เรื่องราวหลวงพ่อพิเชฐ วัดโคกหม้อ

เรื่องราวเกี่ยวกับพระอริยะเจ้ากล่าวถึงหลวงพ่อพริ้ง

เรื่องที่จะเล่าต่อไปนี้เหมือนนิทานที่เล่าต่อๆกันมาครับ คือจะเชื่อก็ได้ ไม่เชื่อก็ได้ครับ เพียงแค่มาแบ่งประสบการณ์จากพื้นที่ให้ท่านได้อ่านกัน เหมือนเป็นนิยายฉะนั้นถ้าไปกระทบกับพระรูปใดก็ตาม ผมก็ต้องขออภัยศิษย์ของท่านด้วย คิดเสียว่ามันเป็นนิยายครับ<?xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-comfficeffice" /><o></o>
ความเกี่ยวข้องกับหลวงปู่ดู่ วัดสะแก<o></o>
ด้วยที่ทั้งสองท่านไม่เคยเจอกัน แต่ตอนที่จะสร้างถาวรวัตถุอะไรซักอย่าง จึงจะสร้างเหรียญจตุรพิศพรชัยขึ้นมา และก็บอกกับลูกศิษย์ว่าให้ไปนิมนต์หลวงพ่อพริ้ง วัดโบสถ์โก่งธนู มาให้ได้เสียทีเดียว ท่านเก่งมากน่ะ แล้วลูกศิษย์ก็ไปนิมนต์ท่าน โดยที่ท่านเหมือนจะทราบเรื่องมาก่อนแล้ว ท่านก็รับนิมนต์มาเสกให้ครับ และยังมีเหรียญที่ออกวัดอื่นๆเยอะน่ะครับ เช่น วัดชีแวะ อันนี้ก็สร้างหลายรุ่น มีปลอมเสียด้วย ที่สุพรรณก็เคยมาขอบารมีท่านสร้างเหรียญอยู่ครับ จำวัดไม่ได้<o></o>
หลวงพ่อตาบ วัดมะขามเรียง กล่าวถึงหลวงพ่อพริ้ง<o></o>
คราวหนึ่งศิษย์วัดมะขามเรียง ได้ทะเลาะมีเรื่องราวใหญ่โตกับคนแถววัดโบสถ์โก่งธนู ก็ได้ราวีกันมานาน ไปเยือนกันไป เยือนกันมา จนเรื่องเข้าหูหลวงพ่อตาบเข้า ท่านก็พูดว่า “อย่าไปทะเลาะกับเขาเลย เขาศิษย์หลวงพ่อพริ้งกันทั้งนั้นน่ะ”แล้วท่านก็บอกให้ศิษย์วัดไปสงบศึกและไปกราบหลวงพ่อพริ้งซ่ะ นั่นแสดงว่า ท่านเก่งจริง ขนาดหลวงพ่อตาบยังนับถือครับ หลวงพ่อตาบก็สายนครสวรรค์เหมือนกันครับ แต่สายหลวงพ่อเดิม หลวงพ่อพิเชฐเคยบอกว่า หลวงพ่อตาบท่านเก่งครับ แต่ว่ายุคนั้นไม่มีใครสู้หลวงพ่อพริ้งได้ ท่านเก่งมาก<o></o>
<o></o>
หลวงพ่อกวยกล่าวถึงหลวงพ่อพริ้ง<o></o>
บางท่านอาจจะเคยได้ยินมาบ้างแล้ว ก็ขอกล่าวสั้นๆว่า หลวงพ่อกวยท่านบอกให้ศิษย์มาไหว้ขอของดีจากหลวงพ่อพริ้ง แต่ด้วยที่หลวงพ่อพริ้งท่านไม่อวดตัว ท่านก็บอกให้กลับไปเพราะอาจารย์ของท่านเก่งทุกด้านอยู่แล้ว หมายความว่าทั้งสองท่านเคารพซึ่งกันและกัน หลวงพ่อกวยบอกว่า หลวงพ่อพริ้งท่านเก่งแคล้วคลาด มหาอุตม์ แต่ว่าขุนแผนกับเหรียญหลวงพ่อพริ้งอริยาบทยืน เหมือนธุดงค์ สองอันนี้เมตตาดีมาเลยครับ ขุนแผนไม่ได้แพ้ใครเลยครับ แต่ที่เด่นก็เป็นอย่างที่หลวงพ่อกวยท่านกล่าวไว้ครับ<o></o>
<o></o>
นิทานแถวบ้าน (ไม่ใช่พื้นบ้านครับ)<o></o>
ได้มีการกล่าวถึงหลวงพ่อพรหม ซึ่งบ้านเกิดอยู่ที่ลพบุรี คนแก่คนเฒ่าบางท่านได้เล่าให้ฟังว่า แต่ก่อนนะหลวงพ่อพรหมก็อยู่แถวนี้แหละที่วัดโบสถ์ มีสองวัดโบสถ์ครับไม่ไกลกันเท่าไหร่นัก บางคนบอกว่า หลวงพ่อพรหมท่านเก่งสู้หลวงพ่อพริ้งไม่ได้ก็เลยย้ายไปอยู่นครสวรรค์ เพราะว่าอยู่แล้วไม่ดังเสียที คนเข้าหาหลวงพ่อพริ้งหมด (อย่าโกรธผมน่ะ ผมฟังมาแบบนี้) แต่ผมก็แย้งว่าคงไม่ใช่มั้ง หลวงพ่อพรหมท่านออกค้นหาโมกขธรรมหรือป่าว ออกธุดงค์ไปมากกว่ามั้ง คงไม่เกี่ยวกันหรอกมั้ง ผมก็ไม่ได้คิดอย่างเขาครับ เป็นพระอริยะจะมาคิดเรื่องชื่อเสียงทำไมกัน ก็ว่ากันไปครับอ่านด้วยใจเป็นกลางแล้วกันครับ<o></o>
เกี่ยวกับพระเจ้าแผ่นดิน<o></o>
วันดีคืนดี จะมีเฮลิคอปเตอร์จากกองทัพบ้าง รับคำสั่งจากพระราชวังบ้าง พาหลวงพ่อพริ้งไปเสกวัตถุมงคลในวัง และเสกเดี่ยวเสียด้วยครับ แต่ก่อนก็ไม่มีโทรศัพท์ แต่ท่านรู้ว่าฮอ จากพระราชวังจะมาตอนไหน เวลาไหน ท่านจะนั่งรอไว้เลยครับ จนในใจผมสงสัยว่าท่านเป็นผู้ที่เสกสมเด็จจิรดาหรือป่าว ในใจคิดไปเอง แต่ก็ไม่ได้ยืนยันว่าจริงน่ะครับ แค่ผมสงสัยเฉยๆครับ และต่อมาก็มีการเลื่อนตำแหน่งให้หลวงพ่อพริ้งเป็นเจ้าคณะลพบุรี แต่ว่าท่านไม่รับ ในหลวงก็ยังเคยมาหาท่านน่ะครับ แต่ว่าภาพไม่มียืนยันเพราะมาเป็นการส่วนตัว(ลับ)ช่างกล้องไม่ได้มีตามมาครับ ตอนท่านมรณภาพก็มีพระราชทานเพลิงศพ และสมเด็จพระบรมท่านได้รับมอบหมายจากในหลวงเสด็จแทนพระองค์มาเพื่อเผาสรีระท่านด้วยตัวพระองค์เองเลยทีเดียวครับ ลองเทียบดูน่ะครับ ว่าเจ้าฟ้าเจ้าแผ่นดินท่านไปงานศพเกจิรูปไหนด้วยตัวเองบ้าง ยิ่งในยุคนี้แค่ได้พระราชทานเพลิงศพก็ดีแล้วครับ ท่านไม่ค่อยมาด้วยตัวพระองค์เองง่ายๆหรอกครับถ้าไม่ได้นับถือจริงๆ (ราชาศัพท์ยากในการพิมพ์มากผิดพลาดขออภัยด้วยครับ)<o></o>
แล้วยังมีการสร้างพระเพื่อถวายเจ้าฟ้าเจ้าแผ่นดินถึงสองรุ่น คือรุ่นทูลเกล้า สร้างเพื่อถวายให้ในหลวงแจกให้ทหารที่ทำการรบกับผกค.อยู่ช่วงนั้น แล้วก็ได้ดังใจประสบการณ์เหรียญทูลเกล้าเกิดขึ้นกับทหารมากมายครับ แล้วก็ยังมีอีกรุ่นคือเป็นพระลอยองค์ รูปหลวงพ่อพริ้งนั่งเต็มองค์ ข้างหลังตรงฐานได้รับอนุญาตจากสมเด็จพระบรมให้ประทับตรา ม.ฏ. หมายถึงมกุฎราชกุมาร อะไรประมาณนี้ครับ ต้องขออภัยจริงๆครับไม่ถนัดราชาศัพท์ครับ เรียกรุ่นนี้กันว่ารูปหล่อ ม ก ทำทูลเกล้าถวายสมเด็จพระบรมท่านเช่นกันครับ รุ่นนี้มีปลอมอีกเช่นกันครับ ผมโดนมาแล้วครับรุ่นนี้ด้วยความคิดที่ว่าคงไม่ปลอมมั้งไม่ได้แพงอะไร แต่ก็โดนจนได้ เล่นหากันก็ระวังน่ะครับ เวลาผมได้พระหลวงพ่อพริ้งมาใหม่ ผมจะนำไปเช็คที่วัดโบสถ์โก่งธนูเลยครับ เพราะจะได้ฟังวิธีการดูแต่ละรุ่นด้วย แล้วยังได้ฟังเรื่องเล่าต่างๆอีกด้วยครับ<o></o>
<o></o>

 

"น้องชาย" เรื่องที่สอบถามผมตอบไปทางอีเมลเมื่อตอนประมาณ 5 ทุ่มแล้วครับ.

 

เดี๋ยวจะไปเปิดอ่านครับพี่ชาย

 

ตอนแรกก็วางแผนไว้ว่าจะไปนะครับ ดันผิดแผน เมื่อวานญาติมาบอกงานแต่งงาน ว่าให้ไปช่วยงานทั้งเช้าและเย็น ในวันที่ 6 มี.ค. ที่นครสวรรค์ เสียดายจริงๆครับ ขอส่งใจร่วมงานแทนละกันครับ

 

น่าเสียดายครับ ผมว่าจะแจกของดีที่งานให้ครับ เป็นศิษย์ร่วมสำนักกันครับ

งั้นก็ต้องรองานกฐิน หรือไหว้ครูปีหน้าครับ มีวาสนาต่อกันคงได้เจอกันจนได้ครับ

 

ประสบการณ์สดๆร้อนๆชูชกช่วยขายของดีมากๆ
เรื่องมีอยู่ว่าเมื่อวันที่ 18 ที่ผ่านมาหนีงานไปทำบุญที่บ้านแล้วถือโอกาสไปกราบหลวงพ่อแล้วเอาวัตถุมงคลไปให้หลวงพ่อเสกซ้ำท่านก็ถามว่าเคยใช้หรือเปล่าผมก็ตอบว่าไม่เคยเลยท่านก็บอกให้ลองใช้ดูทำให้ใช้ไม่ได้ทำให้เก็บจากนั้นก็ลาท่านกลับบ้าน
รุ่งขึ้นพาแฟนไปไหว้ศาลพระกาฬแล้วไปวัดป่าธรรมโสพลไหว้พระเสร็จก็กลับบ้านพอถึงบ้านไม่มีอะไรทำเลยไปสอยมะม่วงหลังบ้านสอยเพลินไปหน่อยได้มา 2 เข่ง5555ทำไงล่ะทีนี้คุยกับแฟนว่าลองเอาไปขายดูมั้ยเผื่อมีคนซื้อ
ตกลงว่าขายผมเลยเข้าบ้านไปที่พานใส่พระแล้วเชิญชูชกของหลวงพ่อมาช่วยขาย
จากนั้นก็ขับรถมาที่วัดป่าธรรมโสพลอีกรอบยกมะม่วงลงจากรถแล้วผมกำลังตั้งโต๊ะเพื่อจะเอามะม่วงมาเรียงยังตั้งโต๊ะไม่ทันเสร็จแฟนเรียกให้ช่วยขายของใช้เวลาไม่ถึง 15 นาทีมะม่วงสองเข่ง(ประมาณ 90 กิโล)หมดไม่เหลือสักลูกแฟนถามขำๆว่าจะตั้งโต๊ะทำไม555ไม่ได้วางเลย
จากนั้นกลับบ้านมาสอยไปใหม่อีก 1เข่งก็ประมาณ 40 กิโลได้(ติดใจขายดี)แล้วเอาชูชกใส่มืออธิษฐานขอให้ขายดีอีกรอบแล้วก็ขับรถมาขายที่เดิมก็ขายหมดในเวลาไม่ถึง 20 นาทีจนแม่ค้าที่ขายของในนั้นมาถามว่ามีอะไรดีถึงได้ขายง่ายขายดีขนาดนี้มาขายสองรอบยังหมดก่อนคนที่ขายมาทั้งวันทั้งที่ขายของอย่างเดียวกันกันแท้ๆ
นี่แหละครับประสบการณ์ของผมหรือคุณคิดว่าเหตุบังเอิญหรือผมคิดไปเองว่าเกิดจากอำนาจของวัตถุมงคลของหลวงพ่อพิเชษฐ์
ปล.ผมเป็นช่างไม่ใช่พ่อค้าอาชีพแค่ว่างๆเลยลองทำดู เออผมก็ทำได้

 

โห..........กลับบ้านยังมีรายได้อีกครับพี่เทน สุดยอด

ว่าจะพิมพ์เรื่องประสบการณ์พระเครื่องหลวงพ่อพริ้ง ผู้บัญชาการในบ้านสูงสุด ยังใช้คอมทำรายงานตลอด ไม่ได้นั่งพิมพ์เลยครับพี่เทน

เรื่องปลัดผูกคอหมาของหลวงพ่อพิเชฐ ก็ยังไม่ได้พิมพ์ อีกมากมายหลายเรื่องราว

พี่อุตตโมหนีไปอยู่ห้องพุทธภูมิแล้วครับพี่เทน ไปแวะได้น่ะครับ ผมแวะประจำครับ

 

ก็ทีแรกจะสอยมากินเองนั่นแหละแต่พ่อบอกว่าเอาไว้ก็ปล่อยให้เน่าเลยลองเอามาขายดู ขายได้ด้วย555
รออ่านอยู่นะครับ เร็วๆเลย

 

ผมไปห้องพุทธภูมิเพราะเขาเชิญไปครับ....แต่ก็กลับมาห้องนี้ประจำครับผม.

 

ได้ีรับผ้ายันต์แล้วครับ
ขอขอบคุณ และอนุโมทนาด้วยครับ

 

ขายตลาดไหนครับ ตลาดท่าขุนนาง หรือตลาดนัดวัดกระเจียว หรือวัดธรรม

เดี๋ยววันไหว้ครูต้องไปเยือนบ้านพี่เทน กินมะม่วงเสียหน่อยครับเยอะเหลือเกิน เดี๋ยวชวนพี่อุตตโมไปด้วยครับ

 

ผมแอบไปป่วนกระทู้พี่ชายบ่อยๆ อย่าเพิ่งเบื่อนะพี่ โทรไปรบกวนบ้างเพราะน้องที่รู้จักมันเดือดร้อนแต่ไม่รู้ว่าจะช่วยมันยังไง ก็ขออภัยพี่ชายด้วยครับ

 

อย่าไปเก็บไว้เฉยๆครับ แปะบ้านแล้วบูชาครับ รับรองเห็นผลครับ ของหลวงพ่อท่านเสกได้แรงน่ะครับ

 

ได้แค่ตอบกระทู้ครับพี่ เขาใช้ตลอดทุกวันเลยช่วงนี้ ยังไม่ได้พิมพ์เลยครับ

หลากหลายเรื่องราวอยากถ่ายทอดสู่กันฟัง

แต่มีอุปสรรคนิดหน่อยจากคนไกล้ตัว

 

คราวนี้มาอ่านประสบการณ์พระเครื่องของหลวงพ่อพริ้ง วัดโบสถ์โก่งธนูกันครับ ก็มีอยู่หลากหลายเรื่องราวครับ แต่ที่จะยกมาสามเรื่องครับเกิดขึ้นกับคนใกล้ตัวครับ ส่วนผมไม่ค่อยได้มีประสบการณ์โหดๆซักเท่าไหร่ครับ เนื่องจากไม่ใช่นักเลง เป็นแค่คนทำมาหากินคนหนึ่งที่ไม่อยากมีเรื่องราวกับใครครับผม มาอ่านเรื่องแรกกันเลยดีกว่าครับfficeffice" /><O></O>
เรื่องที่1 เกิดขึ้นกับพี่ชายคนละพ่อของผม อายุห่างกันมากเหมือนกัน พี่ผมคนนี้ค่อนข้างเป็นคนจริง ไม่กลัวใคร และเป็นนักเลง แถมยังเคยเป็นมือปืนให้ป๋า น. จัดว่าเป็นมือดีคนหนึ่งเลยครับ รับงานแล้วไม่เคยพลาด เล่าต่อครับ เนื่องจากทำอาชีพแบบนี้และเป็นคนแบบนี้ทำให้พี่ผมคนนี้มีคู่อริมากมาย แล้ววันหนึ่ง เป็นวันไหนก็ไม่แน่ใจครับแต่มีตลาดนัดที่วัดข่อยใต้ พี่ผมคนนี้ก็นั่งกระบะไปตลาดนัด โดยนั่งอยู่ที่ข้างหลังรถกระบะ แล้วก็ไปถึงวัดข่อยใต้ พอกระโดดลงจากหลังรถกระบะเท่านั้น พวกคู่อริที่ดักรออยู่ก็ซัดด้วยลูกซองสั้น ดัง แชะ แชะ ก็ซ้ำอีก ก็ขัดลำกล้องอีก ซึ่งพวกนี้ก็มืออาชีพอยู่แล้ว พอเห็นลูกซองขัดลำกล้องก็ควักปืนพกออกมาอีก แล้วก็ลั่นไกปืนอีกครั้ง ก็ดัง แชะ แชะ อีก มีมากันสองคนกับปืนสามกระบอก แต่ก็ขัดลำกล้องทุกกระบอก พี่ผมพอเห็นว่าปืนขัดลำกล้องหมด ก็นำรีบคว้าขวานที่อยู่หลังรถกระบะ ไปฟันทันที แต่พวกนั้นก็เห็นท่าไม่ดี เลยวิ่งหนี่พี่ผมไป พี่ผมมีเพียงขวานหนึ่งด้าม ต่อกรกับพวกนั้นสองคนมีปืนมาสามกระบอก แต่วิ่งหนีขวาน ที่พี่ผมแขวนในคอคือหลวงพ่อพริ้งรุ่นบาทเดียว เป็นคล้ายๆเหรียญฉลุ เนื้อดีบุก พระของท่านจัดได้ว่าเหนียวเนื้อจริงๆครับ<O></O>

 

"คนกันเองน้องชาย" โทรติดแต่ไม่มีคนรับ(โทรศัพท์อยู่ห้องพระ) ให้โทรเข้า

เบอร์ที่บ้านครับน้องชาย.

พี่เทนถ้าจะมีดีเยอะ....ใช่เครื่องรางแป๊บเดียวก็เห็นผลทันที...น่าศรัทธาครับ..

สำหรับ "น้องชาย" รอยสักนางพิมคงหายแล้วมั้งครับ..

 

พี่ชาย มีศิษย์ก้นกุฏิของหลวงพ่อพิเชฐ โทรมาคุยกับผมด้วยครับ อยู่กับหลวงพ่อตั้งแต่เข้ามาอยู่วัดโคกหม้อแรกๆ ตอนยังไม่ได้เป็นเจ้าอาวาสครับ เล่าให้ฟังหลากหลายเรื่องราวเลยครับ เรียกว่าขลังตั้งแต่หนุ่มเลยครับพี่

รอยสักหายแล้วครับพี่ แต่ยังไม่ได้เซ่นเหล้าซักครั้งครับพี่

เบอร์บ้านไม่ได้บันทึกครับพี่ชาย ผมไม่ชอบโทรเบอร์บ้าน เพราะรู้สึกว่าเราใช้มือถือแล้วโทรเข้าเบอร์บ้านรู้สึกว่าขาดทุนครับพี่ อิอิอิ คิดเองคนเดียวครับ

 

เก็บข้อมูลรายละเอียดไว้เยอะ ๆ "น้องชาย"

 

เรื่องที่2 ก็ยังคงเป็นเรื่องหนังเหนียวเช่นเดิมครับ เกิดขึ้นกับน้องที่รู้จักกันครับ มีอยู่คราวหนึ่งผมได้ให้พระเครื่องของหลวงพ่อพริ้งน้องอีกคนหนึ่งไป แต่ยังไงก็ไม่ทราบพระที่ผมให้ก็ตกอยู่ในคอน้องคนที่จะเล่านี้ครับ เรื่องก็มีอยู่ว่าด้วยวัยกระทงห้าวเป้งของน้องคนนี้ควบคุมอารมณ์ตัวเองไม่ค่อยได้ วันหนึ่งมันได้ไปกินข้าวกับรุ่นพี่ที่ร้านแห่งหนึ่งในกรุงเทพฯเมืองฟ้าอมร มีวัยรุ่นเจ้าถิ่นนั่งกินข้าวหรือเหล้าก็ไม่แน่ใจซักเท่าไหร่นัก วัยรุ่นเจ้าถิ่นก็เปิดฉากแซวผู้มาเยือนก่อนเลยครับ ส่วนไอ้น้องคนนี้ก็เลือดร้อนทนเสียงแซวไม่ได้ ตัวเองไปสอง เขานั่งกันอยู่สี่ มันก็เข้าไปต่อยเขาก่อนเลยทีเดียวเชียว ปรากฏว่าพวกนี้มีมีดเพียบเลย ส่วนพี่ที่ไปด้วยเปิดตูดไปไหนก็ไม่ทราบปล่อยไอ้น้องคนนี้รับศึกหนักคนเดียว ทั้งมีดดายหญ้า มีดหั่นหมู ฟันมาที่ไอ้น้องคนนี้ มันใช้แขนรับ แล้วต่อยสวนไปคนละหมัด แล้วก็ใส่เกียร์หมาหนีครับ ใครอยู่ก็คงเพี้ยนครับ เป็นผมเปิดตูดตั้งแต่คว้ามีดแล้วครับ ไม่แลกแน่นอน แต่ไอ้นี่มันมั่นใจอะไรก็ไม่ทราบ แขนรับมีดไปประมาณ สี่ที ของหนักทั้งนั้น แต่ก็ไม่ได้กินเลือดครับ ที่ติดตัวไว้มีเพียงเหรียญหลวงพ่อพริ้ง รุ่นที่ท่านยืน และตะกรุดของพระอาจารย์เกียรติ (เจ้าอาวาสวัดโบสถ์โก่งธนูรูปปัจจุบัน) มีเพียงเท่านี้ครับ แต่ว่าสร้อยพระในคอได้ขาด หายไปในระหว่างออกรบครับ ก็เลยไม่มีภาพมาฝากครับfficeffice" /><O></O>
เรื่องที่3 อันนี้เกิดขึ้นกับลูกชายป้าผม เขาเป็นลูกพี่ลูกน้องกับผม เข้ามากรุงเทพฯ ตอนแรกเป็น รปภ. แล้วก็เลิกไปเพราะว่ามีช่องทางอื่นหางานได้มากกว่านั่นคือการขับวินมอเตอร์ไซด์ ได้วันละพันครับ ก็ถือว่าเยอะครับ ผมยังเงินเดือนน้อยกว่าตั้งเยอะ แต่ว่าก็มีความเสี่ยง แล้วมันก็เกิดขึ้นจริงๆครับ เมื่อประมาณเดือนที่แล้ว หลังจากไปส่งผู้โดยสารแล้ว ก็กำลังจะขับกลับไปที่วิน ขับตามรถสิบล้อ ซึ่งรถคันนี้ได้ขนเหล็กเส้นเต็มคัน แต่ไม่ได้มีการคลุมอะไรเลย มันก็เลยใหลลงมาทับญาติผม เหล็กเส้นก็ใหลลงมาทิ่มแทงทับ มอเตอร์ไซด์ล้ม สลบคาที่ ตอนแรกคนขับลงมาดูเห็นว่าไม่มีรอยแผล ก็บอกว่า สองสามวันก็หายมั้ง แต่ว่า ภายในบอบช้ำครับ ซี่โครงหัก 3 ซี่ คนขับก็พาส่งโรงพยาบาลครับ ตรวจออกมาก็ซี่โครงหักดังกล่าว แต่ว่ามันน่าจะเป็นอะไรมากกว่านี้นะครับ ความสูงจากรถสิบล้อ ความหนักของเหล็กเส้น ความเร็วของรถ ปรากฏว่าเหรียญหลวงพ่อพริ้งปี07 ที่คอของเขาบี้แบนเลยครับ ก็คงหนักพอสมควรถ้าเหรียญบี้ แต่ก็เพียงซี่โครงหัก บาดแผลไม่มีครับ รอดมาได้ก็บุญแล้วครับงานนี้ ค่อนข้างเหลือเชื่อมาก ผมเป็นคนหนึ่งที่ขับมอไซด์เป็นประจำ(เนื่องจากเงินยังไม่มีออกรถยนต์) ผมล้มไปครั้งนึง ขาเจ็บเป็นปี นี่โดนเหล็กเส้นที่มัดรวมกันบนสิบล้อใหลลงมาทับ ล้มอีก เจ็บแค่นี้ถือว่าน้อยครับ<O></O>

 

ขอจบเรื่องหลวงพ่อพริ้ง วัดโบสถ์โก่งธนู ไว้แต่เพียงเท่านี้ครับ

ต่อไปเป็นเรื่องปลัดขิกแขวนคอหมา

และควายธนู ของหลวงพ่อพิเชฐครับ คุณแจ๊ค ศิษย์หลวงพ่อได้เล่าให้ผมฟังครับ