เรื่องเล่า ตื่นนอน ตอนสายๆ

ขออวยพรให้หนูฮั้ว สมหวังทุกประการจ้ะ(มาทันมั้ยเนี่ยะเรา,ป้าแก่แล้วก็งี้แหละงกๆเงิ่นๆมา)

 

ผมขอกราบขอขมากรรมต่ออาจารย์ครับ กรรมใดสิ่งใดที่ตัวกระผม

ได้กระทำลุล่วงไปแล้วนั้น...ทุกอย่างเป็นเพราะความโง่เขลา ความด้อย

ปัญญาของกระผมเอง และ เรื่องราวในบางเรื่องที่ผมได้ลบทิ้ง นั้น

ขออาจารย์ได้อย่าถือสาหาความ นำมาใส่ใจแต่ประการใดเลยครับ


กราบขอบพระคุณอาจารย์ที่ให้ความเมตตา ต่อตัวกระผมมาตลอด

 

ขอบคุณมากเลยคะ แวะมารับพร ( ^/|\^ )
..
วันนี้สอบแล้ว ความมั่นใจเพิ่มขึ้นนิดนึงคะ
พรุ่งนี้ฮั้วมีสอบอีกวันนึงคะ จะทำเต็มที่ที่สุดคะ

สู้ๆๆๆๆ o/

 

ขอให้สอบผ่านนะครับคุณฮั้ว

 

เพิ่งเข้าเวปได้ บ่ายวันนี้เอง
อวยพรย้อนหลังได้เป่า

มีสติในการอ่านหนังสือ
มีสติในการทำข้อสอบ
มีสติในการอธิษฐานบุญ ล้วนนำพาให้สมปรารถนา

 

ขอบคุณคะอาจารย์สุวิ
......... ( ^/|\^ ).......

 

อ้างอิง:
<TABLE border=0 cellSpacing=0 cellPadding=6 width="100%"><TBODY><TR><TD style="BORDER-BOTTOM: 1px inset; BORDER-LEFT: 1px inset; BORDER-TOP: 1px inset; BORDER-RIGHT: 1px inset" class=alt2>ข้อความดั้งเดิมโดยคุณ suwi
ไอ้มังกือหิมะ เอ็งอธิบายความรู้สึกลึกๆในใจเอ็ง ต่อข้อความข้างบน ออกมาให้ฟังหน่อยซิ

ส่วนคำตอบในโพสก่อนหน้านี้ จะตอบทีหลัง


</TD></TR></TBODY></TABLE>

ไอ้มังกรหิมะนี่ นอกจากจะคิดมากแล้วยังวางไม่ค่อยจะเป็นนิ
เราด่ามันแล้ว ก็วาง ดีไหมนิ
ไอ้วางตัวนี้ จะเป็นแบบ ช่างหัวมัน ดีไหมนิ
หรือว่า วางแล้ว คอยจังหวะ แล้วสวนมันกลับ ดีไหมนิ
หรือว่า วางแล้ว ฯลฯ
โห้...เยอะวุ้ย ทำไงกับมันต่อดีหว่า

ส่วนเรื่องดวงแก้วอันมีพลังของท่านท้าวศรีสุทโธนั้น
ท่านให้ มังกรแล้ว มังกรมีสิทธิในดวงแก้ว สามารถนำมาใช้ได้

การที่จะน้อมมาสวมร่างก็ย่อมทำได้ แต่ต้องรู้วิธีการ
หากสวมไว้เพียงศีรษะ(เฉพาะจักร ๖-๗) รับรองได้ว่ามังกรหัวทิ่มบ่อแน่
เพราะมันหนัก และทำให้มึนและปวดร้าวหัวด้วย

ย่อให้ดวงแก้วเล็ก ไหลเข้าที่ ๗ ลงไปกลางตัวถึงปลายเท้า แล้วขยายออกคลุมทั่วทั้งตัว (ตั้งความรู้สึกถึงปลายเท้า)
พร้อมอธิษฐาน .........เช่น ขอความคุ้มครอง ขอให้ขจัดตัวประหลาด ที่กำลังเบียดเบียนให้โทษอยู่

หรือวางดวงแก้วลงในน้ำ อธิษฐานให้น้ำศักดิ์สิทธิ์
แล้วเอาน้ำนั้นไปทำ อาบ กิน ล้าง เช็ด พรม ฯลฯ ตามแต่จะใช้

 

ส่วนเรื่องที่มังกร ถามถึงเรื่องความฝัน ของเด็กผู้หนึ่งนั้น
เรื่องที่แสดงให้ดู ถึงการทิ่มตำ ของขวากหนามที่ทิ่มเข้ามาในมุ้งนั้น

นี่เป็นเป็นวิบากกรรมที่เด็กผู้นั้นจะได้รับ
ไม่ว่าจะทำงานที่ใด ก็ล้วนได้รับการดุด่าทิ่มตำ ให้เจ็บช้ำใจ เป็นเนืองนิจ

แต่ในฝันนั้น การทิ่มต่ำนั้นก็เข้าไม่ค่อยจะถึงตัวด้วยถูกมุ้งกางกันอยู่
ดูไปคล้ายกับป้องกันอะไรไม่ได้
แต่ก็ไม่ถูกเนื้อต้องตัวให้บาดเจ็บ(แปลกม๊ะ)

ความจริงแล้ว เด็กผู้นี้มีของวิเศษ ติดตัวมาแต่กำเนิด (ไอ้ที่แสดงตัวเป็นมุ้งนั่นแหละ)
ของวิเศษชิ้นนี้ บุพการีแต่ปางก่อนให้ไว้
เพื่อความเป็นเมตตามหานิยม และแคล้วคลาดปลอดภัย (แต่ใช้ไม่เป็น)
ด้วยเหตุที่ว่าเด็กผู้นี้เป็นคนแข็ง ยอมหัก ไม่ยอมงอ เป็นที่น่าหมั่นใส้ ของผู้อยู่ใกล้
เหตุแห่งการถูกดุด่าข้อนขอดและแย่งชิง จึงเกิดขึ้นเนืองๆ

เมื่อรู้ตัวแล้ว ให้นำบุญที่ได้ทำไว้ มาอธิษฐานร่วมกับมณีแห่งองค์อินทร
ขอให้ตัวเอง เป็นที่รัก และเมตตาต่อผู้พบเห็น(แต่ต้องไม่เกี่ยวเนื่องในกาม) ยินดีให้ความช่วยเหลือในทุกเรื่องราว และแคล้วคลาดจากภัยอันตรายทั้งปวง ฯลฯ

เฮ้อ....คนมีของดีติดตัวแต่ใช้ไม่เป็นนี่ ช่วยไม่ได้วุ้ย

 

ฮิฮิ......แอบไปจิ๊ก ข้อความนี้จากไอ้หมอมา
เห็นไอ้หมอว่า ไอ้มังกรขาวกำลัง อาจจะ ลอกคราบอีกครั้ง ด้วยความช่วยเหลือจากเด็กน้อยผู้หนึ่ง

ครานี้ ถ้ามันลอกคราบได้จริง
สงสัยจังวุ้ย(ยืมคารมไอ้หมอหน่อย)
มันจะเป็นมังกรเทพยดา
หรือกลายเป็นพระ ..ดา กันแน่

 

ฮิฮิ........ไอ้หนูเอ้ย (แต่ตอนที่มันได้รับมณีอินทรนะมันเป็นอีหนูนะ)

การที่จะใช้มณีแห่งองค์อินทรนะ
เพียงยกฝ่ามือขึ้น แบมือออก จิตกำหนดไปที่ฝ่ามือ นึกถึงดวงมณีแห่งองค์อินทร
ดวงมณีก็จะปรากฏที่ฝ่ามือ
ละลึกถึงบุญที่ทำ ใส่รวมลงไปที่ดวงมณีนั้น
แล้วอธิษฐาน ด้วยอำนาจแห่งบุญนี้และอำนาจแห่งดวงมณี
ขอให้ชนทั้งหลายที่อยู่รอบตัวข้าฯ และที่ข้าฯ ติดต่อด้วยจงเป็นสุข
และขอให้ท่านทั้งหลายจงมีเมตตาต่อตัวข้าฯ โปรดเกื้อกูลค้ำชูข้าฯให้เป็นสุข สมปรารถนา.........(อธิษฐานเอาเนาะ)......ด้วยเถิด
แล้วกำหนดให้ดวงมณีและบุญ ขยายออกไปไม่มีประมาณ ครอบคลุมไปทั่วบริเวน


อิอิ......
ไอ้หนูหรืออีหนูผู้นี้ ยังมีของวิเศษอีกอย่างที่องค์พรหม ประทานให้เมื่อไม่นานนี้ เป็นยาวิเศษตัวหนึ่ง
ถ้ามันใช้เป็น ยานี้จะรักษาได้ทั้ง มนุษย์ เทวดา และอมนุษย์ทั้งปวง

อิอิ...(อีกรอบ)
เพียงของวิเศษสองอย่างนี้
ถ้ามันมีปัญญาดัดแปลงวิธีใช้เป็น
มันจะเป็นที่รักของ เทวดา มนุษย์ และ อมนุษย์ทั้งปวง

 

แวะมาปูเสื่อ รอ..........ท่านผู้เล่า ครับบ....

 

แวะมาปูเสื่อรอด้วยคนค่ะ ขอบพระคุณธรรมทานจากท่านอาจารย์อาหมอ และคุณอามังกรด้วยนะคะ

หนูมีเรื่องมาเล่าให้ฟังด้วยค่ะ มีอยู่ว่าหนูมีเหรียญรูปองค์หลวงตามหาบัวอยู่เก็บไว ้พอทราบข่าวว่าองค์ท่านละสังขารก็คิดจะเอามาเลี่ยมห้อยคอเพราะคิดถึงท่าน
พอกลับมาจะมาหาก็หาไม่พบ(ปกติจะวางไว้ที่หิ้งพระ)หายไปโดยไม่ทราบสาเหตุ ก็รู้สึกเสียใจมากที่ทำหาย แต่ก็ได้คิดว่าองค์หลวงตาอาจมาสอนธรรมในเรื่องการไม่ยึดติดก็ได้ (เล่าสู่กันฟังนะคะ หากผิดพลาดประการใด ลูกขอขมาต่อองค์หลวงตาด้วยเจ้าค่ะ)

 

มีคนอยากได้ วิธีฝึกสมาธิ ของหมอสุวิ
เลยจัดให้จ้า

 

อาจารย์ก็เป็นอย่างงี้ทุกทีแหล่ะ แหม! ก็เมือคืนนอนดูทีวี กระดิกเท้าด้วยมํ๊ง ไม่ค่อยแน่ใจ

แล้วเห็นมันวิ่งปรู๊ดปร๊าด เกือบตามไม่ทัน แล้วผมก็ลืมไปว่า ต้องไปทางไหนต่อ อิอิ ที่ไหนได้

อาจารย์คงรู้หนอ รู้หนอ


อ่านจากบทแรกไปถึงบทสุดท้าย ก็รู้ว่า ไม่ใช่ของยากอะไร แต่....ไอ้ตอนท้าย ๆ นี่สิจารย์

อ่านแล้วสยึ๋มกิ๋ย!.........พยามาร พยามาร...เฮ้อ

 

ว่าจะเขียนเรื่องผีๆ ให้จบซะหน่อย<O</O
ไอ้หมอมันโผล่เข้ามา วานให้ตูข้าเล่านวนิยายน้ำเน่าที่สุดแสนทูเลทททททททแทนมันที<O</O
มันว่านวนิยายน้ำเน่าเรื่องนี้ มันสามารถอธิบาย การต้องธรณีสาร ในหัวข้อผิดต่อบุพการีได้อย่างดี
เอาก็เอาวะ....<O</O
แต่ก่อนเล่านี่ขอบอกก่อนนะว่าเรื่องนี้ไอ้หมอมันแต่งขึ้นเองนะโดยเอาเค้าโครงเรื่องจริงจากใหนก็ไม่รู้แล้วอนุญาติให้ข้าใส่สีตีไข่ ให้หนุกหนานตามจายชอบ
</O
เรื่องมีอยู่ว่า
<O</O

Once up on a time. In the land name......
<O</O

มีเด็กชายฝาแฝดคู่หนึ่งเกิดในตระกูลขุนศึกผู้เกรียงไกรผู้เชี่ยวชาญในการรบในมหาเวทย์และโองการ<O</O
<O</O

เมื่อแผ่นดินสงบสุข ขุนศึกจึงผันตนไปเป็นพ่อหมอ ช่วยชีวิตผู้คนจากความป่วยไข้เพื่อชดใช้ให้ชีวิตที่ที่ตนทำลายไปในการศึก
และเลี้ยดูลูกน้อยทั้งคู่ด้วยความรักอันเสมกัน จนเติบใหญ่
<O</O

เด็กผู้พี่ มีนามว่าเพียงตะวัน (เรียกสั้นๆว่าตะวัน)
ผู้น้อง มีนามว่า จันทมาศ
แต่กลับมีผู้ชอบเรียกเด็กน้อยผู้น้องนี้ว่า ไอติมแท่ง (สงสัยวุ้ยสมัยนั้นมีไอติมได้ไง)
<O</O

ตั้งแต่เด็กจนเติบใหญ่ผู้พ่อก็เพียรถ่ายทอดวิชาการต่างๆให้ลูกทั้งสองได้ศึกษาในมหาเวทย์ และโองการ
ไอติมแท่งผู้น้องนั้นสมองดี ประจบเก่ง จึงเรียนได้ไวกว่า
ตะวันผู้พี่ แม้จะขยัน แต่เพียรน้อยกว่า จึงล้าหลัง
<O</O

ด้วยเหตุใดไม่ปรากฏ ไอ้พี่น้องคู่นี้มันให้รู้สึกว่า
พ่อที่มันรักมันบูชา ไม่อยู่กะร่องกะรอย เลือกที่รักมักที่ชัง และลำเอียง
ไอ้น้องก็ว่า สอนและให้ของดีๆให้กับพี่ไม่สอนให้ตัวมันบ้าง
ส่วนไอ้พีก็ว่า พ่อไม่ยุติธรรม มีอะไรก็สอนน้องหมด น้องจึงเก่งกว่า
<O</O

ด้วยเหตุนี้ความรักแห่งพี่น้องจึงห่างเหิน แต่ก็ไม่ได้เป็นศัตรูแย่งชิงกัน
ยังความเสียใจให้พ่อนัก
<O</O

ในช่วงที่โตเป็นหนุ่ม ก็มีเรื่องหญิงๆเข้าเกี่ยวข้อง
ทั้งคู่ เจ้าชู้นักทำให้หญิงมากรายเสียใจ
และยังมีเรื่องอีกมากมาย ที่ทิ่มตำให้ผู้เป็นพ่อเสียใจ
แต่ด้วยความรักก็มิได้ว่ากล่าวให้ขัดเคือง
<O</O

ด้วยอำนาจแห่งบุพกรรมนี้ เด็กแฝดทั้งคู ก็ได้ไปเกิดเป็นหญิงเป็นพี่น้องกันอีก
และได้รับรู้ถึงความเจ้าชู้ประตูดิน ของบิดายังความเศร้าโศกให้มารดาและตนเอง
และรู้สึกได้รับความไม่เป็นธรรมจากบิดาผู้ให้กำเนิด จึงเกิดต่อต้าน
นานเข้า ความกระด้างกระเดืองต่อบุพการีก็ยิ่งมากลามไปยังเหล่าญาติโกโหติกาทั้งหลาย และลามไปสู่ผู้คนรอบข้าง
ด้วยเหตุนี้ นางทั้งสองจึงไม่เป็นที่รัก แก่ทุกผู้คน
<O</O

บิดาในปางก่อนผู้เป็นขุนศึก ได้สำเร็จวิชาโสฬรหยั่งรู้อนาคตและมีอายุอันยืนยาว
รู้ถึงบุพกรรมในบุตรแฝดแห่งตน จึงขอพรจากองค์อินทรประทานดวงมณีแห่งความรักและเมตตาและแคล้วคลาดให้ดรุณีทั้งสอง
เพื่อบันเทาบุพกรรม ต้องความจงเกลียดจงชังจากผู้คนรอบข้าง
<O</O

แต่อนิจจาเอ๋ย อีกหลายชาติที่ผ่านพ้น เด็กทั้งสองแยกจากกัน ต่างคนตางไป แต่ก็ล้วนเกิดเป็นหญิงได้ลิ้มรสแห่งความเจ้าชู้ของผู้พ่อ ทำให้ตนและผู้เป็นแม่เสียใจ
จึงก่อกรรมซ้ำแล้วซ้ำเล่า กับบิดาและญาติๆ และลามไปถึงคนรอบข้างเป็นนิจ
<O</O

ด้วยอำนาจบุพกรรมที่ก่อซ้ำแล้วซ้ำเล่านี้ จึงทำให้นางทั้งสองต้องระทมทุกข์ เจ็บช้ำน้ำใจไม่มีคนรัก ทำอะไรก็เป็นที่ค่อนขอดทิ่มตำจากคนรอบข้าง
แม้อำนาจดวงมณีแห่งองอินทรก็ไม่อาจหยุดความจงเกลียดจงชังจากผู้คนรอบข้างได้
<O</O

นี่คือการต้องธรณีสารข้ามภพข้ามชาติ อันเกิดจากเข้าใจผิดในบุพการี
แม้บุพการีจะเป็นผู้ผิดเอง บุตรก็มิอาจไปแตะต้องให้บุพการีต้องเสียน้ำตาหยดลงต้องแผ่นดินได้
<O</O

หากจะแก้ ธรณีสารนี้ ก็ต้องแก้ที่ปัจจุบันก่อน
ทำพิธีขอขมา บิดาในชาติภพปัจจุบัน(ปัจจุบันใช้วิธีล้างเท้า ขอขมากรรม อโหสิกรรม และเอาน้ำล้างเท้านั้นลูปหัว)
ทำพิธีขอขมาบิดาในทุกภพทุกชาติที่ผ่านมา
<O</O

แล้วล้าง/อาบ ด้วยน้ำมนต์ธรณีสาร

 

กราบเรียนถามค่ะ

การขอขมาบิดานี้ พวงมาลัย พนมมือกราบแนบตักขอโทษ พรรณาไป.................

บิดาหัวเราะสีหน้าอิ่มเอิบ บอก โหสิๆๆ ครั้นหนูยังไม่พอใจ.............................

ขอให้บิดาลูบหัวแถมอีก....อื้ม บิดาก็ลูบหัวๆๆ..... แล้วให้เอาพวงมาลัยนั้นไปเก็บ....

อยากทราบว่าแบบนี้ต่างจาก (การใช้วิธีล้างเท้า ขอขมากรรม อโหสิกรรม และเอาน้ำล้างเท้านั้นลูปหัว) นั้นหรือไม่

ธรณีสารยังคงต้องอยู่หรืออย่างไรคะ อาจารย์ ^3^

 

คุณอาว่านวนิยายน้ำเน่า แต่เค้าว่ากันว่า นิยายมันก็มาจากชีวิตจริง
แล้วไปๆมาๆ ก็ชักจะเห็น ว่าชีวิตจริง มันเน่ายิ่งกว่านิยายซะอีก

เวลาดูละคร ก็มักไม่ได้ดั่งใจ
ว่าทำไม ตัวนั้นไม่เป็นอย่างงี้ ตัวนี้ไม่เป็นอย่างนั้น
เออ.. มันก็พูดง่ายสิ ก็เรามันแค่คนดู ไม่ใช่ตัวละครซักหน่อย

ในทางกลับกัน ชีวิตมันเลยลำบาก เพราะมัวแต่ไปเป็นตัวละคร
ทำตัวเป็นคนดูไม่เป็น ... เฮ้อ... ก็มันยากนี่นะ

สู้ๆแล้วกันนะจ๊ะน้องไอติม ขัดใจกับบุพการีนี่มันทุ้กกกกข์ ทุกข์
พี่ก็มีประเด็นกับพ่อบ่อยๆ ยาดีที่เอามาใช้ ก็ เมตตา เมตตา
เมตตา เยอะๆ ก็พอดับร้อนได้ แต่มันก็ไม่ได้จบเหมือนนิยาย
เพราะคนก็คือคน อะไรที่เค้าไม่คิดจะเปลี่ยน เราก็ไปเปลี่ยน
ให้เค้าไม่ได้ ก็กรรมใครก็กรรมเค้า แต่หน้าที่เรา เราต้องทำให้ดีที่สุด

 

วันเกิดที่ผ่านมาเค้าโทรไปขอโทษป่ะป๊าด้วยในทุกสิ่งที่เคยทำไม่ดี
ทั้งตั้งใจและไม่ตั้งใจเลย
ป๊ายกโทษให้ >___<
ทางบาปบุญเวรกรรมไม่รู้ว่าเป็นอย่างไร
รู้แค่ว่าวันเกิดที่ผ่านมามีความสุขมากมายเลยคะ

:z1

 

^๐^

ขอบคุณสำหรับกำลังใจค่ะพี่

กับที่บ้านชิวๆๆ ไม่คิดอะไร เฉยๆๆ แต่ที่โรงเรียนนี่ซิ ฮึ่มๆ
วันนี้เกือบจะตาย ด้วยโรคหัวใจจะวายกระทันหัน(มั้ง) ทั้งเจ็บหัวใจเสียวแป๊ปๆ
มือเย็นไปหมด หายใจติดขัด ขนลุกแล้วขนลุกอีก(ตั้งแต่ศรีษะลงมาเลย)
ด้วยความกลัวและตกใจกับพฤติกรรมที่ได้เห็น...ทนประมาณ2ช.ม.กว่าเขาจะไป
เวลาเดินจู่ๆๆเส้นยึดอีก เดี๊ยงเลย เดินกระเผกๆไปสอนเด็ก ห้าๆ
(น่ากลัวจริงๆๆ)>>ครูที่เป็นโรคประสาท<< ห้าๆ
หนูแค่นักศึกษาฝึกสอน ต้องทนรับอารมณ์ประสาท สยองมากๆ
เขายืนอยู่ หนูไม่กล้าไปห้องน้ำอ่า ห้าๆๆ กลัวๆๆๆๆๆๆกลัวเขากัด
เรื่องของเรื่อง วันนี้ไปโรงเรียนด้วยความสุขใจ ไปแบบฟอร์มนางฟ้า
เจอแบบนี้นางฟ้าตกใจรับไม่ได้ ห้าๆๆๆ พรุ่งนี้ จะเป็นอย่างไรหน๋อๆๆ คิคิ

 

ชอบนวนิยายของอาหมอจังมาเล่าต่อไวๆนะค้า

อ่านนิยายเรื่องนี้แล้วอยากกราบเท้าคุณพ่อขอขมาด้วยจัง
แต่คุณพ่อไม่อยู่แล้วจะขอขมาท่านยังไงดีอ่าคะ
เสียใจจังตอนท่านไม่อยู่หนูไม่เคยทำอะไรยังงี้เลย
ตอนนี้จาทำท่านก็ไม่อยู่ซะแล้ว...