เรื่องราวหลวงพ่อพิเชฐ วัดโคกหม้อ

ดันเองบ้างดีกว่าครับ เปลี่ยนหน้าเสียทีเหอะ

 

บ้านอยู่แถวไหนครับ เผื่อจะไกล้กันจะได้ไปนั่งคุยยามกลับบ้านครับ

 

ช่วยดันด้วยครับ อยู่บ้านเบิก ท่าวุ้งครับ

 

ลองดูก่อนว่าจะเปลี่ยนหน้าหรือยังขออภัยด้วยครับ

 

ท่าวุ้ง ไปหลวงพ่อเพี้ยนไกล้กว่า เลาะมาบ้านผมได้น่ะครับ เข้าทางมาวัดข่อยใต้ หรือบายพาสก็ได้ครับ ชวนไปไหว้หลวงพ่อพิเชฐครับ

 

ตอนระหว่างหลวงพ่อพริ้งออกธุดงค์ fficeffice" /><O></O>
ต่อกันไปเลยครับสำหรับประวัติของหลวงพ่อพริ้งตอนท่านธุดงค์ อาจจะเกริ่นซ้ำไปนิดหน่อยเพื่อให้เรื่องราวต่อกันครับ หลังจากบวชได้ 5 พรรษา ด้วยความประสงค์ของท่าน อายุได้ประมาณ ยี่สิบห้าพรรษา ท่านเรียนสมถะและวิปัสสนากัมมัฎฐาน จนเชี่ยวชาญแล้ว ท่านก็ทรงฌานสมาบัติได้เป็นที่เรียบร้อย พระอาจารย์หล่ำ ได้ทดสอบกัมมัฏฐานและสมาธิจิตของหลวงพ่อพริ้ง จนเป็นที่แน่ใจแล้วจึงได้อนุญาตให้หลวงพ่อพริ้งออกปฏิบัติธุดงค์วัตรได้ เมื่อได้รับอนุโมทนากฐินหลังหน้าฝนแล้ว หลวงพ่อพริ้งท่านก็ได้ออกธุดงค์พร้อมกับพระภิกษุอีก 7 รูป โดยมีหลวงพ่อพริ้งเป็นหัวหน้าในการออกธุดงค์ในครั้งนี้ เสริมบทวิเคราะห์น่ะครับว่า คิดดูนะครับว่าการออกธุดงค์ในสมัยก่อนนั้น พระที่จะเป็นหัวหน้าในการออกธุดงค์ ต้องมีสมาธิจิตขั้นสูงระดับไหน ยกตัวอย่างตอนที่หลวงพ่อปานพาพระออกธุดงค์ท่านยังต้องนำธุดงค์ด้วยตัวท่านเองเพื่อเป็นที่พึ่งพาของลูกศิษย์ในยามลำบาก นั่นก็แสดงว่าหลวงพ่อพริ้งเป็นที่พึ่งพาได้ด้วยวัยเพียง25พรรษา เพราะท่านบวชแล้วปฏิบัติธรรมตั้งแต่ยังเป็นสามเณร และมีพระอาจารย์ที่เชี่ยวชาญในด้านการปฏิบัติวิปัสนากัมมัฏฐาน โดยที่ยุคก่อนนั้นบวชแล้วพระอาจารย์จะเคี่ยวเข็ญให้ปฏิบัติธรรมไม่ให้โยมที่ใส่บาตรต้องเสียดายข้าวปลาที่ใส่ให้พระ เพราะเขาก็หวังจะบำรุงพระสงฆ์ให้ปฏิบัติธรรมรักษาศีล เพื่อที่เขาจะได้บุญ แตกต่างจากสมัยนี้ บวชเพื่อหากินบ้าง ประเพณีบ้าง ไม่มีงานทำบ้าง ไม่ได้ทำเพื่อให้แจ้งในนิพพาน ด้วยวัยของหลวงพ่อเพียงแค่นี้พระอุปฌาย์ยังให้หลวงพ่อเป็นหัวหน้าธุดงค์ ท่านต้องมีอะไรดีแน่นอน ในตอนนี้ผมวิเคราะห์ว่า ท่านเชี่ยวชาญการปฏิบัติสมาธิจิตแล้ว แต่ยังไม่มีคาถาอาคมเพื่อท่านจะได้นำวิชาเหล่านั้นมาโปรดญาติโยม ท่านน้อยใจตัวเองจึงต้องแสวงหาวิชาดีๆ <O></O>
การปฏิบัติธุดงค์วัตร<O></O>
หลวงพ่อพริ้งและคณะได้มุ่งหน้าไปยังภาคเหนือ การเดินธุดงค์ของท่านนั้นไม่ว่าไปยังแห่งหนตำบลใดก็แล้วแต่มิได้รีบร้อน เมื่อไปพักที่ใดแล้ว ปักกลดเป็นที่เรียบร้อยก็จะทำการเจริญพระพุทธมนต์ และปฏิบัติกัมมัฏฐาน เวลาเช้าบิณฑบาต โปรดโยม โปรดสัตว์ หรือแม้กระทั่งเทวดา และเมื่อมีชาวบ้านรู้ว่ามีพระธุดงค์มาปักกลด ชาวบ้านก็นิมนต์ให้พักบ้าง เพื่อที่จะไปบำเพ็ญกุศล นำอาหารคาวหวานมาถวาย บ้างก็ขอให้ตัดจุกให้ลูกชาย บ้างก็ขอให้ท่านทำน้ำมนต์ให้อาบ หลวงพ่อท่านก็ฉลองศรัทธาทุกรายไป ไม่เคยขัด เนื่องจากเห็นว่าชาวบ้านศรัทธาในพระรัตนตรัย <O></O>
การเดินธุดงค์ของท่านเป็นไปด้วยความยากลำบาก เพราะในยุคก่อนนั้นภูมิประเทศ เต็มไปด้วยป่าดงดิบ ไข้ป่า และสัตว์ร้ายชุกชุม แต่สิ่งเหล่านี้มิได้ทำอันตรายหลวงพ่อพริ้งได้แม้แต่น้อย ท่านใช้พรหมวิหารและอ้างพระรัตนตรัยในการธุดงค์ของท่าน มีฉันบ้าง ไม่ฉันบ้าง ก็เป็นเรื่องปกติของการธุดงค์ ทั้งนี้ก็เพื่อทำลายความอยากในตัวเอง ละกิเลส เมื่อท่านไปถึงที่ไหน เมื่อเป็นวันอุโบสถ ฟังพระปาฏิโมกข์ หลวงพ่อท่านก็จะขอเข้าร่วมฟังสังฆกรรมฟังปาฏิโมกข์ยังวัดที่ท่านไปถึงด้วย บางครั้งหลวงพ่อพบอาจารย์ดีมีวิชาที่ไหน ก็ไปขอฝากตัวเป็นศิษย์เพื่อขอเรียนวิชาที่หลวงพ่อไม่ทราบมาก่อน และบางครั้งธุดงค์ในป่าไม่เจอวัด ท่านก็อธิฐานจำพรรษาตามถ้ำบ้าง หรือบางทีก็ชาวบ้าน ก็ช่วยกันปลูกเป็นกุฏเล็กๆ ให้หลวงพ่อพริ้งท่านจำพรรษาตามแต่โอกาสจะอำนวย <O></O>
สรุปวัตรปฏิบัติของหลวงพ่อพริ้งคือ ไม่เคยขาดอุโบสถสังฆกรรม เว้นแต่ท่านจะอาพาธเท่านั้น ไม่เคยขาดบิณฑบาต เว้นไว้แต่จะรับกิจนิมนต์ของทายกที่มานิมนต์เมื่ออยู่วัด หลวงพ่อจะปฏิบัติถือมังสวิรัติเว้นจากการฉันเนื้อสัตว์ทั้งปวง แต่ถ้าไปฉลองศรัทธารับนิมนต์หลวงพ่อท่านจะฉันบ้างถ้าถึงคราวจำเป็นทั้งนี้เพื่อไม่ให้เป็นการยุ่งยากกับเจ้าภาพ ถ้าไม่จำเป็นท่านจะไม่ฉันเนื้อสัตว์เลย แต่พอฉันเนื้อสัตว์ด้วยจิตของพระอริยะเจ้าท่านจะฉันด้วยอุเบกขา ใจวางเฉย คิดเป็นอาหารปฏิกูล กินเพื่อดำรงธาตุขันต์เท่านั้น แอบแถมเรื่องผมนิดนึงน่ะครับ ในการสนทนาระหว่างผมกับท่านเจ้าอาวาสวัดโบสถ์โก่งธนูนิดนึง ผมก็คุยกับท่านว่าตอนธุดงค์ท่านพระอารย์เป็นไงบ้าง ท่านก็บอกว่าก็ธุดงค์ไปเรื่อยๆ คุยเรื่องกสินไฟ ท่านก็บอกว่ากสินไฟใช้ได้จริง ตอนท่านหนาวๆ ท่านก็ใช้กสินไฟน่ะ มันอุ่นขึ้นจริงๆ แต่จะฝึกกสินไฟนั้นต้องมีอาจารย์ควบคุมหน่อยน่ะ ไม่งั้นเพ่งๆอยู่เจออุคคนิมิต เจอยักษ์บ้าง ผีบ้าง อาจทำให้เราเสียสติได้น่ะ ถ้าจิตเราฝึกมาไม่ดีแย่แน่ๆ เห็นหลายรูปแล้วท่านบอก บางทีอุคคนิมิตพวกนี้เหมือนภาพจริงมาก ถือกระบองจะมาตีเราบ้าง ตามฆ่าเราบ้าง อันตราย ผมก็ถามต่อไปว่ามีเทวดามาใส่บาตรพระอาจารย์บ้างหรือป่าว ท่านก็เงียบ ผมก็เซ้าซี้ถามอีกว่า เห็นผีบ้างหรือป่าวครับในป่า ท่านก็ยิ้มๆ ไม่ตอบ ตอบคำเดียวว่า เมื่อได้ไปธุดงค์เองซิ จะได้รู้ ว่าจริงหรือไม่จริง(แล้วเมื่อไหร่ผมจะได้ธุดงค์หล่ะครับ อิอิ) ท่านก็พูดถึงการแผ่เมตตาตอนท่านธุดงค์ ในตอนดึกธุดงค์แล้วท่านก็มองไม่เห็นบังเอิญไปปักกลดบนรังมดแดงเข้าให้ ท่านไปสองรูป นั่งได้ซักพักอีกรูปนึงนั้นนั่งไม่ได้เลย โดนมดกัด แต่ท่านไม่โดนเพราะท่านแผ่เมตตาให้ มันเดินหลีกท่านไปหมด ท่านก็บอกว่ามันไม่น่าเชื่อ เพราะท่านปักกลดแล้วย้ายไม่ได้ผิดพระธรรมวินัย แต่อีกรูปนึงย้ายเลยเพราะทนไม่ได้ แต่ก็สามารถปลงอาบัติได้ เป็นเรื่องเสริมนิดหน่อยครับ เด๋วจะวิชาการมากไปครับ<O></O>
ต่อไปก็จะพาท่านสมาชิกไปพบกับการเรียนวิชาตัดสายรุ้ง บังไพรละลายเมฆ อาจจะมีซ้ำกับที่อื่นบ้างแต่ก็จะพิมพ์ให้อ่านกันครับ<O></O>

 

จัดเต็มครับ แต่ยังไม่จบครับยังไม่เจอหลวงพ่อพวง วัดหนองกระโดน พระผู้ทรงฤทธิ์อภิญญาระดับสูง ก็จัดได้ว่าหลวงพ่อพิเชฐท่านก็สายเดียวกับหลวงพ่อพริ้งเช่นกัน เพราะหลวงพ่อพิเชฐท่านก็เคยไปเรียนกับหลวงพ่ออ้วน วัดหนองกระโดน มีความเกี่ยวพันกันทางวิชานิดหน่อยบรมครูรูปเดียวกัน คือหลวงพ่อพวง ผมก็เลยมาโยงเองครับ

 

มารออ่านต่อครับ อิอิ

สนุกดีครับ

 

ขอบคุณที่ติดตามครับ แบบฉบับของผมก็จะแอบแทรกบทวิเคราะห์ชวนให้คิด แล้วก็เกร็ดความรู้เล็กๆน้อยจากประสบการณ์อันน้อยนิดของตัวผมเอง ประมาณนั้นครับ ก็จะนั่งพิมพ์ให้อ่านกันวันพรุ่งนี้ แต่ไม่รับรองว่าจะเสร็จน่ะครับ เสร็จเร็วก็โพสเร็วครับ

 

ขอบคุณครับ สำหรับเรื่องเล่าประวัติท่าน

 

-"หลวงพ่อพริ้ง ฉบับแม่สู่ลูกอ่านเข้าใจง่ายและไปไวกว่าหนังสือพระ...มากเลยนะครับ

"น้องชาย" ถ้าจะเป็นนักเขียนที่ดีในอนาคตค่อนข้างแน่นอน

-ลงรปถ่ายจากหนังสือ...ครับ.

 

เหรียญที่เห็นเป็นรุ่นทูลเกล้าครับ ของจริงเป็นเหรียญที่สวยงามมากเลยทีเดียวครับพี่ชาย

ส่วนเรื่องนักเขียน ก็ไม่ทราบว่าจะเขียนเรื่องอะไรครับพี่ชาย

ไปเที่ยวไหนมาครับ

มีข่าวหลวงปู่สรวงมาฝากครับ มีตะกรุดสังวาลที่วัด ดอกละ 1500 บาทครับ แพงใช้ได้เลยพี่

 

ตอนพบปรมาจารย์fficeffice" /><O></O>
หลังจากที่หลวงพ่อพริ้งได้ธุดงค์ด้วยวัยยี่สิบห้าเป็นหัวหน้าคณะธุดงค์ในคราวนั้น ท่านก็ได้มาถึงจังหวัดนครสวรรค์ เมื่อท่านหาที่ปักกลดได้แล้วนั้นท่านจึงออกไปสรงน้ำหลังจากเหนื่อยจากการธุดงค์มาทั้งวัน ท่านได้ปักกลดไม่ไกลแม่น้ำมากนักระยะทางจึงไม่ไกลเท่าไหร่ หลังจากหลวงพ่อสรงน้ำเป็นที่เรียบร้อยแล้ว ท่านก็เดินกลับมาที่กลดที่ปักเอาไว้ ระหว่างทางที่เดินกลับนั้นท่านได้พบกับพระภิกษุรูปร่างสง่าผ่าเผย รัสมีแห่งธรรมจับ ผ่องด้วยรัสมีแห่งผู้ทรงศีล ดูสงบ เข้มขลัง น่านับถือ แล้วพระภิกษุรูปนั้นก็เดินสวนทางมา และเอ่ยถามหลวงพ่อพริ้งก่อนว่า ท่านจะไปไหนล่ะ หลวงพ่อพริ้งก็ตอบกลับไปว่า เป็นภิกษุมาจากลพบุรีเพื่อปฏิบัติธุดงค์วัตรครับ พระภิกษุมากพรรษากว่าก็เอ่ยว่า แล้วท่านปักกลดไว้ที่ไหนล่ะ หลวงพ่อพริ้งเรียนพระภิกษุรูปนั้นว่า ปักอยู่โคนไม้ใหญ่ครับ แล้วท่านภิกษุก็เอ่ยมาอีกว่า เราผ่านมาทางนั้นไม่เห็นมีกลดปักเลย หลวงพ่อพริ้งท่านก็สงสัยว่าเราเพิ่งปักกลดไป แต่ทำไมท่านภิกษุรูปนี้ถึงไม่เห็นกลดเราหนอ หลวงพ่อพริ้งจึงชวนพระภิกษุรูปนี้ไปดูกลดที่ปักไว้ ว่าจะหายไปได้อย่างไรกันหล่ะ แล้วท่านทั้งสองก็เดินไปด้วยกัน แต่ระหว่างที่เดินนั้นพระภิกษุรูปนั้นก็หักกิ่งไม้มาถือไว้ และเดินอยู่หลังหลวงพ่อพริ้ง พระภิกษุรูปนั้นพอไปถึงท่านก็ถือกิ่งไม้บังหน้าไว้ หลวงพ่อพริ้งท่านก็ไม่เห็นกลดของท่าน แล้วท่านก็หันมาที่พระภิกษุรูปนั้นเห็นถือกิ่งไม้มาไว้ตรงหน้า หลวงพ่อพริ้งท่านก็คิดในใจว่า เราได้เจออาจารย์ดีมีวิชาแล้ว และหลวงพ่อพริ้งก็ก้มกราบเพื่อถวายตัวเป็นลูกศิษย์ทันที เห็นถึงความใฝ่รู้ของหลวงพ่อพริ้งแล้ว แถมท่านยังไม่มีความหยิ่งผยอง ท่านอ่อนน้อมถ่อมตนตลอด เห็นใครมีวิชาท่านก็พร้อมจะก้มกราบเป็นอาจารย์ทันที ไม่สนอะไรทั้งสิ้น นอกจากจะได้สิ่งดีๆจากอาจารย์ทั้งหลาย คุณธรรมท่านน่ายกย่องมากครับ พอท่านก้มลงกราบเพื่อถวายตัวเป็นศิษย์แล้ว พระภิกษุรูปนั้นก็ได้ชวนหลวงพ่อพริ้งไปจำพรรษาด้วยกัน ที่กล่าวถึงการเจอปรมาจารย์ครั้งนี้ และที่กล่าวถึงพระภิกษุน่านับถือที่มาหาหลวงพ่อพริ้ง ท่านนี้ก็คือ หลวงพ่อพวง วัดหนองกระโดน พระผู้ทรงอภิญญาแห่งนครสวรรค์นั่นเอง เอาให้ลุ้นกันนิดหน่อยละกันครับ สมัยก่อนครูบาอาจารย์ท่านหาลูกศิษย์กันกลางป่าเชียวหรือ อาจจะเป็นเพราะหลวงพ่อพวง ท่านหยังรู้ด้วยข่ายฌาณของท่านว่าพระภิกษุรูปนี้หมายถึงหลวงพ่อพริ้ง มีวาสนาต่อกันกับหลวงพ่อพวง ฉะนั้นท่านจึงไปแสดงฤทธิ์เพื่อให้หลวงพ่อพริ้งถวายตัวเป็นศิษย์ท่าน แล้วท่านก็จะสอนวิชาให้ แต่ผมเชื่อว่าไม่ใช่ความบังเอิญอย่างแน่นอน ต่อครับพอหลวงพ่อพวงท่านชวนหลวงพ่อพริ้งไปจำพรรษาด้วย หลวงพ่อพริ้งท่านก็บอกว่าเดี๋ยวท่านตามไปในวันพรุ่งนี้ เพราะว่าวันนี้ปักกลดแล้ว ถอนไม่ได้ ดูความเคร่งครัดในพระวินัยของท่านก็แล้วกันครับ ท่านไม่ยอมที่จะย่อหย่อนแม้แต่น้อย เมื่อหลวงพ่อพวงได้ยินดังนั้นแล้วท่านก็กลับวัดหนองกระโดน พอวันรุ่งขึ้นหลวงพ่อพริ้งท่านก็ไปพบหลวงพ่อพวงที่วัดอย่างเป็นทางการ แล้วก็สอบถามความเป็นมาซึ่งกันและกัน มากล่าวถึงหลวงพ่อพวง วัดหนองกระโดนกันหน่อยดีกว่าครับ แทรกความเชื่อกันเล็กน้อย คนเฒ่าคนแก่เคยบอกว่าถ้าวัดหนองกระโดนไกล้หน่อยน่ะ และออกวัตถุมงคลเยอะกว่านี้หน่อยน่ะ ท่านดังกว่าหลวงพ่อเดิมเสียอีก ด้วยทางเข้าที่ไกลและยากลำบาก และราคาเหรียญของท่านนั้นเคยวิ่งไปไกลกว่าหลวงพ่อเดิมเยอะ แต่ด้วยความหายาก มันยากจนเกินไปทำให้ราคาท่านวิ่งได้ไม่ไกล ใครมีก็ไม่ยอมปล่อยให้หลุด เพราะว่าไม่รู้จะหาได้หรือป่าว คิดแค่นี้ละกันครับทุกท่าน ลองเปิดหนังสือพระดูน่ะครับว่า มีพระหลวงพ่อเดิมกี่ชิ้น หลวงพ่อพวงกี่ชิ้น(จะมีหรือป่าวแค่นั้นเอง) บางท่านว่าหลวงพ่อพวง อาจจะเก่งกว่าหลวงพ่อเดิมเสียอีกกระมัง ผมแค่นำมาเล่าต่อน่ะ เพราะผมไม่มีสิทธิ์จะตัดสินความเก่งของพระอริยะเจ้าหรอกครับ อิอิอิ<O></O>
หลวงพ่อพวงท่านเป็นพระคณาจารย์ที่ทรงคุณวิเศษอย่างยิ่งยวด ของจังหวัดนครสวรรค์ หลวงพ่อพวงได้ถ่ายทอดวิชาอาคมต่างๆ ให้หลวงพ่อพริ้ง แทบหมดทุกอย่างก็ว่าได้ ยกตัวอย่างเช่น วิชาบังไพร ตัดสายรุ้ง ละลายเมฆ บังไพรฝูงช้างโขลง หลวงพ่อพริ้งได้อยู่จำพรรษา เรียนวิชากับหลวงพ่อพวงอยู่ สองพรรษา และท่านได้ช่วยหลวงพ่อพวงปฏิสังขรณ์เสนาสนะภายในวัดหนองกระโดนเป็นที่เรียบร้อยแล้ว <O></O>
เพียงสองพรรษาท่านก็เรียนจบหลักสูตร เดิมท่านเป็นคนหัวดีอยู่แล้ว เรียนทุกอย่างก็นำหน้าคนอื่นเขาตลอดหัวไวมาก และวาสนาดี บารมีเต็ม เพียงไม่นานท่านก็จบหลักสูตร และทำได้จริงทุกอย่าง เพราะท่านฝึกจิตสมาธิตั้งแต่ยังเป็นเณร ต่อเนื่องมาเรื่อยๆ จนมาเจอหลวงพ่อพวงนี่เอง แล้วหลังจากสองพรรษาแล้ว ท่านก็แจ้งความประสงค์กับหลวงพ่อพวง ว่าจะออกธุดงค์วัตรต่อ หลวงพ่อพวงท่านก็ไม่ได้ขัดข้องแต่ประการใด เพียงแต่ว่าหลวงพ่อพริ้งต้องใช้สมาธิละลายเมฆ และตัดสายรุ้งให้ดูก่อน ไม่กี่วันต่อมาพอฝนหยุดตกแล้ว ก็ถึงเวลาที่จะฝ่าด่านอรหันต์ทดลองจิต ที่หลวงพ่อพวงท่านตั้งเงื่อนไขขึ้นมา แต่ว่าเส้าหลินใช้ร่างกายฝ่าด่านสิบแปดอรหันต์ทองคำ แต่ของไทยโดยเฉพาะวัดหนองกระโดน ต้องใช้จิต ไม่ใช้ร่างกายให้เหนื่อย จิตเป็นนาย กายเป็นบ่าว แล้วหลวงพ่อพวงก็มาดูหลวงพ่อพริ้งท่านจะฝ่าด่านเพื่อธุดงค์ต่อไป พอฟ้าเริ่มสว่างจากเมฆฝนก็บังเกิดสายรุ้งเส้นยาวสวยงามอยู่บนท้องฟ้าเป็นทางยาวจนสุดขอบฟ้า และมีสีสันต่างๆงดงามเลยทีเดียว หลวงพ่อพริ้งท่านก็ไม่ได้ติดอะไรกับความงามของสายรุ้ง ท่านใช้สมาธิจิต และยืนเพ่งก้อนเมฆ แล้วเอานิ้วชี้ไปยังก้อนเมฆ เมฆที่เกาะกลุ่มรวมตัวกัน ก็สลายไปภายในบัดเดี๋ยวนั้น ยังไม่หมดครับ หลวงพ่อพริ้งท่านก็ต่อด้วย การเอานิ้วของท่านชี้ไปที่สายรุ้งนั้น สองครั้ง ปรากฏว่าสายรุ้งที่สวยงามก็ได้ขาดออกเป็นสามท่อน มีบางคำกล่าวว่า โม้หรือป่าว มีจริงหรือป่าว ของอย่างนี้ต้องปฏิบัติเองครับ ไม่ยากครับ เอาแค่คาถาบางคาถา ถ้าท่องจริง ใจตั้งมั่น ความอัศจรรย์ก็เกิดครับ ส่วนที่เหนือกว่านั้น ต้องแนะนำให้ว่าปฏิบัติธรรมให้ได้ฌาณสี่ก่อนครับ ไม่ใช่ของง่ายครับ ไม่งั้นใครก็เป็นเกจิได้ซิครับ อันนี้แอบเอาคำพูดหลวงพ่อพิเชฐมาครับ เพื่อไม่ให้หลุดไปมากเพราะเป็นกระทู้ของท่าน อิอิอิ เอ้า...ต่อครับ หลังจากหลวงพ่อพวงเห็นเช่นนั้นแล้ว ท่านพอใจในตัวลูกศิษย์รูปนี้เป็นอย่างมาก ทำให้หลวงพ่อพริ้งฝ่าด่านอรหันต์ทองคำของหลวงพ่อพวงไปได้ หลวงพ่อพวงท่านก็ยังบอกกับหลวงพ่อพริ้งอีกว่า ถ้าตอนกลับผ่านมาทางนี้ให้แวะเยี่ยมกันบ้าง หลวงพ่อพวงกล่าวทิ้งท้าย แล้วหลวงพ่อพริ้งท่านก็ได้กราบลาปรมาจารย์ใหญ่หลวงพ่อพวง วัดหนองกระโดน เพื่อปฏิบัติธุดงค์วัตรต่อไป แล้วท่านก็มุ่งหน้าไปทางเพชรบูรณ์ เพื่อฝึกจิตแห่งพระอริยะเจ้า <O></O>
ขอจบแค่นี้ก่อนก็แล้วกันครับ สำหรับตอนพบปรมาจารย์ ตอนต่อไปก็พบกับ ตอนพจญภัยในเขาค้อ ก็เนื่องจากเหตุเกิดที่เพชรบูรณ์ไม่รู้จะตั้งชื่อตอนอะไรก็ใช้ชื่อนี้ก็แล้วกันครับ<O></O>

 

ถ้าปีนี้แจกลูกอมรุ่นสอง งั้นที่ผมมีก็เป็นรุ่นแรกซิเนี่ย พึ่งรู้
โธ่ๆๆไม่น่ารับปากว่าจะให้เล้ย55555

 

ได้ครับ เดี๋ยวผมจะไปอีกทีวันพุธที่จะถึงนี้ครับ เดี๋ยวเข้าไปเอามาให้ครับเรื่องเงินไม่ใช่ปัญหาครับ
คุณอุตโมครับ ไม่ต้องเรียกผมว่าพี่ก็ได้ครับผมอ่อนกว่าพี่ตั้งเยอะครับ555

 

เหรียญลพ.พริ้ง รุ่นทูลเกล้ามีปลอมไหมครับ น่าจะ พ.ศ.2519 รบกวนผู้รู้ทุกท่านด้วย ขอบคุณยิ่ง
อ้อ เปิดพิพิธภัณฑ์วันไหน ไหว้ครูวันไหน ผมเคยจำได้ตอนนี้ ลืมแล้วครับ

 

-เปิดพิพิธภัณฑ์เสาร์ที่ 5 กุมภาพันธ์ครับ

-ไหว้ครูเสาร์-อาทิตย์ที่ 5-6 มีนาคม ครับ.

 

-ผมเรียก"พี่เทน" ผมจะได้อายุลดลงสัก 10 ปีครับ.

 

-วันนี้"น้องชาย"ของผมไปนอนหลับหมดแรงอยู่ที่ไหนก็ไม่รู้

-รูปแม่พระธรณีที่วัดหลวงพ่อครับ.

 

-รูปปู่ฤาษีแบบยืนที่วัดของหลวงพ่อครับ.