อยู่อย่างเบิกบานด้วยตนเอง

เช้านี้ตื่นขึ้นมานอนตัวตะแคงขวา มีอาการหน่วงๆที่กายเลยรู้กายต่อเนื่องพบอาการก้อนกลมที่หน้าผากซึ่งพยายามสร้างอุปทานตลอดเวลาทั้งคำพูด และภาพ แต่จะเป็นด้านพูดมากกว่าเขาพยายามทำอย่างไรก็ได้ให้เราสนใจเขาอยู่กับเขา ขยับกายมานอนหงาย รู้กายต่อไป ยิ่งรู้กายไปเรื่อยก้อนกลมก็แน่นขึ้นเรื่อยๆ สภาวะเดินหน้าต่อไปไม่ได้เพราะติดก้อนกลมๆ แต่ทุกครั้งที่เรารู้กายชัดขึ้นเรื่อยๆ เหมือนพลังงานในร่างกายก็มากขึ้นทีละครั้งๆที่ทำการรู้ ก้อนกลมก็พูดเยอะขึ้นบอกว่าไปบอกในกระทู้ได้แล้วอาการแบบนี้ เสียงหมาเห่าหน้าบ้านออกไปดูหน่อยสิใครมาหรือเปล่า ฯลฯ แต่ในช่วงนั้นรู้กายแล้วขี้เกียจก็เลยนอนรู้อยู่อย่างนั้น พึ่งสังเกตุนี่ละครับก้อนนี้มันพูดได้ เห็นมันมาก็หลายปีละ แต่ตอนนี้ก็ยังรู้สึกถึงก้อนกลมตลอดครับท่านธรรม-ชาติ (เหมือนรู้สึกจิตจะไปเกาะอยู่กับก้อนนั้นด้วยมั้งครับเวลาที่รู้อาการชัด)

 

ช่วงบ่ายๆ วันนี้ก็พยายามมีสติที่กายไว้ตลอดทำจนเคลิ้มๆโดยที่ยังรู้ตัวอยู่อย่างเบาบาง วูบอาการรู้ซ้ำเกิดขึ้นเอง ภาพเหตุการณ์อะไรไม่รู้ดับไป ก็เคลิ้มๆต่อ แล้วก็เป็นแบบนี้อีก 2-3 ครั้ง เป็นช่วงเคลิ้มๆนั่นละครับ (คิดเองนะครับจิตแอบไปนั่งดูหนังดูนิยาย โดยที่ไม่บอกเราแหงเลยซุ่มจริงๆ แต่พอรู้ว่าเราเห็นเท่านั้นละ เรียบร้อยขึ้นมาเชียว)

 

+++ เรื่องของ "สภาวะธรรม ต้องเป็นทั้ง ตน" อาการง่าย ๆ คือ "เป็นเต็มตัว"
+++ ดังนั้นควร "ปล่อยให้มันขยาย" เราเพียงแค่ "รู้เฉย ๆ" เท่านั้นพอ

+++ ทำได้ สำหรับคุณ ตรง "อึดอัดสลับสบาย" ตรงนี้แหละ
+++ สังเกตุได้ว่า "อึดอัด เพราะ กลับไปหาลม"
+++ สบายเพราะ "ปล่อยลม มาอยู่กับ กาย"

+++ ไอ้ก้อนกลม ๆ นั้น "มันมี ศูนย์บัญชาการ อยู่ กลางกะโหลกศีรษะ ขนาดประมาณ เหรียญ 10 บาท เป็นทรงกลม"
+++ ไอ้ตัวนี้แหละ ผมและกลุ่มฝึกเรียกมันว่า "ตัวดู"

+++ วิธีทำความรู้จักกับ "ตัวดู/อัตตาจิต/วิญญาณขันธ์ ฯลฯ"

+++ 1. ให้ทำความ "รู้สึกตัวทั่วถึง ทั้งตัว" (ตรงนี้ หากทำแค่ รู้ตัวเฉย ๆ จะ ยาก ที่จะรู้จักมัน)
+++ 2. เมื่อได้ "ความรู้สึก เต็มตัว จริง ๆ แล้ว" จึง ลดความรู้สึกนั้น มาเหลือ แค่ ครึ่งตัว ท่อนบน
+++ 3. ให้ "รู้อยู่เฉย ๆ" ทั้ง ท่อนบนที่ "มีความรู้สึก" กับ ท่อนล่าง "ที่รู้อยู่เฉย ๆ"

+++ จากนั้น "ให้ตอบคำถามตัวเองว่า"
+++ ตัวกู/ของกู อยู่ที่ "ท่อนไหน"

+++ หาก "ทำได้" ตามที่ผมระบุไว้ ก็จะได้ คำตอบ ณ ขณะนั้นเลย
+++ ให้ทำให้ได้เสียก่อน แล้วจะบอก "ก้าวต่อไป" จนสามารถ จัดการ กับมันได้
+++ หลักของการปฏิบัติ ต้องทำแบบ ทีละขั้น "ห้าม" ข้ามขั้น ไม่งั้น มันจะเละ นะ

 

+++ อาการตรงนี้ ผมเรียกมันว่า "เสียงในฟิลม์" หากปล่อยให้มัน ครอบงำได้ จะกลายตัวเป็น "ภวังค์จรณะ (ภวังค์เคลื่อนที่)" ในทันที
+++ ผู้ที่ "ไม่รู้จักอาการนี้ ตามความเป็นจริง" จะเข้าใจเอาเองว่า ตรงนี้เป็น "การถอดจิต"
+++ ซึ่ง นักปฏิบัติในระดับ อาจารย์ที่โด่งดัง ก็ยังฝ่าด่านนี้ ไม่พ้น ก็เจอได้โดยทั่วไป

+++ แต่สำหรับคุณ มีโอกาสที่จะ ฝ่าด่านนี้ได้ ไม่ยากนะ เพราะเริ่ม "รู้จักมัน ที่ อาการ" บ้างแล้ว
+++ ให้เข้าใจอย่างคร่าว ๆ ก็ได้ว่า "มันเป็น โรงถ่ายทำ ภาพยนต์" ก็แล้วกัน จะได้ "ไม่หลง" นะ

+++ ตัวนี้แล... "กับดักของสัตว์ใน ภพ/ภูมิ" หลงกับมันเมื่อไร ก็ ติดกับดัก เมื่อนั้น

+++ ตรงนี้ ต่อไปควรใช้ภาษาว่า "เข้มข้น ขึ้นเรื่อย ๆ"
+++ เพราะ ณ ขณะที่คุณ จะต้องเข้า "โรมรัน" กับ เวทนากาย ในเรื่องของ "วสี 5" คุณจะต้อง "ใช้มัน"

+++ ให้ขยาย "พื้นที่" ของไอ้ก้อนนี้ มาให้ได้ "ตรึ่งร่างท่อนบน"
+++ แล้วกลับไปตอบ คำถามของตนเองว่า "ตัวกู/ของกู" อยู่ท่อนไหน นะ

+++ รู้ชัดขึ้น หรือ รู้สึกชัดขึ้น "ภาษาต้องตรงนะ" เพราะในบริเวณนี้ "รู้/รู้สึก ให้ผลต่างกัน" นะ

+++ นี่แล... "ไอ้ตัวพูดมาก" ที่ครูบาอาจารย์ ต้อง "ออกอุบาย" มาให้ "ท่อง พุทโธ"
+++ ตรงนี้ "รู้แล้วนะ ว่า พุทโธ" มีไว้ทำอะไร ถ้ามันไม่ ท่องพุทโธ มันจะ "พล่ามไปหมด"
+++ แม้กระทั่ง นักปฏิบัติระดับ เก๋ากึ๊ก ยังหลง นึกว่ามันเป็น "ผู้รู้" หรือเป็น จิตอื่นมา "สอนธรรม" ก็มี

+++ ยามที่ "วจีจิต+มโนจิต" เมื่อไร เมื่อนั้นแหละ "วังวนแห่ง มโน วังวนแห่ง มายา" ย่อมปรากฏ

+++ ให้ "ขยาย เต็มร่างบ้าง ครึ่งร่างบ้าง" เพื่อความแน่ชัดว่า "อะไร เป็น ตัวกู/ของกู" นะ

+++ ต่อไปถ้า "ทำความรู้สึกตัวทั้งตัวได้" ให้อยู่กับ "ความรู้สึกทังตัว" เอาไว้
+++ หากต้องการ "ได้ประสพการณ์ ที่คนอื่นไม่ได้" ก็ต้อง "อยู่กับ ความรู้สึกทั้งตัว" ให้ได้
+++ จนกว่า "โพชฌงค์ 7" จะถึงพร้อมในตัวมันเอง แล้ว ผมจะบอกวิธีให้ ภายหลัง นะ

+++ การไป "ดูหนัง" นั้น ไม่นับ แต่การไป "อยู่ในหนัง" เป็นอีก "มิติกรณีหนึ่ง"
+++ ผู้ที่ผ่าน โภชฌงค์ จน สติ/สัมปชัญญะ เข้มแข้งพอเพียง ก็จะสามารถ
+++ ตลุยลงไปใน "มิติ/ภพ/ภูมิ" รวมถึง "กาลเวลา/อดีต/อนาคต" ที่กล่าวไว้ในพระไตรปิฏก ได้เอง
+++ และตรงนี้จะไม่ใช่ "ภวังค์จรณะ" อีกต่อไป แต่ มันเป็นสิ่งที่อยู่ใน พระไตรปิฏก ตรง ๆ ตามนั้น นะครับ

 

สวัสดีครับท่านธรรม-ชาติขอบคุณมากๆอีกครั้งสำหรับทุกสิ่งที่ท่านอธิบาย

อ่อไอ้ตัวนี้ทำผมทรมาณมาหลายปีเลยครับถ้าท่านไม่เอ่ยก็คงไม่กล้าเล่าให้ฟัง(อาย) พบกันครั้งแรกน่าจะประมาณ 6-7 ปีที่แล้ว ผมก็รู้ลมนี่ละครับแต่ผมพิศดารท่าไหนก็ไม่รู้ ไปวางตัวรู้ไว้ที่กลางศรีษะเผื่อฝึกสมาธิเอาพลังงานเยอะๆ เอาไว้สร้างปีกเล่นที่กลางหลัง ให้พวกจิตที่ตกค้างเอาไว้เกาะ ปีกผีเสื้อมั่ง ปีกนางฟ้ามั่งผมไม่มีตาทิพย์ ไม่มีอะไรเลยผมทำเล่นๆของผมคนเดียว แต่คนที่มีตาทิพย์เขาเห็น เขาก็เล่าให้ฟังครับว่าผมมีปีกที่หลัง แล้วผมก็หยุดไปหลังจากนั้นผมก็เริ่มหายใจไม่ค่อยได้ อึดอัดหายใจไม่เต็มปอดได้แค่ประมาณ 10 เปอเซ็น ผมก็ต้องหายใจเรื่อยๆโดยวางตัวรู้ไว้ที่กลางศรีษะ เพื่อให้หายใจสะดวกขึ้นหลังจากนั้นผมก็มีอาการเสียดหัวเหมือนมีเข็มพันๆเล่ม แทงในศรีษะ หายใจก็ต้องหายใจทางปาก แต่ผมก็ใช้ชีวิตอยู่ได้แบบปกตินะครับแปลกดีทั้งๆที่ทรมาณมาหลายปีมากๆ แต่อาการก็เบาบางลงมากละครับในตอนนี้ นี่ละครับครั้งแรกที่ผมเจอเพื่อนคนนี้

ทำความรู้สึกทั่วถึงทั้งตัว แล้วลดลงมาเหลือความรู้สึกท่อนบน ท่อนบนก็จะรู้สึกแน่นๆ ครับสอบถามแล้วคำตอบคือด้านบนครับ

 

ครับตอนนี้ก็ชินกับมันละครับเมื่อก่อนคุยกันสนุกสนานคุยกันหลายปีอยู่ครับ ดีใจมากเลยที่เจอกันครั้งแรก เรียกตัวรู้ด้วย แหมถามอะไรรู้ไปหมด ไม่ถามมันก็รู้อีกหลังๆเริ่มพร่ำเพร้อเหลวไหล ไร้สาระจนรำคาญ ตอนนี้เฉยๆกับมันละครับ(อย่างที่ผมเคยกล่าวครับ มีแค่เรากับธรรมชาติก็สบายแล้ว แต่ตอนนี้กลายเป็นเรา 3 คน คงต้องมีใครเป็นฝ่ายไป มุกเขาก็โอนะครับบางที)

เวลาขยายครึ่งร่าง ผมต้องกลั้นหายใจนิดหน่อยครับ

จะพยายามครับผมต้องทำให้ได้ตลอดเวลาหรือเปล่าครับเพราะระหว่างวันผมยังไม่สามารถทำได้ต่อเนื่องตลอด นอกจากมีอะไรกระทบ สติถึงจะออกมาครับ จากรู้กายธรรมดาผมจะได้เป็นรู้ตัวทั่วพร้อมครับ(ทำแบบนี้แล้วเหมือนเราตื่นตลอดเวลาเลยนะครับแต่มันเหมือนเป็นการบังคับให้เกิดกับอีกวิธีคือการไม่บังคับเป็นการปล่อยกายปล่อยใจ เหลือแต่รู้ตั้งอยู่ หรือบังคับให้เกิด 1 ก่อน แล้วค่อยปล่อยให้เป็น 2 ต้องค่อยๆฝึกไปครับ)

เรื่องแบบนี้แล้วแต่บุญวาสนาละครับ เมื่อธรรมชาติบอกว่าเธอพร้อม เธอสมควรที่จะเรียนรู้มันแล้ว และการเรียนรู้นั้นไม่เป็นไปเพื่อการเบียดเบียนสิ่งใดๆในธรรมชาติ ก็ให้มันเป็นไปตามนั้นครับ ท่านธรรม-ชาติ

 

+++ เรื่องของ "ตัวดู"

+++ ที่คุณบอกว่า "รู้ลม" ในท่อนนี้ อาการจริงของคุณเป็น "ดูลม" มากกว่า
+++ และที่คุณบอกว่า "ไปวางตัวรู้ไว้ที่กลางศรีษะ" จริง ๆ ก็ไม่ตรงตามอาการอยู่ดี

+++ อาการจริงของ "ตัวดู"

+++ ตามธรรมชาติของ "ตัวดู" นี้มัน "เกิดขึ้น/ตั้งอยู่" เกือบตลอดเวลา ณ ใจกลาง กระโหลกศีรษะ
+++ หน้าที่ของมัน คือ "ส่งจิตออก" ไปยังทุกเรื่อง โดยมี "ตัวพูดมาก" ทำหน้าที่ "ล่าม แปลสารพัด"
+++ การฝึก "โดยทั่วไป" จะฝึกให้มัน "ดู ตาม/ภายใน กาย" เพื่อ ไม่ให้มัน "เพ่นพ่าน" มั่วไปหมด
+++ ธรรมชาติของ ตัวดู มันจะ "ดูได้สารพัด" ยกเว้นเรื่องเดียว คือ "ดูตัวมันเอง ไม่ได้" เท่านั้น

+++ ไม่มีศาสนาใดที่กล่าวถึง "รู้" เลย มีแต่ในพระพุทธศาสนา เท่านั้นที่ให้ "รู้กาย รู้สึกกาย รู้จิต รู้สึกจิต"
+++ ในพระไตรปิฏก ในเรื่อง "สติปัฏฐาน 4" นั้น ผมยังไม่เคยเจอในท่อนใดที่ พระพุทธเจ้า บอกให้ "ดู" แม้แต่นิดเดียว
+++ หากใครเจอ ก็ช่วยส่งลิ้งค์ มาด้วยก็แล้วกันนะ "คำศัพท์ ที่ไม่ตรงกับ อาการของการปฏิบัติ" เพียงคำเดียว ก็เละได้

+++ ตรงนี้เรียก "มโนเล่น ๆ" แต่ถ้าเพลินไปกับมัน จะได้เกิดเป็นพวก "แมลง" หรือเปล่า
+++ "จิต ยึดสิ่งใด เป็นตน สิ่งนั้น เป็นกาย" หากเป็น "นิสัย" ก็ให้ระวังเรื่อง "ลิขิตชาติภพภูมิ" เอาไว้ด้วยนะ

+++ ต้องระวังไอ้พวก "ตาทิพย์" ให้ดี ๆ 97% ของพวกนี้ จะเป็น "ตาถั่ว" มากกว่านะ

+++ ตรงนี้ คือ "ทุกข์" จริงหรือไม่ ผลลัพธ์จากตรงนี้ คือ "อึดอัด หายใจไม่สะดวก" ใช่หรือไม่
+++ ตรงนี้ ทำให้ "ป่วย/ตาย" ได้หรือไม่ หากไม่รู้จักมัน หรือ ปล่อยให้มัน อาละวาด ไปตลอดเวลา
+++ การแพทย์ ในระยะหลัง ๆ นี้ ระบุว่า "มะเร็ง" มีสาเหตุมาจาก "เครียด" ระบบการหายใจ ติด/ขัดข้อง
+++ อาการนี้ "ตรงกับอาการ การบีบรัด ของ ตัวดู" ให้ระวังไว้ด้วย

+++ สำหรับผม คำว่า "ตัวรู้ ผู้รู้" ผม "เลิกใช้มันอย่างเด็ดขาด มานานแล้ว" รวมถึงสมาชิกในกลุ่มฝึก "ทุกคน" โดยเคร่งครัด
+++ ความจริงมัน คือ "ตัวโง่ดักดานอย่างยิ่ง" มันก่อตัวมาจาก "อวิชชา" หากกล่าวถึงที่สุดแล้ว "มันนั่นแหละ ที่เป็น กิเลส"

+++ คุณ "โดนมันเล่น" ถึงขนาด "หายใจ ปงาบ ๆ" แบบนี้แล้ว ยังอุตส่าห์เรียกมันว่า "เพื่อน" อยู่อีกเหรอ
=================================================

+++ คุณ "สอบถามใคร" แล้ว "ใครคือผู้ตอบ" เอาตรงนี้ก่อนก็แล้วกันนะ
+++ เรื่องอื่น คงต้อง "พักไว้ก่อน" อาการที่เรียกว่า "ใคร" ตรงนี้ สำคัญนะ
+++ จนกว่าจะได้ "อาการจริง ของคำว่า ใคร" ให้เรียบร้อยก่อน

+++ การใช้ภาษาใน ภาคปฏิบัติ นั้น หาก "ผิด/ไม่ตรง" เพียงคำเดียว
+++ ผลลัพธ์ที่ ต่อท้ายออกมา จะ "ผิดทั้งหมด" ดังนั้น ไม่มี "พูดเล่น ๆ"
+++ ขั้นต่ำคือ "เสียเวลา" หากมากไปกว่านั้น ถึงขั้น "เสียจริต" ได้ง่าย ๆ
+++ วันนี้ แค่นี้ก่อนก็แล้วกัน จนกว่าคำว่า "ใคร" จะออกมา "ตรงกับอาการ" นะ

 

ในวิชชาธรรมกาย..มีตัวดู...ที่หลวงพ่อสดเรียกว่า "เห็น จำ คิด รู้"

ตัวเห็นนี้มันเป็นตัวปัญญาญาณ มันเห็นมันรู้...มันอธิบายให้เข้าใจลำบาก...ส่วนมากมันเกิดอยู่ฝั่งโลกุตระ...ถ้าเรียกว่า "ดู" อาจจะไม่ถูกนัก..ต้องเรียกว่า "เห็น" การดูมันเป็นกริยา...แต่การเห็นมันเป็นอาการรับรู้...มันมีตัววิญญาญด้วย...มันถึงจะครบองค์ธรรม

 

+++ คุณ หงบ อย่าพยายาม เอาเรื่อง ของสายการปฏิบัติ ที่มีปัญหาในเรื่อง "เงินทอนวัด" หรือ สายปฏิบัติที่มี อัตราเสี่ยง "ปาราชิก" สูง เข้ามาสอดในบริเวณนี้

+++ สายธรรมกาย มีกี่วัด ยุ่งเกี่ยวกับ "เงินทอน" กี่วัด รวมทั้ง คลอง 3 อีก ผมว่า "คุณ หงบ" ยุติการยัดเยียด "ธรรมกาย" ไว้ซะดีกว่า

+++ อีกประการหนึ่ง "ผมระบุ" ไว้อย่างชัดเจนว่า "ภาษาผิด ไม่ตรงตามอาการ" จะทำให้ การปฏิบัติ เละ ไปหมด

+++ ถามจริง "คุณ หงบ" คุณมีเจตนาจะ "หาเรื่องกับผม แบบตรง ๆ หรือป่าว..."

+++ หรือมีเจตนา "สอดเท้าเข้ามา" เพื่อ "ก่อกวน" การฝึกของ คุณ คนโง่โง่

+++ การเข้ามา "ขัดธรรม" ในขณะที่ ผม ตั้งใจสอนนี้ ผมถือว่าเป็นการ "ก่อกวน อย่างรุนแรง"

+++ คุณ หงบ ณ ขณะนี้ ผมถือว่า คุณ เข้ามา "ก่อกวนโดยตรงนะ"

+++ หากคุณ เหงา ก็ ให้ไปคุยกับ ไอ้ปัง/นิวรณ์ มันแทนก็แล้วกัน

+++ คำสอนเป็นอย่างไร ผลลัพธ์ดูที่การกระทำ

+++ ดูผลลัพธ์จากการฝึก "ธรรมกาย" เอาเอง ว่า "โลภ" ระดับไหน แค่นี้ พอนะ

 

เราแค่อธิบายให้ฟัง...และเราไม่ยุ่งเกี่ยวกับวัดใดๆทั้งนั้น...เรานับถือหลวงพ่อสด วัดปากน้ำ องค์เดียวเท่านั้น..ส่วนท่านจะแนะนำก็แนะนำไป..เราแค่พูดถึง
"ปัญญาญาณ"

 

+++ ไม่ต้องมา "อธิบาย" อะไรทั้งสิ้น ถ้าจะหาเรื่อง "วิวาทะ" ก็ควรไป ตั้งกระทู้เอาเองใหม่
+++ และผมก็บอกอยู่แล้วตรง ๆ ว่า มันเป็น "อวิชชา" ก็ยังอ้าง ธรรมกาย มาเถียงว่าเป็น ปัญญาญาณ

+++ แสดงว่า การประกาศว่าเป็น สายวัดป่า ก็เป็น "การโกหก" นั่นเอง...
+++ หวังว่า "คงยุติเพียงแค่นี้นะ" คุณ หงบ

 

พระพุทธเจ้าไม่ได้มีอาจารย์แค่สำนักเดียว...เราเองก็เช่นเดียวกัน...เราได้ฝึกตามวิชชาธรรมกายเบื้องต้น..เมื่อ19ปีก่อน...แต่4ปีมานี้เราฝึกตามสายหลวงปู่มั่น ภูริทัตโต...เอาล่ะเราไม่เข้ามารบกวนแล้ว...เชิญท่านตามสบาย

 

+++ ขอบคุณครับ

 

แน๊ห์.. . ยังจะมีลูกแถม55

 

สวัสดีครับท่านธรรม-ชาติ ขอบคุณมากๆในทุกคำที่ท่านกล่าวสอน และตักเตือนครับ

ตอนนี้ก็เละ ตามที่ท่านกล่าวแล้วละครับ และรู้สึกตามที่ท่านกล่าวจริงๆ มันดูตัวเองไม่ได้แต่เรารู้สึกถึงมันได้(ถามเพิ่มนะครับปกติ จิตที่ผมเห็นมันจะอยู่นิ่งๆที่หน้าอก นอกจากมีสิ่งใดมากระตุ้น(ตัวดู+ ตัวพูดมาก)เขาถึงขยายตัวออกมา)

ครับผมตอนนี้อยู่กับตัวเองอย่างเดียวเลยครับ ส่วนคนที่เห็นเขาก็เตือนให้เลิกทำครับ

ขอบคุณครับที่เตือน

สำหรับในตอนนั้นเป็นอะไรที่ กูเจ๋งมากครับ สำหรับตอนนี้เริ่มลืมตาเห็นละครับโดนมันหลอกเต็มๆ ควายล้วนๆ เราก็ไปเดินตามตูดมันได้อีก

อ่าเลิกคบกันแล้วครับท่าน ยามรักน้ำต้มผักก็ว่าหวานตอนหลงนี่อะไรก็ฉุดไม่อยู่จริงๆ

ผมลองทำทั้ง สาม รอบครับ ได้เหมือนกัน
ตัวกูอยู่ท่อนบน
สอบถามใคร มีอาการขนลุกซู่ชัดเจนมากทั่วตัว ทุกครั้งที่กล่าวคำว่า สอบถามใคร
ใครคือผู้ตอบ มีคำตอบว่ากูตอบ
ก็พยายามรู้กายรู้ใจแบบสบายๆ ก็ทำได้ดีขึ้นครับอึดอัดน้อยลง แต่ในระหว่างวันเจอกระทบแล้วรู้สึกจิตที่ตรงอกมันขยายตัวออกได้ ประมาณ 1ฝ่ามือ เหมือนน้ำนิ่งแล้วมีคนโยนหินลงไปแบบนั้นครับท่านธรรม-ชาติ

 

คุณหงบ ซู้ดกาวมาหนักต้องเข้าใจเขาหน่อยฮับ ลุงแมว

"โดยวิปัสสนึก(คิดเอาเอง/มโน) ต้นอะไรไม่รู้จำไม่ได้ ตั้งแต่ลูกยันรากเสียด้วย"

Credit : คุณหงบ

อย่างว่าฮับกะมู้นั้นไม่มีคนเสพกาวด้วยเลยจะมาแพร่กาวกะมู้นี้ ทั้งๆที่ไม่รู้เลยว่ากะมู้นี้ สอนกันตรงๆยิ่งกว่ากะมู้นั้นอีก ว่าแล้วผมเสพกาว ต่อก่อนฮับ

 

บักหงบน่ะอาการหนัก ด้วยผลกรรมแต่ครั้งอดีตชาติเลยทำให้กลายเป็นแบบนั้น โดยพื้นฐานบักหงบไม่ได้เป็นคนเลวร้ายอะไร เพียงแค่อยู่ในช่วงเปราะบางของชีวิตเท่านั้นเอง เลยตกเป็นเครื่องมือของผู้วิเศษรายหนึ่งที่คอยบงการอยู่เบื้องหลัง ซึ่งผู้วิเศษรายนี้เป็นคนจิตวิทยาสูงมากสามารถใช้จุดอ่อนต่างๆของคู่สนทนาบงการให้คู่สนทนากระทำตามที่ตัวเองต้องการโดยที่เจ้าตัวไม่รู้สึกตัวว่าถูกบงการอยู่

เราก็พยายามช่วยหลายครั้งแล้วแต่ท่าทางจะกู่ไม่กลับปล่อยให้เพ้อไปเดี๋ยวก็คงจักหายไปเอง หลักการสอนก็แปลกๆจับหลายสำนักมายำรวมกันเละเทะไปหมด เป็นคนไม่ค่อยอยู่กับร่องกับรอย พอมีใครถามอะไรบักหงบตอบเลี่ยงเบี่ยงประเด็นไปหมด ออกนอกเรื่องตลอด กระทู้นั่นคงจะได้แค่นั้นแล้วคนเริ่มหายกันเพราะหาสาระไม่ได้นอกจากบักหงบโพสซ้ำไปซ้ำมา หลายคนในกระทู้นั้นก็ได้สติกันบ้างแล้วเลยเริ่มหายกันไป รอบนี้ถือว่าบางเบากว่าปี 2555-2556 อย่างมาก ช่วงนั้นนี่ยุคทองของผู้วิเศษเลย รบราฆ่าฟันกันไป ฝ่ายต่อต้านโดนแบนไอดีกันรัวๆอย่างกับใบไม้ร่วง คนที่เข้าาอยู่ในวัฏจักรคำทำนายเพ้อเจ้อนี่จะเป็นพวกหน้าใหม่เกือบทั้งหมด จะมีก็บางรายที่ยังถือภัยพิบัติเป็นสรณะไปแตะต้องมากไม่ได้ด้วย เพราะเค้าสามารถสั่งผู้ดูแลได้ดั่งใจนึก เรียกได้ว่า "ผู้วิเศษในเวปพลังจิต" ของแท้แน่นอน ไม่พอใจใครอยากลบอยากโพส ลบกระทู้ ล็อคกระทู้ แบนไอดี สั่งได้หมด

 

ผมก็ไม่ทราบนะครับมีอะไรกันมาก่อน แต่ผมว่าท่านสงบสงสัยอะไรก็ถามกันมาตรงๆ ไม่ต้องอะไรมากมายไม่ต้องพาดพิงว่าทำอะไรยังไง ผมปฏิบัติถึงตรงนี้มีอาการอย่างนี้ เกิดปัญหาแบบนี้เมื่ออ่อนน้อมผู้รู้ย่อมตอบให้อยู่แล้ว แต่ไม่ใช่ในกรณีแบบนี้คือผมถามท่านธรรม-ชาติ ว่าอาการแบบนี้เกิดขึ้นแล้วท่านตอบว่า

มันไม่ตรงกับอาการ แต่ละขั้นที่ผมถามเลยครับผมไม่เข้าใจในสิ่งที่ท่านจะสื่อครับ
หรือถ้าท่านอยากถามจริงๆแต่ไม่มีอะไรจะถาม ปฏิบัติครับ ทำเยอะๆ ทำให้มากกว่าคิด เลิกคิดเลยยิ่งดี ผู้รู้จริงๆหาได้ยากมากที่จะมาตอบคำถาม เพราะต้องรับผิดชอบในสิ่งที่ตัวเองตอบ ผิดคือผิดธรรม ไม่ใช่ของเล่นๆ
ถ้าท่านได้อ่านทุกคำที่ท่านธรรม-ชาติตอบ อ่านอย่างละเอียด อ่านแล้วอ่านอีกจะรู้ว่ามันไม่ง่ายเพราะทุกคำตอบคือความรับผิดชอบ อ่านรอบเดียว ไปปฏิบัติ อ่านรอบสองไปปฏิบัติ ความเข้าใจล้วนลึกซึ้งมากขึ้นอย่าคิดว่าเรารู้แล้วเก่งแล้วเลยครับและอย่ารอจนไม่มีคนให้ถามเลยครับ มาปฏิบัติและเข้ามาคุยกันดีกว่าครับ
ผู้ที่ตอบคำถามแล้วมีความรับผิดชอบขนาดนี้ ในพลังจิต ผมก็เจอ 2ท่านอย่างที่ ท่านแมวตอบละครับ กราบในธรรมของท่านทั้ง 2 จริงๆ
ขอโทษด้วยนะครับที่บ่นเยอะไปหน่อย

 

+++ สรุปในท่อนนี้ คือ "กูถาม กูตอบ และ ตัวกูมี ครึ่งตัว"
+++ ขณะนี้ สรุปสั้น ๆ ได้แล้วว่า "เจออาการของ ตัวกู" แล้วนะ

+++ การปฏิบัติ ในระดับต่อไป ก็ให้ "หด/ขยาย" ความรู้สึกตัว เป็น steps ดังนี้

+++ 1. ขยาย "ตัวกู" ให้เต็มกาย แล้ว "หยุด/แช่" อยู่อย่างนั้น
+++ จะ "รู้ได้เอง" ว่า นี่คือ อาการของ "สัมปชัญญะ" เต็มตัว ใช่หรือไม่
+++ และ ณ ขณะเดียวกัน "กู คือ สัมปชัญญะ" ทั้งตัว ด้วยเช่นกัน หรือไม่
+++ รวมทั้ง "กู คือ สมาธิ" ณ ขณะเดียวกัน ทั้งตัวด้วย ใช่หรือไม่

+++ ณ ตรงนี้ "กู" "เป็น" ทั้ง "สติ+สมาธิ" สงบเฉยอยู่ใน ธัมมารมณ์เดียว ใช่หรือไม่

+++ 2. หดตัวกู ลงมาให้เหลือ ครึ่งท่อนบน อย่างที่เคยทำ
+++ จะ "รู้ได้เอง" ว่า ครึ่งท่อนบน เป็น "ตัวกู+สัมปชัญญะ"
+++ ส่วน ครึ่งท่อนล่าง "ไม่มี ตัวกู แต่ มี สติรู้" อย่างเดียว
+++ ตรงนี้ ให้ ทำความรู้จัก ถึงความแตกต่างของ "สติ VS สัมปชัญญะ"
+++ รวมถึง ความแตกต่างระหว่าง "รู้ VS รู้สึก" (ภาษาผิดคำเดียว ส่งผลไป คนละทาง)

+++ 3. หดตัวกู ลงมาให้เหลือแต่เฉพาะ "ส่วนหัว" เท่านั้น
+++ จะ "รู้ได้เอง" ว่า "กู" มีแต่หัว นอกนั้น "ไม่มี ตัวกู/ของกู"
+++ ในส่วนที่ "ไม่มี ตัวกู/ของกู" นั้น มีแต่ "สติ+ขอบเขตของ กาย" เท่านั้น

+++ 4. หดตัวกู เข้ามาให้เหลือประมาณ เหรียญ 10 บาท
+++ จะ "รู้ได้เอง" ว่า "ความเป็นกู" ชักจะไม่มี อิทธิพลแล้ว
+++ หดให้เล็กจนเท่า "เหรียญ 1 บาท" และเล็กจนเท่า "หัวไม้ขีด"
+++ ก็จะ "รู้" ได้เองว่า "อิทธิพลของ ตัวกู/ของกู" มัน "หด/ขยาย" ได้

+++ ในขั้นตอนนี้ จะ "รู้" ได้เองว่า "กู" มีสภาวะธรรม เป็นอย่างไร
+++ รวมทั้ง "สมาธิ" ทั้งหมด ล้วนเป็นอาการของ "กู" ทั้งสิ้น

+++ และในส่วนที่ "ไร้ กู" เป็นสภาวะ "สติรู้" เท่านั้น นอกนั้น "ไม่มี/ไม่เป็น" อะไรเลย

+++ การปฏิบัติ ในระดับ"ต่อ-ยอด" จากตรงนี้ คือ

+++ ให้สลับ อาการระหว่าง "เป็นรู้ VS เป็นกู" ไป ๆ มา ๆ
+++ แรกเริ่ม จะใช้การ "หด/ขยาย ตัวกู" ก็ได้
+++ ก็จะค่อย ๆ "รู้" ได้เองว่า ณ ขณะใดที่มี "ความเป็น กู" โดยสมบูรณ์

+++ เมื่อ "รู้" อาการชัดเจนแล้ว ต่อไปให้
+++ หด ตัวกู ขั้นต่ำ ให้เหลือประมาณ "เหรียญ 10"

+++ จากนั้น ให้ "เหลือบซ้าย แลขวา" โดย "รู้ ตัวกู 10 บาท" ให้ตลอด
+++ ก็จะ "รู้" ได้เองว่า "ตัวกู นั่นแหละ คือ ตัวดู" เพราะมันมี "อาการดู" ตลอดเวลา

+++ ตัวดู มันไม่ได้ไปไหน มันอยู่ ณ ใจกลาง กะโหลกศีรษะ ตลอดเวลา
+++ ไม่ว่าจะ "ดู" ไปที่ไหน ตัวดูมันจะ "หมุน" ไปยังทิศนั้น
+++ มันเป็นอาการ "หมุนไปมา" ตลอดเวลา ทั้ง ๆ ที่มัน "อยู่ในที่เดิม" นั่นแหละ
+++ ให้จับอาการ "หมุนไปมา" ของมันให้ชำนาญ จนได้นิสัย

+++ เมื่อจับอาการได้แล้ว ให้ "เป็นรู้" แล้วไอ้เจ้า "ตัวดู" จะโดนแยกออกไปเอง
+++ จนกว่าจะ "ชัดเจน" ได้ว่า "ยิ่งเป็น รู้ กว้างเท่าไร" ไอ้เจ้า "ตัวดู จะแยกออกไป ไกลเท่านั้น"
+++ เมื่อ "ตัวดู ออกไปไกลเท่าไร ขนาดของมันก็จะ เล็กลงไปเรื่อย ๆ"
+++ และเมื่อ "เป็นรู้" รวดเร็วเท่าไร "ตัวดู" ก็จะโดนยิง รวดเร็ว ออกไปตามกัน

+++ ตรงนี้ ภาษาในกลุ่มฝึก เรียกสั้น ๆ ว่า "ยิงตัวดู"
+++ ให้คุณฝึกจนถึงขั้น "ยิงตัวดู" ให้ชำนาญ
+++ รวมทั้ง การยิงอย่าง "ไม่จำกัด ทิศทาง/ระยะทาง ด้วย"
+++ เมื่อชำนาญเมื่อไร ก็จะต่อยอดในเรื่อง "จุติจิต/วิญญาณขันธ์" ให้ นะครับ

 

สวัสดีครับท่านธรรม-ชาติ

พอขยายกู(ขยายเหรียญในหัว)ให้เต็มกาย มันจะมีอาการอยากจะอ้วกครับทำให้ทำต่อไม่ได้ครับ
ต้องอ้าปากรู้สึกเหมือนมีพลังงานเสียออกมาจากปากด้วยครับตอนอ้า ต้องทำบางๆหน่อยก็จะทำได้ครับ

เป็นสัมปชัญญะเต็มตัวครับ รู้สึกเหมือนตื่นรู้อยู่
ผมยังไม่เข้าใจเท่าไหร่ ว่ากูคืออะไร แต่ถ้ากูคือหนาหนักแน่น สัมปชัญญะก็อยู่กับกูด้วยครับสมาธิก็ด้วย ในขณะเดียวกัน และทั้งตัวด้วยครับ
ผมขอตอบแค่นี้ก่อนขอไปย่อยและสังเกตุเพิ่มเติมก่อนครับผม