เหรียญบิน หลวงพ่อทรง - แพโบสถ์น้ำ หลวงตา (เล็ก) น. ๑๒๖๕

กราบหลวงพ่อทรงครับ สวัสดีทุกท่านครับ ติดตามอ่านเรื่องราวดีๆครับ

 

รูปหล่อนี่ ...คิดมากจัง

พิธีรีตรองมาก เป็นพราห์มครับ เน้นหลายทีตามความเห็นของผม เอาแนวพุทธ มั่นในพระรัตนตรัย ความกตัญญู พ่อ แม่ ครูบาอาจารย์ แบบพุทธๆ สบายๆจะสบายใจกว่า

แต่ผมเชื่อเรื่องถูกโฉลกน่ะครับ คนเราจะคบกันยังดูเลยว่าถูกกันหรือไม่

พวกของดี จะมีเทวดามาประจำครับ ที่ขลัง พูดตามตรงแรงครู แรงเทวดานี่แหละครับ แต่น่าจะเปนฝ่ายพุทธ หรือ ถ้าไม่ใช่ก็ฝ่ายมิจฉาฐิติ น่ะครับ แต่ยังมีกิเลศ ท่านก็อาจจะไม่ชอบหน้าคุณก็ได้ หรือ ไม่ชอบวิธีที่เราทำ อย่างแย่เบบเบาๆสุดพวกท่านก็เงียบหรือ หนีไปเลย ถ้าอย่างหนัก ถึงขั้นป่วย หรือ คนรอบข้างป่่วยน่ะครับ

แต่ถ้ามาแนวพุทธแท้ๆ อันนี้ไปอีกขั้น มีแต่คุณ ไม่มีโทษ เย็นๆ แคล้วคลาดไม่โลดโผนน่ะครับ และช้า ค่อยๆเป็นไป ไม่ดุเดือดเหมือนแรงครู แรงไสยศาสตร์

ต้องลองดูว่า เราถูกกับ อันไหนครับ เรียนมายังมีวิชาที่เราชอบ ไม่ชอบเลยครับ

 

รบกวนขอสอบถามเป็นความรู้หน่อยสิครับ (ยกมาจากหน้าที่แล้ว))
คือผมมีลูกอมหลวงพ่อทรงอยู่คู่นึง สีเทา กับ น้ำตาล เข้าใจว่าเป็น เมตตา กับ มหาลาภ
- ไม่ทราบว่าสีไหนคืออะไร
- วิธีใช้เป็นอย่างไร
ขอบคุณล่วงหน้าน๊ะครับ

 

เอิ๊ก...จะเป็นลม...คุณจินครับ ตะกรุดบางดอกเขามีวิชากำกับอยู่ทั้งเวลาทำเวลาเสก และเวลาบรรจุดวง อยู่ ๆ เอาดวงตัวเองไปม้วน ๆ แล้วยัดไว้แทนที่จะดีกลับถอยหลังเพราะผิดหลักวิชา บางดอกลงไว้แนวข่มอาถรรพณ์ สะท้อนกลับ ขืนเอาดวงไปใส่ไว้ก็เจ๊งกลายเป็นข่มตัวเอง

มหาจักรพรรดิของหลวงพ่อทรงผมไม่มี มีแต่ของวัดอื่นผมก็เก็บไว้บูชาที่หิ้งในบ้าน ไม่กล้าใช้เพราะในตำราเขาแจ้งไว้ว่าทำให้เจ้าฟ้าพระมหากษัตริย์ผู้มากด้วยบุญญาธิการใช้ ชาวบ้านธรรมดาเอาไปใช้ถือว่าเกินวาสนา อีกอย่างผู้ใช้ต้องอยู่ในศีลธรรมด้วยจึงจะดี มีของสูงติดตัวแต่ทำตัวไม่ดีก็เจ๊งเหมือนกัน

หาประเภทหนุนดวง คงดวงแบบอื่นใช้เถอะครับ

 

สาธุ...ได้ความรู้อีกแล้ว

 

ขอบพระคุณครับ ซวยเเล้วตรู เเกะเอาดวงออกเกือบไม่ทัน

สรุปไม่เเนะนำให้เเขวนตะกรุดมหาจักรพรรดิ์ใช่ไหมครับ ผมเคยเห็นยันต์มหาจักรพรรดิ์มีเเบบลงเป็นองค์พระ ละก็เเบบ ตารางอิติปิโส ไม่ทราบว่าต่างกันยังไงครับ

 

ช่วงนี้ไม่ค่อยได้เข้ามาอ่านเลยเขามีอะไรกันแฮะๆ ไม่สบายเลยนอนซะส่วนใหญ่ ตอนนี้ค่อยยังชั่วแหละครับ

กราบๆๆ หลวงพ่อสาธุๆๆ

 

โห..พิธีกรรม ของตะกรุดมหาจักรฯสำนักอื่น อุปเทห์การใช้ ยากจัง

 

แหะๆ ที่จริงเห็นแล้วน่ะครับ นึกว่าจะมีใครมาช่วยตอบ

เป็นของศูนย์ครับ

ส่วนเหรียญก็น่าจะใช่ ต้องดูข้างหลัง อาจจะเป็นรุ่นสาม หรือ สี่ของหลวงพ่อ

ของหลวงพ่อเอง ของทางวัดจะมีแค่ สี่รุ่นครับ

 

ขอบคุณในความเห็น และประสบการณ์ครับ

 

กราบๆๆหลวงพ่อทรงครับ
อยากให้หนังสือพี่พีออกเร็วๆจัง...ตื่นเต้นๆ...จะอ่านละเอียดทุกตัวอักษรเลย..อิอิ

 

ต่างคนต่างตั้งตารอครับ

 

ท่านอยู่วัดไหนครับ???? แหะๆ เป็นของเก่าหรือของใหม่ครับ วัดสะแกหลวงปู่ดู่หรือปล่าวครับ

ไม่ถูกโฉลกก็ถอดมาให้ผมก็ได้...เหอๆๆ ผมรับจะลองและเก็บไว้ให้เอง

วิธีใช้ของที่มาใหม่ ( ไม่ว่าจะเก่า หรือ ใหม่ )

๑) อาราธนาติดตัว แขวน หรือ ห้อยเอว หรือ ใส่กระเป๋า ตามลักษณะการใช้ ถ้าให้ดี สวดมนต์ไหว้พระ ถวาย ดอกไม้ธูปเทียน เชิญสักการะมา เป็นปฏิบัติบูชา ใส่บาตร หรือ ถวายสังฆทาน อุทิศให้ผู้สร้าง ผู้เสก เป็นอามิสบูชา ท่านเคยทำไหมครับ หรือ จะใช้เขาอย่างเดียว...แหะๆ มีแต่ take ไม่มี give

๒)อาราธนาตามที่ต้องการ ว่าคาถา หรือ ใช้เคล็ดตามที่อาจารย์สั่งมา ถ้าเป็นของเก่า พระคาถา หรือ เคล็ดอาจจะสูญหาย อานุภาพก็คงลดลง เหมือน ใช้มือถือไม่กดปุ่มก็โทรไม่ออก วิธีกลางๆคือ ใช้พระคาถาทางพุทธคุณ อิติปิโส นึกถึงพระรัตนตรัย พ่อ แม่ครูอาจารย์ที่ทำเครื่องราง ของขลังพระเครื่องชิ้นนั้น ด้วยจิตสบายๆ กลางๆ อย่างหวังนั่นนี่ มาก ตอนอาราธนา ทำใจให้สบายๆก็พอ

๓) อาราธนาให้เห็นผล ภายใน สามวันเจ็ดวัน ถ้าไม่มีผล บอกล่วงหน้าเลยว่าจะถอดเก็บไว้

๔) คอยสังเกตุ ตัวเอง ภายในระยะเวลาที่อธิษฐานไว้ ถ้าได้ผลดี คนรอบข้างเปลี่ยนแปลง ถูกหวย ได้ สองขั้น ได้ลาภ ได้เงินได้ทอง ได้สัตว์สองขา สี่ขา ช้าง ม้าวัว ควายที่ถูกมงคลลักษณะ จัดว่าดี แต่ถ้าเจอแต่เรื่องซวย รถชน อุบัติเหตุ เข้าโรงพยาบาล ถอดเก็บทันที

๕) อย่าเอาของใหม่ใช้บูชาทีเดียว เกินสองอันขึ้นไป เดี๋ยวไม่รู้ว่าอันไหนถูกโฉลก...แหะๆ มีเรื่องเล่า เรื่องจริงว่า คุณแม่ผม ตอนนี้อายุ ๙๒ ปี ไม่หลง ลืม หลังตรง เดินไปไหนมาไหนได้ ด้วยไม้เท้า ท่านสวดมนต์ไหว้พระนั่งสมาธิมาก่อนผมเกิด ผมก็เริ่มแก่เหมือนกัน แต่สู้ท่านไม่ได้ คุณแม่ผมท่านเป็นหมอ และ เป็นอาจารย์สอนเด็กด้วย เลยจะคอยคุมเขา ตอนยังทำงาน ท่านทำงานศูนย์บริการโลหิต วันหนึ่งมีคนมาบริจาคโลหิต สมัยก่อนเขาจะใช้เข็ม แทงที่นิ้ว เอามาตรวจกรุ็ปเลือด หวาดเสียวหน่อย สมัยนี้เป็นเครื่องยิง สบายมาก เมื่อคนมาใหม่ ไม่มีประวัติ เขาก็จะตรวจ ที่นี้มีพี่ หัวหมู่หนุ่ม เเต่งเครื่องแบบหล่อเชียวมาบริจาค พยาบาลก็เจาะนิ้วตรวจเลือด เจาะเท่าไหร่ก็เจาะไม่ได้ คุณแม่ผมมาเดินตรวจพอดี พยาบาล(สาว สวย น่ารัก)ก็ร้องเรียก คุณแม่ผม ว่าหมอค่ะ มาดูนี่หน่อยเถอะค่ะ หนูเจาะไม่ได้ แม่ผมท่านเลยลงมือเอง ปรากฏว่า เข็มแหลมๆคม พอโดนปลายนิ้ว จะไม่เข้า แล้วเลื่อนๆลื่นๆ ไป แม่ผมทำงานมาหลายสิบปี แค่เจาะนิ้วนี้เรื่องขี้ปะติ๋วมากสำหรับท่าน กรีดหนองที่หูผม หรือ เย็บแผลที่เข่าผม ท่านทำมาแบบสบายๆ แต่ความที่เป็นคนเห็นโลกมาเยอะ ก็ถามว่า คุณหมู่มีของดีอะไรหรือปล่าวค่ะ หัวหมู่ยิ้ม แบบรู้แล้วแต่อมไว้ อาจจะชอบให้พยาบาลแทงนิ้วให้ ล้อเล่นกับสาวๆคงสนุกดี แต่มาล้อเล่งกับแม่ผม ดูถ้าแล้วคงไม่กล้า

เขาก็บอกว่า มีครับ

แม่ผมก็ว่า งั้นถอดออกเถอะค่ะ

เขาปลดกระดุม ปรากฎว่าเป็นพระเครื่องพวงใหญ่ ทั้งเล็กหรือ ใหญ่แม่ผมบอกมีหลายสิบองค์ เต็มคอทีเดียว

พอพระหลุดจากคน ทีนี้ฉึกเดียวเลือดไหลจู็ด..แหะๆ คนก็ฮืออาเข้ามามุงกัน

แม่ผมเลยถามว่า องค์ไหนค่ะ ที่เหนียวๆ จะไปบอกลูกชาย ( จะมาบอกผมเอง ผมบ้ามาตั้งแต่เด๋็ก) ผู้หมู่ ยิ้มแห้งๆ เพราะพึ่งโดนฉึกเข้าแล้วเลือดพุ่งเลย หัวเราะแหะๆ ท่านบอกว่า

ผมไม่ทราบซิครับ ว่าองค์ไหน เลยต้องแขวนทั้งพวง พวกที่ยืมมุงอยู่ฮากันตรึม

ก็จบข่าวแต่ผมไม่ทราบว่าในตอนจบ ผู้หมู่จีบพยาบาลได้หรือไม่ แต่ตอนผมเด็กๆจำได้ว่า คุณแม่ผมมีลูกน้องสวยๆหลายคน ตอนผมวัยรุ่น ยังแอบมองตามหลัง...แหะๆ แบบ ผมยังโตไม่ทัน...แหะๆ เขาเลยเรียกน้องเอาขนมเอาโอวัลตินให้กิน แต่ในยุคผม พยาบาลจะแพ้เครื่องแบบ มีแฟนเป็นทหารหลายคนครับ...เหอๆ อันนี้เป็นอุทาหรณ์ ว่าใช้ของหลายอย่าง เลยไม่ทราบว่าองค์ไหนขลัง

๖) ของบางอย่าง ได้มา แต่เรามีของเก่าอยู่ เขาไม่เข้ากันก็มี วิชามันข่มกัน พวก วิชา ยักษ์ มนุษย์ วิชา นาค พญาครุธ วิชาร้อนแรง พวกบู็ไฟแล็บ กับวิชาเย็นๆ พวก เมตตา อะไรแบบนี้ต้องเลือกอย่างครับ เอาทุกอย่างบางทีขัดกัน เข้ากันแล้วไม่แสดงอานุภาพ คนจะตีกัน จะยิงกัน จะรบกัน ให้มาเมตตาให้เขารักไม่ยิง แต่ท่านกำปืนกำลังจะยิงเขา สงสัยมาผิดงานน่ะครับ

๗) อย่าไปหวังของดีที่สุด ยิ่งดีมาก ยิ่งใช้ยาก คนใช้ต้องมีบุญสูง มีจิตใจสูง และในความจริง คนมีจิตใจสูง ศีลจะดี กิเลสจะน้อย จนบางทีเขาไม่ต้องใช้พวกเครื่องรางซ่ะด้วย เพราะจิตเขาเต็มแล้ว สบายแล้ว

ให้ใช้ของที่ถูกโฉลก และคุ้มตัวเราได้ก็พอ ไม่จำเป็นต้องเก่า หรือ มีราคาแพง ยิ่งของฟรี ยิ่งเจ๋ง เพราะเจตนาดี

ผมเคยเล่าที่ ผมมีเพื่อนคนหนึ่ง ( ผู้หญิง ) แต่งงานกับเพื่อนผู้ชาย ได้เหรียญจอบเล็ก หลวงพ่อเงินวัด บางคลานมาจากพ่อ นายพลตำรวจ เหรียญสึก หูหลุด ไม่สวย แต่พอได้มาถูกหวย สามงวดซ้อน คุณว่าถูกโฉลกไหมครับ??? เป็นผมเลี่ยมขึ้นคอ ไม่ถอดอีกแล้ว

๘) ธรรมชาติของโลก มีได้ มีเสีย ไม่มีใครได้ตลอด พวกใช้ของทางเสน่ห์ ทางสะกด ใช้ได้ผลท่านได้อะไรมา ท่านก็ต้องเสียอะไรไป

ท่านอยากรวย อยากได้มา ท่านก็ต้องเสียเวลานอน เสียเวลาส่วนตัว เสียเวลาเที่ยวสนุกสนาน โดยขยันมากๆ ถึงจะรวย

ไม่มีอะไรได้มาฟรี เหมือน หนังแขก สวดมนต์อ้อนวอน เทพเจ้า แล้วเสกขึ้นมา ในชีวิตจริง ไม่มีครับ

๙) ของดี อย่างเก่งแค่ ๓๐ % อีก ๗๐ %เป็นที่ตัวเรา ของช่วยแค่หนุน แต่เนรมิตมาไม่ได้ แต่ตัวเรา ถ้ามีเกิน ๕๐ % เราเนรมิตมาได้ ด้วยมือสองข้าง น้ำพักน้ำแรง บวกคุณธรรมพอประมาณของความเป็นคน อย่าเป็นอย่างสัตว์ ไม่โกง ไม่ตอแหล ไม่ด่าแม่ ไม่ผิดเมียเขา ก็ไปได้แล้ว



๑๐) เดี๋ยวมาต่อ

 

มาชุดใหญ่ครับ เดี๋ยวตามอ่านต่อ....อิอิอิ

 

ขอบพระคุณพี่พีมากครับที่กรุณาสละเวลามาพิมพ์ให้น้องๆอ่าน นี่ผมก็เอาลิ้งค์ส่งให้พวกน้องๆที่พี่พีเคยสอนที่จุฬา พวกนั้นอยากหา ลพ ทรงมาเเขวนกันใหญ่ครับ


อ่านเเล้วได้ความรู้ดีมากครับ หลวงพ่อสละท่านเป็นอาจารย์สอนกรรมฐานที่วัดสะเเก วัดเดียวกับหลวงปู่ดู่ครับ ก็ยุคเดียวกันกับ ลป สีห์ครับ เเต่พรรษาน่าจะมากกว่า ลป ดู่ ท่านเป็นลูกบุญธรรมของก๋งจ๋าบครับ เห้นคนอยุธทยามาเล่าเรื่องท่านให้ฟัง ผมก็เลยเกิดศรัทธาอยากหาของท่านมาห้อยบ้าง บางทีอาจจะเหมาะกับคนมีบารมีเเบบพี่พี มากกว่า สรุปขายต่อครับ ห่ะๆๆ เเซวเล่นจ้า

 

ได้ความกระจ่างเพิ่ม ขอบคุณครับ รออ่านต่อ แล้วจะเอาพระหลวงพ่อมาโชว์อีก

 

รอดูของดีดี จากพี่แว่นอยู่แล้วครับ

 

ขอบคุณคุณพีมากครับที่ช่วยให้ความกระจ่าง

 

หากเป็นเหรียญพระพุทธหรือพระสงฆ์ที่มียันต์มหาจักรพรรดิประทับอยู่ด้านหลัง เอาห้อยคอได้ครับเพราะถือว่ามีพระบรมจักรพรรดิราชธรรม(พระพุทธเจ้า)ประทับอยู่แล้ว และยันต์นั่นก็หมายถึงพระพุทธคุณของพระองค์ถือว่าเขาทำถวายให้พระพุธเจ้าไม่ได้ทำเฉพาะเพื่อเรา เราเพียงแต่อาศัยกระแสพระบารมีของพระพุทธและพระยันต์จักรพรรดิราชคุ้มครองตัวเรา ไม่ได้หมายแข่งบุญญาธิการแต่อย่างไร

ไม่เหมือนกับการทำตะกรุด ซึ่งเป็นการทำเฉพาะบุคคลที่เขาคำนวณดวงแล้วว่ายิ่งใหญ่ หรือดูยศตำแหน่งวาสนาแล้วว่าเหมาะสมที่จะได้ไว้ครอบครองจึงจะทำให้ แต่ส่วนใหญ่พวกขุนนางข้าราชการเขาจะพกตะกรุดแม่ทัพ (หากเป็นสมัยอยุธยามีหวังคนที่พกตะกรุดมหาจักรพรรดิถูกตัดคอโทษฐานแข่งพระบารมี มีโทษเท่ากับเป็นกบถชิงแผ่นดิน)

 

ได้เวลากลับบ้านพักผ่อนแล้วครับทุกท่าน ขอบารมีหลวงพ่อทรงคุ้มครอง