เรื่องเด่น เรื่องเล่า "นักขุดกรุ"มือขลัง ขมังเวทย์ที่สุดในแผ่นดิน

มวลบุปผาประชันสี
วันอาทิตย์เขียนสบายใจ...

อาทิตย์แดง.....แปลงกุหลาบ
ขาวกำซาบ......เหลืองอาบอิ่ม
พริ้มพรูพวง......ชมพูยิ้ม
สร้อยถนิม........พิมพาภรณ์!

หมายเหตุ...ถนิมพิมพาภรณ์ = เครื่องประดับในร่างกาย

 

ฝนจะตก ฤาแดดออก
ภิกขุดีไม่เว้นโปรดสัตว์
จัดให้กับพุทธวจนะสักบท...

## พุทธวจนะในธรรมบท ##
แปลโดย เสฐียรพงษ์ วรรณปก
=================

@@"ภิกษุถึงมีลาภน้อย
แต่ไม่ดูหมิ่นลาภของตน
ภิกษุนั้นมีอาชีพสะอาด ไม่เกียจคร้าน
ย่อมได้รับคำชมเชยจากทวยเทพ"@@

Though a recipient of little,
A bhikkhu despises not his own.
Him of pure and strenuous life,
Devas look up to high.

อปฺปลาโภปิ เจ ภิกฺขุ,
สลาภํ นาติมญฺญติ;
ตํ เว เทวา ปสํสนฺติ,
สุทฺธาชีวิํ อตนฺทิตํ. ฯ ๓๖๖ ฯ

 

แจ้งโอนเงินเหรียญครุฑ อจ.วราห์ ครับ

 

โมทนาบุญ+ทานบารมีน้องแดง
พรุ่งนี้จัดส่งเรียบร้อยครับ

 

กราบสวัสดี คณน้า Wanwi และสวัสดีเพื่อนๆทุกท่านครับ

คุณน้าคงงานยุ่ง ขอส่งโฆษณา ขัดตรา ทัพ ครับ

 

ต่อ +++++++++ วิดบ่อปลากลางทุ่ง ++++++++++++

ลืมอธิบายครับ บ้านผมตัวบ้านล้อมรอบด้วยหมู่ไม้ ประกอบด้วยกอใผ่ศรีสุกล้อมรอบ มีใผ่ป่าบ้าง อีกทั้งกระทุ่มใบบาง นิยมปลูก ทองหลาง (มีบ้าง ไว้แก้ม ปะแนม) ก้านเหลืองใบใหญ่ มีลำคลองเล็กๆหน้าบ้านห่างออกไป ๓๐ เมตร ต่อจากลำคลองเป็นบ่อน้ำใช้ การมีบ่อน้ำใช้นั้น เพื่อนำน้ำคลองเข้ามากักเก็บและตกในตะกอน เป็นภูมิปัญญาชาวบ้านครับ บ่อน้ำใช้จะเป็นดังนี้ น้ำใสใหลเย็นเห็นตัวปลา แหวกว่าปทุมมาอยู่ใหวๆ เพราะเปิดเอาน้ำเข้าช่วงน้ำขึ้น แล้วปิดปากบ่อน้ำจะตกตะกอน เพราะน้ำคลองจะขุ่นกว่าด้วยมีเรือหางยาวแล่นผ่านบ้าง
คลองส่งน้ำเป็นคลองธรรมชาติ กว้างประมาณ ๓ วา หรือ ๖เมตร ส่วนบ่อน้ำใช้จะขุดและลอกให้ลึกกว่าคลองเพื่อเก็บกักน้ำ มีขนาดประมาณ ๘๐ ถึง ๑๐๐ ลูกบาศก์เมตร ต่อจากนั้นเป็นลานหน้าบ้าน บุด้วยหญ้าแพกประมาณ ๒๐๐ ตารางเมตร และมีเนินดินหน้าบ้าน ประมาณ ๕๐ ตารางเมตร มีบ้านในซุ้มนี้ ๔ หลัง เรียงกัน แต่ละบ้านมีลักษณะประมาณนี้ เป็นบ้านใต้ถุนสูง เพราะเป็นพื้นที่น้ำท่วม ใต้ถุนบ้านเป็นที่อยู่นั่งพัก และทำงานในช่วงกลางวัน เพราะใต้ถุนบ้านจะเย็นสบาย แม้หน้าร้อนช่วงเมษายน

ผมกับเจ้านวลเดินมาตามทางที่ชาวบ้านใช้สัญจรและลากข้าว น้ำค้างแห้งหายจากต้นข้าวที่วางพาดลงและถูกย่ำจนเรียบ นุ่มสบายเวลาเดิน แต่จะติดลื่นนิดๆ ทำให้เสียแรงและช้าไปนิดเวลาเคลื่อนตัว หากวิ่งและหยุด จะลื่นพลืด น่าสนุก ตื่นเต้นเวลาเดินทาง เด็กตัวเล็กๆ ผอม แต่ดูแกร่ง ผิวสีดำแดง หนังสติ๊กคาดที่หัว กระเป๋ากางเกง มีกระสุนดินติด ๒๐ ถึง ๓๐ ลูก เป็นอาวุธคู่กาย ไว้ป้องกันอริ เวลาเดินทาง ผมวิ่งบ้านเดินบ้าง สักพักใหญ่ก็มาถึงบ่อปลา คุณพ่อ วิดน้ำอย่างต่อเนื่อง เรื่อยๆ ไม่เร่ง ทุกๆ ๒๐ ถึง ๓๐ นาทีท่านก็จะพักเหนื่อยและทำต่อ ช่วงที่ทานพัก ก็จะเป็นหน้าที่ของผมที่จะโดดลงไปแย่งช่วย (หรือเปล่าไม่แน่ใจ) บางครั้งก็ทำให้เกิดปัญหา
คุณพ่อต้องมาซ่อมหรือจัดแต่งเครื่องมือใหม่ เพื่อให้ถนัดมืออีกครั้ง ผมสนุกสนานกับการทำอย่างนี้ คุณพ่อจะไม่ดุไม่ว่า บอกว่าให้ช่วยน่ะดีแล้ว จะได้เรียนรู้ ส่วนคุณแม่เดินดูรอบๆ บ่อปลา คุณแม่จะอยู่ช่วยได้ ช่วงเสาร์และอาทิตย์ ผมก็เช่นกัน ส่วนเจ้านวล เมื่อมาอยู่ที่บ่อปลาแล้วไม่หนีไปที่ใดเลย ช่วงกลางวันก็จะหลบอยู่ในเพิงบังแดดริมบ่อปลา หากรู้สีกร้อนก็ลงบ่อแช่น้ำบ้าง คอยเดินตามคุณแม่บ้าง เดินตามผมไปทางโน้นทางนี้บ้าง แล้วก็มานอนหมอบดูข้างๆ ช่วงนี้เป็นช่วงปิดเทอม ฤดูร้อน
แล้วเมื่อช่วงบ่ายคล้อย คุณพ่อหยุดงานวิดน้ำ มอบหน้าที่ให้ผม และบอกวิธีแก้ไข จากนั้นท่านก็แบ่งโซนบ่อปลาออกเป็นโซนๆประมาณ ๕ โซน เพราะบ่อมีขนาดใหญ่มาก แล้วทำการวิดน้ำจนแห้งดีเป็นโซนๆไป โซนแรกก็แห้งจนสามารถจับปลาได้ในช่วงบ่ายวันเสาร์ มีเพื่อนบ้านมาช่วยกันจับปลาด้วย สร้างความสนุกสนาน เมื่อปลาขึ้นจากบ่อก็ทำการล้างโคลนออก แล้วคัดแยก ชนิดและขนาดปลา ปลาที่ต้องรีบส่งให้ถึงมือแม่ค้าคือปลาเกร็ดขาวและปลาสลิด เมื่อขึ้นจากบ่อปลาแล้ว คัดแยกแล้วรีบนำส่ง ส่วนปลาที่มีราคาเช่น ปลาช่อน ปลาหมอ ปลาดุกเอ็น(สมัยนั้นยังไม่มีปลาดุกเลี้ยง) เป็นปลาที่แยกไว้ขายตลาดตอนช่วงเช้ามืด อีกที เพราะแม่ค้าบริเวณนั้น ให้ราคาต่ำมาก
เมื่อคุณแม่คำนวนแล้ว การนำไปขายที่ตลาด ได้เงินมากกว่าและคุ้มกว่า การได้ปลาจำนวนมาก นั้นต้องทำบ่อพักขนาดย่อมๆ เพื่อพักปลาที่มีจำนวนมากไว้ก่อน ส่วนเพื่อนบ้านที่มาช่วยกันนั้น เราแบ่งปันปลาให้แทนค่าแรง และปริมาณมากพอให้นำกลับไปเป็นปลาคละกันไป เราแบ่งให้นั้นคุณพ่อบอกเสมอว่า แบ่งให้ จนเมื่อไรก็ตามที่คุณพ่อวิดบ่อปลาอย่างนี้ จะมีคนมาช่วยมากหน่อย นี่คือน้ำใจของเพื่อนบ้านที่รายล้อมเราครับ

ค่ำแล้วเราเหนื่อยกันพอสมควร ผมช่วยคุณแม่หอบหิ้วปลาไปส่งแม่ค้า แล้วกลับมาอาบน้ำแล้วเข้านอนอย่างรวดเร็ว แล้วหลับไปทันทีด้วยความเหนื่อยอ่อน ลมชายทุงยามค่ำพัดพริวจากทิศใต้สู่ทิศเหนือ กองไฟชายทุ่ง ยังสว่างไหว ด้วยฟืนไม้แห้งกิ่งไม้แห้ง ถูกจุด คุณพ่อให้การต้อนรับเพื่อนบ้านผู้มาเยือน และที่มาช่วยงานช่วงบ่าย จนถึงประมาณ ๓ ทุ่ม (๒๑ นาฬิกา) ทุกคนกลับหมดแล้วคุณพ่อก็อาบน้ำแล้วเข้านอน (ผมหลับไปแล้วคุณแม่เล่าให้ฟัง) จากนั้นทุกคนก็เข้านอนแล้ว แต่กองไฟยังลุกอยู่ด้วยไม้ฟืนท่อนใหญ่ ที่กำลังจะหมดเนื้อไม้ ต่อจากนั้นถ่านไม้แดงก้จะคุต่อไปอีก นาน ส่วนที่เพิงนอนก็มีแสงจากตะเกียงรั้ว วับแวม ส่องสว่าง และแสงจันทร์ สาดส่องขาวนวลเนียน
ช่วงดึกหน่อย ลมเริ่มเปลี่ยนทิศจากเหนือลงใต้ ตามหลักอากาศใหลจากที่เย็นไปที่ร้อน เพราะอากาศบนพื้นดินเริ่มเย็นตัวแล้ว ลมจึงพัดลงทะเลบ้าง อากาศกดลง มีน้ำค้างลงประปลาย ยิ่งดึก น้ำค้างก็ลงจัดขึ้นลงมากขึ้น พื้นหญ้าพื้นดิน มีน้ำเกาะ พราวพรายเพื่อแสงไฟฉายสาดส่องกระทบ

ในช่วงเวลานั้นสองสิงห์ แห่งท้องทุ่ง เดินย่ำเท้า ไปข้างหน้าบ้าง เซไปทางซ้ายบ้าง ขวาบ้าง แต่ก็ต้องเดินให้ตามทางที่มีอยู่ เพราะเดินออกนอกทางก็ต้องสะดุด ต้นข้าวเซถลากันไปบางครั้งล้มกระแทก กลิ้งหลุนๆไป บางครั้งก็บ่นไปเสียงอ้อแอ้ สองคนนี้เป็นเพื่อรักกันมาตั้งแต่สมัยวัยรุ่นแตกพาน ผ่านศึกมากน้อยก่อนยุค ๒๕๐๐ ผ่านนาทีชีวิตหลายหลากครั้ง เชียงราก บางปะอิน บ้านขนอน บ้านกรด บ้านสร้าง วังน้อย บางครั้งอยุธยา จึงมักไปมาหาสู่กันประจำ แม้บ้านห่างกันกว่า ๔ กิโลเมตรกว่า ๆ ครั้งนี้หนุ่มใหญ่ทั้งสองเห็นแสงไฟ จากกระเพิงพัก จึงเตร่เข้ามา เพราะยามค่ำคืนอันมืดมิด และจากฤทธิ์ สุรา จึงเดินหาทางกลับบ้านไม่ถูก อีกคนก็เดินมาส่ง ด้วยความเป็นห่วงกัน เจ้านวน หูตั้งชัน เมื่อไกล้เข้ามามันจึงลุกออกไป สังเกตการณ์ และ เห่าเตือนและเพื่อเป็นการบอกกล่าวเจ้าของด้วย
คนทั้งสองเดินไกล้เข้ามาเรื่อยๆ จากเสียงเห่ากลายเป็นเงียบ แล้ววิ่งกลับมาตะกุยประตู ร้องหงิ๊งๆ เพื่อเรียกเจ้าของ แล้ววิ่งไปเห่า แต่ไม่ใช่เสียงดุดัน แต่เป็นเหมือนการเชื้อเชิญต้อนรับ

คุณพ่อคุณแม่ตื่นแล้ว แต่ผมก็ยังนอนอยู่ บอกตรงๆว่ายังหลับสนิท ได้ยินแค่เสียงแว่วๆ จากเจ้าสีนวล และเสียงเรียกไกลๆ ว่า
"ไอ้ทิดเว้ย มีใครอยู่บ้างว๊ะ "
ตอนนี้ผมตืนมาอีกที แล้วลุกขึ้นมา เสียงคุณพ่อตอบไป " เข้ามาเลยๆ ครับ"
แล้วคุณพ่อก็ ลุกจากที่นอนแล้วเดินออกไปรับ ทั้งสองสิงห์แห่งท้องทุ่งเดินเข้ามา คุณพ่อออกไปรับ แล้วพาเดินกลับเข้ามา แล้วพากันนั่งไกล้กองไฟ แล้วเติมฟืน เข้ากองไปให้สว่าง สิงห์หนึ่งเมื่อเข้ามานั่งแล้ว คุณแม่ส่งน้ำให้ ขันใหญ่เขารับไปดื่มแล้วส่งต่อให้อีกคน ดืม อักๆ แล้วนำขันน้ำออกพร้อมร้อง เฮ้อ....... ด้วยความกระหายและหิว
คุณพ่อถาม "พ่อไปใหนมาล่ะ"
สิงห์ ๑ ตอบว่า "ไปบ้านไอ้แบ๋นมันมาว่ะ มันก็ห่วงกู กูจะกลับ มันก็มาส่งกูด้วย พอกูถึงบ้าน กูก็ห่วงมัน ก็เดินมาส่ง จะไปส่งบ้านมันนี่ละว่ะ"
สิงห์ ๒ ก็ว่า "ห่วงมัน มันเมา กลัวมันหลงทาง เดินไปตกบ่อ หรือหลงทาง ก็ต้องมาส่งกัน บ้านไกล......ลูกเอ้ย "
คุณพ่อหัวเราะงอหายเลยทีนี้ แล้วถามว่า "แล้วไปส่งกันกี่เที่ยวแล้วครับ"
สิงห์ ๑ ตอบว่า "มันมาส่งกูที่บ้านแล้ว กูก็ออกมาส่งมันนี่ละ แต่ไปไม่ถูกแล้ว"
คุณพ่อถามไป " แล้วนอนพักนี่เลยใหมครับ"
สิงห์ ๑ ตอบว่า "ไม่นอน.....ไม่นอน" พร้อมโบกไม้โบกมือ "จะไปส่งมันแล้วกูจะกลับบ้าน"
คุณพ่อก็ว่า "เอางี้ครับ ผมไปส่งพ่อแบ๋นก่อน พ่อรออยู่นี่นะ"
สิงห์ ๑ ตอบว่า "ไม่ได้กูต้องไปส่งมันให้ถึงบ้านด้วย"
คุณพ่อก็ว่า "เอ้า.......... เอางั้นก็เอา"
จากนั้นก็มาขอไฟฉาย ๓ ท่อนจากคุณแม่ไป แล้วพาสองสิงห์ ออกไป
นานเท่าไรไม่ทราบได้ คุณพ่อกลับมาตอนใดไม่รับรู้ครับ ผมง่วงและหลับไป เมื่อคุณพ่อเดินทางออกไปแล้ว

จนถึงเช้า คุณแม่ยังนึกขำ ๆ อยู่ ตอนทำกับข้าว ช่วงเช้ามืด เล่ากันไปหัวเราะกันไป

 

วิว ท้องฟ้าในกรุงเมื่อวันวาน

 

ขอส่งของลงกรุ อีกสักชิ้นครับ
พระชินราช กรุทัพผึ้ง สักองค์
ไม่ทราบว่า คุณตา X ไปงัดแงะมาหรือไม่ เพราะเป็นกรุใหม่ๆ

 

บุญต้นน้ำ+ค่าเซิร์ฟเวอร์เว็ป
=================
เหรียญ20บาท-ครบ100ปีสมเด็จย่า
ควบเหรียญสุขภาพดีถ้วนหน้า-UNC
~~~~~~~~~~~~~~~~

21 ตุลาคม วันพรุ่งนี้เป็นวันคล้ายวันพระราชสมภพ สมเด็จพระศรีนครินทราบรมราชชนนี"สมเด็จย่า"แห่งปวงชนชาวไทย

นับถึงวันปัจจุบัน สมเด็จย่าฯก็ครบวาระ 119 ปี

จัดเหรียญครบวาระ "100ปี-สมเด็จย่า"ออกเป็นที่ระลึกวันที่21ตค.2543 ราคาหน้าเหรียญ 20 บาท เนื้อนิเกิ้ลผสมทองแดงอยู่ในตลับเดิมๆ
พร้อมกับเหรียญทองแห่งสุขภาพดีถ้วนหน้าซึ่งองค์กรอนามัยโลกสหประชาชาติมอบเทอดพระเกียรติแด่"สมเด็จย่า"และมีการทำเหรียญกษาปณ์เป็นที่ระลึกเมื่อ 17 ธค.2533 ราคาหน้าเหรียญ 2 บาท-unc เช่นกัน

ให้ร่วมเก็บสะสมเป็นที่รำลึกแด่คุณงามความดีเหนือพรรณนาที่พระองค์ท่านทรงมีต่อชาวไทยทุกหมู่เหล่าตลอดพระชนม์ชีพ

===== 300บาท=====

สำหรับผู้ที่เคาะครั้งแรกในเดือนนี้ ก็จะได้รับ"เหรียญครุฑพาห์ ๕ บาท"ไปด้วย แต่ผู้ที่เคาะแล้ว ถือว่าได้รับเรียบร้อย


unc-ทั้งหน้าและหลัง

 

กรุวัดทับผึ้งอันสวยงาม พระกรุที่สร้างโดยพระเกจิเนื้อหาและพิมพ์ทรงยอดเยี่ยม สร้างเพื่อบรรจุในพระเจดีย์สืบสานการพระศาสนา ไม่มีพระเกจิรูปไหนในแผ่นดินสร้างพระยัดฝังดินเป็นอันขาด นอกจากนิทานที่พวกผีสร้างกันขึ้นมาอาศัยชื่อเสียงเกียรติคุณพระอาจารย์หารับประทานโดยไม่มีความรู้ทางพระศาสนาและทางธรรมแม้กระผีกริ้น มันเขียนนิทานกันจนมั่วทำให้ปฏิปทาพระดีๆหลายรูปต้องเสื่อมถอย ปฏิบัติไม่ถูกกับวัตรปฏิบัติที่พระพุทธองค์ทรงบัญญัติไว้

ทั้งที่ในความเป็นจริง พระเกจิอาจารย์ทุกรูป ล้วนเคร่งศีล เคร่งธรรม จึงกลายเป็นพระเก่ง พระดัง พระดี แต่พวกอัปรีย์ที่อาศัยโหนผ้าเหลืองข้างวัดหากินนั่นแหละ ไม่มีความรู้สักหางอึ่ง นึกแต่จะปั้นนิยายขายพระอย่างเดียว บางครั้งจึงเผลอเขียนนิทานเข้ารกเข้าพง พระแตกกรุที่พื้นดินในโรงงานข้างวัด ผ่านไปแค่10-20ปี ไอ้นักปั้นนิทานความรู้แค่หางเขียด บรรยายใส่สีตีไข่กลายเป็นกรุของหลวงพ่อไปซะนี่

เห็นพระของน้องสุทินสวยงาม มือจิ้มเตลิดไปข้างไหน...เอ้า วกกลับเข้าเรื่อง กรุวัดทับผึ้งนี้มีประวัตชัดเจน เมื่อก่อนเป็นพระน้ำจิ้มประสาพระทางสุโขทัยที่คนรุ่นเก่าให้ศักดิ์ศรีพระทางกำแพงมากกว่า ทั้งที่โดยความเป็นจริงทางประวัติศาสตร์ เมืองกำแพงก็แค่เมืองลูกของอาณาจักรสุโขทัยที่เป็นเมืองหลวง และสมัยโบราณบานบุรี ผมเชื่อว่าการขีดปันเขตแดนก็คงคร่าวๆไม่ชัดเจนนัก มีพื้นที่มากแห่งทีเดียวที่ควรเป็นของสุโขทัยในฐานะเจ้าอาณาจักร แต่มาแยกเป็นส่วนๆในชั้นหลังยุครัตนโกสินทร์ตอนกลางนี่เอง

ปัจจุบันพระกรุทับผึ้งไม่มีใครให้จิ้มเป็นน้ำจิ้มแหล่ว เพราะพระประสบการณ์เลิศ สวยงาม เนื้อหาเยี่ยม และเริ่มหายาก จนทางวัดต้องสร้างล้อพิมพ์ขึ้นมาใหม่อีกรุ่น

สำหรับคุณตาเอ็กซ์เคยเล่าว่า จากกำแพงเพชร-ทุ่งเศรษฐีที่ไปพบจานผี ได้แวะเวียนเฉี่ยวโฉบสุโขทัยเหมือนกัน แต่กรุย่านนั้นกรมศิลปากรถือเป็นเมืองหลวงแรกของไทย จึงบูรณะว่องไวและชาวบ้านเจ้าถิ่นยุคเก่าขยันขุดกันจนไม่เหลืออะไรให้ทีมนักขุดระดับอินเตอร์ จึงต้องล่าถอยกลับมือเปล่า-สั้นๆแค่นี้ครับที่จำได้ ส่วนเรื่องราวจริงจะมีซ่อนไว้อีกมากแค่ไหน คนเล่าก็ไม่อยู่แล้ว หมดโอกาสไต่ถามซอกแซก

 

สงสัยน้องสุทินขึ้นไปถ่าย
จากยอดตึกคอนโด เขียนให้ที...

ฟ้าเมืองหลวง...ทะลวงเมฆ
สุริยะเสก.........เฉกฉายฉาน
ม่านสีทอง........ส่องตระการ
ขับยักษ์มาร......ผ่านพารา!

 

เหรียญเงิน"มหาลาภ" 72ปีลพ.พุธ-พญาครุฑ
กับเหรียญ120ปีกระทรวงคลัง-หลังวายุภักษ์!
=================

ช่างเป็นความเหมือนในความต่าง ความคล้ายคลึงในวาระสำคัญอะไรอย่างนี้

เหรียญพระพุทธเจ้าหลวงล้นเกล้าร.5 จัดสร้างวาระ หลวงพ่อพุธ ฐานิโย อายุครบ72ปี ในปี2534 โดยวัดหนองจรเข้ กบินทร์บุรี เป็นเหรียญเงินกลมงดงามปรอทเงินอายุเกือบ30ปีจับเงาวับซึ้งตา ด้านหลังคือ"มหาลาภ-พญาครุฑ"เต็มทรง

อีกหนึ่งเหรียญมหามงคล องค์สมเด็จร.5"พระปิยมหาราช" คู่กับ"พระภูมิพลมหาราช" เนื่องในวันครบรอบ 120 ปี กระทรวงการคลังปี 38 หลังเหรียญเป็น"วายุภักษ์ปักษา"ยอดสกุณาสกุลสูงส่งในตำนาน เปรียบปานได้กับ"นกฟินิกซ์"ปักษาวายุที่ไม่มีวันตายของฝรั่ง มันฟื้นคืนชีพจากเถ้าตนเองได้เสมอ!

2 ปักษาวายุมหิทธานุภาพเทียมเทพชั้นสูง พญาครุฑผู้ไม่เคยพ่ายให้เทพองค์ใด+ปักษาวายุภัษ์ นกไม่มีวันตาย เป็นที่สุดของที่สุดแห่งความหมาย

--เหรียญ120 ปีกระทรวงคลังราคา20บาท ในตลับ ถือเป็น unc ไม่เคยใช้

--เหรียญเงินร.5-หลังครุฑ-ลพ.พุธ อยู่ในกล่องเดิม ไม่สัมผัสมือใครเช่นกัน เชิญร่วมบุญทีเดียว2เหรียญ 2ความหมายยิ่งใหญ่...

===== 1,000 บาท =====


งามunc ทั้ง2เหรียญ

ซ้าย-พญาครุฑ"มหาลาภ"สง่างาม,ขวา-นกวายุภักษ์ ผู้พิทักษ์ทรัพย์ชมภาพเพิ่มเติมโพสท์ถัดไป

 

ภาพ2เหรียญมงคลเพิ่มเติม

ในกล่องกับตลับเดิมทั้งคู่

 

เหรียญร.5-100ปีเทพศิรินทร์-ครบชุด
หลังสมเด็จพุทธโฆษาจารย์(เจริญ)ปี28
================

ครบองค์3 กษัตริย์ กล่องเก่าโบราณ ชุดกรรมการ ตั้งแต่ปี 28 เหรียญวาระครบ 100 ปี โรงเรียนเทพศิรินทร์

องค์"พระปิยมหาราช"เบื้องหน้า ด้านหลังเป็น สมเด็จพระพุทธโฆษาจารย์(เจริญ) พระอาจารย์ท่านเดียวที่ ท่านเจ้าคุณนรรัตน์ฯวัดเทพฯให้ความเคารพนับถือที่สุดในชีวิต

เหรียญ 3 กษัตริย์ เนื้ออัลปาก้ากะไหล่ทอง-เงิน-อัลปาก้า พร้อม กล่องเดิม มอบให้ร่วมบุญในวาระวันมหามงคลของประเทศ สำหรับศิษย์เก่าเทพศิรินทร์ย่อมทราบดีว่า พิธีพุทธาภิเษกรุ่นนี้ยอดเยี่ยมขนาดไหน และที่สำคัญไม่พบเจอชุดกรรมการนี้เลยในเว็ปต่างๆ จะพบเพียงทีละองค์เท่านั้น

===== 900 บาท =====

 

ร่วมบุญครับ....

 

ขอร่วมบุญค่ะ

 

ขอร่วมบุญค่ะ^^

 

วันนี้ได้พาแม่ไปปล่อยปลา ซื้อปลาที่ตลาดสด ปลาดุก 9 กิโลกรัม และขนมปังให้อาหารปลา เป็นเงิน 580 บาท ไปปล่อยแม่น้ำเจ้าพระยาเขตอภัยทาน วัดแก้วฟ้า และให้อาหารปลาครับ
(ผู้ร่วมบุญ พระเต้ 100, พี่พัฒนา 100, น้องธนัย 100, คุณอุบล 60, คุณอรรณพ 40, คุณอัญชลินทร์ 20)

อนุโมทนาบุญร่วมกันครับ สาธุ สาธุ สาธุ

บุญกุศลที่พึ่งเกิดขึ้น ข้าพเจ้าทั้งหลายและมารดา ขอตั้งจิตน้อมถวายแด่พระรัตนตรัย อันมี พระพุทธ พระธรรม และพระสงฆ์ ทั้งในอดีต ปัจจุบัน และในอนาคต ถวายแด่องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าทุกๆพระองค์ พระปัจเจกพุทธเจ้าทุกๆพระองค์ พระธรรม พระอรหันต์ พระอริยสงฆ์ทั้งหลาย และครูบาอาจารย์ทั้งหลายสืบๆกันมา อันมี หลวงปู่ทวด-ดู่ หลวงปู่โต พรหมรังสี สมเด็จพระสังฆราช(สุก) ไก่เถื่อน คณาจารย์วัดราชสิทธาราม(วัดพลับ) สมเด็จพระสังฆราช สกลมหาสังฆปรินายก สมเด็จพระสังฆราชเจ้าทุกๆพระองค์ ลพ.ปานวัดบางนมโค ลพ.ฤาษีลิงดำ ลพ.เกษม เขมโก พ่อท่านคล้ายวัดสวนขัน ลป.ชื้นวัดญาณเสน สมเด็จฟื้นวัดสามพระยา ครูบาอาจารย์สืบสายลป.มั่น ภูริทัตโต ครูบาอาจารย์สืบสายเขาอ้อ ครูบาอาจารย์สืบสายสำเร็จลุน ครูบาอาจารย์สืบสายครูบาศรีวิชัย ลพ.กวย ชุตินธโร ลป.ครูบาอิน อินโท ลป.หมุนวัดบ้านจาน ลป.ครูบาชัยยะวงศาพัฒนา ลป.คำพันธ์ โฆษะปัญโญ ลพ.จรัญวัดอัมพวัน หลวงพ่อสดวัดปากน้ำ หลวงตามหาบัว ลป.พิศดู ธรรมจารี พ่อท่านผอม ถาวโร หลวงพ่อผาง จิตฺตคุตฺโต หลวงปู่ทิมวัดระหารไร่ พระครูนุ่ม วัดโพธิ์ท่าเตียน พระอาจารย์สมบูรณ์ ลป.สี ฉันทสิริ และลป.บุดดา ถาวโร เป็นที่สุด

ขอถวายบุญนี้เป็นพระราชกุศลแด่ สมเด็จพระบูรพมหากษัตริยาธิราชทุกๆพระองค์ และในหลวงรัชกาลที่ ๙

ขอน้อมนำคุณพระรัตนตรัยนี้ ทรงปกปักรักษาแม่หลวงของแผ่นดิน, พระเจ้าอยู่หัวรัชกาลที่ 10, พระเทพฯ, พระบรมวงศานุวงศ์ ขอทุกพระองค์ทรงพระเจริญ และมีพลานามัยที่สมบูรณ์ แข็งแรงตลอดไปด้วยเทอญ

ขอบุญนี้ส่งผลให้ บิดา มารดา ผู้มีพระคุณ และญาติทั้งหลายของข้าพเจ้าและของผู้ที่ร่วมบุญทั้งหลายกับข้าพเจ้า รวมถึงท่านทั้งหลายที่คิดดีทำดี มีสุขภาพพลานามัยสมบูรณ์ เจริญด้วย อายุ วรรณะ สุขะ พละ ด้วยเทอญ

 

ธรรมมะก่อนนอนคืนนี้ครับ