"พระเจ้าจักรพรรดิราช"

เราไม่เกิดแล้วใครเกิดหนอ

 

เหตุแห่งความรัก_ความเกลียด

ความรักเกิดจากความรัก๑
ความเกลียดเกิดจากความรัก๑
ความเกลียดเกิดจากความเกลียด๑
ความรักเกิดจากความเกลียด๑

ท่านผู้มีปัญญาทั้งหลายพึงพิจารณาเองเถิด...

 

เล่าปัง มีบริวารมากรึ

 

สัตว์นั้นแหละเป็นตัวเกิด...
ตัวตัณหานั้นแหละคือสัตว์...

 

แล้วที่กล่าวมา มาจากไหน กันหนอ

 

ลูกศิษย์และบริวารเขามีอยู่...

 

มาจากคำตถาคตนั้นแหละหนอ...

 

ผัสสาหาร อาหารคือผัสสะ
วิญญาหาร อาหารคือวิญญาณ
(วิญญาณคือความรู้สึกทางใจ)

สิ่งที่สัตว์ขาดไม่ได้หนอ....

 

รู้จักพระอาจารย์คึกฤทธิ์ไหม

 

ไม่เลยหนอ...บุคคลผู้สงบแล้วเขาย่อมรู้ซึ้งซาบซึ้งแก่ใจตน...ใครจะสงบไม่สงบไม่ได้เกี่ยวข้องกับผู้สงบแล้วแม้เพียงนิด

 

ก็พอรู้บ้าง...ท่านสอนพุทธวจนะใช่หรือเปล่า...ในยูทูปเคยฟังอยู่แต่ทุกวันนี้ไม่ได้ฟังแล้ว

 

ผู้ไม่มีตัวตน แล้วตอนนี้ สนทนากับใครหนอ เป็นคนหรือเป็นอะไรหนอ

 

ไม่มีตัวตน แล้วตัวตนคืออะไร อะไรคือตัว อะไรคือตน ตัวตนใคร หากไม่มี คือว่างปล่าวเป็นศูนย์ ไช่หรือไม่

 

เป็นคนที่ไม่ยึดติดในตัวตนนี้แหละหนอ...

เมื่อเห็นว่าร่างกายเป็นอนิจจัง ทุกขัง(ถูกขัง) อนัตตา จึงหาทางดับความเกิดหนอ...

เมื่อมีเกิดแก่เจ็บตาย...เมื่อดับเกิดได้แล้วแก่เจ็บตายจะมีมาแต่ไหนหนอ

 

ตัวตนมันไม่มีอยู่จริง...เมื่อปฏิบัติแล้วจึงจะเห็นตามเป็นจริง...ถ้ายังไม่ปฏิบัติให้เข้าถึงก็จะยังสงสัยไม่สิ้นสุดอย่างนี้แหละหนอ

 

คำแปล ปรัชญาปารมิตาหฤทัยสูตร​

Express622​

เผยแพร่เมื่อ 14 ธ.ค. 2011​

 

แสดงว่า ดับกิเลส ได้แล้วไช่ไหม

 

คาวมสงสัยที่ไม่สิ้นสุด แล้วไปหาที่สุดสิ้นที่ใด

 

บุคคลผู้เห็นทางพ้นทุกข์แล้วแต่ยังไม่ทำให้ถึงที่สุดทุกข์...บุคคลเหล่านั้นไม่ได้ห่วงตนเองเลย...บุคคลเหล่านั้นห่วงและสงสารผู้ที่ยังหลงทางอยู่...ปณิธานของบุคคลเหล่านั้นเพียงเพื่อช่วยรื้อขนสัตว์ออกจากวัฎฎะวน...

บุคคลเหล่านั้นแม้รู้ทางเข้านิพพานแต่ไม่ยอมเข้านิพพาน...

บุคคลที่กล่าวถึงนี้อยู่ในจำพวกพุทธภูมิ...พระโพธิสัตว์ก็เรียก

 

หยุดแสวงหา...หยุดความคิดนึกปรุงแต่ง...นี้แหละที่สิ้นสุดของความสงสัย