แคหางค่าง

Image:V076_1.jpgImage:V076_2.jpgImage:V076_3.jpg 1. ชื่อ แคหางค่าง 2. ชื่ออื่น แคขน (ภาคเหนือ) แคบิด แคร้าว แคลาว (ร้อยเอ็ด) แคพอง (สุราษฎร์ธานี) แคหัวหมู (นครราชสีมา) แคหางค่าง (ทั่วไป) แฮงป่า (จันทบุรี)

3. ชื่อวิทยาศาสตร์ Fernandoa adenophylla Steenis มีชื่อพ้องทางพฤกษศาสตร์ว่า Heterophragma adenophyllum Seem. Ex Benth. 4. วงศ์ BIGNONIACEAE

5. ชื่อสามัญ -

6. แหล่งที่พบ ป่าเบญจพรรณ ป่าเต็งรัง ในภาคเหนือ ภาคตะวันออกเฉียงเหนือ ภาคตะวันออกเฉียงใต้ ภาคใต้

7. ประเภทไม้ ไม้ยืนต้น

8. ลักษณะทางพฤกษศาสตร์ ต้น ไม้ยืนต้นขนาดเล็ก-ขนาดกลาง สูง 5-20 เมตร ลำต้นมักคดงอ เรือนยอดมักเป็นพุ่มกลมทึบ เปลือกนอกสีขาวหม่นหรือสีเทาค่อนข้างเรียบ มีรอยแตกตื้นๆ ตามยาวต้น เปลือกในสีครีมแซม ด้วยริ้วสีเข้ม ตามกิ่งอ่อนมีขนสีน้ำตาลและมีช่องระบายอากาศทั่วไป

ใบ ออกเป็นช่อ ใบย่อยมี 1-4 คู่ ออกตรงข้ามกันที่ปลายสุดของช่อใบ มักเป็นใบเดี่ยวๆ โคนใบมนและ มักเบี้ยว ปลายใบมนและเป็นติ่งแหลมสั้นๆ เนื้อใบหนา หลังใบเกลี้ยง ท้อง ใบมีขนสากๆ ทั่วไป

ดอก สีขาวหรือเหลืองอ่อนออกรวมกันเป็นช่อโตๆ ตามปลายกิ่ง ช่อจะตั้งชี้ขึ้นและยาวถึง 40 ซม. โคนกลีบรองกลีบดอกเป็นถ้วย กลีบดอกเป็นหลอดส่วนช่วงบนขยายกว้าง ปลายเป็นริ้วๆ เกสรตัวผู้มี 2 คู่ สั้น 1 คู่ และยาว 1 คู่

ผล เป็นฝักรูปทรงกระบอกแต้โค้งงอเหมือนหางค่าง ขนาดฝักกว้าง 1.5-2.5 ซม. ยาว 35-70 ซม. จะมีสันเป็นเส้นตามยาวฝัก 5 สัน และมีขนสีน้ำตาลแดงทั่วไป ฝักแก่แตกตามรอยประสาน

เมล็ด เมล็ดแบน มีเยื่อบางๆ ตามขอบคล้ายปีก

9. ส่วนที่ใช้บริโภค ดอกอ่อน ฝักอ่อน

10. การขยายพันธุ์ เมล็ด

11. สภาพแวดล้อมที่เหมาะสม เจริญเติบโตได้ดีในดินทุกชนิด

12. ฤดูกาลที่ใช้ประโยชน์ เดือนสิงหาคม-กันยายน

13. คุณค่าทางอาหาร ยังไม่มีข้อมูล

14. การปรุงอาหาร ดอกและฝักอ่อนใช้เป็นผักจิ้มน้ำพริก แต่ต้องต้มให้สุกเสียก่อนเพราะมีรสขมเล็กน้อย 15. ลักษณะพิเศษ -

16. ข้อควรระวัง -

17. เอกสารอ้างอิง

คณะอนุกรรมการประสานงานวิจัยและพัฒนาทรัพยากรป่าไม้และไม้โตเร็วอเนกประสงค์. 2540. ไม้อเนกประสงค์ กินได้ 486 หน้า.

เต็ม สมิตินันทน์. 2523. ชื่อพรรณไม้แห่งประเทศไทย (ชื่อพฤกษศาสตร์-ชื่อพื้นเมือง). กรมป่าไม้ 379 หน้า.

ที่มา http://www2.doae.go.th/library/vegetable/index.htm

กลับไปหัวข้อ ไม้ยืนต้น

กลับไป ผัก

กลับหน้าแรก