รู้ ละ ปล่อยวาง

ประโยชน์ที่ท่านได้รับจากคำว่า
รู้ ละ ปล่อยวาง มีความหมาย
และมีความจำเป็นในการปฏิบัติของท่าน
มากน้อยแค่ไหน
อย่างไร ครับ

 

จนกว่า รู้ว่าเป็นทุกข์กันจริงๆ

ในยามนอนสบาย
ในยามตื่นต้องดิ้นรน

 

เวลาปวดอุจจาระ...รู้

เวลาเบ่งอุจจาระ...ละ

เวลาอุจจาระออก...ปล่อยวาง

ในช่วงที่ รู้ ละ ปล่อยวาง มีปีติ ซาบซ่านทั่วร่างกาย ขนลุกขนพอง ตัวสั่นร่วมด้วย

ณ. เวลานั้นมีสติรู้ทุกขสัจจ แต่ขาดปัญญาพิจารณา

(ฮา)

 

อาการทางกาย และอาการทางจิต
ทั้งหมดที่
เกิดขึ้นเป็นสิ่งปรุงแต่งและไม่เที่ยง
ให้ราคาไม่ได้
ยึดมั่นถือมั่นก็ไม่ได้
มันล้วนเกิดเอง ดับเอง
ไม่มีผู้เข้าไปแทรกแซง เพียงเรารู้ เฉยๆ
คือรู้ ละ ปล่อยวางตามความเข้าใจของ
จขกท.คับ

 

เมื่อปฏิบัติ(ปะ)ต้อง "ไม่มีเรา"

ปล. อันนี้ขยายความให้กับนักปฏิบัติหน้าใหม่

 

ถ้าคิดว่าไม่มีเราก็ไม่ต้องมีการปฏิบัติธรรมะ
อ่ะจิ่555
ฉะนั้น คำว่า"ไม่มีเรา"ที่แท้ มีทั้งกายเนื้อ
และกายจิตเป็นที่อาศัยชั่วคราวของ
เรา( จิตแท้)
แต่ไม่หลงไปยึดมั่นถือมั่นว่ากายเนื้อกับกายจิตเป็นตัวเรา
หรือเป็นของเราจริง
เพราะมันเป็นไตรลักษณ์ทั้งหมดไม่ยั่งยืน จีรัง

 

หากท่านชอบสดับคำว่า
"จิตเดิมแท้" แล้วล่ะก็..

"เราไม่เคยเกิด ไม่เคยตาย เราไม่เคยทำสิ่งใด เราคือว่างเราคือรู้..."

นั้นแหละจิตเดิมแท้..

 

แหม่น สาธุ สาธุ

 

เมื่อมีคนเห็นสิ่งที่ตนเห็น ปีติย่อมเกิดเป็นธรรมดา แต่...พึงระวังกริยาจิตจะเอนเอียงไปเป็น ชอบใจ ไม่ชอบใจ พอใจ ไม่พอใจ

พึงใช้ปีตินั้นเข้าสู่สภาวะอันได้ชื่อว่า "จิตเดิมแท้"

นั้นแหละความสงสัยจะได้คลาย..

 

ก็แค่รู้ว่ามีผู้แสดงความเห็นชอบ ก็เกิดคิด
โมทนาในใจ แล้วก็ปล่อยผ่านไปผ่านไป

 

รู้ = สติรู้
ละ = เปลี่ยนนิสัย
ปล่อยวาง = ละทิ้งนิสัยที่เสียๆในแบบเก่าๆที่เคยเป็นมา

จริต/นิสัย
มันไปตามความคุ้นเคยที่เคยชินมาทำให้เกิดการเข้าข้างตัวเอง
ไปในแบบที่เคยชอบใจมา

สติรู้ มีความเป็นกลาง
ทำให้ไม่เกิดอาการไหลไปตามแต่ที่จะเข้าข้างแต่ตนเอง
อนาคตจึงเป็นเรื่องที่ไม่แน่ไม่นอน
เพราะถูกปรับเปลี่ยนได้จากสติรู้ที่เป็นพื้นฐานที่มีอยู่ในปัจจุบัน

ประโยชน์ที่ได้รับ ก็คือ นิสัยก็เริ่มดีขึ้นมาบ้าง เป็นไปในทางกุศลมากขึ้น
แม้สิ้นชาติจะอาจจะไปไม่ถึงพระนิพพาน แต่ก็ให้มีสุขคติเป็นที่ไปก็ยังดี

 

สมมุติ นะ สมมุติ ท่านผู้เจริญ...

หากตอนนี้ลมหายใจกำลังจะขาดลง จะปล่อยยังไงหนอ ถึงจะไม่ไหลไปตามกรรม..

 

เมื่อจิตยังไม่เข้าถึงสภาวะนั้น ร้อยทั้งร้อย หลอกตัวเองทั้งนั้น..


นั้นแหละตรงกับคำว่า...จิตหลอกจิต

 

ต่างคนก็ต่างพายเรือของตัวเอง...รีบๆพายเข้า บึ๊ดจ้ำบึ๊ด อ้าว บึ๊ดจ้ำบึ๊ด

 

ตัดคำว่า...(ฮา) ล่างสุดออก ก็จะเห็นถึงความจริงจัง ไม่ได้พูดเล่นๆ

 

หิวก็ปวด อิ่มก็ปวด หิวก็ทุกข์ อิ่มก็ทุกข์

นอนท่าที่คิดว่าสบายที่สุดยังไม่ถึง10นาที ก็ทุกข์แล้ว ต้องพลิกตัวแล้ว นี่แหละกายสังขาร ดูมันให้ชัดสิ ตามดูทุกข์ให้สุดทางสิ แล้วจะเห็นที่สิ้นทุกข์เอง

ขอให้ท่านเจริญในธรรมยิ่งๆขึ้นไป สาธุ

 

เวลาเราตามอ่านข้อความพวกท่าน เราเห็นธรรมในธรรม จิตพวกท่านสื่อมาถึงเราตลอด

แต่พอเราเข้ามาคุยด้วย บางคนกลับเหมือนเข็ญครกขึ้นภูเขา..

 

ฝากไว้ก่อนนอน...

หลวงปู่มั่น ภูริทัตโต สอนว่า..

ภาวนา พุท โธ เร็วๆ

 

หลวงปู่ให้สร้างสติ

 

เจริญสติไม่ใช่หรออ้ายทิดเคน...สตินั้นมันมีอยู่แล้วเพียงแต่มันไม่เจริญ หรือจะบอกว่าสติยังไม่แก่กล้าก็คงไม่ผิดนัก