เรื่องเด่น เรื่องเล่า "นักขุดกรุ"มือขลัง ขมังเวทย์ที่สุดในแผ่นดิน

สวัสดีคุณอาวันวิและแฟนคลับทุกท่าน

 

สวัสดียามเช้าครับคุณอาและทุกท่าน
วันนี้อากาศกำลังดี ไม่เย็นไม่ร้อน ขอให้มีความสุขครับ

 

อรุณสวัสครับทุกคน ขอให้ราบรื่นในทุกกิจการงาน และปลอดภัย สุขกายสุขใจทุกท่านนะครับ

 

ช็อตนี้ต้องพึ่งท่านบก.เทพศาสตราของเรา

 

รับองค์ความรู้อย่างว่องไวทันใจ
ขอบคุณท่านบก.มาก

 

ของหายากบางทีหาถ่ายรูปก็ยังไม่มี
ได้ของดีเป็นของขวัญปีใหม่ ยินดีด้วย

 

รบกวนคุณมากิช่วยแจ้งคุณเวปสโนว์หรือทีมงานเรื่องการลง Clip ให้หน่อยครับ เพราะสังเกตุมาหลายครั้งแล้วว่า Clip ที่ลงไม่สามารถแสดงผลได้เต็มภาพ จะแสดงผลแค่ครึ่งเดียว

 

ชมปิลันทน์ปรกโพธิ์ตื้น ครอบแก้วองค์นี้ก่อน ถ่ายภาพชัดใช้ได้ ต้องบอกน้องสุทินตามตรงว่า ส่วนตัวยังไม่ชอบ หากพูดภาษาที่นักเล่นรุ่นเก่าชอบพูดต้องบอกว่า...ฝีมือเก่า

คำว่าฝีมือเก่าคือทำเทียมเลียนแบบมานาน จนความเก่าได้ที่ บางทีก็เล่นเป็นแท้ไปแล้ว องค์นี้น้องสุทินเก็บไว้แลกเปลี่ยนของได้ หรือจะเอาตรวจเช็คอีกสักรอบในงานประกวดก็ยังไหว ภาพถ่ายไม่เห็นทุกมิติ การวินิจฉัย "ถี่ลอดตาช้าง ถ่างลอดตาเล็น" ได้เสมอ

สำหรับการแนะนำที่เที่ยว ที่กินประสาเจ้าถิ่น อันนี้มีประโยชน์มาก ผมแวะไหว้พระอยุธยาอย่างน้อยเดือนสองเดือนครั้ง ขอเก็บไว้เป็นลายแทงด้วย

อย่างอื่นก็ขอบคุณกันไป ให้โชคดีมีพระหลักเข้ารัง เศรษฐกิจย่ำแย่ มีของหลักของหลงหลุดมาบ่อยๆ แต่ก็ต้องระวังของโจรไว้ด้วย

 

ท่านบก.มาแบบทีเด็ด แม้คนไม่กินเนื้อ
อ่านแล้วยังตาลุก อย่างน้อยมีอย่างอื่น
และต้องอร่อยเด็ดแน่ ไม่แวะไม่ได้แล้ว

 

ทักตามวัน
ตอบตามคิว

 

คนพื้นถิ่น แต่ที่กินที่เที่ยวเข้าตำรา ใกล้เกลือกินด่าง ต้องรับคำแนะนำบ้างจะได้ ใกล้ด่างกินเกลือ-ฮ่า

 

สำหรับภาพสวยๆชื่นใจ
เขียนให้ไวๆก่อนทำงาน...

ฝอยน้ำงาม.......ไม้ยามเช้า
หนาวลาเจ้า......เข้ารับร้อน
เย็นบัดเดี๋ยว......เทียวตะลอน
วันพักผ่อน........จรจากไว!

 

เมืองเหนือคงดีมีสุขกับอากาศอีกหลายมื้อ แต่หนาวเที่ยวนี้ก็มาเร็ว เคลมเร็ว บางคนวางแผนเที่ยวแต่ยังไม่ทันเดินทาง อ้าว...หมดหนาวแหล่ว

 

ทำงานให้มีความสุขเช่นกันน้องเรย์

 

เว็ปกำลังปรับปรุงระบบ ก็คงมีเพี้ยนมีสะดุดบ้าง เรื่องพวกไฮเทคไอที บางทีเราก็ต้องทำใจ ให้ผู้ชำนาญการแก้ไขและว่ากันไป เรารอใช้เพื่อความสะดวกอย่างเดียว

 

มีเวลาว่างเล็กน้อยหลังมื้อเที่ยง ก่อนวุ่นวายนัดหมายบ่ายแก่ รีบเข้าตลุย"ตะนาวศรี"ตอนแสนสนุกอีกสักยก

ใกล้เวลาคอฟฟี่เบรคสำหรับบางท่าน จะรอเบรคแล้วชากาแฟของว่างพร้อมก็เชิญ รอการจิ้มตามธรรมเนียมเท่านั้น

 

(ต่อ)...อาถรรพ์"เหล็กไหล"-ประจันหน้า"เจ้าถ้ำ"!!!
=================
ความเดิม...อย่างน้อยก็ดีกว่าเสี่ยงภัยกับภูติผีมวลเทพที่เฝ้า"เหล็กไหล"!!!
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

ตี 2..ดึกสงัดทุกชีวิตหลับไหล เว้น 3 สหายเดนตาย...!

บนความสูงระดับกว่าพันเมตรเหนือระดับน้ำทะเล เทือกเขายิ่งใหญ่ ป่าดิบเถื่อนไพศาล ปลดปล่อยขุมพลังเยือกแข็งสูงสุด ความหนาวทารุณสุดขั้วห่มคลุมทั่วผืนป่า แม้นกราตรีและแมลงกลางคืนก็หมดปัญญาสบัดปีกกรีดปาก!

ใต้ซุ้มรากไม้เกี่ยวพันเป็นหนวดปลาหมึกดังปราการกันภัย ไอร้อนเตโชธาตุกองเพลิงลุกโชน ขับเคี่ยวกับอากาศธาตุเอาเป็นเอาตายเหมือนโกรธกันมาเป็นชาติ

ไฟน้อยย่อมพ่ายน้ำ หยาดน้ำค้างที่พร่างพรมเปาะแปะเหมือนเสียงฝน เกาะกุมรากไม้ยักษ์ทุกส่วน น้ำหนาวเหนือฟ้ากลั่นเป็นหยดไหลพรูสู่เบื้องล่างเป็นระยะ บางครั้งก็แหมะลงกลางกองไฟ ไอร้อนถอยร่น...

ผมกับเพื่อนร่วมตายตัดสินใจ...ยอมแพ้!

"กลับกันเร็ว...ก่อนแข็งตาย"

ผมพูดปากคอสั่น ใช้น้ำค้างเย็นปานน้ำแข็ง แต่เปียกชุ่มมือเหมือนน้ำฝนที่ลูบเอาจากรากไม้สลัดดับฟืนทุกท่อน เกลี่ยจนไฟราหมดปัญญากัดกลืนไม้เป็นอาหาร ความมืดราวขุมนรกโลกันต์กับความเย็นสะท้านขุมอเวจีโถมเข้าใส่ร่างจนขาสั่นแทบล้มทั้งยืน

พวกเรามุดตัวสั่นดิก ๆ ออกจากซุ้มรากไม้ แต่มุดได้ไม่กี่ก้าวก็ยืนขาแข็ง ทั้งแรงความหนาวฉุดบวกแรงตระหนกอกสั่นกับภาพตรงหน้า...

เจ้าสมคนเดินนำ ร้องเสียงลั่นป่า ครางปากคอสั่น...

"ผะ..ผะ..ผีเป้า (ผีกระสือ)"...ยอดนักกลัวผีขึ้นขมองครางฮือเหมือนนกถืดทือทรุดนั่งลงขวางทาง ลุงพรานพลอยอุทานตามไปด้วยเมื่อไม่มีบักสมบัง...

"ต่าปรือ"...อ้าว ลุงกะเหรี่ยงเล่นภาษาภูมิลำเนา พอนึกขึ้นได้ก็ร้องลั่นอีกคน..."ไอ้ผีบ้า"!!!

ดวงไฟสีเหลืองลอยต่ำเรี่ยยอดไม้มาจากด้านหลังเทวาลัย มันพุ่งอ้อมเข้าหาด้านหน้าทวารบานน้อยปากทางเข้า ดวงแรกลอยต่ำเกือบเรี่ยพื้นดิน แต่ก็กระเด้งขึ้นอย่างเร็ว ดวงที่ตามมาก็สำแดงปฏิกิริยาดุจเดียวกัน

พวกมันกำลังหาทางเข้าด้านใน!!!

ผมระงับสติอารมณ์นับดวงไฟสีเหลืองอ่อน ๆ มันจับกลุ่มลอยวนเหมือนมีคนถือโคมไฟจีนเดินเป็นวงกลม ความสูงเทียมหน้าอก วนสัก 2-3 รอบ ดวงไฟประหลาดก็หมุนอ้อยอิ่งกลับไปทางเดิม ชั่วพริบตาเหลี่ยมมุมรากไม้กับเทวาลัยก็บดบังพวกมันหายสูญ

ดวงไฟพิลึกกึกกือเข้าด้านในเทวาลัยไม่ได้...เส้นมนตรา "มงกุฏพระพุทธเจ้า" ที่พวกเราขีดไว้ตอนหัวค่ำขัดขวาง!

"กระ...กระสือ ใช่ไหมพี่"?...บักสมยังนั่งยอง ๆ กอดไอ้ปืนโตตัวสั่นระริก ไม่รู้เพราะหนาวหรือกลัวผี หรือทั้งสองอย่างผสม

"ฮ่วย มันไปแหล่ว ไอ้ผีบ้า ไม่ใช่กระสือโว้ย...ลุกเดินไอ้สม ผีหลอกไม่ตาย เย็นอย่างนี้ตายแน่"...ลุงเอ็ดตะโร ซอยขาสั้น ๆ ยิกเพื่อไล่ความหนาวเหน็บ

ผมสั่นหัวในความมืด ปลอบไอ้น้องจอมตาแหก..."กระสือที่ไหน แถวนี้ไม่มีบ้านคนให้มันหาของกิน ดวงไฟจากซากหญ้าเน่าสัตว์ตายสุม ๆ ลอยขึ้นมาโดยบังเอิญหรอกว้า...ไปเร็วเดี๋ยวแข็งตาย"

บักสมยืนตัวสั่น บ่นอุบอิบ..."ฮ่วย..ข้อยว่าผีเป้าชัด ๆ พี่อย่าเฉไฉ"

เราเดินเรียงแถวเข้าเทวาลัย ผมใช้วิธีเปิดเส้นมนตราธรณีประตูโดยการใช้ปลายสามนิ้วลากลบ เดินข้ามช่องว่างช่วงนั้นแล้วลากเส้นปิดช่องด้วยคาถาเดิมอีกหนึ่งคาบ

กองไฟภายในเทวาลัยดั่งฮีทเตอร์เครื่องทำความร้อน ส่งพลังงานอบอุ่นทั่วห้องโถงน้อย เราแยกย้ายมุดเข้ามุมตัวเอง ผมเอนตัวทิ้งหัวกับเป้ชักผ้าขาวม้าคลุมหัว เวรยามไม่ต้องสนใจ บนความเปลี่ยวโคตรหนาวจับขั้วหัวใจ สัตว์ป่าทุกชนิดทั้งมีเขี้ยวหรือเล็บงา ล้วนมุดซอกซอนหาไออุ่นเหมือนเรา

"รึ... เจ้ากระสือดวงไฟประหลาดนั่น ก็อยากหาที่อุ่น ๆ เหมือนกัน"...ผมคิดเล่นขำ ๆ ก่อนหลุบเปลือกตาปิดสวิทซ์ดับวูบเข้าสู่นิทรา

------------------------

***เรื่องเล่า-นักขุดกรุฯ ทุกตอน มีลิขสิทธิ์ตาม พรบ.ลิขสิทธิ์ ห้ามนำเผยแพร่ก็อปปี้ ลอกเลียนดัดแปลง ทำซ้ำทุกกรณี มิฉะนั้นจะถูกดำเนินคดีตามกฏหมาย ***

 

น่าสนุก ตื่นเต้น อีกแล้วครับคุณอา
รอติดตามครับ