โดนขังวิญญาณ

เด็กคนนั้น ที่ผมเห็นและเข้าไปดูในตัวเขา เขาไม่ใช่เด็ก เขาอายุราวๆ17-18
ผมถามเขาว่า ตกลงจะกลับใหม จะพากลับ แกก็ตอบเลี่ยงไปเรื่อยๆ ระหว่างที่
ผมคุยกับท่านทั้งหลายในหมู่คณะ เขานั่งกัน แกก็เดินวนไป วนมา เลี่ยงไป
เรื่อยๆ ไม่ยอมคุยและตอบคำถามเรา

ทีนี้ถ้าเกิดว่าผมจับเขากลับมา ผมต้องรับผลกรรมของเขาทั้งหมด เช่นว่า
ชีวิตเขาล้มเหลว เขาก็จะมาบ่นผมว่าไม่รู้จะเอาเขากลับมาทำไม ถ้าเกิดว่า
ชีวิตเป็นไปด้วยดี ก็เท่าทุนไม่บ่นผม เอาใว้ข้างแรมจะไปจัดการ ตอนนี้ข้างขึ้น
พระก็เยอะ คณะท่านทั้งหลายก็มองๆอยู่ ทำอะไรไม่ถนัด อยากจะเขกหัวมัน
หรือดึงผมมันเล่น เอาให้มันไม่มีความสุขในนั้น ขี้คร้านจะร้องอยากกลับบ้าน
ต้องรอต่อไปครับ ถ้าเด็กหมดกรรมไปเกิดใหม่ก่อนก็บุญของเขาทำมาแค่นี้

เกิดเป็นพระนี่ใจดำนะครับ อย่าว่าใจดีเสมอไป เพราะพระมองเห็นอดีตกรรม
แต่คนเรามองเห็นแค่ปัจจุบันเลยขี้สงสาร เด็กคนนี้พื้นฐานจิตเขาแข็งกระด้าง
มาจากหญิงที่ตายโหง จิตเขาข้างในเลยไม่ใช่เด็ก

รอข้างแรมก่อนครับ อีกไม่กี่วัน

 

ถ้าเราช่วยคนที่กำลังใกล้จะตายโดยการไปช่วยยืดเวลาเขาออกไปเพื่อให้เขาได้ทำบุญ และบอกวิธีจับภาพเพื่อให้เขามีโอกาสได้ไปสู่สุคติภูมิ แบบนี้เจ้ากรรมนายเวรที่กำลังจ้องเล่นงานเขาจะไม่พอใจเราไหมคะ แล้วพอมีวิธีไหนบ้างไหมที่ช่วยให้เราไม่ต้องรับวิบากแบบเต็มๆน่ะค่ะ

 

เย้ยยย ...คุณปราญ เหมือนเราเดี๊ยะ ๆเลย..

 

ผมพยายามส่งภาพของเล่นให้ดูอยู่นาน ไม่อัฟโหลดเลย เฮ้อ สงสัยต้องเป็นผู้ดูต่อไป

คือจะช่วยคนที่ป่วยนะครับ ส่วนมากเป็นหน้าที่ของผู้บำเพ็ญทางพระโพธิ์สัตว์เพราะท่าน
จะยอมรับกรรมของเขาทั้งหมดแม้ว่าเขาเองไม่ได้สำนึกบุญคุณเลย แต่มีคนขอร้องให้
ช่วย ท่านช่วยตลอด ตามคติท่านที่ว่า "เราไม่ลงนรกแล้วใครจะลง" ส่วนสายพระเรานั้น
จะถือพรหมวิหารเป็นเครื่องอยู่ เมื่อจะช่วยเขามักจะมีมาร(เจ้ากรรมนายเวร)มานั่งพนมมือ
บอกเขาคนนี้มีกรรมยังงี้ๆ เอาภาพมาให้ดูเลยทีเดียว เลยมักจะมาหยุดลงตรงอุเบกขารมณ์

ส่วนพระโพธิ์สัตว์เขามักจะไม่มีใครๆมาทักท้วง เวลาจะช่วยเห็นจิตปั๊ปก็ช่วยเลยแล้วมา
บำเพ็ญเพียรนั่งสมาธิใช้หนี้เขาทีหลัง
ทีนี้เราในฐานะที่อยากช่วย เราก็ใช้จุดนี้เป็นประโยชน์ คือกำหนดจิตหาจิตท่านพระโพธิ์
สัตว์ให้เจอ จะขอให้ใครช่วยก็หาคนนั้น พอเจอแล้วก็นิมนต์ช่วยเลย เราก็จะไม่ขาดทุน
ไม่ได้กำไร เป็นเพียงคนบอกกล่าว ทีนี้ท่านจะยิ้มหรือหันหน้าหนีก็เรื่องของท่านแล้ว

 

ส่งได้เฮอะ แต่ในรูปที่อัฟมันกากบาท เลยคิดว่าส่งไม่ได้
อันนี้เขาเรียกว่า "ฌองละอา"ครับ ใช้เป็นอาวุธ

 

เป็นตะกรุดอะไรครับ.....

 

คือว่า เขาเรียกว่า"ฌองละอา" ใช้มาหลายงาน ทั้งทำบาป ทั้งทำบุญ
การใช้งานคือ
เช่นว่า เราไปวัดมา เห็นในวัดมีพระทำน้ำมันพรายมาใว้พรมคนที่ไปทำบุญ
เพื่อให้เขาหลง เมื่อเรากลับมาถึงบ้านเราแล้ว ก็กำหนดจิตนึกถึงหน้าคนๆนั้น แล้ว
กำหนดเป่าลงไป วิชาที่เขาเรียนมาก็จะเสื่อม ส่วนมากจะเป็นบ้า เพราะวิญญาณที่เอา
มาทำน้ำมันพรายจะแข็งข้อ ทำร้ายคืน พระเป็นบ้ามาแล้วต้องสึกแล้วหลายคน บางคน
ถ้ามีบุญจะแค่ของเสื่อม ส่วนมากถ้าไม่เกินเหตุก็ไม่ใช้ครับ อันตรายมาก

คนธรรมดาจะไม่เป็นไร คนมีวิชาจะของเสื่อมหมด เป่าตรงนี้กำหนดให้ไปหาคนตรง
ไหนก็ได้ ถ้าเป่ากันตรงหน้าถึงกับอ้วกออกมาเลยทีเดียว

ส่วนการช่วยคนก็พวกวิญาณผีที่แฝงมา ถ้าเป็นผีทั่วๆไปเป่าพรวดก็ออกเลย
อันนี้ใช้มาหลายงานแล้วครับ

 

สวยครับ แต่ตำรวจจะจับรึเปล่า ถ้าเกิดไปค่ำๆมืดๆ ว่างๆผมจะไปขอถ่ายรูปพระขรรค์
แบบนี้มาให้ดู
จะเล่าพระขรรค์ของหลวงพ่อให้ฟังพอเป็นกระสัยก่อน
เป็นเนื้อทองเหลืองผสมทองบวบ ค่อนไปทางทองมากกว่าทองเหลือง
ที่มาเอามาจากปราสาทหินเขาพนมรุ้ง หลวงพ่อกับคณะไปเที่ยว แล้วตอนลงมาท่านก็ยิ้มๆ
พูดขึ้นมาว่า ใครเห็นสมบัติบ้างว่าฝังอยู่ตรงไหน ก็ตอบตรงกันหมด แล้วท่านถามว่าแล้ว
พระขรรค์ของพระมหากษัติย์ล่ะ อยู่ตรงไหน อันนี้ตอบไม่ถูก ชี้ไปคนละทิศคนละทาง

แล้วท่านก็เล่าว่า สมัยก่อนท่านเป็นคนสร้างปราสาทนี้ (พวกเราก็ไม่ค่อยเชื่อ) ท่านก็ยิ้ม
แล้วพูดว่า ตอนคนงานสร้างทางขึ้น ท่านได้ให้พราหมณ์ปุโรหิต เอาพระขรรค์ของท่าน
หุ้มด้วยดินศิลาแลง แล้วอาบด้วยมนต์กำบังตาไม่ให้คนเห็น ทำแฝงใว้กับบันไดนี่ล่ะ

ตอนลงมานั่นเอง ท่านก็บอกว่า ให้หักหินเอาขั้นตรงข้างบันได คือเวลาเราขึ้นเราจะ
วางมือพยุงขึ้นใช่ใหมครับ หินนี้มันเป็นท่อนอยู่ในหมู่หินเหล่านั้น พวกเลยทุบเอาหิน
ท่อนนั้นใส่ย่ามมา ตอนแรกก็กลัวตำรวจเขาจับ รึว่าผีมันจะมาทวงของคืน
หลวงพ่อเลยบอกว่า "พ่อเอาของๆพ่อคืน ใครมันจะมาจับพ่อ พ่อเป็นคนสร้างที่นี่โว้ย"

พอลงมาจากบันไดมาที่รถ ก็ขับออกมา พอถึงกลางทาง เลยจอด หาอะไรมาทุบตาม
คำสั่ง พอทุบออกมาก็อื้อหือ ครางกันทั้งคณะ ก็ปรากฏเป็นพระขรรค์นี่ล่ะ ฝั่งใว้ในหินแท่ง
นั้นตามที่หลวงพ่อบอก (ตกลงท่านเป็นคนสร้างปราสาทจริงๆละมั้ง)

ท่านว่า ตรี คฑา จักร สังข์ ท่านทำใว้หมด แต่เขาไม่ให้ถือเกิน 1 ชิ้น ไม่งั้นแผ่นดินจะลุก
เป็นไฟ
ใว้ว่างๆจะไปถ่ายรูปมาให้ดูครับ คล้ายๆกันกับของท่านนี่ล่ะ

 

ครับพูดแล้วอยากเห็น..ครับ

 

[MUSIC]http://palungjit.org/attachments/a.1142163/[/MUSIC]

 

เอารูปมาให้ดูคะ เป็นรูปที่ถ่ายได้ตอน ที่พ่อแม่ครูอาจารย์ ท่านกำลัง ขึ้นตุงพระบฎ ในบริเวณวนอุทยาน ประวัติศาสตรย์ เพื่อทำพิธีบรวสรวงบูรพระกษัติย์ อยู่กมีเมฆรวมตัวกันเป็นรูปคล้ายมังกร...

รูปไม่มาอีกแล้ว ศิลามณี เลิกส่งดีกว่าคะ

 

อย่าพึ่งท้อสิครับ..กำลังรอดูอยู่..ไม่มีอันไหนเกินความพยายามหรอกครับทุกสิ่งที่ได้มาล้วนอยากลำบากแต่ตอนต้นทั้งนั้นละครับ..

 

ลองดูอีกทีนะคะ ........มาลองใหม่นะคะ ภาพที่เห็นเป็นภาพรูปถ่ายหิน และ รูปภาพถ่ายชิ้นส่วนของปู่พยานาค ที่ถ่ายได้ที่วัดโพธิ์ชัย จังหวัดหนองคาย ตอนนั้นอธิฐานขอเห็น เพื่อจะได้ทราบว่าปู่มีจริงๆ...ไม่ใช่เป็นเพียงนิยาย ไว้หลอกเด็ก ภาพเหล่านั้นพอถ่ายได้ ... ศิลามณี ก็นำมาแปะไว้ในตู้บูชา และ วางก้อนหินใส่ไว้ด้วยนะคะ ......เมื่อคืนก่อนจะนอนก็ได้อธิฐานขอไว้คะ ว่าจะถ่ายเพื่อเอามาให้ผู้ใหญ่ และ เพื่อนๆ ได้ดูกัน แต่ภาพออกมาถ่ายไม่ชัด ออกมามัวๆหมดเลย ก็ลองใช้วิจาณญาณดูนะคะ

จุ๊ๆๆ อย่าเอ็ดไปคะ แอบมาเปลี่ยนรูปให้ใหม่นิ

 

น่าดูนะครับ...ถ้ารูปชัดก่วานี้คงดี

 

รูปที่ไหนเหรอคะ ทำไมมีลูกนัยย์ตาเต็มไปหมด

 

แหะ..แหะ..สงกาสัยยังไม่ไปถึงไหน...ไม่เห็นอะไรเลยค่ะ เห็นแต่เขา แบบหน้าผาง่ะ

 

เห็นเงาเป็นภาพฤาษีหันข้างให้อ่ะ --"