ใครถึงนิพพานมาเป็นอาจารยํลุงที

+++ มีแต่โดน น้าปราบ แทงตายไปแล้ว
+++ ถ้ามัน โผล่มาอีก น้าจร ช่วยตืบ อีกแรงก็ดีนะ
+++ มันอยู่ในเวปนี้แหละ ชอบ "ปี้/แปะ" แบบหยุดไม่อยู่
+++ ไม่แน่ มันอาจโผล่มา ให้น้าจรตืบเล่นก็ได้ ค่อย ๆ ดูไปนะ

 

คริคริ...นักรบธรรม รุ่นไหนเนี่ย...ขลำๆ
เวลาจะด่าพระด่าเจ้าเนี่ย..ยังต้อง อ้อมๆกลัวบาปอยู่เลย
นักรบรุ่นนี้ ยังขาดความมั่นใจอยู่นะ ..อยากด่าแต่ก็กลัวบาป แสดงว่า จิตไม่กล้าสละชีวิตเพื่อพระพุทธเจ้าเลย..อยากแสดงความกล้า แต่ยังกลัว นรกสวรรค์อยู่.

 

+++ ช่าย... แต่ กัวจะหาตัวแม่งไม่เจอเท่านั้นแหละ จะได้ใช้ตีนจริง ๆ ตืบหน้าแม่งอย่างสัจจธรรมไปเลย ไม่ต้องใช้ ตีนมโน ให้มันเมื่อยจิต

 

บาปกรรม บาปกรรม จะตืบไปทำไม...ปล่อยให้มันตายเองจะดีกว่า ตืบ เปลื้อนเท้าไปเปล่าๆ

 

ไปโกรธแค้นเคืองขุ่นอาฆาตมาดร้ายใครมาครับเนี่ย...คำก็ตืบ
สงสัยจะมีใครฝากรอยเท้าเอาไว้ในจิตหรือครับ

 

+++ ลุงแมวจะไปเอานิยายอะไรกับพวกนั้น
+++ นิพพาน แบบใส่ชฏารำไปรำมา เหมือนคนติดลิเก หนะเหรอ
+++ ไอ้คนรำหนะ มันรู้จัก นิพพาน ซะเมื่อไร
+++ นึกเอานิพพาน หรือ นึกเอาลิเก ล่ะ เฮ้อ.....

 

+++ ไม่มีหรอก แค่โพสท์ล่อเหยื่อ ให้มันเข้ามา เท่านั้นแหละ
+++ เด๋ว น้าจร ก็ลงตีนแบบ "ออโต้โหมด" ไปเอง ไม่เชื่อก็รอสักแปป ถ้ามันเข้ามานะ

 

จิตเป้นนาย กายเป้นบ่าวฮับ

หัวไปทางไหน หางไปตามครับ
แม้จิ้งจกเก้าหาง มันก้ตามหัวมันไปฮับ

ศาสนาพุทธ ต่างจากลิเก ที่พระเอกจะจูงมือนางไปสวรรค์ฮับ

ปวดท้องขี้ มันขี้แทนกันม่ายล่าย สงสัยต้องปล่อยขี้แตกตรงนั้นฮา

 

ฮ่วยล่ะแหม...ผมมิซ่ายฉิดของ หวงเพยหอง หรอกนะ จะได้มีวิชชา บาทาไร้เงา....อ่ะจ๊ากๆๆๆๆๆ...ผมเป็นคนดีครับ ไม่อยากตืบใครให้เหนื่อยเปล่าหรอกครับ...

 

ตามหัวมันไปนี่....กายเป็นนาย จิตเป็นบ่าวนะครับ
จะให้ดีต้อง กายเป็นนาย ใจเป็นมิตรแท้ครับ ไม่ทิ้งกัน สัมพันธ์กัน รักกัน ไปด้วยกัน สามัคคีกัน....เมื่อสามีถึงนิพพาน ก็ต้องช่วยศรีภรรยา ด้วยสิครับ...ครอบครัว คนที่เรารัก คนที่เขารักเรา

 

เมื่อกายหิว ใจถึงคิดหาของกิน
เมื่อกายเหนื่อย ใจจึงคิดหาที่นอน
เมื่อกายปวดท้อง ใจจึงคิดหาห้องน้ำ
กาย ผัสสะเป็นนาย ใจเป็นผู้เห็นดีด้วย

 

ตอนนี้ไปขายประกันแล้วเหรอฮับ

 

มิตรแท้ที่เป็น กัลยาณมิตรครับ....ไม่ไช่มิตรแท้ประกันภัย

 

เมื่อคืนฝันดี ฝันว่า ได้ร่วมทำบุญทอดต้นเงินกับศรีภรรยาในฝัน

ยังฝันต่อไปงานทอดกฐิน กล่าวเปิดงานทอดกฐิน คนเยอะเลย พระอาจารย์ช่วง...ตามป้ายที่ขึ้นในฝัน...ฝันดีนะ

 

+++ จิต ของน้าจร "ไม่ใช่" สังขารจิต นะ ถึงจะเป็นอย่างที่กล่าวมาได้
+++ ยินดีด้วยนะครับ ที่ผ่านตรงนี้มาแล้ว

+++ ผลลัพธ์ ตรงกันแม้ว่า "ภาษา" จะต่างกันอยู่บ้าง
+++ ตรง "เบากายเบาจิตจริงๆ" นี้ ผมเรียกมันว่า "รูปกาย"
+++ แบบที่ว่า "พระที่นิมนต์มา มีกี่รูป" นั่นหมายถึง "พระที่ถึง รูปกาย แล้ว"
+++ อาการคือ "รู้ กาย" เฉพาะที่มี "ขอบเขต ตะจะประยันโต" เท่านั้น ไม่มีความหมายอื่น
+++ จึงจะมี "เบากายเบาจิต" ได้ และตรงนี้ ไม่ใช่/ไม่เกี่ยว กับ "ฌาน/สมาบัติ/สมถะ" อะไรเลย

+++ เป็นธรรมดาที่ "อาการสวนทางกับโลก" มันเกิดขึ้นมาเอง

+++ ยินดีด้วยนะที่ น้าจร ผ่านบริเวณนี้มาแล้ว

 

จิตรู้ที่มันลอยออกมานอกโลกนอกกาย ที่มันสมุทัยออกมาอยู่นอกโลกนี่แหล่ะคือ สังขารจิต สัญญาจิต คือจิตวิญญาณ ที่เป็นตัวตน ที่จะต้อง...ละทิ้งวางมันให้ได้ ผมเรียกว่า ..เลิกหลงในการยึดมั่นถือมั่นในการเป็นตัวเป็นตนของจิตครับ...ด้วยปัญญา...อาสวักขยญาณ (ถ้าเขียนผิดก็ขออภัย)

 

+++ ลุงแมว... แหย่มือออกมาได้แระ
+++ ตามความฝันนี้ แสดงว่า "น้าจร" จะเป็น คนจูงมือ "ลุงแมว" หนะ
+++ แหย่ออกมาซะดี ๆ น้าจรจะได้ จูงมือไปทอดกฏินนะ...
+++ น้าจร "กล่าวเปิดงานทอดกฐิน (กระทู้นี้แหละ)"
+++ คนเยอะในฝัน น่าจะมีคนได้สาระประโยชน์แยะนะ...

 

บรึ๊ยย์ย์.. มือที่มองไม่เห็น ของแท้555

 

คุณขจรศักดิ์ ภัทรฯ ..ฮวะ

ขา หายดีแล้ว หรอ ฮว้าหห์

กินน้ำ สะเดา ทุกวันบ่อ ...เคี้ยวใบ
มะยมก้ล่ายนะ.....หรือ

หนานเฉาเหว่ย สมุนไพรจีน
เขาก้ว่าดี

เบาหวานๆกับ จิตยิ้ม ศิษย์รัก
เกินไป รึเปล่า

ไป จูงกลับมา จิ๊.....

( เดี๋ยวมีเพลง ฆ่า เทวดา
เว้ยเฮ้ย...รอแปะ.)

 

... จะสามัคคีกันเข้านิพพานมังเนี๊ยะ