1. ชื่อ ผักกูด
2. ชื่ออื่น กีบม้าลม ดูกู
3. ชื่อวิทยาศาสตร์ Dryopteris amboinensis Ktze. F
4. วงศ์ DRYOPTERIDACEAE
5. ชื่อสามัญ Oak fern
6. แหล่งที่พบ ทั่วไปทุกภาค
7. ประเภทไม้ เฟิน
8. ลักษณะทางพฤกษศาสตร์
ต้น เป็นไม้ต้นเตี้ยพวกเดียวกับเฟิน ความสูง 6-18 ซม. โคนต้นพองออกมีขนสีน้ำตาลแดงโดยรอบ
ใบ ใบประกอบแบบขนนกสองหรือสามชั้น ยาว 1.8-4.5 เมตร ใบย่อยรูปขอบขนานกว้าง 1-4 ซม. ยาว 10-30 ซม.
ปลายใบแหลมขอบใบเรียบเป็นหยักเล็กน้อย อับสปอร์แตกตามยาวอยู่ใต้ใบ
หัว เป็นเหง้า
9. ส่วนที่ใช้บริโภค ยอดอ่อน ใบอ่อน
10. การขยายพันธุ์ เหง้า สปอร์
11. สภาพแวดล้อมที่เหมาะสม ริมห้วยริมน้ำและชะง่อนหินที่มีความชันสูงของป่าดิบชื้น ป่าดิบแล้งป่าดิบเขา และป่าผลัดใบ
12. ฤดูกาลที่ใช้ประโยชน์ ตลอดปี แต่นิยมรับประทานหน้าแล้งรสชาติอร่อยกว่าฤดูอื่น
Cal 22 Unit Moist 93.7 Ure% Protein 1.7 Gm. Fat 0.4 Gm. CHO 2.9 Gm. Fibre 1.4 Gm. Ash 0.6 Gm. Ca 5 mg. P 35 mg. Fe 3.63 mg. A.I.U. 7167 B1 0.34 mg. B2 0.08 mg. Niacin 0.52 mg. C 15 mg.
13. คุณค่าทางอาหาร คุณค่าทางอาหารในส่วนที่รับประทานได้ 100 กรัม ประกอบด้วย
14. การปรุงอาหาร ยอดอ่อน ใบอ่อน นำมาลวกหรือต้มให้สุก เป็นผักร่วมกับน้ำพริก หรือนำไปปรุงเป็นอาหาร เช่น ยำ ผัด ต้มกะทิ แกงจืด แกงเลียง แกงส้ม 15. ลักษณะพิเศษ ผักกูด รสจืดอมหวาน กรอบ หยุ่น เป็นผักที่มีรสชาติดี
16. ข้อควรระวัง ไม่ควรรับประทานดิบ เพราะว่าผักกูดมีสารออกซาเลตสูง ควรต้มให้สุกก่อน
17. เอกสารอ้างอิง
กองโภชนาการ กรมอนามัย. 2530. ตารางแสดงคุณค่าอาหารไทยในส่วนที่กินได้ 100 กรัม. 48 หน้า.
มูลนิธิโตโยต้าประเทศไทยและสถาบันวิจัยโภชนาการ มหาวิทยาลัยมหิดล. 2541. มหัศจรรย์ผัก 108. พิมพ์ครั้งที่ 4. 411 หน้า.
สถาบันการแพทย์แผนไทย กรมการแพทย์ กระทรวงสาธารณสุข. 2542. ผักพื้นบ้านภาคใต้ 279 หน้า.
สถาบันการแพทย์แผนไทย กรมการแพทย์ กระทรวงสาธารณสุข. 2542. ผักพื้นบ้านภาคอีสาน 302 หน้า.
สถาบันการแพทย์แผนไทย กรมการแพทย์ กระทรวงสาธารณสุข. 2542. ผักพื้นบ้านภาคกลาง 279 หน้า.
สถาบันวิจัยและฝึกอบรมการเกษตรสกลนคร สถาบันเทคโนโลยีราชมงคล กระทรวงศึกษาธิการ. ผลการประชุมสัมมนาเชิงปฏิบัติการผักพื้นบ้านอาหารธรรมชาติอีสาน ครั้งที่ 2. 177 หน้า.
สำนักงานคณะกรรมการการสาธารณสุขมูลฐาน สำนักงานปลัดกระทรวงสาธารณสุข สถาบันการแพทย์แผนไทย กรมการแพทย์ กระทรวงสาธารณสุข. 2538. ผักพื้นบ้าน : ความหมายและภูมิปัญญาของสามัญชนไทย 261 หน้า.
ที่มา