที่เป็นพี่น้อง มีจี้หยกน่ะค่ะ

[/QUOTE]

อันนี้มาจากสิ่งที่มาแฝงที่นั่งอยู่ตรงแถวขาข้างขวานั่นล่ะ มันเลยทำให้
อารมณ์เราเกิดการระลึกถึงแบบนี้ ดูยังไงชักช้าอืดอาดจะเอาให้นิ่งแบบ
เข้าฌาณได้ยังไง การดูมันไม่ต้องใช้ฌาณลึกแบบจะหลุดยังงั้นหรอก
เขาใช้ประมาณรูปฌาณ จากการที่ระลึกถึงชาติที่เป็นพี่น้องมองเห็นภาพ
ทั้งจี้หยกนั่นเป็นการเรียกฌาณมา 1 อย่าง การพิจารณาอารมณ์ที่เป็นอยู่นี่ก็ 1
การเข้าจับการละเอียดจนหนังสมองซีกซ้ายนี่ก็ 1 รวมเป็นสามอย่างแล้ว
ก็ถอยออกมารวบรวมกำลังยกจิตออกมาเหนือหัวเยื้องออกมา แล้วมองลงไป
นี่เจ้าก็ชักช้ายือยาดจะเอาแบบนิ่งเลยมันก็ได้แค่สัมผัสรู้ว่ามี แต่ไม่รู้ว่ามีอะไร

แต่ถ้าไม่เห็นแค่รู้สึกก็ถือว่าพอใช้ ให้ท่องมาติกาจนจบแล้งระลึกถึงบุญที่เรา
ทำมาที่เป็นสิ่งที่ไปเป็นของทิพย์บนสวรรค์เช่น บริจาคเงินไปก่อสร้างศาลา
เป็นค่าปูนค่าเสาค่าหินทราย พอได้อารมณ์บัญแล้วก็อุทิศแผ่ลงไปตรงล่าง
ขวาที่เรารู้สึกและสัมผัสได้นั้น ก็พอใช้ได้

 

ก็พูดเล่นไปค่ะ อย่างปราญฯไม่มีความสามารถไปส่องใครได้หรอกค่ะ อีกอย่าง อย่างคุณจิ-โปเขาก็ไม่เปิดโอกาสให้ใครส่องได้ง่ายๆหรอกค่ะ ที่บอกเห็นภาพยักษ์ก็เพราะตาเราชินภาพแทนตัวของคุณ จิ-โป เลยเอาไปปรุงแต่งไปเอง แค่นั้นแหละจ้า

 

เขาวงพระจันทร์ ตั้งอยู่ในเขตตำบลห้วยโป่ง อำเภอโคกสำโรง จังหวัดลพบุรี ห่างจากตัวเมืองลพบุรีไปทางทิศเหนือประมาณ 28 กิโลเมตร การเดินทางท่านสามารถใช้เส้นทางหลัก คือ ถนนพหลโยธิน หลักกิโลเมตรที่ 178 เมื่อท่านเดินทางมาจากตัวจังหวัดลพบุรี มาตามถนนพหลโยธินจะมีป้ายบอกทางให้เลี้ยวขวาเข้าวัดเขาวงพระจันทร์ประมาณ 5 กิโลเมตรจะพบกับโรงเรียนจุฬาภรณราชวิทยาลัย ลพบุรีตั้ง อยู่ทางด้านขวามือก่อนถึงเขาวงพระจันทร์และเมื่อเลยแนวเขตรั้วโรงเรียนไปจะ พบกับศาลเจ้าพ่อขุนด่านตั้งอยู่บริเวณทางด้านขวามือเลยแนวเขตของรั้ว โรงเรียน ลักษณะทั่วไปของเขาเมื่อมองมองจากที่สูงจะมีรูปร่างเป็นวงคล้ายรูปพระจันทร์ เขาวงพระจันทร์มีความสูงจากระดับน้ำทะเลประมาณ 650 เมตร และมีบันทึกขึ้นไปสู่ยอดเขามีบันใดทั้งหมด 3,799 ขั้น ถ้าวัดจากเชิงเขาถึงยอดเขาโดยแนวบันไดจะยาว 1,680 เมตร ด้านบนเป็นที่ประดิษฐานรอยพระพุทธบาท และนับว่าเป็นภูเขาที่สูงที่สุดในจังหวัดลพบุรี


ตำนาน

ตำนานของยักษ์ไป อย่างไรมาอย่างไรจึงเล่ากันว่า มาสถิตอยู่บนถ้ำยอดเขาวงพระจันทร์นี้ และตามตำนานว่า ยักษ์ที่ว่านี้คือ ท้าว"กกขนาก" ยักษ์ตนสุดท้ายที่ไม่ยอมแพ้พระรามที่อยู่ในเรื่องรามเกียรติ์ จึงถูกพระรามแผลงศร โดนยักษ์กระเด็นลอยละลิ่วข้ามมหาสมุทรอินเดียมาตกที่ยอดเขาลูกนี้ แล้วพระรามก็สาปให้ศรปักอกเอาไว้หากวันใดที่ศรเขยื้อนให้หนุมานลูก พระพาย(ลูกลม ถ้าตายเมื่อต้องลมพัดผ่าน จะกลับฟื้นคืนชีพ หนุมานจึงไม่รู้จักตาย) เอาฆ้อนมาตอกย้ำลูกศร ให้ปักอกไว้เช่นเดิม แต่ยักษ์โดนเข้าขนาดนี้ก็ยังไม่ตายนอนรอความตาย ฝ่ายนางนงประจันทร์ลูกสาวยักษ์ก็เหาะตามพ่อมา เพื่อปฏิบัติพ่อ เพราะพ่อยังไม่ตาย นอนแอ้งแม้งอยู่ในถ้ำยอดเขานางพระจันทร์นี้และนางทราบว่าหากได้น้ำส้มสายชู มารดที่โคนศรแล้วศรจะเขยื้อนหลุดออกมาได้ แต่หากศรเขยื้อน ไก่แก้วก็จะขันเรียกหนุมานเอาฆ้อนมาตอกศร เมื่อนางนงประจันทร์ช่วยพ่อยักษ์ไม่ได้ ก็ตรอมใจตาย ฝ่ายยักษ์กกขนากเมื่อลูกสาวตายก็เลยตายตามไปด้วย จากตำนานนี้จึงเรียกเขาลูกนี้ว่า เขานงประจันต์หรือนางพระจันทร์ ตำนานนี้เป็นผลให้ลพบุรีไม่มีน้ำส้มสายชูขายมานาน ต่อมาเมื่อปี พ.ศ. ๒๔๙๖ หลวงพ่อโอภาสี ได้ขึ้นมาบนเขานี้ และเห็นว่าบริเวณเขาทั้ง๔ ด้าน เป็นรูปเขาโค้ง มองทางไหนก็เห็นเป็นวงโอบล้อมอยู่ จึงขนานนามว่า "เขาวงพระจันทร์"


เรื่องนี้หลวงปู่ทองทิพย์เคยเล่าให้ฟังว่าอีกไม่นานพระนารายณ์จะลงมาถอนศรที่ปักอยู่ที่ยักษ์กกขนากออกจากนั้นเมื่อยักษ์ตนนี้ไปทางไปคนก็จะตายเป็นเบื่อเพราะพิษที่เกิดจากยักษ์..ครับคง..ไกล้แล้วละ..

 

ถ้าใช่อย่างที่ผมเดาคงน่ากลัวมาก ๆ ครับ

 

บ้านผมรกครับ อย่ามาดูเลยแม้ตัวผมเองยังไม่ดูบ้านตัวเองเลย มีแต่ไปดู
บ้านเรือน ภูเขาต้นใม้ของชาวบ้านไปวันๆ นี่ก็เห็นเขาโพสเรื่องเขาวงพระจันทร์
ก็คงต้องตามเขาไปดูมั่ง ยักษ์น่ะไม่สนหรอกอยากดูลูกธนูมากกว่า

 

คุณจิ-โป ไปส่องมาแล้ว อย่าลืมมาเล่าเป็น วิทยาทาน นะขอรับ

 

ปราญฯเคยมาแล้ว 2 รอบล่ะที่เขาวงพระจันทร์นี่ ที่นั่นมีพิพิธภัณฑ์มีอาวุธโบราณมีสมบัติเก่าๆมากมาย ยังมีดวงวิญญาณที่เขายังคงคอยเฝ้าสมบัติเขาไม่เสื่อมคลาย ไปครั้งแรกรู้สึกถึงกระแสของความอึดอัด เจ็บปวดอย่างรุนแรง พอเราพ้นเขตวัดออกมาถึงกับอาเจียน รอบที่สองที่ไปต่างจากรอบแรก เพราะปีนขึ้นไปบนยอดเขา กระแสพระอบอวนมากมาย ถ้าจำไม่ผิดบนนั้นมีกระแสหลวงปู่เทพโลกอุดรอยู่ ใครว่างๆลองถอดกายทิพย์ไปดูแล้วมาเล่าให้ฟังบ้างนะคะ

 

พึงถ่ายมาใหม่ครับไม่รู้มีไหม