เรื่องราวหลวงพ่อพิเชฐ วัดโคกหม้อ

อย่าลืมส่งซองมานะครับ ได้รางวัลแล้ว เอาไปพิสูจน์ความขลังกันหน่อย

 

มีเรื่องที่เกี่ยวกับหลวงพ่อพรหมด้วยครับ อันนี้พื้นที่เล่าต่อกันมาครับ ถ้ายังไงก็ต้องขออภัยด้วยครับ

 

เห็นกระทู้หลายๆกระทู้โดนปั่น แล้วอดเป็นห่วงไม่ได้ กลัวจะมาทะเลาะกันในกระทู้นี้ ท่านใดถ้าไม่ประสงค์ดี ก็ขอให้ท่านอย่าแสดงความเห็นอะไรที่เป็นการลบหลู่ หรือไม่ให้เกียรติกันน่ะครับ ........

แต่ถ้ากระทู้ของผมไปพาดพิงใครบ้าง อันนี้ผมขออภัยด้วยน่ะครับ เพราะประวัติเป็นอย่างนี้ คนเฒ่าคนแก่เขาเล่าให้ผมฟังมา ผมก็มาเผยแพร่ให้ทุกท่านได้อ่านกันครับ

อ่านด้วยใจเป็นกลางน่ะครับ อย่าเชื่อถ้าไม่ได้เห็นด้วยตัวท่านเอง และพิสูจน์ตามวิธีการของแต่ละอย่าง ขอให้กระทู้นี้มีแต่มิตร และท่านที่สนใจจะเอาความรู้ไปเล่าต่อให้ลูกหลานฟังครับ ขอบคุณทุกท่านที่มาช่วยยกมือ แล้วจะทำหน้าที่ต่อไปครับ

 

สวัสดีครับ ผมเป็นสมาชิกใหม่ครับฝากตัวด้วยครับ

ผมเพิ่งเปิดเข้ามาดูครั้งแรกแต่ก็เป็นศิษย์ของพระอาจารย์พิเชษฐ์เหมือนกันครับ
ขอฝากเนี้อฝากตัวด้วยนะครับ

 

วัตถุมงคลครับ

ทั้งหมดเป็นวัตถุมงคลปี 49/50 ครับ(บางส่วนครับ)
เอามาให้ชมเพื่อศึกษาครับ มีประสบการณ์บ้างก็มีครับ

 

-ยินดีด้วยครับที่มีโอกาสสะสมวัตถุมงคลของหลวงพ่อหลายอย่าง

-ผมชอบ "ล็อกเก็ตของหลวงพ่อ" มากที่สุดครับ.

 

รับฝากครับ ผมเป็นศิษย์รุ่นน้องครับ ของพี่เทน นี่หายากน่ะครับ หูยานเนื้อปรอทน้ำทอง หายากสุดๆ สิงห์งาแกะ ยุคแรกๆที่ทำเลย แต่ละอย่าง น้ำลายหกเลยครับ

ร่วมกันเผยแพร่เกียรติคุณท่านครับ ขอบคุณรูปภาพครับ ศิษย์พี่ อยู่ลพบุรีช่วงไหนครับ ผมกลับปีใหม่เผื่อจะไปเยือนครับพี่

 

หูยานองค์นี้เนื้อชินหรือป่าวครับ รุ่นเก๋าเลยครับ ผมยังไม่มีรุ่นปี 49/50 เลยซักกะอย่าง บอกเล่าประสบการณ์ให้ฟังกันบ้างน่ะครับ ผมเล่าของผมแทบหมดแม็กซ์แล้วครับ 5555+ มีศิษย์ท่านช่วยเล่าบ้างคงดีไม่น้อยครับพี่ เรื่องแคล้วคลาดนี่ไม่เป็นสองครับ

 

แล้วพี่อุตตโมมีบ้างหรือป่าวครับ ตอนพี่ไปวัดผมว่าคงไม่มีแล้วกระมัง หรือว่าพี่บูชาไว้แล้ว ถ้าไม่มีก็บอกน่ะครับ ผมจัดให้ อิอิอิ แต่บอกไว้ก่อนของฟรีไม่มีในโลก(แต่กระทู้นี้รับพระฟรีกันไปหลายองค์แล้ว555+) ต้องมีพระแลกเปลี่ยนกันนิดหน่อยน่ะครับ 555+ ล้อเล่นน่ะครับ

 

วิธีการเล่นคาถาให้ขลัง
อันนี้หลวงพ่อสอนผมมาน่ะครับ เอาไปปฏิบัติ เผื่อว่าจะมีจอมขมังเวทย์เกิดขึ้นในกระทู้นี้บ้างครับ แต่อย่านำไปใช้ในทางที่ไม่ดีน่ะครับ ผมก็ยังใช้ไม่ขลังครับ อย่าหาว่าผมเป็นจอมขมังเวทย์น่ะครับ ผมใช้ได้ในบางครั้งเท่านั้น ไม่ใช่ว่าผมทำได้ตลอด เนื้อหามีดังนี้

1. คุณต้องเชื่อในตัวคาถา งมงายในตัวคาถา ทำไมต้องเชื่อ ต้องงมงายในคาถา เป็คำถามติดในใจทุกท่านที่อ่านตอนนี้ใช่ไหมครับ ผมจะอธิบายต่อว่า ทำไม???? 1. เป็นคาถาที่ครูบาอาจารย์ท่านคิดค้นขึ้น มีความขลังในตัวเอง และอีกสิ่งหนึ่งที่ไม่ควรมองข้ามคือ แรงครู ท่านจะรับรู้ทุกครั้งที่เราสวดคาถาออกไป หรือท่องคาถานั้นๆ ทุกคาถา ศักสิทธิ์ และมีแรงในตัวเองครับ แล้วที่ต้องงมงายนั้นคุณจะตัด 1 ตัวในนิวรณ์ 5 ได้คือ ความลังเลสงสัย ถ้าคุณมีความสงสัยในจิตของคุณ นั่นแหละคุณท่องเท่าไหร่ก็ไม่ขลัง เพราะคุณติดในนิวรณ์ ขาดศรัทธา ขาดความเชื่อถือในตัวครูอาจารย์ ท่านก็ไม่ช่วย แรงครูไม่มี ขลังยากครับ หรือพูดได้ว่ามันจะไม่มีอะไรเลย คือไม่ขลังนั่นเอง คุณขาดความเชื่อ ศรัทธา แล้วใครที่ไหนจะช่วยคุณล่ะครับ เอาแค่นี้ครับสงสัยข้อนี้ก็ถามมากันได้ครับ ยินดีตอบครับ

2. มีสมาธิตั้งมั่น เชื่อมั่น มั่นใจ อันนี้คงไม่ต้องอธิบายมากมายอะไร จิตตั้งมั่นในคาถา เชื่อมั่น แล้วมั่นใจในตัวเอง ว่าเราท่องไปแล้วเนี่ย ทำได้แน่ อย่างเช่นวิชาบังไพร หยิบเศษทรายขึ้นมา ภาวนาคาถา แล้วก็เดินผ่าออกไป เขาทำได้อย่างไร อันนี้ไม่ต้องใช้ระดับถึงอภิญญา เราใช้สมาธิ คาถา และแรงครู ทั้งหมดนี้รวมกัน จะขลังในตัวเองทันที คุณต้องเชื่อมั่น มั่นใจ มั่นใจว่ามันใช้งานได้แน่ คุณคิดว่าเดินผ่านดงคนที่จะมาเล่นงานคุณได้ยังไง นี่แสดงว่าติดสงสัย ไม่เชื่อมั่น แรงครูไม่มีช่วย แต่คุณต้องคิดว่าเดินผ่านไปโดยที่พวกนั้นไม่เห็นคุณ นั่นแหละครับ พวกนั้นก็จะไม่เห็นคุณ คงจะพอเข้าใจน่ะครับ นี่พูดถึงความมั่นใจ เชื่อมั่น สงสัยข้อนี้ก็ถามได้อีก ยินดีตอบอีกเช่นกัน

3.เวลาท่านท่องคาถาท่านต้องท่องด้วยใจเป็นกลาง ตัดกิเลส หมายความว่า ถ้าคุณท่องคาถาจิ้งจกเก้าหาง คุณต้องตัดให้ได้ว่า คุณไม่อยากได้อะไร สวดไปท่องไป ด้วยใจตั้งมั่น แล้วผลจะมาเอง อย่าสงสัย อย่าลังเล อย่าอยากให้เห็นภาพอะไร อย่าให้มันแสดงผลอะไร อันนี้พูดถึงตัวอย่างน่ะครับ ผมเองท่องคาถาจิ้งจก แล้วก็ภาวนาคาถาในใจ ตอนนอนครับ ตอนนั้นจิตโปร่ง ใจไม่คิดอะไร ไม่อยากอะไร ปรากฏว่าจิ้งจกเก้าหางมาแสดงเลขให้เห็น แล้วหลังจากนั้น ผมก็บอกคนอื่น เลขเคลื่อนไป 1 แต้ม หลวงพ่อบอกว่า บอกคนอื่นทำไมล่ะ ไม่ถูกละซิ (ท่านรู้อีกแล้ว) จากนั้นผมก็นอนภาวนาตลอดด้วยคาถาจิ้งจกเก้าหาง แต่ผมไม่ได้แบบเดิมอีกเลย เพราะ ผมเคยเห็นแล้วติดภาพ ทำให้ผมมีความอยากได้แบบเดิม มันเลยติดกิเลส ตอนนี้ยังทำแบบเดิมไม่ได้เลยครับ คงจะพอเห็นภาพในข้อนี้น่ะครับ

หลวงพ่อเคยเล่าให้ฟังว่า ท่านไปเรียนปลุกเสกปลัดขิกกับหลวงพ่อยิด แล้วก็ได้คาถามาครับ เสกเท่าไหร่ก็ไม่โดดเหมือนหลวงพ่อยิด ท่องคาถาจนเป็นไฟก็ไม่โดด ก็เลยไปถามหลวงพ่อยิด ว่าทำไมปลัดขิกจึงไม่โดด หลวงพ่อยิดก็บอกว่า อยู่ที่จิต หลวงพ่อก็บอกกับผมว่า หลวงพ่อเข้าใจเลยครับว่า เราอยากให้มันโดด มันไม่โดดหรอก ติดกิเลสนี่เอง ก็เลยกลับมาเสกเอง ทีนี้โดดเลยครับ

4. ต้องยกพานครู การไหว้ครู ทั้งหมดมีความหมายในการเคารพบูชาครูครับ แล้วก็มอบตัวเป็นศิษย์ครับ สำคัญมากครับข้อนี้ คุณจะทำอะไรโดยไม่มีครูไม่ได้ครับ คุณไม่ใช่พระพุทธเจ้าน่ะครับ ที่จะรู้ได้ด้วยตัวเอง คุณต้องมีครู คนมีครูเหมือนงูมีพิษ แล้วเราไหว้ครูบาอาจารย์ แรงครูจะเกิดโดยอัตโนมัติ แต่ต้องทำให้ถูกวิธีน่ะครับ ด้วยเหตุนี้ ผมจึงต้องร่วมไหว้ครูทุกปีครับ คุณจะไม่ตกยาก ลำบากก็ไม่ลำบากถึงที่สุด เด๋วท่านมาช่วยเองครับ ข้อนี้สงสัยก็ถามได้น่ะครับ

ปล.เท่าที่รับฟังรับสอนมาก็มีทริกแค่นี้ครับ เด๋วจัดประวัติที่ติดเอาไว้ให้ครับ ข้อมูลยังไม่ครบครับผม

 

แล้วก็แจกคาถาให้ 1 บทครับ เรียกกันว่า นะโมตาบอด มีสรรพคุณในทางหนังเหนียว มหาอุตม์ เสือสมัยก่อนเขาใช้กันครับ แล้วก็ยังเป็นคาถาของพระหูยานวัดโคกหม้อด้วยครับ ว่าคาถานี้ในใจ ภาวนาเรื่อยๆครับ เวลาจะออกศึก ลุยกับอริ หรือคนที่จะมาทำร้ายเรา เอาไว้ป้องกันตัวกันน่ะครับ อย่าใช้ในทางไม่ดีน่ะครับ ไม่สนับสนุน เป็นคาถาท่องจำง่าย ๆ ครับ

(นะโม 3 จบ) นะโม ตันติ ตันติ ตันโต นะโม ตันตัน

ผมเคยใช้แล้ว ลองแล้ว ด้วยมีดที่บ้าน แต่ไม่แนะนำน่ะครับ อย่าลองเด็ดขาด ตอนลองเอามาเล่าให้หลวงพ่อฟัง หลวงพ่อยังบอกว่าไม่ดี อย่าลองแบบนี้อีก คือผมล้างจานอยู่หลังบ้าน แล้วจิตมันโปร่งๆ ก็เลยภาวนาคาถานี้ดูเรื่อยๆ แล้วหยิบมีดมาแล้วลูบไปบนคมของมัน รูดไปรูดมา มันไม่เข้าครับ จนตอนนี้มีดมันทื่อไปแล้ว (ใช้วิจารณญาณในการอ่านน่ะครับ) แค่ต้องมั่นใจในตัวคาถา แล้วกิเลสไม่กินใจ ผมทำได้แต่ตอนนี้คงไม่ได้แล้ว ใจมันเคยคิด มันเคยทำได้ มันติดความอยากแล้ว แต่ตอนนั้นคิดว่ามีดนี่มันไม่คม ไม่ได้คิดว่าหนังผมเหนียว จะไม่เชื่อก็ไม่เป็นไรน่ะครับ เอาไว้เป็นความรู้ก็แล้วกันครับ

 

เนื่องจากว่า วันที่ 31 ธันวาคม เป็นวันคล้ายวันเกิดผม ผมจะแจกพระให้ 4 องค์ครับ พระสีวลี - พระอุปคุต 2 องค์ สมเด็จจิ้งจก 9 หาง 2 องค์ ง่ายๆครับ แค่คุณเล่าเรื่องประสบการณ์เกี่ยวกับพระเครื่อง หรือตะกรุด ที่เกิดขึ้นกับตัวคุณ เล่าสูกันฟังครับ 4 ท่านแรกที่พิมพ์เข้ามา ลงท้ายด้วยชื่อ - ที่อยู่ ผมก็จะแจกให้ครับ ไม่ยากเลย ขอบคุณทุกท่านที่ติดตามครับ

 

สุขสันต์วัดเกิดล่วงหน้านะครับขอให้มีความสุขมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

ได้ทั้งฉลองวันเกิด ทั้งเคาร์ดาวน์ คราวเดียวกันเลยนะครับ...

 

ขอบคุณมากๆครับ พรใดที่ให้มานั้นก็ให้สะท้อนแด่ทุกๆท่านด้วยครับ

แจกเป็นของขวัญปีใหม่ให้กับทุกท่านที่เข้ามาอ่านครับ

 

สุขสันต์วันเกิดล่วงหน้าด้วยครับ
ขอให้สุขภาพแข็งแรง มีความสุขครับ

 

นะโมตาบอด เหมือนกับของหลวงพ่อกวยเลยครับ

 

ประมาณนั้นครับ แต่ต้นตำหรับ ผมไม่แน่ใจน่ะครับ ว่าหลวงพ่อรูปไหนเป็นคนคิดค้นขึ้นมาครับ แต่บางทีก็ไม่เหมือนกัน อาจแตกต่างกันนิดหน่อยครับ แต่ผลเหมือนกันครับ

 

ได้รับซองแล้วน่ะครับ คุณศุภเอก แล้วจะจัดให้ครับ พรุ่งนี้ส่งให้ครับผม

 

นึกว่าจะไม่มีใครมาแวะแล้วครับ ไกล้ๆปีใหม่ ใครอยู่ภาคกลางตอนล่าง ก็เชิญที่วัดโคกหม้อน่ะครับ แล้วก็จะกลับไปพร้อมความประทับใจ และสิริมงคลครับ

สำหรับท่านที่รอประวัติหลวงพ่อพริ้ง ก็รอกันก่อนน่ะครับ ยังครบทุกด้านครับ ขาดด้านการเรียนวิชานิดหน่อยครับ

 

ตั้งแต่ห้อยพระมามีประสบการณ์อยู่เรื่องเดียวกับพระเครื่องครับ

ผมเป็นคนลำปางมาเรียนที่เชียงใหม่ครับ มาอยู่เชียงใหม่ได้ 3 ปีแล้ว เรื่องนี้เกิดประมาณ 1-2 ปีที่ผ่านมาแล้วครับ จำไม่ค่อยได้แล้ว คือว่า บ้านผมอยู่ห่างจากตัวเมืองไปประมาณ 60 กิโลครับ ตั้งแต่มาอยู่เชียงใหม่นานๆๆ ก็กลับบ้านที เรื่องนี้เกิดขึ้นเมื่อผมกลับบ้านครั้งหนึ่ง ผมรู้สึกว่าใจไม่ดีเลยกลับบ้านครั้งนั้น แต่ไม่รู้ว่าคิดไปเองไหม ผมแวะไหว้พระในสถานธรรมแห่งหนึ่งข้างทาง(ไปทางดอยสะเก็ด) ทางที่ผมไปนั้นจะไปเชียงรายแต่ผมก็ต้องผ่านแค่เส้นทางนั้นเพราะว่าต้องขับผ่านแยกไปทางหลังน้ำตกแจ้ซ้อน บ้านผมอยู่แจ้ห่ม ผมก็ขับมาเรื่อยจนถึงบ้านแล้วครับ (บ้านผมออกตัวอำเภอมาอีก 10 กว่ากิโล) ตอนเย็นแล้ว ผมจะชอบออกไปเที่ยวในอำเภอตอนเย็นคนที่บ้านเลยบอกว่า เอารถไปตรวจด้วย
ผมก็เอารถแวะตรวจด้วย(ตามคำสั่ง)ตอนนั้นรู้สึกว่ายางจะรั่ว แต่ตรวจแล้วช่างพูด น้องเอารถมาได้ยังไงเนี่ย ผมพูด ทำไมเหรอพี่ ช่างพูด ยางมันมีแผลตั้ง 2 แผล ช่างบอกว่าขี่รถมาจากไหน ผมพูด บ้าน.... ช่างพูด เปลี่ยนยางเถอะ ถ้าป่ะสงสัยจะไม่อยู่ ผมพูด เปลี่ยนเลยครับ ช่างพูด จะใช้รถไปไหนไกลไหม ผมพูด ผมเรียนอยู่เชียงใหม่ ดูช่างยังตกใจเลย ผมมานั่งคิดดูผมว่ารถผมมีอาการตั้งแต่แถวน้ำตกแจ้ซ้อนแล้ว คือรู้สึกว่ายางจะรั่ว แต่จอดดูมันก็ไม่แบนสักที ก็เลยขับมาเรื่อยจนถึงบ้าน และออกจากบ้านมาในตัวอำเภอ รวมแล้วประมาณ 30 กิโล ทำไมยางไม่เห็นแบบเลย ก็เลยแปลกใจอยู่เหมือนกัน (ทางที่ผมออกจากแยกแถวดอยสะเก็ดมา ไม่ค่อยมีคนใช้หรอกเพราะเป็นทางขี่รถข้ามดอยตัดตรงมาบ้านผมเลย) พระที่ผมห้อยอยู่ตอนนั้น มีพระแหวกม่านหลวงพ่อกวยปี 39 พระนักธรรมหลวงปู่ทรง กะตุดพระอาจารย์พรสิทธิ์วัดสว่างอารมณ์ ผมคิดว่าถ้ายางรั่วแถวดอยคงร้านซ่อมรถยากแน่ๆๆ เพราะข้างทางมีแต่ป่าทั้งนั้น (อุทยานแห่งชาติแจ้ซ้อน) หรือว่าเป็นโชคดีของผมก็ไม่รู้

หมายเหตุ 1.รถผมที่ใช้อยู่ทุกวันนี้เป็นมอเตอร์ไซค์ครับเวฟ 125