รักดีศจ เกลียดชั่วจะฝึกจิตยังงัยฮับ

ขอคำชี้แนะได้ว่าพฤติอย่างไร จึงไม่ชื่อว่าเป็นการรักดี เกลียดชั่ว
ชอบหอม เกลียดเหม็น รักคนพูดน้อย
เกลียดคนพูดมาก
รักประชาธิปไตย เกลียดเผด็จการ
และอื่นๆ
ถ้าไม่มีทางหลีกเลี่ยงการเผชิญกับสิ่งเหล่านี้
ในชีวิตประจำวัน
ต้องใช้การฝึกจิตอย่างไรให้อยู่
ได้โดยไม่อึดอัดและทุกข์ทน เก็บกดพร้อม
จะอาละวาดฮับ

 

เกลียดชั่ว รักหอม เกลียดเหม็น รักคนพูดน้อย ชอบคนพูดหวานๆ รักประชาธิปไตย ชอบเผด็จการ หันหลังเข้าสู่ธรรมะ เจริญพรทุกๆวัน ไปวัดทุกๆอาทิตย์ นั่งสมาธิทุกๆวัน จำผู้คนให้น้อยๆ ไม่หันหลังกลับไปเก็บสิ่งที่ไม่ดี ควรมีความดีไว้ที่จิตใจ ไม่เก็บความชั่วร้ายไว้ภายใต้จิตใจของเรา จะทำให้มัวหมอง และทำให้มืดบอด เหมือนการเกลียดใครสักคนเราจะไม่ทำให้เขาผิดหวังเราจะไม่มองเขาว่าชั่ว มองเขาว่าดีเสมอนี่แหละเขาว่า ไม่เค็ดคนเป็นยอดคนของมนุษย์และ และจะมีแต่ความชื่นบานสบายใจอยู่กับธรรมะที่เรามีแค่นี้ก็เพียงพอแล้วครับ ดีเสียอีกที่ตัดความเครียดทางจากการที่เรามีปล่อยวางทำให้เราหันหลังเข้าสู่ธรรมะได้ทำมาเป็นจิตใจไม่ขี้เกียจคนชั่วหรือเกลียดคนผอมหรือเกลียดคนเหม็นหรือเกลียดคนเผด็จการผมก็ไม่ชอบคนเผด็จการเหมือนกันชอบสรรหาแต่ความดีต่อตนแต่ไม่มีคิดจนตัวตาย
ชอบอนุโมทนา ว่าอย่างนี้และครับ สรรหาแต่สิ่งดีๆเข้าชีวิตทุกวัน เสียตังค์กับความเพ้อเจ้อ ทุกวัน เป็นเช่นนี้จริงๆครับ

 

เกลียดชั่ว รักหอม เกลียดเหม็น รักคนพูดน้อย ชอบคนพูดหวานๆ รักประชาธิปไตย ชอบเผด็จการ หันหลังเข้าสู่ธรรมะ เจริญพรทุกๆวัน ไปวัดทุกๆอาทิตย์ นั่งสมาธิทุกๆวัน จำผู้คนให้น้อยๆ ไม่หันหลังกลับไปเก็บสิ่งที่ไม่ดี ควรมีความดีไว้ที่จิตใจ ไม่เก็บความชั่วร้ายไว้ภายใต้จิตใจของเรา จะทำให้มัวหมอง และทำให้มืดบอด เหมือนการเกลียดใครสักคนเราจะไม่ทำให้เขาผิดหวังเราจะไม่มองเขาว่าชั่ว มองเขาว่าดีเสมอนี่แหละเขาว่า ไม่เค็ดคนเป็นยอดคนของมนุษย์และ และจะมีแต่ความชื่นบานสบายใจอยู่กับธรรมะที่เรามีแค่นี้ก็เพียงพอแล้วครับ ดีเสียอีกที่ตัดความเครียดทางจากการที่เรามีปล่อยวางทำให้เราหันหลังเข้าสู่ธรรมะได้ทำมาเป็นจิตใจไม่ขี้เกียจคนชั่วหรือเกลียดคนผอมหรือเกลียดคนเหม็นหรือเกลียดคนเผด็จการผมก็ไม่ชอบคนเผด็จการเหมือนกันชอบสรรหาแต่ความดีต่อตนแต่ไม่มีคิดจนตัวตาย

 

อ้อ.. เอายังงั้นเลยรึ
หรึอต้องการจะรู้แนวทางปฏิบัติธรรมที่ชัดเจน ชัดแจ้งอุกฤติ
แดงแจ๋กว่านี้
ตรงทางเป๊ัะๆ ก็อก ๆ หลังไมค์มาเลยคับ
ชี้ช่องให้รู้เรื่องจบๆ กันไปเลย
เพราะลุงแมวเห็นว่าท่านมีแววอยู่ฮับ

 

กำลังสติคือตัวควบคุมความคิด
และพฤติกรรมของจิตนะครับ
ไม่ให้ชี้ชัด แบ่งฝ่าย แยกแยะ เลือกข้าง
ส่วนสมาธิช่วยไม่ให้ล่วงละเมิด ตลอดจน
รู้จักยับยั้ง บวกศีลที่ช่วยให้เป็นปกติคือ
ไม่คิดอาฆาต พยาบาท เครียดแค้น
ส่วนการรู้ผลที่ได้รับจากการล่วงละเมิด
อาฆาต ฯลฯ
นั้นคือปัญญา โดยความรวมแล้ว
มันคือเดียวกันไม่ได้แยกแยะ
หากลองพิจารณาในส่วนสภาวะธรรมนะครับ

 

ทำใจแบ่งภพภูมิกันอยู่เถอะ

 

ลุงแมวอยากจะมีใจเป็นกลางได้ต้องรู้เหตุและผลของธรรมขาติให้ตรง. ด้วยการฟังคำสอนของพระองค์ให้เข้าใจ. ถ้าไม่เข้าใจก็เละจะเป็นการปฎิบัติธรรมแบบของเราแต่ไม่ใช่ของพระองค์. สมมุติมีสาวๆคนหนึ่งสวยงามเรารู้สึกพอใจเกิดกามราคะก็เป็นเรื่องธรรมดาของกามภพตามสันดาลชาย. แต่ถ้าจะดับกามราคะจากรูปสาวสายก็ต้องมองภายในร่างกายเขาให้เห็นความไม่สวยงาม เช่นเห็นอาการ32นั่นเอง. จิตใจเราจะเห็นสองด้าน. ทำบ่อยๆจนคล่องจิตจะปรับเป็นกลางเอง. เมื่อจิตปรับเป็นกลางเราจะไม่มีความยินดียินร้ายในธรรมะนั้นๆ. เรียกว่ารู้อัสสาทะและอาทีนวะ. ก็จะพบทางสลัดคืน. ทุกธรรมชาติจะมีคู่ปรับเสมอหรือเรียกอีกอย่าว่า. ธรรมะฝ่ายดับสิ่งตรงข้าม

 

และถ้าจะให้ได้ผล จะต้องพิจารณาในระหว่างเข้าสมาธิระดับปฐมฌานขึ้นไปถึงจะเกิดผลกำจัดกิเลสได้จริง. ผู้ขายอย่างเราๆอะไรจะเป็นอุปสรรคเท่ากับเรื่องกามเพศทีผมเลิกเสพมาได้3ปีก็เพราะใข้วิธีพิจารณาเห็นโทษภัย. เห็นความไม่สวยงามของร่างกายนี่แหล่ะถึงเบื่อหน่ายคลายกำหนัดได้จริง

 

รักดี ก็ รักลิงแมส รักผม
เกลียดชั่ว ก็ เกลียดลุงกล้วยคนแก่

สำหรับลุงกล้วย ก็ให้รักผม เกลียดตัวเอง ไง
(ทำได้เปล่า ที่มาถามหาวิธีฝึกน่ะ จะทำได้เหรอ.?)

รักลิงน้อยๆแต่ให้เกลียดตัวเองนานๆ

 

ตอบแบบนี้ แล้ว คนเขาก็เอามาเป็นประเด็น เถียงกัน วุ่นวายต่อไปได้อีกนะ
ว่า..อะไรคือ สมาธิระดับปฐมภูมิ อีกล่ะ.?
เห็นด้วยว่า กามอารมณ์ มันคือ ความอยากที่พุ่งทะยาน แรงมั่กๆ
มันมาพร้อมร่างกายและวัย ที่ฮอร์โมน..พลุกพล่าน ร่านสวาท บาดใจ วัยคะนอง อยากลองรัก สุดจะหักห้ามจิตคิดไฉน อารมณ์มาไฟลุกพรึบยากหายไป ต้องทำไง ต้องออกไปหาที่โล่ง มีลมพัด ชักว่าว.....เอย(มีเอยด้วยนะ)

 

วิปัสสะวะหนูกิเลสคิออะไรอ่ะ แปลเป็นไทยง่ายๆหน่อยดิ ตุ้มไม่เข้าใจ.?

เห็นพูดถึงกัน ให้วุ่นวาย ทรายผง ไม่ลงตัว มั่วไปหมด อดเข้าใจ ไงต้องเป็น.?

 

ทีนี้ มาดูที่สัมมาทิฐืในตน(ดูเป็นเปล่า.?)
ลิงสุดหล่อคริดว่ากล้วยดิบคงทำไม่เป็น..ชิ

ถ้าเห็นคนอื่นทำดี...ให้บอกกับตนเองว่า ตนเองทำได้เหมือนกัน
ถ้าเห็นคนอื่นทำชั่ว...ให้บอกกับตนเองว่า..ตนเองก็ทำชั่วได้

หรือถ้าอาจหาญมั่กๆ ก็..
เห็นความดี ..เราดีกว่า.....(กราบตรีนคนดี)
เห็นความชั่ว..เราชั่วกว่า (กล้าป๊ะ.?)....(กุดหัวคนชั่ว)

 

ทำเป็นป๊ะ..ทำในจินตนาการน่ะ...ไม่ไช่คิดนะเฟ้ย

จินตนาการออกมาเหมือนเป็นภาพที่ น้องวี3 ทำให้ดู
ถ้าคิด มันจะเสียสุขภาพ

 

อีกอย่าง...อาจารย์ ท่านสอน ว่า ให้ ละบาป ทำกุศล
ไม่ไช่รักดีเกลียดชั่ว..
รักดี ให้รักคนอื่นให้เป็น เกลียดชั่วให้เกลียดตัวเองไว้ก่อน
เพราะคนอื่น มีเยอะมาก ให้รักไว้ก่อน
ตนเองมีคนเดียว เกลียดได้ เกลียดไปดิ

รักคนอื่น ก็ไปเที่ยวกราบตรีนเขา
เกลียดตัวเอง ก็กุดหัวตัวเองซะ

 

การปฏิบัติคือ...ดีไม่ต้องทำ ชั่วไม่ต้องทำ
ดีไม่ต้องบ้าดี ชั่วไม่ต้องหมกมุ่น รู้กายใจตนเอง
รู้ตัวว่า ไม่ติดดี ไม่ติดชั่ว ...คือละทุกอย่างก่อน
อย่าทำดี แต่จงทำกุศล....ดี กับ กุศล คนละอันกันเด๊.

บางคนอยากทำดี เพราะ...นั่น นี่ โน่น มันพาไป..บางทีทำจนกายใจต้องลำบาก
การทำกุศลคือ ทำในสิ่งที่ ทำให้กายใจสบาย

 

สิ่งที่ลำบากที่สุดของการมีชีวิต ก็คือ การหาเลี้ยงชีพ..มีทั้งชอบและไม่ชอบ
เมื่อคนมาก ความอยากมาก แก่งแย่งแข่งขัน การเลี้ยงชีพที่ไม่ชอบ จึงมีเยอะ
เหตุผลคือ เลือกไม่ได้ สถานการณ์มันบังคับ ทำให้ต้อง ทำในสิ่งที่ไม่อยากจะทำ...เพราะ ความเห็นแก่ตัวของแต่ละคน ที่ มองเห็นแต่ความสำคัญของตนเองมาก่อน...มันคือสิ่งที่ไม่ถูกต้องของการดำรงค์ชีพ

การดำเนินชีวิต ที่ ไม่ควร ไม่ไช่ ไม่ถูก ไม่เป็นไปตามธรรมชาติที่ควรจะเป็น

 

คนเรา พากันสร้างขยะ เต็มโลก
เปลี่ยนธรรมชาติให้เป็นขยะ
ทำชีวิตให้ยุ่งยากมากความ
ทำแต่ในสิ่งที่ไม่ถูกต้อง
ไม่รู้ด้วยว่าอะไรคือสิ่งที่ควรจะทำ
พากันอยู่แบบ...อยู่ไปงั้นๆ คิดแต่ว่า ตายเมื่อไหร่ก็จบกัน
ไม่ต้องคิดอะไรมากมาย เพราะคิดแล้ว ก็หาที่จบไม่ลง
มันเลย กลายเป็น ล่องลอย เรื่อยๆ มา ก็เรื่อยๆไป
จะเอายังไง กับตัวเองยังเลือกไม่ได้ สังคมพาไป
มันจึงเป็นกรรมปลายเปิด จบไม่ลง
จึงได้แต่บ้าไปตาม คนอื่นเขา

 

เห็นเมืองนอกบ้า ก็บ้าตาม
เห็นเขาว่าดี ก็เอามาเป็นตัวอย่าง
เห็นภาพลวงตา ว่า ดีกว่า ธรรมชาติ
บ้าตามมูลค่าที่สมมุติ ว่ามีคุณค่ากว่า คุณภาพที่เข้าไม่ถึง
เห็นเปลือกนอก ดีกว่า ความเป็นจริง
เป็นสังคมหลอกลวงกันไปมา อย่างหน้าชื่นตาบาน
วันวัน ก็สร้างภาพ หลอกลวงกัน ทุกสื่อที่ออก

ตนเองมีอะไรดี..ยังไม่รู้เลย
เห็นแต่ ดี นอกตัว

 

ละบาป.....ไม่ไช่ละชั่ว
ทำกุศล.....ไม่ไช่ทำดี

พวกเราชอบพูดผิดกัน ผมแก้แล้ว ผมยังพูดผิดเลย ละชั่วทำดี นี่ยังไม่ถูก
มันต้องละบาป ทำกุศล ...สอนให้ละบาป เพื่อลดบาป เพิ่มกุศลในกายใจ
ถ้าสอนให้ละชั่วนี่..มันจะพาลเกลียดความชั่ว เกลียดคนชั่ว ตามไปด้วย จะปฏิบัติผิดไปเลย สังคมเลยวุ่นวายตามมา
บาปคือ ความผิด ทำผิด ทำไม่ถูก ไม่ถูกต้องตามธรรมชาติ ธรรมชาติของอะไร.? ธรรมชาติของตนเอง ของผู้อื่น ของสัตว์โลก ของความเป็นมนุษย์

 

ถ้าสอนให้ทำดีนี่ คนมันจะพาลเกลียดคนอื่นที่ไม่ทำดี ใครไม่ทำความดีเกลียดหมด ใครไม่ทำความดีคือคนชั่วไปซะงั้น คนที่อยู่เฉยๆก็ถูกเกลียดไปด้วย หาว่าไม่ทำความดี เป็นงั้นไป

จึงว่า อย่าเข้าใจผิดใน คำสอน เพราะ มัน จะออกนอก จากเป้าหมาย ไปเลย