เชิญเข้าร่วมสนทนาพิเศษเรื่อง มิติ ความฝัน ชาติภพ จิตวิญญาณ โดย @โนวา อนาลัย@ [Writer]

ซึ้งค่ะ คำเดียวเลย
เกดรู้สึกว่าห้องนี้เป็นจิตวิญญาณศิลปินกันจริงว่ามั้ย
ศิลปินที่รักที่จะสร้างสรรค์ผลงานของตนเอง
คุณแม่นักเขียนก็แต่งเพลงอีกอัลบั้ม ดีค่ะดี เพลงสนุกๆใช่มั้ยคะ
เอาไว้ฟังแล้วมาเต้นรำกัน
อ้อ เรียนเต้นรำจบรึยังค้า คุณแม่เท้าไฟ
ดึง ดึง ดึ็ง ดึง

พี่จินก็แต่งเหมือนกันอีกด้วย
ส่วนเกดก็แต่งอยู่นะ ประมาณว่าเวลาอารมณ์ดีๆก็ ฮัมเป็นดนตรีออกมาพร้อมเนื้อร้องไม่ได้จริงจังจดจ่อค่ะตอนนี้ แต่ก็ติดตรงที่ยังทำดนตรีเองม่ายด้าย

พี่ๆคนอื่นๆก็ขมักเขม่นวาดรูปกันสนุกเชียว
ส่วนเกดกำลังหัดเป็นนักเขียนอยู่อีกอย่างนึง
พยายามสร้างศิลปผ่านตัวอักษร :-D
บางที อาจเป็นงานศิลปแบบ abstract อุ๋ย!

ไม่ว่าเราจะทำอะไร
เหมือนมีสายใยถ่ายทอดถึงกันเนอะ

​

 

ใครๆ ก็สร้างผลงานศิลปะกัน แต่ผมติดงานศิลปะจนแยกไม่ออกเลย ตอนนี้ก็มีฟังแค่ 4 เพลงเอง ฟังวนไปวนมาแต่ชอบ 4 เพลงนี้มาก 4 เพลงนี้ก็มี
Princess Mononoke Theme Song(Mononoke Hime) (มีคนร้อง)
Mononoke Hime (theme) (เพลงบรรเลง)
Laputa - Kimi wo Nosete
Mimi wo sumaseba - Country Road -vocals by Youko Honna

 

ขอบคุณมากค่ะ ที่ได้นำภาพของคุณเซลล์มาให้ชมกัน จริงๆ แล้ว เมอเมด ไม่ค่อยได้คุ้นกับพี่ ๆ ท่านไหนมาก่อน แต่จะเดาจากจินตนาการ ตามความรู็่สึกที่บอกว่า ..
ภาพเด็กน้อยคนนั้น น่าจะเป็น คุณ Mead เจ้าของกระทู้
สำหรับภาพคนหล่อ ๆ ภาพล่างน่าจะเป็น คุณเซลล์ คนวาดเอง รึเปล่าคะ ..

 

มาส่งผลงานให้เพื่อนๆแล้วครับ..

รูปของคุณ Cell อยู่ตรงนี้ครับคุณเงือกน้อย..ผมก็เพิ่งได้เห็นนี่ล่ะครับ
และก็คุณ VeggieGuy เป็นต้นคิดให้สลับกันวาดอยู่นี่ครับ
คุณเงือกน้อยส่งรูปมาให้วาดก็ได้ ตอนนี้มีเพื่อนๆที่กำลังไฟแรงอยากวาดหลายคน อิอิ
คุณซิปเอาหน่อยมั๊ยครับ ส่งรูปมาเล้ยยย

 

โห!!...บรรยายม่ะถูก ฮืออ..ฮือ.อ อ!!
แล้วอย่างนี้ ใครจะกล้าวาดปายส่ง อ่ะ..

เดรดวาดแล้ว ส่งรูปไปให้เจ้าตัวดูก่อนแล้ว ยังไม่ยอมตอบกลับมาเรย..
สงสัย ช๊อคหมดสติ ไปแร้วว...จาเลิกคบเรา ป่าวหว่า
ฮือๆๆ ไม่น่าเลย!! ทำอะไรลงไปนี่??

ขอเปลี่ยนโจทย์ เป็น วาดรูปไม่เหมือน ได้ไหมค่ะ...
ถ้าแบบนั้น เดรดสู้ตายค่ะ รับรองเดรดกินขาด ให้คุณเซลล์ เป็นรองคนเดียววว...

 

สนุกกันใหญ่เลย ไว้มีเวลาว่างสักหน่อย
จะมาร่วมละเลงด้วยคนนะคะ

 

โห คุณ Mead ทำให้ผมขยับดินสอไม่เป็นเลยอ่ะ ขอบคุณมากนะครับ
เห็นด้วยกับคุณ Kindred ครับว่าควรอนุโลมให้วาดรูปไม่เหมือนได้ 555

 

ช่วงนี้พี่นักเขียนฯกำลังซุ่มทำเพลงชุดใหม่นี่เอง
มีกลิ่นไอตะวันออกเพิ่มขึ้นแน่ๆเลย รอฟังนะครับ

สัมพันธภาพของเราทุกคนคงคล้ายๆสูตร E=Mc ยกกำลัง 2 นะครับ
ได้วาดรูปให้เพื่อนๆนี่ทั้งสนุกและเรียนรู้หลายสิ่งหลายอย่างเพิ่มขึ้นอีกหลายๆสิบเท่าเลยครับ
เครือข่ายจิตวิญญาณนี่ช่างเต็มไปด้วยการสนับสนุนเกิ้อกูลกันอย่างไม่สิ้งสุดจริงๆ

สงสัยว่าโจทย์วาดรูปต่อๆไปจะยิ่งยากขึ้นกว่าเดิมแน่ๆ
วาดกันมาเลยคับนานๆขยับดินสอซะที วาดแบบไม่เหมือนก็ดีนะ เดายาก 555
เอาแบบสนุกๆฮาๆครับ ว่าแต่คืนนี้จะวาดใครต่อดี..? (ยกมือสูงๆครับ)

เอาเพลง "เจ้าสี่ขาเพื่อนยาก" มาให้คุณจินต์ฯเพลงนึง
เผื่อช่วยสร้างแรงบันดาลใจแนว Midwestern Country จะรอฟังด้วยครับ

[music]http://palungjit.org/attachments/a.494723/[/music]

 

หวัดดีค่ะพี่จินต์
หายไปนานนิดนึงไม่ได้ไปไหนไกลหรอกค่ะ เพียงแต่กำลังค้นหาตัวเองจากการตีความหมายความฝัน, อารมณ์จินตนาการและความรู้สึกนึกคิดของตนเองอยู่ค่ะ พี่จินต์ก็มีความฝันบางอย่างที่คล้ายขจรวรรณอยู่เหมือนกัน เมื่อไม่กี่วันนี้ก็ฝันว่าได้นั่งล้อมวงอยู่กับพี่นักเขียนและเพื่อน ๆ ในห้องนี้ พี่นักเขียนได้บอกให้พวกเราส่งกระแสจิตไปตรงกลางวงของพวกเรา แล้วพี่นักเขียนก็หันมาถามขจรวรรณว่าเห็นอะไรรึเปล่า ขจรวรรณก็ตอบว่าไม่เห็นอะไรเพราะไม่มีตาที่สาม แล้วพี่เค้าก็บอกว่าพี่เค้าเห็นว่าเราดูดกระแสพลังของพวกเรามาหมดเรยย เอิ๊ก

ส่วนความฝันเกี่ยวกับเด็ก ๆ นั้นเท่าที่จำได้ขจรวรรณก็มักจะฝันเห็นเด็กตัวเล็ก ๆ มาบ่อยครั้ง เมื่อไม่นานนี้ก็ฝันว่าขจรวรรณเข้าไปหาพระองค์นึงซึ่งมีความรู้ความสามารถทางจิตวิญญาณสูงท่านนึง ท่านคำถามอยู่ 3 คำถาม คือ เรารู้จักท่านได้ยังงัย, เกิดเมื่อไหร่, แล้วจะเรียนวิชาอะไร ระหว่างนั้นก็เห็นเด็กตัวเล็ก ๆ วัยประมาณพึ่งหัดเดินหลายคนทะยอยเดินเข้ามานั่งรวมอยู่กันเราด้วย และเมื่อไม่กี่วันนี้ก็ฝันเห็นเด็กผู้ชายตัวเล็ก ๆ ยืนร้องไห้อยู่คนเดียว เราก็เดินเข้าไปอู้มเค้ามาปลอบโยนจนเค้าสงบลง แต่พอจะวางเค้าไว้ที่เดิมเค้าก็ไม่ยอมกลับกอดเราแน่นเรยย

ความฝันที่เกี่ยวกับเด็ก ๆ เหล่านี้อาจมีความหมายอะไรบางอย่างสำหรับเราในอนาคต อาจจะเป็นวิชาความรู้ที่เรากำลังแสวงหากันอยู่ก็เป็นได้ ก็คิดว่าในวันนี้จะตั้งใจศึกษาหาความรู้เพื่อสนับสนุนความเป็นเอกลักษณ์ของเราอย่างดีที่สุดเท่าที่จะทำได้ เพราะในวันหนึ่งข้างหน้าเราอาจมีโอกาสได้ถ่ายทอดความรู้เหล่านี้ให้เค้าก็เป็นได้ค่ะ..
;aa13

 

ลองตีความหมายความฝันที่สัมพันธ์กับโรงเรียนค่ะ

เมื่อวันที่ 31 ธ.ค. 51 ฝันว่าได้เจอะเจอผู้คนมากมายที่เคยรู้จักกันทั้งในอดีตและปัจจุบัน รวมทั้งคนที่ไม่เคยรู้จักกันมาก่อนและผู้ที่เสียชีวิตไปแล้วในบริเวณโรงเรียนสมัยประถม ในความฝันเมื่อพวกเค้าได้เจอขจรวรรณเค้ารู้สึกยินดีมากเข้ามาทักทายจับไม้จับมือด้วยความดีใจ แต่ในความคิดของขจรวรรณตั้งใจมากที่จะหาสถานที่สำหรับเปลี่ยนเสื้อผ้า จึงพยายามหลีกเลี่ยงพวกเค้าไปจนพบห้องน้ำ แต่พอเข้าไปกลับพบว่าห้องน้ำเหล่านั้นสกปรกมาก จึงเลือกเข้าไปเปลี่ยนชุดในห้องที่สกปรกและมีประตูเปิดโล่งอยู่ 2 ประตู หน้า

 

รู้สึกว่าฝันนั่งล้อมวงคล้ายกันเลยครับคุณขจรวรรณ แต่ผมยืนครับ
ฝันเห็นอาคารสามเหลื่ยมด้านเท่าขนาดใหญ่มาก เป็น floor ชั้นเดียวคล้ายเขาวงกต
มีเพื่อนๆนั่งกันอยู่เต็มห้อง สักพักพี่นักเขียนฯ ก็บอกให้พวกเราเดินจับมือกันไว้
ให้ไปยืนประจำที่ตรงระเบียงอาคารสามเหลื่ยม โดยหันหน้าเข้ามาตรงกลาง
เพื่อที่จะ focus อะไรสักอย่างเกี่ยวกับการรับ-ส่งพลังเหมือนกัน

จะมีกิจกรรมพิเศษอะไรกันรึเปล่ายังไม่รู้ครับ..แต่คุณขจรวรรณคงไม่ดูดพลังพวกเราหมดนะครับ
หายไปนานเลย เพื่อนๆบ่นถึงอยู่ครับ อิอิ

 

ใครมีความฝันเกี่ยวกับโรงเรียนในทิศทางอื่นๆ ที่มีสัญลักษณ์อื่นปรากฏ นำมาเล่าสู่กันฟังบ้างนะคะ
มุมมองและความเข้าใจของเราจะขยายขอบเขตออกไปอีกมาก หากเราตระหนักได้ว่า ความฝันเหล่านี้ มีความหมาย และเป็นหัวใจของการเรียนรู้ของเราในยามตื่น

ตอบคำถามพี่นักเขียนนะครับ

ผมเห็นตัวเองนั่งอยู่ในห้องเรียนแล้วก็กำลังทำข้อสอบอยู่คนเดียวในโรงเรียนแห่งหนึ่งในภาพแห่งความรู้สึกน่ะครับ และขณะที่ผมกำลังทำข้อสอบอยู่นั้นเองไฟกำลังค่อยๆลามเข้ามาในโรงเรียนแห่งนั้น แต่ผมซึ่งเป็นนักเรียนคนเดียวในนั้นก็กำลังตั้งใจทำข้อสอบอยู่อย่างไม่สนใจกับไฟที่กำลังลุกไหม้ล้อมโรงเรียนเข้ามาเป็นวงเลย

 

สงครามและอำนาจมักทำให้ผู้ใหญ่ลืมนึกถึงความบริสุทธิ์ของเด็กๆไป
ลูกเกดสะท้อนบทกลอน ที่เรียกว่าเป็นศิลปะจากตัวอักษรที่ลึกและกินใจมาก
เข้าไปสวมวิญญาณเด็กๆชายเหล่านั้นและถ่ายทอดออกมาได้อย่างน่าทึ่งจริงๆครับ
อดที่จะเอามาลงหน้าห้องวิทย์ไม่ได้​

​

แด่ ดวงวิญญาณปาเลสไตน์​

แสงสว่างหลายดวงพุ่งทะยานจากท้องฟ้า
ท่ามกลางความมืดของราตรีอันยาวนาน ของขวัญจากเพื่อนบ้านถูกส่งมาอย่างไร้กาละเทศะ
ดวงตาของผมเห็นซากปรักหักพัง และคราบเลือดกระเซ็นอยู่บนผ้าคลุมหน้าของแม่
จมูกของผมได้กลิ่นเครื่องเทศฉุนหอม จากห้องครัว ที่ได้กลายเป็นอดีตเพียงชั่ววินาที
แต่กลบเกลื่อนกลิ่นคาวเลือดไม่สนิท
พวกเขา...อาจกำลังหาวัตถุดิบในการผลิต เครื่องดื่มสีแดงสด
สนองตอบต่อจิตอันบ้าคลั่ง และเก็บมันไว้ในห้องครัว​

ภายในจิตใจที่เย็นเยียบ
มีเพียงจินตนาการถึงอ้อมกอดของแม่เท่านั้น ที่พอประทังให้ใจอุ่น
น้องสาวตัวเล็กๆของผมเขย่าแขนแล้วถามว่า เมื่อไหร่แม่จะกลับ?
โดยไร้ซุ่มเสียง...เธอนั่งกับพื้นและเริ่มกระซิกเบาๆเหมือนจะรู้คำตอบ
คำตอบที่อยู่แค่ปรายตามองรอบตัว
และกลิ่นเขม่าควันคลุ้งผสมด้วยคาวเลือดที่ผสม ในลมหายใจ
บางที...
เธออาจได้กลิ่นเครื่องเทศของแม่​

เด็กน้อยของผมได้แปลงร่างเป็นมนุษย์ ผ้ากอซ
สีขาวหม่นผสมหลายสีบนขาและแขนที่ขาดหาย
นั่นคือชิ้นส่วนที่เคยทำให้เธอกระโดดโลดเต้นอย่างเริงร่า
ในวันที่ฟ้าเป็นสีฟ้ากว่านี้ วันที่อากาศดีกว่านี้ วันที่มีสมาชิกในครอบครัวมากกว่าวันนี้
ดวงตาที่ไร้เดียงสาเต้นระริกด้วยมหรสพแห่งความหวาดหวั่น
มันเคยเป็นประกาย เมื่อยามเด็กน้อยเจื้อยแจ้วเล่าความฝัน แข่งกับแสงดาวพราวฟ้า
แต่ในยามนี้แสงแห่งดวงดาวริบหรี่อ่อนล้า ด้วยมิอาจทนต่อภาพที่เห็นเบื้องล่าง
และสำหรับผม...การมีชีวิตให้รอดพ้นจากค่ำคืนนี้
คือความฝัน​

หลายยุค-สมัย ฉากรักของพระเจ้าถูกกล่าวอ้าง และแปรสภาพเป็นสงคราม
ฉากหนึ่งในชีวิตของผมที่ได้เกิดมาสัมผัส ที่สุดปลายด้านตรงข้าม ของอิสรภาพ
ชีวิตลอยคว้างบนนาวาแห่งความเกรี้ยวกราด ที่เข้าชนคลื่นคลั่งไม่หยุดยั้ง
บางคืน...ผมฝัน
ผมฝันเห็นพระเยซูที่ถูกตรึงด้วยตะปู และ ยังคงยิ้มให้ผมอย่างสดใส
แต่หลังจากสะดุ้งตื่น
จิตใต้สำนึกอันสั่นเท่า กล่าวกับผมว่ารอยยิ้มคือความไร้มารยาท
รอยยิ้มทั้งหมดของผมที่เคยมีได้ถูกแลกไปด้วยสิ่งมีค่าราคาแสนแพง
ด้วยศพข้างหน้านั่น ที่อาจมากกว่า จำนวนของหน่วยธุลีดินที่เราสามารถเหยียบย่ำ​

"พวกนกพวกนั้นบินไปที่ไหนคะ" น้องสาวของผมเคยถาม
"มันเปลี่ยนถิ่นฐานไปตามฤดูกาล" ผมตอบ
กับคำถามเดียวกันนี้ เมื่อนำมาใช้กับชีวิตของเราสอง
คำตอบอาจกระจุกตัวอยู่ตรงกลุ่มก้อนดวงวิญญาณที่ลอยสู่ฟ้า
ที่นั่น ความอิสระ คงเป็นความฝันที่จับต้องได้
นกที่ปีกหัก และ ไร้ที่พักพิง
จักต้องขอบคุณสงคราม
ที่เพิ่มคุณค่าของอิสรภาพในวันที่ได้กางปีก​

พระเจ้าครับ ความหมายของพระองค์สำหรับมนุษย์โลกนั้นต่างกัน
และดูเหมือนแผ่นดินนี้จะมีเจ้าของ
เด็กชายที่แย่งของเล่นกับเพื่อนแล้ววิ่งไปหยิบปืนของพ่อ
มายิงเพื่อนของเขาตาย
มันเป็นเรื่องธรรมดาของโลกใบนี้หรือ​

อำนาจ และการคุกคามทำให้ผมสงสัย
หรือการหายใจของผมเป็นเรื่องไม่ถูกต้อง
ใครกันสามารถตั้งตนเป็นผู้พิพากษา ตัดสินชะตาชีวิต
พวกเขาเหล่านั้น...
ได้ใช้อากาศเดียวกันกับเราหายใจรึเปล่า​

หลับเถิดนะ น้องสาวของพี่
พี่จะเล่นกีต้าร์ให้หนูได้เริงระบำ ในความฝัน
กางปีกให้กว้างๆ กระแสลมอุ่นจะหนุนใต้ปีกของเราข้ามภูเขาสูง
จะไปทำความรู้จักกับดวงดาวอย่างชิดใกล้
และจะยิ้มให้โลกทั้งใบ ดั่งรอยยิ้มของพระเยซู
คงไม่นาน
คงไม่นานนัก​

---------​

แฮ่กๆๆๆ จบแล้วค่ะ :d
เกดเข้าไปดูฉากสงครามในปาเลสไตน์ แล้วก็อดแต่งกลอนไม่ได้เลย
http://www.youtube.com/watch?v=nxmXTpQpSS8&feature=related​

เกดอ่านกลอนบทนี้ขแงคุณกุ้ง​

"หัวใจเด็กน้อยเลิกโอดครวญ แล้วตื่นขึ้นในความฝัน โลกที่เราต้องการ
ปรากฏอยู่ในมือที่แบ และแขนกว้างโอบกอดความว่างอันบริบูรณ์ไว้แนบ
..อก..รอยยิ้มที่มุมปาก....."​

แล้วก็คิดถึงเรื่องนี้​

 

singing bowl ในเมืองไทย หายากเหมือนกันครับ
เคยเห็นพระธิเบต และเนปาล ท่านจะใช้เวลาทำสมาธิ
โดยการหมุนรอบๆชาม เป็นตัวสะท้อนให้เห็นว่า จิตเรานิ่งสงบแค่ไหน จากเสียงที่ออกมา

เมื่อคืนได้แว่ปมาอ่านข้อความพี่นักเขียน แล้วเก็บไปฝันครับ
ฝันว่า เห็นดินแดนที่เป็นดินโล่งๆ มีต้นไม้ขึ้นบางส่วน พื้นดินสีส้มๆ เหมือนดินลูกรัง พระอาทิตย์สีส้มอ่อนกำลังส่องแสงมากระทบ พื้นดิน ทำได้ดินออกสีส้มๆด้วยครับ เหมือนอยู่ในรูปภาพดินแดนที่อบอุ่น

จากนั้นก็เห็นผู้ชาย 2 คน นั่งตรงข้ามกัน อยู่ในออฟฟิศเล็กๆที่นึง
ผู้ชาย 2 คน เป็นช่างเทคนิค ที่คอยช่วยในการวาร์ป (ในฝันจะเรียกอย่างนั้นครับ)

มีนักเรียนกลุ่มนึง คอยเรียนวิธีวาร์ปอยู่
ขั้นเริ่มต้น ช่างเทคนิคผู้เคร่งขรึมทั้ง 2 ท่าน ให้ฝึกโดยการวาร์ปมาที่ห้องเทคนิดที่เตรียมไว้ให้ก่อน โดยเค้าจะช่วยอีกแรง
นักเรียนทุกคนจะมีมนตราให้ท่องอยู่ 4 พยางค์ xx xx xx xx
เมื่อท่องจนจิตเป็นสมาธิแล้ว ให้นึกถึงห้องเทคนิค ทางช่างเทคนิคก็จะส่งกระแสเข้ามาช่วย ซักพักนักเรียนก็จะหายตัว แล้วมาโผล่ที่ห้องเทคนิคนี้

ทุกคนฝึกกันจนมั่นใจว่าเริ่มชำนาญขึ้น ช่างเทคนิดก็ให้ฝึกขึ้นต่อมา

ขั้นที่สอง ให้ขึ้นไปบนเขา และเค้าชี้ให้ดูเด็กผู้ชาย 3 คน กำลังฝึกวาร์ปอยู่ ทั้งสามคนจะเอามือแตะหน้าผาก เพื่อจะวาร์ป มีเด็กผู้ชายคนเดียวเท่านั้นที่ทำได้ และหายวับไป ส่วนอีก 2 ยังอยู่ที่เดิม แล้วเด็กที่วาร์ปขึ้นไปบนยอดเขา ก็วิ่งลงมาดูเพื่อนๆอีก 2 คน
จากการที่เฝ้าดู เด็ก 2 คนที่ทำไม่ได้เนื่องจาก ไม่มั่นใจว่ามันจะเป็นไปได้ อีกอย่างนึงขาดความมุ่งมั่นอย่างแรงกล้า
เมื่อดูเด็กๆทั้งสามคนแล้ว ก็มาฝึกเอง ครั้งนี้ไม่ต้องท่องมนตรา แต่ให้เอามือแตะหน้าผาก นึกภาพสถานที่ให้ชัดเจนที่สุดเท่าที่จะทำได้ และกำหนดจิตไปที่นั่น
เมื่อฝึกกันได้ซักพัก ช่างเทคนิคก็ให้ฝึกภาคสนาม โดยไม่ได้บอกกล่าวนักเรียนที่กำลังง่วนกับการฝึกอยู่

ช่างเทคนิค ได้จับตัวเพื่อนคนนึงไป ที่เหลือก็วิ่งตามไปช่วยอย่างกระหืดกระหอบ ส่วนนึงก็รู้ว่ามันยากมากที่จะช่วยเพื่อนที่ถูกจับไปได้ เพราะช่างเทคนิคเก่งมากๆ ไล่ตามเท่าไหร่ก็ไม่ทันซักที
แต่มีเพื่อนคนนึง จำเคล็ดสำคัญได้ว่า ต้องมุ่งมั่น และเชื่อมั่นว่า ไม่มีสิ่งใดที่เป็นไปไม่ได้
เมื่อเห็นช่างเทคนิคลอยขึ้นไป ก็ได้นึกมโนภาพเป็นจอมยุทธหญิงสวมผ้าแพรสีแดง ซักพักร่างที่อยู่กับพื้นก็หายวับไป ไปโผล่อยู่กลางอากาศและกลายเป็นจอมยุทธหญิง และช่วยเพื่อนออกมาได้สำเร็จ

เป็นฝันที่บู๊จริงๆในความรู้สึกครับ อิอิ

ปล.ภาพวาดประกอบ จากมือสมัครเล่น ดช.เซลล์ ชั้น ป.2

 

คุณ mead วาดด้วยลายเส้นขนาดนี้ แล้วจะทำยังไงกันดี
โชคดีที่เราส่งก่อน เอิ๊กๆๆ

คุณเดรด คุณ veggie ส่งรูปมาเป็นเพื่อนกันด้วยนะครับ
อย่าปล่อยให้เกิดการ contrast อย่างรุนแรง อิอิ

รู้สึกว่าเราจะฝันคล้ายๆกันนะครับ คุณ mead คุณขจรวรรณ
ฝันว่ามานั่งล้อมกันเป็นวงกลม 2 ครั้งแล้วครับ แต่ไม่ได้มาเรียนส่งพลังอะไร มาพูดคุย และจัด party เล็กๆกันครับ

 

การนอนตามแนวสนามแม่เหล็ก
(คุณ Mead แนะนำตอนพบกันที่ เขากะลา 10 ม.ค.52)
โดย.....การนอนหันศรีษะไปทิศเหนือ กำหนดจิตไว้ที่ศูนย์กลางกาย ทำบนที่นอน ในห้องนอนก็ไม่รู้สึกอะไร
แต่...ค่ำวันหนึ่งนอนบนผ้าพลาสติก ที่สนามหญ้า (ในบ้าน) จึง สัมผัสได้ชัดมาก รู้สึกถึง คลื่นที่วิ่ง ตืด...ตืด ๆ ไปจากศรีษะ ปลายมือ ขา อัศจรรย์ มาก
ต้องขอบคุณจริง ๆ สำหรับความรู้นี้ ร่างกาย สบายขึ้น ขออนุโมทนาบุญน๊ะจ๊ะ

 

ขอบคุณนะคะคุณแม่นักเขียน
ปรกติเกดก็ชอบฟังดนตรีพื้นเมือง เช่นของคนแอฟริกา หรือเครื่องดนตรีที่ให้เสียงเหมือนในธรรมชาติ ส่วน Singing Bowl นี่ไม่รู้จักมาก่อนค่ะ
สัญญาว่าเดี๋ยวจะไปทำแล้วมาเล่านะคะ :-D

 

เกดฟังเพลงแล้วอยากดูการ์ตูนเรื่องนี้บ้าง
เพราะเขาทำเพลงปราณีตเลย ชอบค่ะ
การ์ตูนของเขาก็คงปราณีตด้วย

แต่ คือเกดไม่รู้จักการ์ตูนนี้มาก่อนอ่ะ:z13

 

เจ้าตัวยอมให้โพสแล้ว...อภัยให้แล้ว ยินดีคบต่อ!!!
เดรดมาเป็นเพื่อน แระคุณเซลล์...

 

ขอบพระคุณมากค่ะ พี่นักเขียน kindred กำลังนึกอยู่ว่าจะไปหาเสียงเพลงเหล่านี้อยู่
เพราะตอนลองทำต้องเปิดซ้ำๆ และมันขาดช่วง ต้องใช้สมาธิมาก ในการจับเสียง
ตอนแรกก็สงสัยอยู่ว่าทำไม ตอนได้ยินเสียง Ohm จึงคัดจมูก
ทำไมไม่ไปรู้สึกที่กระหม่อม พออ่านคำอธิบายของพี่นักเขียน ถึงเข้าใจค่ะ
จะไปลองทำ การฝึกฝนนี้ดูนะคะ แล้วจะมารายงานผลให้ทราบค่ะ

เรื่องวาดรูป ในคอนเซบท์ ความรัก รับ วาเลนไทน์ กำลังหาพล๊อตอยู่ค่ะ
แล้ว kindred จะพยายามส่งผลงานเข้าร่วมค่ะ...พี่นักเขียน